y mother accompanied me to school o

y mother accompanied me to school on the first day. Other parents accompanied their children as well. We all waited in front of the school office.
Soon a teacher came and led us to some classrooms. There we were put into four separate classes. This was when some children began to cry as the parents were not allowed into the classrooms. I did not cry because I had been to kindergarten before. Actually my mother went home soon after for she knew I would be all right.

It was an enjoyable time for me as I got to know my new classmates. The teacher was very busy writing down our particulars so we had plenty of time to ourselves.

Meantime some children continued to sob while their parents looked in anxiously through the windows.

Soon recess came. Some of us headed for the tuck-shop while the rest headed for their parents. I bought a drink with the money my mother gave me. Getting to know my new friends had made me thirsty.

After recess we went back to out classroom and my new friends and I managed to coax two boys to stop crying. In fact, soon we were laughing and playing together. Once in a while the teacher had to tell us to keep quiet as we were making too much noise.

Still some parents looked in anxiously through the windows.

Finally the bell rang for us to go home. Some of us were very relieved to be reunited with our parents. I too was glad to see my mother waiting for me at the school gate. I had made many friends. It had been a wonderful first day at school.

I still remember the day when every thing was completely new and in my school was also new. At this case I missed all of my old friends whether they were nice or rude to me. I was preying to god if I could see any of those old faces. I was searching for a familiar face in a bunch of new people. I remembered all my good old days, the good old friends and all the good memories I spend with them. I began to long for our next meeting whether we will meet or not? These kind of curious things keep creeping in my mind. But I meeting with my old friends was in vain. I could not find any recognized face with whom I have spent a part of my life. I was left in between those new people who hardly knew themselves and were looking forward in meeting a new friend. Like them I was also seeking to meet some one who could help me in my troubles and to whom I can call as my friend. Then I knew once I started talking to a friend other people would also come to talk with us as they are also in search of a friend with whom they can talk and tell them about there previous school and those golden moments that they have shared with their old friends and who were also seeking for a new friends. Then soon enough they will be caught in a vicious circle called friendship from which to come out is impossible. Same happened to me when I joined my new school all the other students around me were so new looking that newness in the circle brought me a creepy sanction of me being alone in the middle of this new world. The air smelled new, the water tasted new ,the environment seemed so different that at that point I was missing my old school and preying to God and was feeling very sorry for leaving my old school where all the things were known. Here in this new world I did not also knew where the hell am I in and do I need to be there or not. Who are this entire people around me and do I need to talk with all of them and give them the position of “FRIENDS” which to me had a great value. I can never think that all these people around me will be my dearest friends with whom as always I will also have some bitter but sweet memories and one day I have to say good bye to these friends. (Like I did to my other friends promising to keep in touch and to see them soon.) But hope that it happens. As always my fear of who my teachers will be, how will they teach and how will they response to all my questions were solved when I got to know all my teachers well. Same happened with all the other people around me they all became my friends and my question about how these people around me will be were solved when I got to know them well and when we all were more open and closer to each other searing our tears, happiness, sorrows and joy with each other and we were all as one and kept the meaning of true friendship.
As we all have to the long journey that we have to complete. The journey of friendship, the journey of love, sorrow and happiness, the journey filled with pain and life long suffering. But a journey full of special meanings such as love, friendship, happiness, memories, and new experience. The journey I like to call “LIFE”. The journey which is impossible without friends and love .The journey which is impossible without new experience and joy.

