Agronomical implications of SL signallind
AM symbiosis as biofertilizer and biocontrol agent
The ‘Green Revolution’ that took place after the Second World War, was accompanied by over-exploitation of the soil and an excessive use and abuse of agrochemicals such as fertilizers, pesticides and herbicides. Nowadays, due to the public concern about the side effects of these chemicals, there is increasing interest in finding alternatives for more environmentally friendly agriculture. AM symbiosis generally improves the growth of its host plant by facilitating water and mineral nutrient uptake, particularly under stress conditions, although negative effects have also been described, especially in cereals (Grace et al. 2009; Li et al.2008). Moreover, AM fungi are widely distributed and can colonise most agricultural and horticultural crop species. Indeed, AM fungi are occasionally being used as biofertilisers for enhancing plant growth and biomass production, although much less than conventional fertilizers (Barea et al. 2005; Duhamel and Vandenkoornhuyse 2013; Gianinazzi et al. 2010). Considering the fact that AM symbiosis does also impact the plant’s ability to overcome abiotic and biotic stresses, they may not only serve to improve plant nutrition, but also as a biocontrol strategy against different environmental stresses.
SLs are important for AM symbiosis establishment (Akiyama et al. 2005; Besserer et al. 2006; Foo et al. 2013b; Gomez-Roldan et al. 2008; Kohlen et al. 2012). Therefore, breeding for cultivars with high SL production potentially is a strategy to improve mycorrhizal colonisation under agronomical conditions. Alternatively, this could be achieved by the exogenous application of natural SLs or synthetic analogues. On the other hand, we have described above that stress conditions such as nutrient deficency, drought or salinity influence SL biosynthesis. Thus, another way of promoting AM symbiosis might be by applying controlled stress conditions that do not negatively affect the plant too much. However, when applying these approaches we should keep in mind that SLs are also germination stimulants of root parasitic plants and that thay are involved in multiple physiological functions within the plant. In addition, each plant species is producing a different blend of SLs, which may also depend on the developmental stage and enviromental conditions (Cavar et al. 2014;Xie et al. 2010), although very little derstanding of their structure-activity relationship and biology is essential prior to its application. Some progress has already been made, and the effect of structural differences between SLs on AM fungal branching activity, parasitic weed seed germination and shoot branching have been demonstrated (Akiyama et al. 2010; Boyer et al. 2012, 2014; Yoneyama et al. 2009), Interestingly, SL specificity in transport in and ex planta has also been reported (Kohlen et al. 2012). Kohlen and co-workers showed that certain SLs are mainly exuded into the rhizosphere, while other are preferentialy loaded into the xylem and transported to the shoot. Elucidation of SLs potentially specific for host plant-AM fungus interaction will definitively contribute to a better implementation of AM symbiosis in agro-ecosystems.
Management strategies against root parasitic plants based on SLs
As mentioned above, root parasitic plants are difficult to control because most of their life cycle occurs belowground. Since these parasites exert the greatest damage prior to their emergence, such strategies should mainly focus on the initial steps of infection, particularly seed germination triggered by SLs and attachment (Fernandez-Aparicio et al. 2011; Lopez-Raez et al. 2009; Yoder and Scholes 2010). Breeding for cultivars with reduced SL production and/or exudation could be a suitable strategy to combat these pests. Indeed, it was shown that the low SL producing tomato mutants SIORTI and high pigment-2 (hp-2^dg) are more resistant to infection by different Orobanche and Phelipanche species than the corresponding wild-types (Dor et al. 2011b; Lopez-Raez et al 2008b; Satish et al. 2012). In sorghum, this genetic variation was used to breed for Striga resistant varieties for use in Africa (Ejeta 2007). In rice, cultivars with lower SL production also displayed reduced infection by Striga hermonthica (Jamil et al. 2011b). Similarly, root exudates from faba bean lines resistant against Orobanche and Phelipanche spp. Showed low levels of SLs (Fernandez-Aparicio et al. 2014). An alternative approach to obtain resistant plant by reducing SLs is through biotechnology, targeting biosynthesis genes. Indeed, ccd7 and ccd8 mutants from different plant species showed a reduced production of SLs (Drummond et al. 2012; Ledger et al. 2010; Umehara et. Al. 2008; Vogel et al. 2010). Genetic engineering using RNAi technology on the tomato CCD7 and CCD8 genes resulted in a significant reduction in SLs, which correlated with a lower germination of P. ramosa seeds (Kohlen et al. 2012; Vogel et al.2010) and decreased P. ramose infection of the transgenic tomato lines in pot experiments (Kohlen et al. 2012).
