Poetry is vital language. Poetry re

Poetry is vital language. Poetry relies on the writer's feelings, history and perceptions, so every person has the background needed to write poems. Because poetry draws on the senses and the senses give deep access to memories and feelings, poetry writing is relevant and interesting.
Poetry is ancient. The most primitive peoples have used it, and the most civilized have cultivated it. In all ages and in all countries, poetry has been written and eagerly read or listened to– by all kinds and conditions of people by statesmen, lawyers, farmers, doctors, scientists, clergymen, philosophers, soldiers, kings and queens.
In all ages, poetry has been regarded as important, not simply for pleasure, but as something central to each individual's existence, something of unique value, and something which makes us feel better off for having and which we are spiritually impoverished without.
Initially, poetry might be defined as a language that says more and says it more intensely than doe’s ordinary language. In order to understand this fully, we need to understand what it is that poetry “says”. Poetic language is employed on different occasions to say quite different kinds of things. Therefore, poetry is language of different uses. While novels, short stories and plays bring us a sense and a perception of life, their concern is with experience. The poet may create new experiences for the reader in which the reader can participate and which will give him or her a greater awareness and understanding of the world.
Poetry is the literary vehicle which is not only an aid to living but a means of living. For example, an encyclopedia can offer information on elephants. You can discover where they live, what they eat and how they breed. This information is only for practical purposes only. You can grasp the ivory of the elephant, but not its soul. The encyclopedia will not touch on its majesty, wild grandeur, strength or power. The poem can turn the elephant from a museum specimen into the highest concrete visual image that comes alive in the mind of the reader. For the living elephant, we must turn to poetry.
Poetry takes all life as its province. Its primary concern is not with beauty, not with philosophical truth, not with persuasion, but with experience. Beauty and philosophical truth are aspects of experience, and the poet is often engaged with them. Poetry as a whole is concerned with all kinds of experience beautiful & ugly, strange & common, noble & ignoble, actual & imaginary.
One of the paradoxes of human existence is that all experience, when transmitted through the medium of art, becomes enjoyable. Even painful experience is pleasurable when poetry romanticizes hard labor, poverty and even death.
Poetry comes to us bringing life, and focuses on giving us a better understanding of life. Between poetry and other genres of literature there is one sharp distinction. Poetry writing is a friend to all writers. Engrossing and honest, poetry extends universally to all members of society. Poetry exists to communicate significant experience imaginatively and creatively, deepening our knowledge of the senses more poignantly.