So this was my first day at school which was filled with fear, remembrance and strangeness which later became a golden moment. The moment I could enjoy on later on. The moment that are written with un erase able ink to my memories. So think and say was your First day at school the same?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่ y มาพร้อมกับผมไปโรงเรียนวันแรก ผู้ปกครองอื่น ๆ พร้อมลูกด้วย เรารออยู่หน้าโรงเรียนเร็ว ๆ นี้ครูมา และนำเราไปสู่ห้องเรียนบาง มีเราได้ใส่ลงไปในชั้นสี่แยก นี่คือเมื่อเด็กบางคนเริ่มร้องไห้ ตามพ่อแม่ไม่ได้รับอนุญาตเข้าห้องเรียน ฉันไม่ได้ร้องไห้ เพราะผมเคยไปอนุบาลก่อน จริง ๆ แล้ว แม่กลับบ้านหลังจากสำหรับเธอรู้ว่า ฉันจะต้องทั้งหมดมันเป็นเวลาสนุกสำหรับผมเท่าที่ผมรู้ว่าเพื่อนร่วมชั้นของฉันใหม่ ครูถูกมากเขียนลงใหม่ของเราเพื่อให้เรามีเวลากับตัวเองมากมายขณะเดียวกัน เด็กบางยังคง sob ขณะพ่อแม่ดูกังวลใจผ่านหน้าต่างเร็ว ๆ นี้ ย่อมุมมา บางเรามุ่ง tuck-shop ในขณะที่ส่วนเหลือมุ่งปกครอง ผมซื้อเครื่องดื่มกับเงินที่แม่ให้ฉัน การทำความรู้จักเพื่อนใหม่ได้ทำให้ฉันกระหายน้ำหลังจากย่อมุมที่เราไปออก ห้องเรียน และเพื่อนใหม่ของฉัน และฉันจัดการคะยั้นคะยอชายสองหยุดร้องไห้ ในความเป็นจริง เร็ว ๆ นี้เราได้หัวเราะ และเล่นด้วยกัน ครั้งในขณะที่ครูได้เพื่อบอกให้เงียบขณะที่เรามีการทำเสียงรบกวนมากเกินไปผู้ปกครองบางส่วนยังดูกังวลใจผ่านหน้าต่างในที่สุด เบลล์รังเรากลับบ้าน เราได้ปลดปล่อยมากจะ reunited กับพ่อแม่ของเรา เกินไปผมยินดีที่ได้เห็นแม่รอฉันที่ประตูโรงเรียน มีเพื่อนมากมาย จะได้สะอาดวันแรกที่โรงเรียน ผมยังจำได้ว่า วันที่ทุกสิ่งใหม่อย่างแท้จริง และในโรงเรียนของฉันยังใหม่ ในกรณีนี้ ฉันพลาดเพื่อนเก่าทั้งหมดว่าพวกดี หรือหยาบคายกับฉัน ฉันถูก preying พระเจ้าถ้าสามารถดูถึงหน้าเก่าเหล่านั้น ฉันถูกค้นหาใบหน้าที่คุ้นเคยในคนใหม่ ฉันจำวันทั้งหมดของฉันดีเก่า เพื่อนเก่าดี และความทรงจำที่ดีทั้งหมดที่ผมใช้กับพวกเขา เริ่มยาวสำหรับการประชุมครั้งถัดไปของเราว่าเราจะพบ หรือไม่ สิ่งเหล่านี้อยากรู้อยากเห็นชนิดของให้เลื้อยในจิตใจของฉัน แต่เพื่อนของฉันเก่าผมเปล่า ๆ ฉันไม่สามารถหาหน้ารู้จักใด ๆ ที่ฉันได้ใช้เวลาส่วนหนึ่งของชีวิต ฉันถูกทิ้งระหว่างคนใหม่ที่ไม่รู้ว่าตัวเอง และกำลังมองไปข้างหน้าในการประชุมเพื่อนใหม่ เหมือนพวกเขา ฉันยังถูกไม่มั่วบางคนสามารถช่วยฉัน ในปัญหาของฉัน และการที่ฉันสามารถเป็นเพื่อน แล้ว ฉันรู้ว่าฉันเริ่มพูดกับเพื่อนอื่น ๆ ผู้คนจะยังมาคุยกับเราเป็นพวกเขายังค้นหาเพื่อนที่สามารถพูดคุย และบอกพวกเขาเกี่ยวกับโรงเรียนมีก่อนหน้าและช่วงเวลาทองที่ว่า พวกเขามีร่วมกันกับเพื่อนเก่า และที่กำลังแสวงหาเพื่อนใหม่ แล้ว เร็ว ๆ นี้เพียงพอที่จะจับในอุบาทว์เรียกว่ามิตรภาพที่มาออกเป็นไปไม่ได้ เหมือนที่เกิดขึ้นกับฉันเมื่อฉันเข้าร่วมโรงเรียนของฉันใหม่ทั้งหมดที่นักเรียนคนอื่น ๆ รอบตัวได้ใหม่ดังนั้นมองว่า ใหม่ในวงการที่นำฉันไปน่าขนลุกของฉันคนเดียวกลางโลกนี้ใหม่ อากาศกลิ่นใหม่ น้ำลิ้มรสใหม่ สภาพแวดล้อมที่ดูเหมือนแตกต่างกันที่จุดนั้นฉันไม่ฉันโรงเรียนเก่า และ preying พระเจ้าดังนั้น และรู้สึกเสียใจมากที่ออกโรงเรียนเก่าของฉันที่ได้รู้จักทุกสิ่ง ที่นี่ในโลกนี้ใหม่ ฉันไม่ไม่ยังรู้ว่าฉันในนรก และทำฉันจำเป็นต้องมี หรือไม่ ผู้เป็นประชากรทั้งหมดรอบตัว และต้องการพูดคุยกับพวกเขา และมอบตำแหน่งของ "เพื่อน" ที่ฉันมีค่ามาก นอกจากนี้ผมไม่สามารถคิดได้ว่า คนเหล่านี้ทั้งหมดรอบตัวจะมีเพื่อนสายที่เป็นเสมอฉันจะยังมีบางความทรงจำที่ขม แต่หวานและวันหนึ่ง ฉันได้กล่าวลาก่อนเพื่อนเหล่านี้ (ชอบค่ะเพื่อนอื่น ๆ สัญญาให้สัมผัส และเห็นพวกเขาเร็ว ๆ นี้) แต่หวังว่า มันเกิดขึ้น เป็นเสมอฉันกลัวของคนที่ครูของฉันจะเป็น วิธีจะพวกเขาสอน และว่าจะพวกเขาตอบคำถามผมได้แก้ไขเมื่อผมรู้ว่าครูของฉันดี เหมือนที่เกิดขึ้นกับทุกคนรอบตัวพวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนของฉัน และคำถามของฉันเกี่ยวกับวิธีเหล่านี้คนรอบตัวจะได้แก้ไขได้ เมื่อผมรู้จักดี และ เมื่อเราถูกเปิด และใกล้ชิดกัน searing เราน้ำตา ความสุข sorrows และสนุกสนานกันมาก และเราได้เป็นหนึ่ง และเก็บความหมายของมิตรแท้เป็นเรา ทั้งหมดต้องเดินทางยาวที่เราต้องทำให้เสร็จสมบูรณ์ การเดินทางของมิตรภาพ การเดินทาง ของความรัก ความเสียใจ ความสุข การเดินทางเต็มไป ด้วยความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานนานชีวิต แต่การเดินทางเต็มไปด้วยความหมายพิเศษเช่นความรัก มิตรภาพ ความสุข ความทรงจำ ใหม่ และประสบการณ์ การเดินทางที่ชอบเรียก "ชีวิต" การเดินทางที่เป็นไปไม่ได้ โดยไม่มีเพื่อนและความรัก การเดินทางที่เป็นไปไม่ได้ โดยไม่มีประสบการณ์ใหม่และความสุข ดังนั้นนี่คือวันแรกที่โรงเรียนซึ่งก็เต็มไป ด้วยความกลัว รำลึก และ strangeness ซึ่งภายหลังกลายเป็นช่วงเวลาทอง ขณะที่ฉันสามารถเพลิดเพลินกับในภายหลัง ขณะที่เขียนกับ un ลบหมึกสามารถให้ความทรงจำของฉัน ดังนั้นคิดและพูด เป็นวันแรกที่ โรงเรียนเดียวกันหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

