The direct measurement of the polyP

The direct measurement of the polyPCDA layer thickness on
FE-SEM images provides different results. The mean diameter of
the silver cores, obtained from 21 isolated particles, is 23.5 nm
and the standard deviation is 6 nm. However, taking into account
the lower statistics and the partial overlap of the confidence
intervals, it is reasonable to conclude that these values agree with
those obtained by TEM images. The polyPCDA layer thickness
appears to be distributed around 5.3 nm (15 values) and 9.1 nm
(6 values), as reported in Figure 2Sb of Supporting Information.
The polymer thickness obtained from combining the TEM and DLS
measurements is smaller than that acquired from FE-SEM images.
Since Electronic Microscopy and DLS are quite different techniques
and in particular DLS values depend on the particle physical model,
comparison of the particle sizes measured by these techniques
deserves caution. Differences among microscopic and scattering
techniques can justify the discrepancy between the two values of
polyPCDA thickness we have obtained [39].
Taking into account these considerations, in Fig. 7 we propose
a model based on the data we obtained from FE-SEM images. In
this model either one or two superimposed diacetylene bilayers,
each of them composed by two rows of PCDA molecules oriented
with opposite polarity, are envisaged to surround the metal core.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหนาชั้น polyPCDA จากวัดโดยตรงภาพ FE SEM ให้ผลแตกต่างกัน เส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของแกนเงิน ได้จาก 21 แยกอนุภาค เป็น 23.5 nmและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเป็น 6 nm อย่างไรก็ตาม การเข้าบัญชีสถิติล่างและทับซ้อนกันบางส่วนของความมั่นใจช่วง จะเหมาะสมที่จะสรุปว่า ค่าเหล่านี้ตรงกับผู้ที่ได้รับ โดย TEM ภาพ PolyPCDA หนาปรากฏที่จะแจกจ่ายประมาณ 5.3 nm (15 ค่า) และ 9.1 nm(ค่า 6), ตามที่รายงานในรูป 2Sb ข้อมูลสนับสนุนความหนาพอลิเมอร์ที่ได้จากรวม TEM และ DLSการวัดมีขนาดเล็กกว่าที่มาจากภาพ FE SEMตั้งแต่กล้องจุลทรรศน์อิเล็กทรอนิกส์และ DLS มีเทคนิคแตกต่างกันมากและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ค่า DLS ขึ้นอยู่กับแบบจำลองทางกายภาพอนุภาคเปรียบเทียบขนาดของอนุภาคที่วัด โดยเทคนิคเหล่านี้ควรระมัดระวัง ความแตกต่างระหว่างกล้องจุลทรรศน์ และโปรยเทคนิคสามารถแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างค่าสองค่าของความหนาของ polyPCDA เราได้รับ [39]เราคำนึงถึงข้อควรพิจารณาเหล่านี้ ในรูป 7 เสนอแบบจำลองที่ยึดตามข้อมูลที่เราได้จากภาพ FE SEM ในนี้รุ่นอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือสองซ้อน diacetylene bilayersแต่ละคนประกอบไป ด้วยสองแถวของ PCDA โมเลกุลแปลกมีขั้วตรงกันข้าม มีน้าล้อมรอบแกนโลหะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดโดยตรงของความหนาของชั้น polyPCDA ใน
ภาพ FE-SEM ให้ผลที่แตกต่างกัน เส้นผ่าศูนย์กลางเฉลี่ยของ
แกนเงินที่ได้รับจาก 21 อนุภาคแยกเป็น 23.5 นาโนเมตร
และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานคือ 6 นาโนเมตร แต่คำนึงถึง
สถิติที่ลดลงและการซ้อนทับกันบางส่วนของความเชื่อมั่น
ช่วงเวลาที่มันมีเหตุผลที่จะสรุปได้ว่าค่าเหล่านี้เห็นด้วยกับ
ผู้ที่ได้รับโดยภาพ TEM ความหนา polyPCDA ชั้น
ดูเหมือนจะถูกกระจายไปรอบ ๆ 5.3 นาโนเมตร (15 ค่า) และ 9.1 นาโนเมตร
(6 ค่า) ตามที่รายงานในรูป 2SB ในการสนับสนุนข้อมูล.
ความหนาพอลิเมอที่ได้รับจากการรวม TEM และ DLS
วัดมีขนาดเล็กกว่าที่ได้มาจากการ FE ภาพ -SEM.
ตั้งแต่อิเล็กทรอนิกส์กล้องจุลทรรศน์และ DLS เทคนิคแตกต่างกันมาก
และใน DLS โดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าขึ้นอยู่กับรูปแบบทางกายภาพอนุภาค
เปรียบเทียบขนาดอนุภาคที่วัดได้โดยใช้เทคนิคเหล่านี้
สมควรได้รับความระมัดระวัง ความแตกต่างระหว่างกล้องจุลทรรศน์และการกระเจิง
เทคนิคสามารถปรับความแตกต่างระหว่างสองค่าของ
ความหนา polyPCDA เราได้รับ [39].
คำนึงถึงการพิจารณาเหล่านี้ในรูป 7 เรานำเสนอ
รูปแบบขึ้นอยู่กับข้อมูลที่เราได้รับจากภาพ FE-SEM ใน
รูปแบบนี้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือสองทับ bilayers diacetylene,
แต่ละของพวกเขาประกอบด้วยสองแถวของโมเลกุล PCDA เชิง
ขั้วตรงข้ามมีการวาดภาพที่จะล้อมรอบแกนโลหะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยการวัดค่าความหนาของชั้น polypcda บนfe-sem ภาพแสดงผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน หมายถึงเส้นผ่าศูนย์กลางของแกนเงิน ที่ได้จาก 21 แยกอนุภาคเป็น 23.5 นาโนเมตรและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานคือ 6 นาโนเมตร อย่างไรก็ตาม , การเข้าบัญชีล่างสถิติ และทับซ้อนกันบางส่วนของความเชื่อมั่นช่วงเวลา , มีเหตุผลที่จะสรุปได้ว่าค่าเหล่านี้เห็นด้วยกับเหล่านั้นได้เต็มภาพ การ polypcda ความหนาชั้นดูเหมือนจะกระจายรอบ 5.3 nm ( ค่า ) และ 9.1 นาโนเมตร6 ค่านิยม ) ตามที่รายงานในรูป 2sb สนับสนุนข้อมูลพอลิเมอร์ที่ได้จากการรวมและความหนา dls เต็มๆการวัดผลมีขนาดเล็กกว่าที่ได้มาจาก fe-sem ภาพเนื่องจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กทรอนิกส์และ dls เป็นเทคนิคที่แตกต่างกันค่อนข้างและโดยเฉพาะ dls ค่าขึ้นอยู่กับอนุภาคทางฟิสิกส์แบบจำลองการเปรียบเทียบขนาดของอนุภาคที่วัดด้วยเทคนิคเหล่านี้ควรระมัดระวัง ความแตกต่างระหว่างกล้องจุลทรรศน์และการหว่านเทคนิคสามารถปรับความแตกต่างระหว่างค่าสองค่าของpolypcda หนาเราได้รับ [ 39 ]คำนึงถึงการพิจารณาเหล่านี้ ในรูปที่ 7 เราเสนอรูปแบบตามข้อมูลที่เราได้รับจาก fe-sem ภาพ ในนี้รูปแบบหนึ่งหรือสองซ้อนทับสองชั้นไดอะเซตทิลีน ,แต่ละของพวกเขาประกอบด้วยสองแถวของ pcda เชิงโมเลกุลกับขั้วตรงข้าม เป็น envisaged ล้อมรอบแกนโลหะ