Agronomical implications of SL signallind
AM symbiosis as biofertilizer and biocontrol agent
The ‘Green Revolution’ that took place after the Second World War, was accompanied by over-exploitation of the soil and an excessive use and abuse of agrochemicals such as fertilizers, pesticides and herbicides. Nowadays, due to the public concern about the side effects of these chemicals, there is increasing interest in finding alternatives for more environmentally friendly agriculture. AM symbiosis generally improves the growth of its host plant by facilitating water and mineral nutrient uptake, particularly under stress conditions, although negative effects have also been described, especially in cereals (Grace et al. 2009; Li et al.2008). Moreover, AM fungi are widely distributed and can colonise most agricultural and horticultural crop species. Indeed, AM fungi are occasionally being used as biofertilisers for enhancing plant growth and biomass production, although much less than conventional fertilizers (Barea et al. 2005; Duhamel and Vandenkoornhuyse 2013; Gianinazzi et al. 2010). Considering the fact that AM symbiosis does also impact the plant’s ability to overcome abiotic and biotic stresses, they may not only serve to improve plant nutrition, but also as a biocontrol strategy against different environmental stresses.
SLs are important for AM symbiosis establishment (Akiyama et al. 2005; Besserer et al. 2006; Foo et al. 2013b; Gomez-Roldan et al. 2008; Kohlen et al. 2012). Therefore, breeding for cultivars with high SL production potentially is a strategy to improve mycorrhizal colonisation under agronomical conditions. Alternatively, this could be achieved by the exogenous application of natural SLs or synthetic analogues. On the other hand, we have described above that stress conditions such as nutrient deficency, drought or salinity influence SL biosynthesis. Thus, another way of promoting AM symbiosis might be by applying controlled stress conditions that do not negatively affect the plant too much. However, when applying these approaches we should keep in mind that SLs are also germination stimulants of root parasitic plants and that thay are involved in multiple physiological functions within the plant. In addition, each plant species is producing a different blend of SLs, which may also depend on the developmental stage and enviromental conditions (Cavar et al. 2014;Xie et al. 2010), although very little derstanding of their structure-activity relationship and biology is essential prior to its application. Some progress has already been made, and the effect of structural differences between SLs on AM fungal branching activity, parasitic weed seed germination and shoot branching have been demonstrated (Akiyama et al. 2010; Boyer et al. 2012, 2014; Yoneyama et al. 2009), Interestingly, SL specificity in transport in and ex planta has also been reported (Kohlen et al. 2012). Kohlen and co-workers showed that certain SLs are mainly exuded into the rhizosphere, while other are preferentialy loaded into the xylem and transported to the shoot. Elucidation of SLs potentially specific for host plant-AM fungus interaction will definitively contribute to a better implementation of AM symbiosis in agro-ecosystems.
Management strategies against root parasitic plants based on SLs
As mentioned above, root parasitic plants are difficult to control because most of their life cycle occurs belowground. Since these parasites exert the greatest damage prior to their emergence, such strategies should mainly focus on the initial steps of infection, particularly seed germination triggered by SLs and attachment (Fernandez-Aparicio et al. 2011; Lopez-Raez et al. 2009; Yoder and Scholes 2010). Breeding for cultivars with reduced SL production and/or exudation could be a suitable strategy to combat these pests. Indeed, it was shown that the low SL producing tomato mutants SIORTI and high pigment-2 (hp-2^dg) are more resistant to infection by different Orobanche and Phelipanche species than the corresponding wild-types (Dor et al. 2011b; Lopez-Raez et al 2008b; Satish et al. 2012). In sorghum, this genetic variation was used to breed for Striga resistant varieties for use in Africa (Ejeta 2007). In rice, cultivars with lower SL production also displayed reduced infection by Striga hermonthica (Jamil et al. 2011b). Similarly, root exudates from faba bean lines resistant against Orobanche and Phelipanche spp. Showed low levels of SLs (Fernandez-Aparicio et al. 2014). An alternative approach to obtain resistant plant by reducing SLs is through biotechnology, targeting biosynthesis genes. Indeed, ccd7 and ccd8 mutants from different plant species showed a reduced production of SLs (Drummond et al. 2012; Ledger et al. 2010; Umehara et. Al. 2008; Vogel et al. 2010).