Poetry can be inspirational on the highest level, when it provides the reader with a precious affair, frequently incandescent, giving off both light and heat. Finally, poetry is a kind of multi-dimensional language. It is directed at the whole person, not just at his understanding. It must involve the reader's senses, intelligence, emotions and imagination. Poetry achieves its extra dimensions per word by employing devices including metaphor, allusion, sound, repetition, rhythm, irony, symbol, connotation and imagery. Using these resources and the materials of life, poetry, in its highest form, comes alive on the page. So we would like to introduce the famous Thai poets who wrote best poetry for Thai people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีเป็นภาษาที่สำคัญ บทกวีขึ้นในความรู้สึกของผู้เขียน ประวัติ และภาพลักษณ์ คอร์รัปชัน เพื่อให้ทุกคนที่มีพื้นหลังที่ต้องการจะเขียนบทกวี เนื่องจากบทกวีวาดบนความรู้สึก และความรู้สึกให้เข้าลึกถึงความรู้สึกและความทรงจำ เขียนบทกวีเป็นที่เกี่ยวข้อง และน่าสนใจ
บทกวีเป็นโบราณ ชนชาติดั้งเดิมที่สุดได้ใช้ และอารยสุดมี cultivated มัน ในทุกเพศทุกวัย และ ในทุกประเทศ บทกวีถูกเขียน และกระหายอ่าน หรือฟัง โดยประเภทและเงื่อนไขของคนโดยมาก ทนายความ เกษตรกร แพทย์ นักวิทยาศาสตร์ clergymen ปรัชญา ทหาร คิงส์ และควีนส์ทั้งหมด
ในทุกเพศทุกวัย บทกวีถูกถือเป็นสำคัญ ไม่เพียงเพื่อความสุข แต่เป็น กลางแต่ละที่แต่ละบุคคลของดำรงอยู่ สิ่งของค่าที่ไม่ซ้ำ, และสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีกว่าการมี และซึ่งเราจะพบจนไม่ได้
เริ่มต้น บทกวีอาจจะเป็นภาษา ที่กล่าวเพิ่มเติมว่า เจี๊ยบภาษาสามัญของป้องกัน ได้ เราต้องเข้าใจว่าเป็นบทกวีว่า รู้นี้ดี บทกวีภาษาเป็นลูกจ้างในโอกาสต่าง ๆ การพูดค่อนข้างแตกต่างกันของสิ่ง ดังนั้น บทกวีเป็นภาษาที่ใช้แตกต่างกัน ในขณะที่นวนิยาย เรื่องสั้น และบทละครให้เรารู้สึกและรับรู้ชีวิต คนไม่ มีประสบการณ์ กวีอาจสร้างประสบการณ์ใหม่สำหรับผู้อ่านซึ่งผู้อ่านสามารถเข้าร่วมและที่จะให้เขาหรือเธอได้รับรู้มากขึ้นและความเข้าใจของโลก
บทกวีเป็นรถวรรณกรรมซึ่งไม่เพียงช่วยชีวิตแต่หมายถึงของที่อยู่อาศัย ได้ ตัวอย่าง สารานุกรมสามารถนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับช้าง คุณสามารถพบได้ที่พวกเขาอาศัยอยู่ สิ่งที่พวกเขากิน และวิธีการแพร่พันธุ์ ข้อมูลนี้ใช้เฉพาะสำหรับปฏิบัติเท่านั้น คุณสามารถเข้าใจงาช้างของช้าง แต่ไม่เป็นจิตใจ สารานุกรมจะไม่สัมผัสของในหลวง ป่ารู้สึก ความแข็งแรง หรือพลังงาน กลอนสามารถเปลี่ยนช้างจากสิ่งส่งตรวจพิพิธภัณฑ์เป็นสูงคอนกรีตภาพภาพที่มีชีวิตอยู่ในจิตใจของผู้อ่าน สำหรับช้างนั่งเล่น เราต้องเปลี่ยนบทกวี
บทกวีใช้ชีวิตทั้งหมดเป็นของจังหวัด ความกังวลหลักคือไม่ มีความสวยงาม ไม่ มีความจริงที่ปรัชญา ไม่ มีจูงใจ แต่ มีประสบการณ์ ความงามและความจริงปรัชญาเป็นด้านประสบการณ์ และกวีมักจะหมั้นกับพวกเขา บทกวีทั้งหมดเกี่ยวข้องกับทุกประสบการณ์&สวยแปลก น่าเกลียด&ทั่วไป โนเบิล&เป็นไพร่ จริง&จินตภาพ
Paradoxes ของมนุษย์มีอยู่อย่างใดอย่างหนึ่งได้ว่า ประสบการณ์ทั้งหมด เมื่อส่งผ่านสื่อศิลปะ กลายเป็นสนุกสนาน ประสบการณ์เจ็บปวดแม้จะแขกเมื่อบทกวี romanticizes แรงงานฮาร์ดดิสก์ ความยากจน และแม้แต่ความตาย
บทกวีมาให้เรานำชีวิต และมุ่งเน้นให้เรามีความเข้าใจอันดีของชีวิต บทกวีและวรรณกรรมประเภทอื่นๆ มีความแตกต่างชัดหนึ่ง เขียนบทกวีเป็นเพื่อนกับนักเขียนทั้งหมด บทกวี ซื่อสัตย์ และให้ขยายแบบสมาชิกทั้งหมดของสังคม บทกวีมีเพื่อสื่อสารความรู้และประสบการณ์สร้าง สรรค์ และคขนาดลึกรู้ความรู้สึกของเรามากขึ้น poignantly.