y ที่มาพร้อมกับแม่ของฉันไปโรงเรียนในวันแรก ผู้ปกครองอื่น ๆ มาพร้อมกับเด็กของพวกเขาได้เป็นอย่างดี เราทุกคนรอคอยในด้านหน้าของสำนักงานโรงเรียน.
เร็ว ๆ นี้เป็นครูที่มาและนำเราไปสู่ห้องเรียนบาง มีที่เราได้ใส่ลงไปในชั้นสี่แยกต่างหาก นี่คือตอนเด็กบางคนเริ่มที่จะร้องไห้กับผู้ปกครองที่ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปห้องเรียน ฉันไม่ได้ร้องไห้เพราะผมเคยไปโรงเรียนอนุบาลก่อน ที่จริงแม่ของฉันก็กลับบ้านเร็ว ๆ นี้หลังจากที่เธอรู้ว่าผมจะได้รับสิทธิทั้งหมด. มันเป็นช่วงเวลาที่สนุกสำหรับฉันเป็นฉันได้รู้ว่าเพื่อนร่วมชั้นใหม่ของฉัน ครูก็ยุ่งมากเขียนลงรายละเอียดเราเพื่อให้เรามีความอุดมสมบูรณ์ของเวลากับตัวเอง. ในขณะที่เด็กบางคนยังคงร้องไห้ขณะที่พ่อแม่ของพวกเขามองในใจจดใจจ่อผ่านหน้าต่าง. ไม่นานมาพักผ่อน บางส่วนของเรามุ่งหน้าไปยังร้านค้าเหน็บในขณะที่ส่วนที่เหลือมุ่งหน้าไปยังพ่อแม่ของพวกเขา ผมซื้อเครื่องดื่มกับเงินที่แม่ของฉันให้ฉัน ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ของฉันได้ทำให้ผมกระหาย. หลังจากพักผ่อนเราก็กลับออกไปที่ห้องเรียนและเพื่อนใหม่ของฉันและฉันจัดการเพื่อชักชวนเด็กชายสองคนที่จะหยุดร้องไห้ ในความเป็นจริงเร็ว ๆ นี้เราได้หัวเราะและเล่นด้วยกัน เมื่อในขณะที่ครูจะต้องบอกให้เราเก็บเงียบสงบขณะที่เรากำลังทำเสียงมากเกินไป. ยังผู้ปกครองบางคนมองในใจจดใจจ่อผ่านหน้าต่าง. ในที่สุดเสียงระฆังดังขึ้นสำหรับเราที่จะกลับบ้าน บางส่วนของเราก็โล่งใจมากที่จะได้กลับมารวมตัวกับพ่อแม่ของเรา ฉันก็ดีใจที่ได้เห็นแม่ของฉันรอฉันอยู่ที่ประตูโรงเรียน ฉันได้ทำเพื่อนหลายคน มันเคยเป็นวันแรกที่ยอดเยี่ยมที่โรงเรียน. ผมยังจำวันที่ทุกสิ่งได้อย่างสมบูรณ์ใหม่และในโรงเรียนของฉันก็ยังใหม่ ในกรณีนี้ผมคิดถึงเพื่อนเก่าของฉันว่าพวกเขามีความสุขหรือหยาบคายกับฉัน ฉันถูกล่าพระเจ้าถ้าฉันสามารถเห็นใด ๆ ของใบหน้าเก่า ฉันถูกค้นหาใบหน้าที่คุ้นเคยในพวงของคนใหม่ ผมจำได้ทุกวันเก่าของฉันดีเพื่อนเก่าที่ดีและทุกความทรงจำที่ดีฉันใช้จ่ายกับพวกเขา ผมเริ่มที่จะนานสำหรับการประชุมครั้งต่อไปของเราไม่ว่าเราจะตอบสนองหรือไม่? ชนิดของสิ่งที่อยากรู้อยากเห็นเหล่านี้ให้คืบคลานในใจของฉัน แต่ผมพบกับเพื่อนเก่าของฉันอยู่ในไร้สาระ ฉันไม่สามารถหาใบหน้าได้รับการยอมรับใด ๆ กับผู้ที่ฉันได้ใช้เวลาส่วนหนึ่งของชีวิตของฉัน ฉันถูกทิ้งไว้ในระหว่างผู้คนใหม่ ๆ แทบจะไม่ผู้ที่รู้ว่าตัวเองและกำลังมองไปข้างหน้าในการประชุมเพื่อนใหม่ เช่นเดียวกับพวกเขาผมยังมองหาที่จะตอบสนองความต้องการใครบางคนที่สามารถช่วยในปัญหาของฉันและผู้ที่ฉันสามารถเรียกเป็นเพื่อนของฉัน จากนั้นผมรู้ว่าเมื่อผมเริ่มพูดคุยกับเพื่อนคนอื่น ๆ ก็จะมาพูดคุยกับเราในขณะที่พวกเขายังอยู่ในการค้นหาของเพื่อนกับคนที่พวกเขาสามารถพูดคุยและบอกพวกเขาเกี่ยวกับโรงเรียนเดิมมีและช่วงเวลาทองที่พวกเขาได้ร่วมกันกับพวกเขา เพื่อนเก่าและผู้ที่ยังมองหาเพื่อนใหม่ จากนั้นเร็วพอที่พวกเขาจะได้รับการติดอยู่ในวงจรอุบาทว์ที่เรียกว่ามิตรภาพที่จะออกมาเป็นไปไม่ได้ เหมือนที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อผมได้เข้าร่วมโรงเรียนใหม่ของฉันทั้งหมดนักเรียนคนอื่น ๆ รอบ ๆ ตัวผมจึงมองความแปลกใหม่ที่ในวงกลมนำฉันลงโทษที่น่าขนลุกของฉันอยู่คนเดียวในช่วงกลางของโลกใหม่นี้ อากาศกลิ่นใหม่น้ำลิ้มรสใหม่สภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันเพื่อให้ดูเหมือนว่าที่จุดที่ผมหายไปโรงเรียนเก่าของฉันและล่ากับพระเจ้าและรู้สึกเสียใจมากที่ออกจากโรงเรียนเก่าของฉันที่ทุกสิ่งที่เป็นที่รู้จักกัน ที่นี่ในโลกใหม่นี้ผมไม่ได้นอกจากนี้ยังรู้ว่านรกฉันและฉันจะต้องอยู่ที่นั่นหรือไม่ ใครคือคนนี้ทั่วทั้งฉันและฉันจะต้องพูดคุยกับทั้งหมดของพวกเขาและให้พวกเขาตำแหน่งของ "เพื่อน" ที่ฉันมีความคุ้มค่าสูงสุด ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้คนเหล่านี้รอบ ๆ ตัวผมจะเป็นเพื่อนรักของฉันกับผู้ที่เป็นเสมอฉันยังจะมีบางความทรงจำที่ขมขื่น แต่หวานและวันหนึ่งผมต้องบอกลากับเพื่อนเหล่านี้ (เหมือนที่ผมทำกับเพื่อนคนอื่น ๆ ของฉันสัญญาว่าจะให้ในการติดต่อและจะเห็นพวกเขาเร็ว ๆ นี้.) แต่หวังว่ามันจะเกิดขึ้น และเช่นเคยกลัวของฉันที่ครูของฉันจะเป็นวิธีที่พวกเขาจะสอนและวิธีการที่พวกเขาจะตอบสนองทุกคำถามของฉันถูกแก้ไขเมื่อฉันได้รู้ว่าครูทุกคนของฉันดี เหมือนที่เกิดขึ้นกับทุกคนอื่นรอบ ๆ ตัวผมพวกเขาทั้งหมดก็กลายเป็นเพื่อนและคำถามของฉันของฉันเกี่ยวกับวิธีการเหล่านี้คนรอบข้างจะได้รับการแก้ไขเมื่อฉันได้รู้ว่าพวกเขาเป็นอย่างดีและเมื่อเราทุกคนเปิดกว้างมากขึ้นและใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ searing น้ำตาของเรา ความสุขความทุกข์และความสุขกับแต่ละอื่น ๆ และเราทุกคนเป็นหนึ่งและเก็บไว้ตามความหมายของมิตรภาพที่แท้จริง. ในฐานะที่เราทุกคนต้องการเดินทางที่ยาวนานที่เราต้องกรอก การเดินทางของมิตรภาพการเดินทางของความรักความเศร้าโศกและความสุข, การเดินทางที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานชีวิตยาว แต่การเดินทางที่เต็มไปด้วยความหมายพิเศษเช่นความรัก, มิตรภาพ, ความสุข, ความทรงจำและประสบการณ์ใหม่ ๆ การเดินทางผมชอบที่จะเรียกว่า "ชีวิต" การเดินทางที่เป็นไปไม่ได้โดยไม่ต้องมีเพื่อนและรักการเดินทางที่เป็นไปไม่ได้โดยไม่ต้องมีประสบการณ์ใหม่ ๆ และความสุขได้โดยเริ่มต้น. ดังนั้นนี้เป็นวันแรกของฉันที่โรงเรียนซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัวความทรงจำและความไม่ชอบมาพากลซึ่งต่อมากลายเป็นช่วงเวลาทอง ขณะที่ฉันจะได้เพลิดเพลินกับในภายหลัง ขณะที่มีการเขียนด้วยการยกเลิกการลบหมึกสามารถความทรงจำของฉัน ดังนั้นคิดและบอกว่าเป็นวันแรกที่โรงเรียนเดียวกันได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Y แม่พร้อมกับฉันไปโรงเรียนในวันแรก ผู้ปกครองอื่น ๆมีเด็กของพวกเขาเช่นกัน เราทุกคนรอคอยอยู่หน้าสำนักงานโรงเรียน .
แล้วครูเข้ามา และนำเราบางห้องเรียน มีเราใส่เป็นสี่ชั้น แยกต่างหาก นี้คือเมื่อ เด็กบางคนเริ่มร้องไห้ พ่อแม่ไม่อนุญาตให้เข้าห้องเรียน ผมไม่ได้ร้องไห้เพราะผมเคยเรียนมาก่อนที่จริงแม่กลับบ้านทันทีหลังจากที่เธอรู้ว่าฉันจะไม่เป็นไร