ผล agronomical ของ SL signallindSymbiosis AM เป็นตัวแทน biofertilizer และ biocontrolการ 'กรีปฏิวัติ' ที่เกิดขึ้นหลังสงครามโลกที่สอง ที่พร้อม ด้วยประโยชน์ดิน และใช้มากเกินไปมากเกินและการละเมิดของสูบเช่นปุ๋ย ยาฆ่าแมลง และสารเคมีกำจัดวัชพืช ปัจจุบัน เนื่องจากกังวลเกี่ยวกับผลข้างเคียงของสารเคมีเหล่านี้ที่สาธารณะ ได้ดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นในการหาทางเลือกเพื่อการเกษตรที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเพิ่มเติม Symbiosis น.เพิ่มการเติบโตของพืชของโฮสต์ โดยน้ำและแร่ธาตุอาหารดูดซับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสภาวะความเครียด การอำนวยความสะดวกโดยทั่วไปแม้ว่าผลลบได้ยังถูกอธิบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในธัญพืช (Grace et al. 2009 Li et al.2008) นอกจากนี้ น.เชื้อรานำไปเผยแพร่ และสามารถ colonise พันธุ์เกษตร และผลผลิตทางพืชส่วนใหญ่ จริง เกี่ยวกับเชื้อราบางครั้งใช้เป็น biofertilisers สำหรับการเจริญเติบโตของพืชและการผลิตชีวมวล ถึงแม้ว่ามากน้อยกว่าปุ๋ยทั่วไป (Barea et al. 2005 เดอเมลและ Vandenkoornhuyse 2013 Gianinazzi et al. 2010) พิจารณาความจริงที่ว่า symbiosis น.นอกจากนี้ผลกระทบของพืชความสามารถในการเอาชนะความเครียด biotic และ abiotic พวกเขาอาจไม่ทำให้เพิ่มธาตุอาหารพืช แต่ยังเป็นกลยุทธ์ biocontrol กับความเครียดด้านสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันSLs เป็นสิ่งสำคัญสำหรับก่อตั้ง symbiosis AM (Akiyama et al. 2005 Besserer et al. 2006 ฟู al. et 2013b เมซ Roldan et al. 2008 Kohlen et al. 2012) ดังนั้น ผสมพันธุ์สำหรับพันธุ์ผลิต SL สูงอาจเป็นกลยุทธ์เพื่อปรับปรุง mycorrhizal อาณานิคมภายใต้เงื่อนไข agronomical อีก นี้สามารถได้รับ โดยใช้บ่อยของ SLs ธรรมชาติหรือสังเคราะห์ analogues บนมืออื่น ๆ เราได้อธิบายไว้ข้างต้นว่า เงื่อนไขความเครียดเช่นธาตุอาหาร deficency ภัยแล้ง หรือเค็มมีอิทธิพลต่อการสังเคราะห์ SL ดังนั้น symbiosis น.ส่งเสริมอีกทางอาจจะ โดยใช้เงื่อนไขควบคุมความเครียดที่ไม่มีผลในพืชมากเกินไป อย่างไรก็ตาม เมื่อใช้วิธีเหล่านี้ เราควรเก็บไว้ในใจว่า SLs มีสารกระต้นการงอกของรากพืชเสียงฟู่เหมือนกาฝาก และโยงที่เกี่ยวข้องในหลายฟังก์ชันสรีรวิทยาภายในโรงงาน แต่ละชนิดพืชจะผลิตผสมผสานแตกต่างกันของ SLs ซึ่งยังอาจขึ้นอยู่กับขั้นตอนการพัฒนาและเงื่อนไข enviromental (Cavar et al. 2014 เจีย et al. 2010), แต่ derstanding น้อยมากของชีววิทยาความสัมพันธ์ของโครงสร้างกิจกรรมเป็นสิ่งจำเป็นก่อนที่แอพลิเคชัน ความคืบหน้าบางแล้วได้ และผลของโครงสร้างความแตกต่างระหว่าง SLs กิจกรรมโยงหัวข้อเกี่ยวกับเชื้อรา การงอกของเมล็ดวัชพืชเสียงฟู่เหมือนกาฝาก และยิงสาขาได้สาธิต (Akiyama et al. 2010 Boyer et al. 2012, 2014 Yoneyama et al. 2009), เรื่องน่าสนใจ specificity SL ในการขนส่งใน และ อดีตลเวียมานอร์ยังได้รับรายงาน (Kohlen et al. 2012) Kohlen และเพื่อนร่วมงานพบว่า SLs บางที่ exuded ส่วนใหญ่ในไรโซสเฟียร์ ในขณะที่อื่น ๆ preferentialy โหลดใน xylem และขนส่งเพื่อการถ่ายภาพ Elucidation SLs อาจเฉพาะเจาะจงสำหรับโฮสต์ AM พืชเห็ดราโต้ตอบจะมีส่วนร่วมการดำเนินการดีขึ้นของ symbiosis AM ในระบบนิเวศเกษตรแน่นอนกลยุทธ์การจัดการกับรากพืชเสียงฟู่เหมือนกาฝากตาม SLsAs mentioned above, root parasitic plants are difficult to control because most of their life cycle occurs belowground. Since these parasites exert the greatest damage prior to their emergence, such strategies should mainly focus on the initial steps of infection, particularly seed germination triggered by SLs and attachment (Fernandez-Aparicio et al. 2011; Lopez-Raez et al. 2009; Yoder and Scholes 2010). Breeding for cultivars with reduced SL production and/or exudation could be a suitable strategy to combat these pests. Indeed, it was shown that the low SL producing tomato mutants SIORTI and high pigment-2 (hp-2^dg) are more resistant to infection by different Orobanche and Phelipanche species than the corresponding wild-types (Dor et al. 2011b; Lopez-Raez et al 2008b; Satish et al. 2012). In sorghum, this genetic variation was used to breed for Striga resistant varieties for use in Africa (Ejeta 2007). In rice, cultivars with lower SL production also displayed reduced infection by Striga hermonthica (Jamil et al. 2011b). Similarly, root exudates from faba bean lines resistant against Orobanche and Phelipanche spp. Showed low levels of SLs (Fernandez-Aparicio et al. 2014). An alternative approach to obtain resistant plant by reducing SLs is through biotechnology, targeting biosynthesis genes. Indeed, ccd7 and ccd8 mutants from different plant species showed a reduced production of SLs (Drummond et al. 2012; Ledger et al. 2010; Umehara et. Al. 2008; Vogel et al. 2010). Genetic engineering using RNAi technology on the tomato CCD7 and CCD8 genes resulted in a significant reduction in SLs, which correlated with a lower germination of P. ramosa seeds (Kohlen et al. 2012; Vogel et al.2010) and decreased P. ramose infection of the transgenic tomato lines in pot experiments (Kohlen et al. 2012).ผล agronomical ของ SL signallindSymbiosis AM เป็นตัวแทน biofertilizer และ biocontrolการ 'กรีปฏิวัติ' ที่เกิดขึ้นหลังสงครามโลกที่สอง ที่พร้อม ด้วยประโยชน์ดิน และใช้มากเกินไปมากเกินและการละเมิดของสูบเช่นปุ๋ย ยาฆ่าแมลง และสารเคมีกำจัดวัชพืช ปัจจุบัน เนื่องจากกังวลเกี่ยวกับผลข้างเคียงของสารเคมีเหล่านี้ที่สาธารณะ ได้ดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นในการหาทางเลือกเพื่อการเกษตรที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเพิ่มเติม Symbiosis น.เพิ่มการเติบโตของพืชของโฮสต์ โดยน้ำและแร่ธาตุอาหารดูดซับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสภาวะความเครียด การอำนวยความสะดวกโดยทั่วไปแม้ว่าผลลบได้ยังถูกอธิบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในธัญพืช (Grace et al. 2009 Li et al.2008) นอกจากนี้ น.เชื้อรานำไปเผยแพร่ และสามารถ colonise พันธุ์เกษตร และผลผลิตทางพืชส่วนใหญ่ จริง เกี่ยวกับเชื้อราบางครั้งใช้เป็น biofertilisers สำหรับการเจริญเติบโตของพืชและการผลิตชีวมวล ถึงแม้ว่ามากน้อยกว่าปุ๋ยทั่วไป (Barea et al. 2005 เดอเมลและ Vandenkoornhuyse 2013 Gianinazzi et al. 2010) พิจารณาความจริงที่ว่า symbiosis น.นอกจากนี้ผลกระทบของพืชความสามารถในการเอาชนะความเครียด biotic และ abiotic พวกเขาอาจไม่ทำให้เพิ่มธาตุอาหารพืช แต่ยังเป็นกลยุทธ์ biocontrol กับความเครียดด้านสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันSLs are important for AM symbiosis establishment (Akiyama et al. 2005; Besserer et al. 2006; Foo et al. 2013b; Gomez-Roldan et al. 2008; Kohlen et al. 2012). Therefore, breeding for cultivars with high SL production potentially is a strategy to improve mycorrhizal colonisation under agronomical conditions. Alternatively, this could be achieved by the exogenous application of natural SLs or synthetic analogues. On the other hand, we have described above that stress conditions such as nutrient deficency, drought or salinity influence SL biosynthesis. Thus, another way of promoting AM symbiosis might be by applying controlled stress conditions that do not negatively affect the plant too much. However, when applying these approaches we should keep in mind that SLs are also germination stimulants of root parasitic plants and that thay are involved in multiple physiological functions within the plant. In addition, each plant species is producing a different blend of SLs, which may also depend on the developmental stage and enviromental conditions (Cavar et al. 2014;Xie et al. 2010), although very little derstanding of their structure-activity relationship and biology is essential prior to its application. Some progress has already been made, and the effect of structural differences between SLs on AM fungal branching activity, parasitic weed seed germination and shoot branching