บทกวีสามารถสร้างแรงบันดาลใจในระดับสูงสุด เมื่อนั้นให้อ่านเรื่องล้ำค่า ยองบ่อย ให้ปิดไฟและความร้อน สุดท้าย บทกวีเป็นแบบหลายมิติภาษา มันอยู่ตรงที่คนทั้งหมด ไม่ได้เป็นเพียงในความเข้าใจของเขา มันต้องเกี่ยวข้องกับตัวอ่านความรู้สึก สติปัญญา อารมณ์ และจินตนาการ บทกวีได้รับมิติของเสริมต่อคำ โดยใช้อุปกรณ์รวมทั้งอุปมัย เอ่ยถึง เสียง ทำซ้ำ จังหวะ ประชด สัญลักษณ์ นัย และภาพถ่าย ใช้ทรัพยากรและวัสดุของชีวิต บทกวี แบบสูงสุด ชีวิตหน้า ดังนั้นเราอยากจะแนะนำกวีไทยมีชื่อเสียงซึ่งเขียนบทกวีที่ดีที่สุดสำหรับคนไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กวีนิพนธ์ที่สำคัญภาษา กวีนิพนธ์อาศัยความรู้สึกของผู้เขียน ประวัติศาสตร์ และการรับรู้ ดังนั้นทุกคนมีพื้นหลังต้องเขียนบทกวี เพราะการดึงอารมณ์และความรู้สึกให้ลึกเข้าถึงความรู้สึก ความทรงจำ และ การเขียนบทกวีที่เกี่ยวข้องและน่าสนใจ
กวีนิพนธ์เป็นโบราณ ชนชาติดั้งเดิมที่สุดได้ใช้มัน และ อารยะ ส่วนใหญ่มีการปลูกมันทุกวัย และทุกประเทศ บทกวีที่ถูกเขียน และตั้งหน้าตั้งตาอ่านหรือฟัง - โดยประเภทและสภาพของประชาชนโดยรัฐบุรุษ , ทนายความ , เกษตรกร , แพทย์ , นักวิทยาศาสตร์ , บามหลวง , นักปรัชญา , ทหาร , กษัตริย์และพระราชินี .
ในทุกวัย บทกวีได้รับการถือว่าเป็นสำคัญ ไม่ใช่เพียงแค่ความสุข แต่เป็นบางกลางเพื่อการดำรงอยู่ของแต่ละคน ค่าบางอย่างที่เป็นเอกลักษณ์และสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นออกมีและที่เราเป็นจิตวิญญาณยากไร้ไม่มี .
ตอนแรก กวีนิพนธ์ อาจจะกำหนดเป็นภาษาที่กล่าวเพิ่มเติมว่ามันมากยิ่งกว่าโดธรรมดาภาษา เพื่อที่จะเข้าใจมันอย่างเต็มที่ เราต้องเข้าใจในสิ่งที่มันเป็น " บทกวีว่า "บทกวีภาษาใช้ในโอกาสที่แตกต่างกันเพื่อบอกชนิดแตกต่างกันมากของสิ่งที่ ดังนั้น บทกวีเป็นภาษาของการใช้งานที่แตกต่างกัน ในขณะที่ นวนิยาย เรื่องสั้น และบทละคร เอาความรู้สึก และการรับรู้ของชีวิต ปัญหาของพวกเขาคือ กับประสบการณ์กวีอาจสร้างประสบการณ์ใหม่สำหรับผู้อ่าน ซึ่งผู้อ่านสามารถมีส่วนร่วม และซึ่งจะช่วยให้เขาหรือเธอมากกว่าการรับรู้และความเข้าใจของโลก .
