“Shut the hell up!” growled the mid

“Shut the hell up!” growled the middle-aged man, his face dark and unreadable. “He’s young, and with just a single sweep of his hand, look at what he did to us. Do you really think he’s just some random person? He’s obviously not a Cultivator of the Solitary Sword Sect. With war brewing between our Sect and the Solitary Sword Sect, we can’t afford to provoke the wrath of additional Sects! He’s obviously just passing through and doesn’t want to make enemies, that’s why he went easy on us. All of you, shut your mouths. Forget about what happened here. There will always be friction among Cultivators like us. There’s no need to report some trifling incident like this to the Sect.” Having made his decision, he continued on into the distance, his fellow Cultivators in tow.

After they were some ways away, the vines on the ground beneath them that they hadn’t noticed this entire time, burrowed into the earth and disappeared.

Back in Meng Hao’s location, Meng Hao stamped his foot onto the ground. The soil seethed as the dark red vines emerged to sway back and forth in front of him. Moments later, they transformed into a small, dark red fruit, which he placed into his bag of holding. Finally, he turned his attention to the hat on his head.

“You can’t do that! It’s wrong. If you let them go, you should trust them completely. You can’t secretly dispatch something to follow them. That’s wrong. That’s immoral. Eee? I just remembered something. You cussed at me just now!!

“Cussing is wrong. It’s immoral. My granny never did anything to offend you. Why did you have to bring her up? It’s very strange. What relationship do you have with her? Unless…” Suddenly, the meat jelly’s pedantic voice filled with a strange tone. “Unless the two of you….”

Meng Hao ignored it. He slapped his bag of holding to produce a set of clothing. He ripped off some strips of fabric and stuffed them into his ears. Immediately, the meat jelly’s voice became quieter. But then, the meat jelly gave a dry cough. It started to talk, and this time, its voice could be heard directly inside of Meng Hao’s head.

Meng Hao’s expression was somewhat haggard. He stared off into nothing for a while, then finally sighed and tossed the strips of cloth away.

“Now I know why people call you Ultimate Vexation,” he said. Immediately, the meat jelly began to tremble with excitement.

“Why? Why?! This name was given to me a very, very, very long time ago by an old friend. I asked him about it many times, but he would never tell me what it means.” The meat jelly’s full and undivided attention was now focused on Meng Hao.

Meng Hao didn’t say anything. Instead, he pondered why the person who named the meat jelly wouldn’t explain the meaning of the name. Then he thought of the meat jelly’s long-windedness, and he shivered. He understood. By providing an answer regarding the name, it would give the meat jelly a conversation topic that would certainly last for months.

The thought of that made his scalp go numb. Anyone who had no experience dealing with the meat jelly couldn’t comprehend the nature of the torment it brought. He decided to change the topic.

“With you looking like this, we really can’t proceed onward,” said Meng Hao. “Is there any way you can take some form other than a pile of hats?” He was careful in his wording, fearful of agitating the thing. He could only imagine what it would look like if it decided to become a mountain of green hats perched on top of his head. What would happen then?

His tone was non-argumentative, but inside, his heart was filled with helplessness. He thought of the Blood Mastiff, and suddenly missed it terribly. Unfortunately, it was sleeping now.

Actually, Meng Hao’s words seemed to excite the meat jelly. “Eee? If I’m not a hat, then what shape should I take?” Meng Hao was used to this, so he didn’t say anything at first. He sat cross-legged within the mountain forest and retrieved the Time-refining jade page. He cast his Spiritual Sense into it and began to study the contents.

Some time passed, and then Meng Hao’s eyes glittered. He began to mutter to himself. “Time of Spring and Autumn requires a Spring tree and the frost of Autumn. The fire of mid-Winter, the spirit of Summer. Refine the four seasons, fuse with the Cultivation base. Refine the four seasons again to produce a small sword.

“This sword must be carefully nurtured. With enlightenment of Time, the veins of a hundred years can fill the sword. After the hundred years, a thousand years will pass, and it will take shape. In ten thousand years, it will appear to shake heaven and earth, the first Sword of Time.” Meng Hao frowned as he gazed at the jade page. The sword contained no small might, but the time involved in its creation seemed too vast.