have been demonstrated (Akiyama et al. 2010; Boyer et al. 2012, 2014; Yoneyama et al. 2009), Interestingly, SL specificity in transport in and ex planta has also been reported (Kohlen et al. 2012). Kohlen and co-workers showed that certain SLs are mainly exuded into the rhizosphere, while other are preferentialy loaded into the xylem and transported to the shoot. Elucidation of SLs potentially specific for host plant-AM fungus interaction will definitively contribute to a better implementation of AM symbiosis in agro-ecosystems.Management strategies against root parasitic plants based on SLsAs mentioned above, root parasitic plants are difficult to control because most of their life cycle occurs belowground. Since these parasites exert the greatest damage prior to their emergence, such strategies should mainly focus on the initial steps of infection, particularly seed germination triggered by SLs and attachment (Fernandez-Aparicio et al. 2011; Lopez-Raez et al. 2009; Yoder and Scholes 2010). Breeding for cultivars with reduced SL production and/or exudation could be a suitable strategy to combat these pests. Indeed, it was shown that the low SL producing tomato mutants SIORTI and high pigment-2 (hp-2^dg) are more resistant to infection by different Orobanche and Phelipanche species than the corresponding wild-types (Dor et al. 2011b; Lopez-Raez et al 2008b; Satish et al. 2012). In sorghum, this genetic variation was used to breed for Striga resistant varieties for use in Africa (Ejeta 2007). In rice, cultivars with lower SL production also displayed reduced infection by Striga hermonthica (Jamil et al. 2011b). Similarly, root exudates from faba bean lines resistant against Orobanche and Phelipanche spp. Showed low levels of SLs (Fernandez-Aparicio et al. 2014). An alternative approach to obtain resistant plant by reducing SLs is through biotechnology, targeting biosynthesis genes. Indeed, ccd7 and ccd8 mutants from different plant species showed a reduced production of SLs (Drummond et al. 2012; Ledger et al. 2010; Umehara et. Al. 2008; Vogel et al. 2010).
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลกระทบทางการเกษตรของ SL signallind
symbiosis AM เป็นปุ๋ยชีวภาพและตัวแทนควบคุมทางชีวภาพ
'การปฏิวัติเขียว' ที่เกิดขึ้นหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองที่มาพร้อมกับการแสวงหาผลประโยชน์เกินของดินและการใช้งานที่มากเกินไปและการละเมิดของสารเคมีเช่นปุ๋ยยาฆ่าแมลงและสารเคมีกำจัดวัชพืช . ปัจจุบันเนื่องจากความกังวลของประชาชนเกี่ยวกับผลข้างเคียงของสารเคมีเหล่านี้มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการหาทางเลือกเพื่อการเกษตรเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม symbiosis AM โดยทั่วไปช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตของพืชของมันโดยอำนวยความสะดวกน้ำและแร่ธาตุดูดซึมสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้เงื่อนไขความเครียดแม้ว่าผลกระทบเชิงลบนอกจากนี้ยังได้รับการอธิบายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในธัญพืช (เกรซ et al, 2009;. Li et al.2008) นอกจากนี้เชื้อรา AM มีการกระจายอย่างกว้างขวางและสามารถตั้งรกรากการเกษตรและพืชสวนพืชสายพันธุ์มากที่สุด อันที่จริงเชื้อรา AM บางครั้งจะถูกใช้เป็น biofertilisers สำหรับการเสริมสร้างการเจริญเติบโตและการผลิตชีวมวลแม้ว่าจะน้อยกว่าปุ๋ยธรรมดา (Barea et al, 2005;. Duhamel และ Vandenkoornhuyse 2013;. Gianinazzi et al, 2010) พิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่า symbiosis AM ไม่นอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่อความสามารถของพืชที่จะเอาชนะความเครียด abiotic และสิ่งมีชีวิตที่พวกเขาอาจไม่เพียง แต่ทำหน้าที่ในการปรับปรุงโภชนาการของพืช แต่ยังเป็นกลยุทธ์การควบคุมทางชีวภาพกับความเครียดสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน.