มันสนุกสำหรับฉันเป็นฉันได้รู้จักเพื่อนๆใหม่ของผม ครูกำลังยุ่งเขียนรายการของเรา เราจึงมีเวลาเหลือเฟือเพื่อตัวเราเอง

ตอนนี้เด็กบางคนยังคงสะอื้นในขณะที่พ่อแม่มองอย่างใจจดใจจ่อ ผ่านทางหน้าต่าง

แล้วพักมาบางอย่างที่เรามุ่งหน้าไปทักที่ร้านในขณะที่ส่วนที่เหลือไปให้พ่อแม่ของพวกเขา ฉันซื้อเครื่องดื่มให้กับเงินที่แม่ให้มา ได้รู้จักเพื่อนใหม่ของฉันทำให้ฉันกระหาย .

หลังจากพักก็กลับออกมาในชั้นเรียนและเพื่อนของฉันและฉันจัดการเพื่อเกลี้ยกล่อมให้ชายสองคนจะหยุดร้องไห้ ในความเป็นจริงแล้วเราหัวเราะ และเล่นด้วยกันนานๆ ครั้ง อาจารย์บอกให้เราเงียบ เราทำเสียงดังเกินไป

ยังผู้ปกครองบางคนมองอย่างใจจดใจจ่อ ผ่านทางหน้าต่าง

ในที่สุดระฆังดังขึ้นเพื่อให้เรากลับบ้าน บางอย่างเราก็รู้สึกโล่งใจที่จะได้อยู่กับพ่อแม่ ผมดีใจที่เห็นแม่รอฉันอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน ฉันมีเพื่อนมากมาย มันได้ยอดเยี่ยม