“Han Bei is really focused on this sword, so it can’t really take that much time, can it…? There must be other methods that can be used to speed up the appearance of the sword.” Lost in thought, Meng Hao thought to the th

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ปิดนรกขึ้น!" คำรามชายวัยกลางคนที่ใบหน้าของเขามืดและไม่สามารถอ่านได้ "เขาเป็นหนุ่มสาวและมีเพียงกวาดเดียวของมือของเขามองไปที่สิ่งที่เขาทำกับเรา จริงๆคุณคิดว่าเขาเป็นเพียงบางคนสุ่ม? เขาเห็นได้ชัดไม่ได้เป็นเกษตรกรของ Solitary ดาบนิกาย กับเบียร์สงครามระหว่างนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกายของเราเราไม่สามารถที่จะกระตุ้นความโกรธเกรี้ยวของนิกายเพิ่มเติม! เขาเห็นได้ชัดเพียงแค่ผ่านและไม่ต้องการที่จะทำให้ศัตรูที่ว่าทำไมเขาไปง่ายกับเรา พวกคุณทุกคนปิดปากของคุณ ลืมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ก็คือจะมีแรงเสียดทานในหมู่พรวนดินเช่นเดียวกับเรา ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรายงานบางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจิ๊บจ๊อยเช่นนี้กับนิกาย. "ทำให้มีการตัดสินใจของเขาที่เขายังคงเข้ามาในระยะทางที่เพื่อนพรวนดินของเขาในการดึง. หลังจากที่พวกเขาวิธีการบางอย่างออกไปองุ่นบนพื้นดินใต้พวกเขาว่าพวกเขา hadn 'T สังเกตเห็นนี้ตลอดเวลามุดลงไปในดินและหายไป. ย้อนกลับไปในสถานที่ตั้งของเม้งเฮาเม้งเฮาประทับเท้าของเขาลงบนพื้นดิน ดิน seethed เป็นองุ่นสีแดงเข้มโผล่ออกมาที่จะแกว่งไปมาในด้านหน้าของเขา ครู่ต่อมาพวกเขากลายเป็นขนาดเล็กผลไม้สีแดงเข้มซึ่งเขาวางลงในกระเป๋าของเขาในการถือครอง ในที่สุดเขาหันไปสนใจหมวกบนศีรษะของเขา. "คุณไม่สามารถทำอย่างนั้น! มันผิด. ถ้าคุณปล่อยให้พวกเขาไปคุณควรจะไว้วางใจพวกเขาอย่างสมบูรณ์ คุณไม่สามารถแอบส่งสิ่งที่จะปฏิบัติตามพวกเขา ว่ามีอะไรผิดปกติ ที่ผิดศีลธรรม Eee? ฉันเพียงแค่จำได้ว่าบางสิ่งบางอย่าง คุณสบถที่ผมเพียงแค่ตอนนี้ !! "cussing เป็นสิ่งที่ผิด มันเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรม ยายของฉันไม่เคยทำอะไรที่จะทำให้คุณไม่ชอบใจ คุณไม่ต้องนำเธอขึ้นทำไม? มันเป็นเรื่องที่แปลกมาก สิ่งใดที่คุณมีความสัมพันธ์กับเธอ? เว้นแต่ ... "ทันใดนั้นเสียงอวดความรู้วุ้นเนื้อเต็มไปด้วยน้ำเสียงแปลก "ถ้าคุณสองคน ... ." เม้งเฮาสนใจมัน เขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองในการผลิตชุดเสื้อผ้า เขาฉีกแถบผ้าบางและยัดพวกเขาเข้าไปในหูของเขา ทันทีที่เสียงเนื้อวุ้นกลายเป็นที่เงียบสงบ แต่แล้ววุ้นเนื้อให้อาการไอแห้ง