SL ที่มีความสำคัญสำหรับการจัดตั้ง symbiosis AM (อากิยามะเอ อัล 2005. Besserer et al, 2006;.. ฟู et al, 2013b; Gomez-Roldan et al, 2008;.. Kohlen et al, 2012) ดังนั้นการเพาะพันธุ์สำหรับสายพันธุ์ที่มีการผลิต SL สูงอาจเป็นกลยุทธ์ที่จะปรับปรุงการล่าอาณานิคม mycorrhizal ภายใต้เงื่อนไขทางการเกษตร อีกทางเลือกนี้อาจจะประสบความสำเร็จโดยการประยุกต์ใช้ภายนอกของ SL ที่ธรรมชาติหรือ analogues สังเคราะห์ บนมืออื่น ๆ ที่เราได้กล่าวไว้ข้างต้นว่าสภาพความเครียดเช่น deficency สารอาหาร, ภัยแล้งหรือมีอิทธิพลต่อความเค็ม SL สังเคราะห์ ดังนั้นวิธีการส่งเสริม symbiosis AM อื่นอาจจะโดยการใช้เงื่อนไขควบคุมความเครียดที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพืชมากเกินไป แต่เมื่อใช้วิธีการเหล่านี้เราควรจะเก็บไว้ในใจว่า SL จะยังกระตุ้นการงอกของพืชกาฝากรากและ Thay ที่มีส่วนร่วมในการทำงานทางสรีรวิทยาหลายภายในโรงงาน นอกจากนี้ในแต่ละสายพันธุ์พืชที่มีการผลิตการผสมผสานที่แตกต่างกันของ SL ที่ซึ่งอาจขึ้นอยู่กับขั้นตอนการพัฒนาและสภาพสิ่งแวดล้อม (Cavar et al, 2014;.. Xie et al, 2010) แม้ว่า derstanding น้อยมากของความสัมพันธ์ของกิจกรรมโครงสร้างของพวกเขาและ ชีววิทยาเป็นสิ่งจำเป็นก่อนที่จะมีการประยุกต์ใช้ ความคืบหน้าบางคนได้รับการทำแล้วและผลกระทบของความแตกต่างระหว่างโครงสร้าง SL ที่เกี่ยวกับกิจกรรมแยกเชื้อรากำลังงอกของเมล็ดวัชพืชกาฝากและยิงแตกแขนงได้รับการแสดงให้เห็น (อากิยามะ et al, 2010;. บอยเยอร์ et al, 2012, 2014. Yoneyama et al, 2009) ที่น่าสนใจจำเพาะ SL ในการขนส่งในพืชและอดีตยังได้รับรายงาน (Kohlen et al. 2012) Kohlen และเพื่อนร่วมงานแสดงให้เห็นว่า SL ที่บางปริกส่วนใหญ่เข้ามาในบริเวณรากในขณะที่คนอื่น ๆ จะถูกโหลด preferentialy เข้าไปในท่อน้ำและเคลื่อนย้ายไปถ่ายทำ ชี้แจงของ SL ที่อาจเกิดขึ้นเฉพาะสำหรับการปฏิสัมพันธ์เชื้อราพืช AM เจ้าภาพอย่างแน่นอนจะส่งผลให้การดำเนินงานที่ดีขึ้นของ AM symbiosis ในระบบนิเวศเกษตร.
กลยุทธ์การจัดการกับพืชกาฝากรากอยู่บนพื้นฐานของ SL
ที่ดังกล่าวข้างต้นพืชกาฝากรากเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมเพราะส่วนใหญ่ของวงจรชีวิตของพวกเขาเกิดขึ้น belowground เนื่องจากปรสิตเหล่านี้ออกแรงความเสียหายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก่อนที่จะมีการเกิดขึ้นของพวกเขากลยุทธ์ดังกล่าวส่วนใหญ่ควรจะมุ่งเน้นไปที่ขั้นตอนเริ่มต้นของการติดเชื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งการงอกของเมล็ดที่เกิดจาก SL ที่และสิ่งที่แนบมา (เฟอร์นันเด Aparicio et al, 2011;. โลเปซ Raez et al, 2009;. Yoder และสโคลส์ 2010) พันธุ์สำหรับสายพันธุ์ที่มีการผลิตลดลง SL และ / หรือ exudation อาจจะเป็นกลยุทธ์ที่เหมาะสมในการต่อสู้กับศัตรูพืชเหล่านี้ อันที่จริงมันก็แสดงให้เห็นว่าการผลิต SL ต่ำกลายพันธุ์มะเขือเทศ SIORTI และเม็ดสี-2 สูง (HP-2 ^ DG) มีความทนต่อการติดเชื้อโดย Orobanche แตกต่างกันและสายพันธุ์ Phelipanche กว่าชนิดป่าที่สอดคล้องกัน (ฎ et al, 2011b. โลเปซ -Raez et al, 2008b. Satish et al, 2012) ในข้าวฟ่างการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมนี้ถูกใช้ในการขยายพันธุ์สำหรับพันธุ์ทน Striga สำหรับการใช้งานในแอฟริกา (Ejeta 