บทกวีคือวรรณกรรมยานพาหนะซึ่งไม่เพียง แต่ช่วยในการใช้ชีวิต แต่เป็นวิธีของชีวิต ตัวอย่างสารานุกรมสามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับช้าง คุณสามารถค้นพบที่ที่พวกเขาอยู่ สิ่งที่พวกเขากินและวิธีการเลี้ยงข้อมูลนี้เป็นเพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติเท่านั้น คุณสามารถเข้าใจงาของช้าง แต่ไม่ใช่วิญญาณของ สารานุกรมจะไม่แตะต้องของฝ่าบาท เสริมบารมี พลังหรืออำนาจ บทกวีสามารถเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ช้างจากตัวอย่างคอนกรีตสูงสุดภาพรูปภาพที่มามีชีวิตอยู่ในจิตใจของผู้อ่าน สำหรับชีวิตช้าง เราก็ต้องหันมา
กวีนิพนธ์บทกวีที่ใช้ชีวิตเป็นจังหวัดของตน ปัญหาหลักของไม่งาม ไม่ใช่ความจริงทางปรัชญา ไม่ใช่ด้วยการชักชวน แต่ด้วยประสบการณ์ ความงามและความจริงทางปรัชญาที่เป็นลักษณะของประสบการณ์และ กวีมักจะมีส่วนร่วมกับพวกเขา บทกวีโดยรวมที่เกี่ยวข้องกับทุกประเภทของประสบการณ์ที่สวยงาม&น่าเกลียด &แปลกทั่วไป โนเบิล &ไม่ยี่หระ จริง
&ในจินตนาการหนึ่งในความขัดแย้งของการดำรงอยู่ของมนุษย์นั่นคือประสบการณ์ทั้งหมด เมื่อถ่ายทอดผ่านสื่อศิลปะ กลายเป็นที่สนุกสนาน แม้ประสบการณ์ที่เจ็บปวดเป็นที่น่าพึงพอใจเมื่อบทกวี romanticizes แรงงานหนัก ความยากจน และแม้กระทั่งความตาย
บทกวีมาให้เรานำชีวิต และมุ่งให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของชีวิต ระหว่างบทกวีและประเภทอื่น ๆของวรรณคดีมีคมที่แตกต่างเขียนบทกวีเป็นเพื่อนทั้งหมดของนักเขียน ที่ครองหมดและซื่อสัตย์ , บทกวีขยายครอบคลุมสมาชิกทั้งหมดของสังคม บทกวีที่มีอยู่เพื่อสื่อสารอย่างสร้างสรรค์ประสบการณ์และความรู้ของเรา imaginatively , ลึกของความรู้สึกมากกว่า poignantly .
บทกวีสามารถสร้างแรงบันดาลใจในระดับมากที่สุด เมื่อมันให้อ่านพร้อมเรื่องค่าหลอดบ่อยให้ปิดทั้งแสงและความร้อน ในที่สุด กวีนิพนธ์เป็นหลายมิติของภาษา มันเป็นคำสั่ง ที่ บุคคล ทั้งหมด ไม่เพียง แต่ในความเข้าใจของเขา มันต้องเกี่ยวข้องกับผู้อ่าน สติ ปัญญา อารมณ์ และจินตนาการ การบรรลุของมิติพิเศษ ละ คำ โดยอาศัยอุปกรณ์รวมถึงคำอุปมา , พาดพิง , เสียง , การทำซ้ำ , จังหวะ , ประชด , สัญลักษณ์ , นัยและจินตภาพการใช้ทรัพยากรเหล่านี้และวัสดุของชีวิต , บทกวีในรูปแบบสูงสุดของตนมามีชีวิตอยู่บนหน้า ดังนั้นเราขอแนะนำคนไทยที่มีชื่อเสียงกวีที่เขียนบทกวีที่ดีที่สุดสำหรับประชาชน .