วันแรกที่โรงเรียนฉันยังคงจำวันเมื่อทุกสิ่งที่สมบูรณ์ใหม่และในโรงเรียนของฉันก็ใหม่ ในคดีนี้ ฉันคิดถึงพวกเพื่อนของฉันไม่ว่าจะเป็นคนดีหรือหยาบคาย ผมวนเวียนกับพระเจ้า ถ้าฉันได้เห็นใด ๆของใบหน้าเก่าเหล่านั้น ฉันกำลังค้นหาใบหน้าที่คุ้นเคยในกลุ่มของผู้คนใหม่ ผมจำวันทั้งหมดของฉัน ดี เก่า เก่าดี เพื่อนๆ และความทรงจำดีๆ ผมใช้เวลากับพวกเขาผมเริ่มยาว สำหรับการประชุมครั้งต่อไปของเรา ไม่ว่าเราจะเจอกันหรือปล่าว พวกนี้สงสัยให้คืบคลานในจิตใจของฉัน แต่ผมเจอกับเพื่อนเก่าๆในการเรียน ฉันไม่สามารถหาใด ๆที่จำหน้าฉันได้ใช้เวลาส่วนหนึ่งของชีวิตของฉัน ฉันอยู่ในระหว่างคนใหม่ที่แทบจะไม่รู้จักตัวเอง และมองไปข้างหน้าในการพบเพื่อนใหม่เหมือนพวกเขา ผมก็ต้องการจะพบใครบางคนที่สามารถช่วยฉันในปัญหาของผม และคนที่ผมสามารถเรียกเป็นเพื่อนของฉันผมรู้เมื่อผมเริ่มคุยกับเพื่อนคนอื่นก็มาพูดคุยกับเรา เขายังหาเพื่อนกับผู้ที่พวกเขาสามารถพูดคุยและบอกพวกเขาเกี่ยวกับโรงเรียนก่อนหน้านี้และโกลเด้นช่วงเวลาที่พวกเขาได้ใช้ร่วมกันกับเพื่อนของพวกเขาและที่ยังมองหาเพื่อนใหม่ .จากนั้นอีกไม่นานพวกเขาจะติดอยู่ในหินวงกลมเรียกว่ามิตรภาพที่ออกมาเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เดียวกันเกิดขึ้นกับฉันเมื่อฉันเข้าร่วมโรงเรียนใหม่ของฉันทั้งหมดอื่น ๆรอบ ฉันเป็นนักเรียนใหม่ แล้วดูว่านวัตกรรมในแวดวงพาฉันลงโทษน่ากลัวผมอยู่คนเดียวในกลางของโลกใหม่นี้ แอร์มีกลิ่นใหม่ น้ำรสใหม่สภาพแวดล้อมที่ดูเหมือนจะแตกต่างกันที่จุดที่ฉันคิดถึงโรงเรียนเก่าของฉันและวนเวียนกับพระเจ้า และรู้สึกเสียใจสำหรับออกจากโรงเรียนเก่าของฉันที่ทุกสิ่งถูกจัก ที่นี่ในโลกใหม่นี้ผมไม่ได้รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน และผมจำเป็นต้องมีหรือไม่ซึ่งทั้งหมดนี้ คนรอบตัวฉันและฉันต้องการที่จะพูดคุยกับทั้งหมดของพวกเขาและให้พวกเขาในฐานะ " เพื่อน " ซึ่งมีมูลค่าที่ดีเยี่ยม ผมไม่เคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้ คนรอบข้างจะเพื่อนสุดที่รัก ที่เป็นเสมอฉันก็มีความทรงจำที่หวานและขมขื่น แต่สักวันผมต้องบอกลาเพื่อนๆเหล่านี้( เหมือนกับที่ผมเคยทำกับเพื่อนฉันสัญญาว่าจะให้สัมผัสและเห็นพวกเขาเร็ว ๆนี้ อื่น ๆ ) แต่ หวัง ว่า มันเกิดอะไรขึ้น เช่นเคยผมกลัวที่ครูของฉันจะเป็นอย่างไร เขาจะสอนและวิธีการที่พวกเขาจะตอบสนองกับคำถามของฉันถูกแก้ไขได้ เมื่อผมได้รู้จักครูของผมเลยเดียวกันที่เกิดขึ้นกับทุก ๆคนรอบตัวฉัน พวกเขาเป็นเพื่อนฉัน และถามฉันเกี่ยวกับวิธีการเหล่านี้ คนรอบข้างจะถูกคลี่คลายเมื่อฉันได้รู้จักพวกเขาดี และเมื่อเราเปิดมากขึ้นและใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆเหี่ยวแห้งของเรา น้ำตา ความสุข ความทุกข์ และความสุขกับแต่ละอื่น ๆและเราทั้งหมดเป็นหนึ่ง และก็ความหมายของมิตรภาพที่แท้จริง .
ในฐานะที่เราทุกคนต้องเดินทางไกล เรา ต้อง สมบูรณ์ การเดินทางของมิตรภาพ การเดินทางของความรัก ความเศร้า ความสุข และ การเดินทางที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและทุกข์นาน แต่การเดินทางที่เต็มไปด้วยความหมายพิเศษ เช่น ความรัก มิตรภาพ ความสุข ความทรงจำ และประสบการณ์ใหม่ การเดินทางที่ฉันเรียกว่า " ชีวิต " การเดินทางซึ่งเป็นไปไม่ได้โดยไม่มีเพื่อนและความรัก