MethodsWe estimated the 10 year ris

Methods

We estimated the 10 year risk of diabetes in a cohort study of middle-aged and elderly participants who were free from diabetes at baseline. Cox regression coefficients were used to construct the simple points model and the discriminatory ability of the resulting prediction rule was determined using AUC and net reclassification improvement and integrated discrimination improvement statistics. Fivefold random splitting was used to test the internal validity and obtain bootstrap estimates of the AUC.

Results

Of the 2,960 participants without diabetes at the baseline examination, 548 developed type 2 diabetes during a median 10 year follow-up period. Age (four points), elevated fasting glucose (11 points), body mass index (eight points), triacylglycerol (five points), white blood cell count (four points) and a higher HDL-cholesterol (negative four points) were found to strongly predict diabetes incidence in a multivariate model. The estimated AUC for the model was 0.702 (95% CI 0.676–0.727). This model performed better than existing prediction models developed in other populations, including the Prospective Cardiovascular Münster, Cambridge, San Antonia and Framingham models for diabetes risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีเราประเมินความเสี่ยงของโรคเบาหวานในงานศึกษาของผู้เรียนที่ปลอดจากโรคเบาหวานที่พื้นฐานวัยกลางคน และสูงอายุ 10 ปี สัมประสิทธิ์การถดถอยของ cox ถูกใช้ในการสร้างแบบง่าย ๆ จุด และสามารถเลือกปฏิบัติของกฎการทำนายผลลัพธ์กำหนดใช้ AUC และสุทธิประเภทปรับปรุง และบูรณาการเลือกปฏิบัติปรับปรุงสถิติ การแบ่งแบบสุ่ม fivefold ถูกใช้เพื่อทดสอบความถูกต้องภายใน และรับการประเมินเริ่มต้นของ AUCผลลัพธ์ของผู้เข้าร่วมที่ 2,960 โดยโรคเบาหวานที่ตรวจพื้นฐาน 548 พัฒนาพิมพ์ 2 โรคเบาหวานระหว่างมัธยฐานติดตามผลระยะเวลา 10 ปี อายุ (สี่จุด), ยกระดับกลูโคส (11 จุด), ดัชนีมวลกาย (8 แต้ม), triacylglycerol (ห้าจุด), เซลล์เม็ดเลือดขาว (4 จุด) และความสูง HDL-คอเลสเตอร (ลบสี่จุด) การถือศีลอดพบขอทำนายอุบัติการณ์โรคเบาหวานในรูปแบบตัวแปรพหุ 0.702 (95% CI 0.676 – 0.727) AUC โดยประมาณสำหรับรูปแบบได้ รุ่นนี้ทำได้ดีกว่าคาดเดาโมเดลเดิมที่พัฒนาขึ้นในประชากรอื่น ๆ รวมทั้งรูปแบบอนาคตหัวใจซเตอร์ เคมบริดจ์ Antonia ซาน และ Framingham สำหรับความเสี่ยงโรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการ

เราประมาณ 10 ปีความเสี่ยงของโรคเบาหวานในการศึกษาของผู้เข้าร่วมการศึกษาวัยกลางคนและผู้สูงอายุที่เป็นอิสระจากโรคเบาหวานที่ baseline ค็อกซ์ค่าสัมประสิทธิ์การถดถอยถูกนำมาใช้ในการสร้างรูปแบบจุดที่เรียบง่ายและความสามารถในการเลือกปฏิบัติของกฎการคาดการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับการพิจารณาโดยใช้ AUC และการปรับปรุงการจัดประเภทใหม่สุทธิและบูรณาการการปรับปรุงสถิติการเลือกปฏิบัติ ห้าเท่าแยกสุ่มถูกใช้ในการทดสอบความถูกต้องภายในและได้รับการประมาณการบูตของ AUC.

ผลการค้นหา

ของผู้เข้าร่วม 2,960 ไม่มีโรคเบาหวานที่ตรวจสอบพื้นฐาน 548 พัฒนาเบาหวานชนิดที่ 2 ในช่วงระยะเวลาการติดตาม 10 ปีมัธยฐาน อายุ (Four Points) ระดับกลูโคสที่เพิ่มการถือศีลอด (11 คะแนน) ดัชนีมวลกาย (แปดจุด) triacylglycerol (ห้าคะแนน) นับเซลล์เม็ดเลือดขาว (Four Points) และสูง HDL คอเลสเตอรอล (ลบสี่จุด) พบว่า ขอคาดการณ์อัตราการเกิดโรคเบาหวานในรูปแบบหลายตัวแปร AUC โดยประมาณสำหรับรูปแบบเป็น 0.702 (95% CI 0.676-0.727) รุ่นนี้ทำได้ดีกว่ารุ่นทำนายที่มีอยู่ได้รับการพัฒนาในประชากรอื่น ๆ รวมทั้งในอนาคตหัวใจและหลอดเลือดมอนสเตอร์เคมบริดจ์, ซานอันโตเนียรามิงแฮมและรูปแบบความเสี่ยงโรคเบาหวาน