2007) ในข้าวพันธุ์ที่มีการผลิตที่ต่ำกว่า SL ยังแสดงการติดเชื้อลดลงโดย Striga hermonthica (มิล et al. 2011b) ในทำนองเดียวกันสารที่หลั่งจากสายรากถั่ว faba ทนกับ Orobanche Phelipanche และเอสพีพี แสดงให้เห็นว่าระดับต่ำของ SL ที่ (เฟอร์นันเด Aparicio et al. 2014) วิธีการที่จะได้รับทางเลือกพืชทนโดยการลด SL ที่ผ่านชีวภาพกำหนดเป้าหมายการสังเคราะห์ยีน อันที่จริง ccd7 กลายพันธุ์และการ ccd8 จากสายพันธุ์พืชที่แตกต่างแสดงให้เห็นว่าการผลิตที่ลดลงของ SL ที่ (ดรัมมอนด์ et al, 2012;. บัญชีแยกประเภท et al, 2010;. Umehara เอตอัล 2008;... Vogel et al, 2010) พันธุวิศวกรรมโดยใช้เทคโนโลยี RNAi ใน CCD7 มะเขือเทศและยีน CCD8 ผลในการลดความสำคัญใน SL ที่ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการลดลงของการงอกของเมล็ดพี ramosa (Kohlen et al, 2012;. Vogel et al.2010) และลดลงพี Ramose การติดเชื้อ ของสายมะเขือเทศพันธุ์ในการทดลองหม้อ (Kohlen et al. 2012). ผลกระทบทางการเกษตรของ SL signallind symbiosis AM เป็นปุ๋ยชีวภาพและตัวแทนควบคุมทางชีวภาพ'การปฏิวัติเขียว' ที่เกิดขึ้นหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองที่มาพร้อมกับการแสวงหาผลประโยชน์มากกว่าของ ดินและการใช้งานที่มากเกินไปและการละเมิดของสารเคมีเช่นปุ๋ยยาฆ่าแมลงและสารเคมีกำจัดวัชพืช ปัจจุบันเนื่องจากความกังวลของประชาชนเกี่ยวกับผลข้างเคียงของสารเคมีเหล่านี้มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการหาทางเลือกเพื่อการเกษตรเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม symbiosis AM โดยทั่วไปช่วยเพิ่มการเจริญเติบโตของพืชของมันโดยอำนวยความสะดวกน้ำและแร่ธาตุดูดซึมสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้เงื่อนไขความเครียดแม้ว่าผลกระทบเชิงลบนอกจากนี้ยังได้รับการอธิบายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในธัญพืช (เกรซ et al, 2009;. Li et al.2008) นอกจากนี้เชื้อรา AM มีการกระจายอย่างกว้างขวางและสามารถตั้งรกรากการเกษตรและพืชสวนพืชสายพันธุ์มากที่สุด อันที่จริงเชื้อรา AM บางครั้งจะถูกใช้เป็น biofertilisers สำหรับการเสริมสร้างการเจริญเติบโตและการผลิตชีวมวลแม้ว่าจะน้อยกว่าปุ๋ยธรรมดา (Barea et al, 2005;. Duhamel และ Vandenkoornhuyse 2013;. Gianinazzi et al, 2010) พิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่า symbiosis AM ไม่นอกจากนี้ยังส่งผลกระทบต่อความสามารถของพืชที่จะเอาชนะความเครียด abiotic และสิ่งมีชีวิตที่พวกเขาอาจไม่เพียง แต่ทำหน้าที่ในการปรับปรุงโภชนาการของพืช แต่ยังเป็นกลยุทธ์การควบคุมทางชีวภาพกับความเครียดสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน. SL ที่มีความสำคัญสำหรับการจัดตั้ง symbiosis AM (อากิยามะเอ อัล 2005. Besserer et al, 2006;.. ฟู et al, 2013b; Gomez-Roldan et al, 2008;.. Kohlen et al, 2012) ดังนั้นการเพาะพันธุ์สำหรับสายพันธุ์ที่มีการผลิต SL สูงอาจเป็นกลยุทธ์ที่จะปรับปรุงการล่าอาณานิคม mycorrhizal ภายใต้เงื่อนไขทางการเกษตร อีกทางเลือกนี้อาจจะประสบความสำเร็จโดยการประยุกต์ใช้ภายนอกของ SL ที่ธรรมชาติหรือ analogues สังเคราะห์ บนมืออื่น ๆ ที่เราได้กล่าวไว้ข้างต้นว่าสภาพความเครียดเช่น deficency สารอาหาร, ภัยแล้งหรือมีอิทธิพลต่อความเค็ม SL สังเคราะห์ ดังนั้นวิธีการส่งเสริม symbiosis AM อื่นอาจจะโดยการใช้เงื่อนไขควบคุมความเครียดที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพืชมากเกินไป แต่เมื่อใช้วิธีการเหล่านี้เราควรจะเก็บไว้ในใจว่า SL จะยังกระตุ้นการงอกของพืชกาฝากรากและ Thay ที่มีส่วนร่วมในการทำงานทางสรีรวิทยาหลายภายในโรงงาน นอกจากนี้ในแต่ละสายพันธุ์พืชที่มีการผลิตการผสมผสานที่แตกต่างกันของ SL ที่ซึ่งอาจขึ้นอยู่กับขั้นตอนการพัฒนาและสภาพสิ่งแวดล้อม (Cavar et al, 2014;.. Xie et al, 2010) แม้ว่า derstanding น้อยมากของความสัมพันธ์ของกิจกรรมโครงสร้างของพวกเขาและ ชีววิทยาเป็นสิ่งจำเป็นก่อนที่จะมีการประยุกต์ใช้ ความคืบหน้าบางคนได้รับการทำแล้วและผลกระทบของความแตกต่างระหว่างโครงสร้าง SL ที่เกี่ยวกับกิจกรรมแยกเชื้อรากำลังงอกของเมล็ดวัชพืชกาฝากและยิงแตกแขนงได้รับการแสดงให้เห็น (อากิยามะ et al, 2010;. บอยเยอร์ et al, 2012, 2014. Yoneyama et al, 2009) ที่น่าสนใจจำเพาะ SL ในการขนส่งในพืชและอดีตยังได้รับรายงาน (Kohlen et al. 2012) Kohlen และเพื่อนร่วมงานแสดงให้เห็นว่า SL ที่บางปริกส่วนใหญ่เข้ามาในบริเวณรากในขณะที่คนอื่น ๆ จะถูกโหลด preferentialy เข้าไปในท่อน้ำและเคลื่อนย้ายไปถ่ายทำ ชี้แจงของ SL ที่อาจเกิดขึ้นเฉพาะสำหรับการปฏิสัมพันธ์เชื้อราพืช AM เจ้าภาพอย่างแน่นอนจะส่งผลให้การดำเนินงานที่ดีขึ้นของ AM symbiosis ในระบบนิเวศเกษตร. กลยุทธ์การจัดการกับพืชกาฝากรากอยู่บนพื้นฐานของ SL ที่ดังกล่าวข้างต้นพืชกาฝากรากเป็นเรื่องยากที่จะควบคุมเพราะส่วนใหญ่ของวงจรชีวิตของพวกเขาเกิดขึ้น belowground เนื่องจากปรสิตเหล่านี้ออกแรงความเสียหายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก่อนที่จะมีการเกิดขึ้นของพวกเขากลยุทธ์ดังกล่าวส่วนใหญ่ควรจะมุ่งเน้นไปที่ขั้นตอนเริ่มต้นของการติดเชื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งการงอกของเมล็ดที่เกิดจาก SL ที่และสิ่งที่แนบมา (เฟอร์นันเด Aparicio et al, 2011;. โลเปซ Raez et al, 2009;. Yoder และสโคลส์ 2010) พันธุ์สำหรับสายพันธุ์ที่มีการผลิตลดลง SL และ / หรือ exudation อาจจะเป็นกลยุทธ์ที่เหมาะสมในการต่อสู้กับศัตรูพืชเหล่านี้ อันที่จริงมันก็แสดงให้เห็นว่าการผลิต SL ต่ำกลายพันธุ์มะเขือเทศ SIORTI และเม็ดสี-2 สูง (HP-2 ^ DG) มีความทนต่อการติดเชื้อโดย Orobanche แตกต่างกันและสายพันธุ์ Phelipanche กว่าชนิดป่าที่สอดคล้องกัน (ฎ et al, 2011b. โลเปซ -Raez et al, 2008b. Satish et al, 2012) ในข้าวฟ่างการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมนี้ถูกใช้ในการขยายพันธุ์สำหรับพันธุ์ทน Striga สำหรับการใช้งานในแอฟริกา (Ejeta 2007) ในข้าวพันธุ์ที่มีการผลิตที่ต่ำกว่า SL ยังแสดงการติดเชื้อลดลงโดย Striga hermonthica (มิล et al. 2011b) ในทำนองเดียวกันสารที่หลั่งจากสายรากถั่ว faba ทนกับ Orobanche Phelipanche และเอสพีพี แสดงให้เห็นว่าระดับต่ำของ SL ที่ (เฟอร์นันเด Aparicio et al. 2014) วิธีการที่จะได้รับทางเลือกพืชทนโดยการลด SL ที่ผ่านชีวภาพกำหนดเป้าหมายการสังเคราะห์ยีน อันที่จริง ccd7 กลายพันธุ์และการ ccd8 จากสายพันธุ์พืชที่แตกต่างแสดงให้เห็นว่าการผลิตที่ลดลงของ SL ที่ (ดรัมมอนด์ et al, 2012;. บัญชีแยกประเภท et al, 2010;. Umehara เอตอัล 2008;... Vogel et al, 2010)
การแปล กรุณารอสักครู่..