มันเริ่มต้นที่จะพูดคุยและเวลานี้เสียงอาจจะได้ยินโดยตรงภายในหัวของเม้งเฮาส์. แสดงออกเม้งเฮาส์ค่อนข้างเศร้า เขาจ้องมองออกไปไม่มีอะไรในขณะนั้นในที่สุดก็ถอนหายใจและโยนแถบผ้าออกไป. "ตอนนี้ฉันรู้ว่าทำไมคนที่โทรหาคุณที่ดีที่สุดรำคาญ" เขากล่าว ทันทีเนื้อวุ้นเริ่มตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น. "ทำไม? ทำไม?! ชื่อนี้ถูกมอบให้กับฉันเป็นเวลามากมากนานมากที่ผ่านมาโดยเพื่อนเก่า ฉันถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้หลายครั้ง แต่เขาจะไม่บอกฉันว่ามันหมายถึง. "วุ้นเนื้อความสนใจเต็มและไม่มีการแบ่งแยกถูกเน้นในขณะนี้เกี่ยวกับเม้งเฮา. เม้ง Hao ไม่ได้พูดอะไร แต่เขาครุ่นคิดว่าทำไมคนที่ชื่อเนื้อวุ้นจะไม่อธิบายความหมายของชื่อ จากนั้นเขาก็คิดว่าของเนื้อวุ้นของความยืดยาวและเขาสั่น เขาเข้าใจ. โดยการให้คำตอบเกี่ยวกับชื่อที่มันจะทำให้เนื้อวุ้นเป็นหัวข้อสนทนาที่แน่นอนจะสุดท้ายสำหรับเดือน. คิดว่าการที่ทำให้หนังศีรษะของเขาไปชา ทุกคนที่ไม่มีประสบการณ์การจัดการกับเนื้อวุ้นไม่สามารถเข้าใจธรรมชาติของความทุกข์ทรมานที่นำ เขาตัดสินใจที่จะเปลี่ยนหัวข้อ. "ด้วยคุณมองเช่นนี้เราไม่สามารถดำเนินการต่อไปข้างหน้า" เม้งเฮากล่าวว่า "มีวิธีการใด ๆ ที่คุณสามารถใช้รูปแบบอื่นที่ไม่ใช่กองหมวกไหม?" เขาเป็นคนระมัดระวังในการใช้ถ้อยคำของเขาน่ากลัวของสิ่งก่อกวน เขาอาจคิดว่ามันจะมีลักษณะเช่นถ้ามันตัดสินใจที่จะกลายเป็นภูเขาของหมวกสีเขียวเกาะอยู่บนหัวของเขา อะไรจะเกิดขึ้นแล้วเสียงของเขาก็ไม่ใช่โต้แย้ง แต่ภายในหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยทำอะไรไม่ถูก เขาคิดของ Mastiff เลือดและก็พลาดมันชะมัด แต่น่าเสียดายที่มันกำลังนอนหลับอยู่ในขณะนี้. ที่จริงแล้วคำเม้งเฮาดูเหมือนจะตื่นเต้นวุ้นเนื้อ "Eee? ถ้าฉันไม่ได้หมวกแล้วสิ่งที่รูปร่างฉันควรใช้? "เม้งเฮาถูกใช้ในการนี้เพื่อให้เขาไม่ได้พูดอะไรในตอนแรก เขานั่งไขว่ห้างอยู่ภายในป่าภูเขาและดึงหน้าหยกเวลากลั่น เขาโยนความรู้สึกจิตวิญญาณของเขาเป็นมันและเริ่มศึกษาเนื้อหา. บางเวลาที่ผ่านไปแล้วตาเม้งเฮาส์ glittered เขาเริ่มที่จะพูดพึมพำกับตัวเอง "เวลาของฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงต้องใช้ต้นไม้ฤดูใบไม้ผลิและน้ำค้างแข็งของฤดูใบไม้ร่วง ไฟกลางฤดูหนาว, จิตวิญญาณของฤดูร้อน ปรับแต่งโฟร์ซีซั่ฟิวส์ที่มีฐานการเพาะปลูก สินค้าที่นี่สี่ฤดูกาลอีกครั้งเพื่อผลิตดาบขนาดเล็ก. "ดาบนี้จะต้องได้รับการเลี้ยงดูอย่างระมัดระวัง ด้วยการตรัสรู้ของเวลาเส้นเลือดหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาสามารถกรอกดาบ หลังจากที่ร้อยปีพันปีจะผ่านและมันจะเป็นรูปเป็นร่าง ในหนึ่งหมื่นปีก็จะปรากฏขึ้นที่จะเขย่าฟ้าสวรรค์และแผ่นดินแรกดาบของเวลา. "เม้งเฮาขมวดคิ้วขณะที่เขาจ้องมองหน้าหยก ดาบที่มีอยู่ไม่อาจมีขนาดเล็ก แต่เวลาที่มีส่วนร่วมในการสร้างมันดูเหมือนใหญ่เกินไป. "ฮันบวร์กจะเน้นจริงๆในดาบนี้จึงไม่สามารถจริงๆใช้เวลามากที่สามารถมันได้ ... ? จะต้องมีวิธีการอื่น ๆ ที่สามารถนำมาใช้เพื่อเพิ่มความเร็วในการปรากฏตัวของดาบ. "หายไปในความคิดเม้งเฮาคิดว่าจะน้ำงา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หุบปากไปเลย ! " ร้องชายวัยกลางคน หน้ามืด และไม่สามารถอ่านของเขา " เขายังหนุ่มและมีเพียงเดียวกวาดมือของเขา ดูว่าเขาทำอะไรกับเรา คุณคิดว่าเขาแค่ใครที่ไหน ? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เป็นผู้อบรมสั่งสอนของสำนักดาบเดี่ยว กับสงครามเกิดขึ้นระหว่างพรรคและพรรคดาบเดี่ยวของเรา เราไม่สามารถจะยั่วโทสะของนิกายเพิ่มเติม ! เห็นได้ชัดว่าเขาแค่ผ่านมา และไม่อยากให้ศัตรู นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไปง่ายๆกับเรา พวกเธอหุบปากซะ ลืมเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ จะมีแรงเสียดทานระหว่างเกษตรกรอย่างเรา ไม่ต้องรายงานบางเล็กน้อยเหตุการณ์แบบนี้กับนิกาย มีการตัดสินใจของเขา เขายังคงเป็นไกลเพื่อนเกษตรกรในพ่วงหลังจากที่พวกเขาบางวิธีไปค้างบนพื้นดินใต้พวกเขาว่าพวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นตลอดเวลา ขุดลงไปในพื้นดิน และหายตัวไปกลับมาของเมิงเฮา ที่ตั้ง เมิ่งฮ่าวประทับเท้าของเขาลงบนพื้น ดิน seethed เป็นแดงเข้ม เลื้อยออกมาแกว่งไปมาตรงหน้าเขา ต่อมา พวกเขากลายเป็นขนาดเล็ก , ผลไม้สีแดงเข้ม ซึ่งเขาอยู่ในถุงของเขาไว้ ในที่สุดเขาก็หันมาสนใจกับหมวกบนศีรษะของเขา" เธอทำอย่างนั้นไม่ได้นะ ! มันผิด ถ้าคุณปล่อยให้พวกเขาไป คุณต้องเชื่อใจพวกเขาอย่างสมบูรณ์ คุณไม่สามารถแอบส่งบางอย่างที่จะปฏิบัติตามพวกเขา นั่นมันผิด มันผิดศีลธรรม เอ๋ ? ฉันเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้ คุณกวนตีนผมเลย ! !" พูดมันผิด มันผิดศีลธรรม ยายผมไม่เคยทำอะไรให้คุณโกรธได้ ทำไมคุณต้องพาเธอขึ้น มันแปลกมากๆ คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับเธอ ? เว้นแต่ . . . . . . . " ทันใดนั้น เนื้อวุ้นจะอวดความรู้เสียงที่เต็มไป ด้วยเสียงแปลกๆ " ถ้าคุณสองคน . . . . . . . "เมิ่งฮ่าวก็ไม่สนใจมัน เขาตบหน้าของเขาในกระเป๋าถือเพื่อผลิตชุดของเสื้อผ้า เขาฉีกบางแถบของผ้าและยัดเข้าไปในหูของเขา ทันที เสียงเนื้อวุ้นมันก็เงียบ แต่แล้ว เนื้อวุ้นให้ไอแห้ง มันเริ่มพูด และคราวนี้เสียงของมันได้ยินโดยตรงภายในหัวของเมิ่งเฮ่าสีหน้าของเมิ่งฮ่าวก็ค่อนข้างเศร้า . เขาจ้องมองไปในอะไรสักพัก แล้วในที่สุดก็ถอนหายใจและโยนแถบผ้าทิ้ง" ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าทำไมคนถึงเรียกเจ้า Ultimate โกรธ " เขากล่าว ทันที เนื้อเยลลี่ก็เริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น" ทำไม ? ทำไม ? ! ชื่อนี้ให้กับผม มาก มาก มาก นานมาแล้วโดยเพื่อนเก่า ฉันถามเขาเกี่ยวกับมันหลายครั้ง แต่เขาไม่เคยบอกฉันว่ามันหมายความว่าอะไร " เนื้อวุ้นมันเต็มและไม่มีการแบ่งแยกความสนใจถูกเน้น เมิ่งฮ่าวเมิ่งเฮ่าไม่ได้พูดอะไรเลย แทน เขาคิดว่าทำไมคนที่ชื่อ เนื้อวุ้นจะไม่อธิบาย ความหมายของชื่อ แล้วเขาก็คิดเนื้อวุ้นมันนาน windedness เขาตัวสั่น เขาเข้าใจแล้ว โดยการให้คำตอบเกี่ยวกับชื่อ จะให้เนื้อวุ้นสนทนาหัวข้อที่แน่นอนจะใช้เวลาเป็นเดือนความคิดที่ทำให้หนังศรีษะชาไปเลย ใครที่มีประสบการณ์ในการจัดการกับเนื้อวุ้นไม่สามารถเข้าใจธรรมชาติของความทรมานมันพามา เขาตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่อง" คุณมองแบบนี้ เราไม่สามารถดำเนินการต่อไป " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว " มีวิธีที่คุณสามารถใช้บางรูปแบบอื่นมากกว่า กองหมวก " เขาก็ระมัดระวังในการใช้ถ้อยคำของเขากลัวก่อกวนอย่างเดียว เขาจะสามารถจินตนาการสิ่งที่มันจะมีลักษณะเช่นถ้ามันตัดสินใจที่จะกลายเป็นภูเขาของหมวกสีเขียวเกาะอยู่บนหัวของเขา จะเกิดอะไรขึ้น ?น้ำเสียงของเขาก็ไม่มีข้อโต้แย้ง แต่ภายในจิตใจของเขานั้นเต็มไปด้วยดวง . เขาคิดว่าเลือด Mastiff , และก็พลาดจริงๆ ขออภัย มันหลับอยู่จริงๆ แล้ว คือ เหม็ง เฮาคำพูดดูเหมือนจะกระตุ้นเนื้อเยลลี่ " เอ๋ ? ถ้าผมไม่ได้หมวก แล้วรูปร่างอะไรที่ฉันควรใช้ ? " เมิงเฮาใช้นี้ เขาไม่ได้บอกอะไรเลยในตอนแรก เขานั่งไขว้ขา ภายในภูเขาป่าและดึงเวลาจากหยกหน้า เขาทิ้งความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเขาลงไป และเริ่มศึกษาเนื้อหาเวลาผ่านไป แล้ว คือ เหม็ง ห่าว ดวงตาแวววาว . เขาเริ่มบ่นกับตัวเอง " เวลาของฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ต้องใช้ต้นไม้ในฤดูใบไม้ผลิและน้ำค้างแข็งของฤดูใบไม้ร่วง ไฟกลางฤดูหนาว วิญญาณของฤดูร้อน ปรับแต่งที่ โฟร์ ซีซั่นส์ ฟิวส์ ด้วยฐานการเพาะปลูก . ปรับแต่งสี่ฤดูกาลอีกครั้ง เพื่อผลิตดาบเล็ก" ดาบนี้ต้องรอบคอบหล่อเลี้ยง . ด้วยธรรม ของเวลา อีกร้อยปีก็ใส่ดาบ หลังจากร้อยปี พันปี จะผ่าน และจะเป็นรูปเป็นร่าง ในหมื่นปีก็จะปรากฏที่จะสั่นคลอนฟ้าดิน ดาบแรกของเวลา . " เมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว เขาจ้องมองหน้าหยก ดาบที่มีอยู่ไม่อาจจะเล็ก แต่เวลาที่เกี่ยวข้องในการสร้างก็เหมือนกันมาก" ฮัน เล่าปี่ จะเน้นจริงๆกับดาบเล่มนี้ มันไม่ได้ใช้เวลามากขนาดนั้น มัน . . . . . . . ? ต้องมี