They should think about as they pra

They should think about as they practice. Instruction about one idea at a time is especially effective when the teacher then provides feedback to the children about the way they are ( or are not )moving quickly to the ball (i.e., feedback that is congruent with the instruction)( chapter 10).
Obviously in some instances, more than one idea can be successfully explained, especially when one is a review of past lessons. Too often, however, we provide the children with far more information than they can process-even if they want to remember it all.
2. Keep it Brief
Another advantage of explaining one idea at a time is that the instruction can be brief. Children are far more willing to listen when they know an explanation will be quick and they can return to activity.
In keeping with this guideline, it is important to avoid falling into the habit of repeating the same explanation two or three times. Beginning teachers are particularly prone to this habit as they try to find words to enhance their explanation. This is because, in many instances, they haven’t talked about the ideas they are attempting to teach-the content is new to them as a teacher. Consequently, some children tend to hear the first explanation and not bother to listen to the next one; conversely, some may prefer to wait until the second or third explanation because they know the idea will be explained more than once.

“UH’S . . . , UM’S . . . , OK’S,
AND YOU KNOW’S’’
It’ s common for teachers, especially early in their careers when they are unaccustomed to public speaking and are presenting information for the first time, to use certain phrases or words that are distracting to listeners. The most common are “uh . . . , “ ” um . . . , “” OK, “and “you know ,” but there are others that also unknowingly creep into our vocabulary. There is a reason for using these words-they allow us to stall for time as we think about what we want to say next. It’s natural. It’s also distracting. One of the quickest ways to discover these habits is to audio – or video tape a lesson to determine if any of these habits have crept into our instruction. If they have, simply becoming aware of them is often enough to eliminate them from our speech. In some cases, however, a habit has become so ingrained that it won’t go away. Fortunately, there is an effective technique for eliminating these habits. Select a class you work well with. Ask them to help you

3. Reminder Word or Phrase
Our explanations, of necessity, require a number of words. When we can provide the children with a reminder word or phrase, it helps them recall the idea more easily (Melville, 1988). It presents them with an easily remembered “mind picture.” For example, the cue often used with beginners when striking a ball with a racket is that the side is ideally facing the target when the ball is struck. Designating the word side as the reminder word serves as a shortcut to remembering this concept. This also makes it easier for the teacher to provide feedback because she can simply say “side” as a reminder to try to turn the side toward the target. While this may not seem important at the beginning of the day, after seven or eight classes, a shortcut like this can be very helpful (Figure 6.1).
At times these reminder words are not easy to create. Many times the children can help identify a word or phrase to serve as a reminder. For example, the refinement of bending the knees, hips, and ankles when landing from a jump was identified by children as “squashing” the landing.
4. Based on Observation
As explained previously, some classes will have need different from those of others. Effective teachers have the ability to observe a class, reflect on the students’ movement, and then select the appropriate cue from their repertoire of understanding about that skill and how it is learned, to determine the content of the instruction that will be most beneficial to children at that skill level.
In teaching dribbling with the hands, for example, the following cues (chapter 8) might be helpful:
- Use the “finger pads.”
- Push, rather than slap, the ball.
- Look away from the ball.
- Dribble low.
- Keep the ball on the side away from the opponent.
If the children are beginners, the first two or three cues might be emphasized. More skillful children would benefit from the latter two cues. The decision about which cue or refinement to emphasize (chapter 9) is based on the teacher’s observation (chapter 8) and then combined with his knowledge of what cues the children will find most beneficial.


THE KNUCKLE OF THE BIG TOE
In class today one of our soccer players was trying to help another student with a soccer style kick for distance. The player didn’t want him to use the inside of his foot either. In attempting to describe that location on the foot (actually the joint of the first metatarsal), one of the students came up with the term the knuckle of your big toe. Perhaps not quite accurate, but easy to remember.
Motor skills Verbal cues
Running
-Elbows bent, arms close to body, not flying out to the sides
-Feet straight, avoiding flat-footed landing
Jumping
-Horizontal jump using a preparatory movement that includes flexion of both knees and arms extended behind the body
-Horizontal jump in which arms are forcefully extended forward and upward reaching full extension above the head

Ball handling
-Dribbling by pushing with the fingers, not slapping
-catching with eyes on the ball, arms extended in preparation, and elbows bending to absorb force
-Fielding a ground ball by getting in front of the ball with hands down
-Catching self-tossed balls on the finger tips (not the palms)
“Steam engines”
“Heel-toe, straight we go”


“Make a low table”

“Swing for the sky”


“Pet the kitty”

“Look, reach, give”
“Tunnel with bars”
“Spiders playing catch”

Figure 6.1 Sample verbal cues for motor skills. (Reprinted by permission from Melville, 1988.)
The ability to observe a class and make these decisions is not a skill that comes easily. As with many of the pedagogical skills, it takes time and practice. In the beginning it is helpful to have several cues in mind and then scan the class to determine which of the refinements will benefit the class. If the majority of the students are gripping their rackets correctly, then it is of little use to explain the grip to the entire class. It can be done individually. In contrast, if the children are swinging their rackets in uneven pathways causing them to miss or mis-hit the ball, then time needs to be spent on their swing pathways. This is a decision best made through observation, however.

VIDEOTAPE ANALYSIS
Watch one of your videotaped lessons (or a lesson on the companion videotape you purchased along with this text). Locate sections where the teacher is instructing the children. Answer the following questions about those segments of the tape:
- Was the instruction clear and understandable to the children?
- Were the instruction repeated? Or were they stated clearly and succinctly one time only?
- If a cue was provided, was it stated clearly? Were several cues described at the same time so that it was hard to know which cue to focus on?
- Was the task or activity clear to the children? Was it demonstrated to them? Did it need to be?
If you are with a group watching a lesson, find an instruction segment on the videotape. Play it once. Then have everyone write down the key idea (only one!) of the instruction –the idea that you would think about if you were a child in the class. When everyone in your group has finished, pass the key ideas to one another. If the instruction was clear, all will have written the same key idea. If it wasn’t clear, however, there will be many different cues written on the paper.
DEMONSTRATING
Demonstrating is typically part of instruction-the part where we show the movement rather than simply talking about it. This is especially important for young children, who may have difficulty understanding some of the concepts. It is also crucial in many schools that have classes with non-English-speaking or hearing-impaired children.
Much of our teaching involves using words to describe how to per from motor skills. Words are helpful but are not as efficient as actually demonstrating the skill. The same is true for music or art. Word are helpful, but hearing a symphony or viewing a portrait is far more descriptive than trying to create a verbal explanation. Once we have the idea, words are effective in focusing our attention on particular aspects, phases, or sequences of a movement. As with instruction, there are several components that together compose a successful demonstration (Rink & Werner, 1987).
Location for Demonstrating
The first component is simply common sense. Stand in a location in which all of the children can see you easily. If you’re outside, be sure to stand so the sun isn’t in the children’s eyes. Be sure that you can also see all of the children. This is obvious, yet from time to time it’s forgotten. There’s really not much more one can write about this aspect-it’s simply a matter of trying to be aware of the children and what they are seeing and hearing.
Whole/Part
Generally it seems that the first demonstration should be the entire whole movement. If the skill is kicking, the teacher (or a skilled student) demonstrates the actual kick. The next phase of the demonstration focuses on the part (e.g., showing the placement of the nonkicking foot next to the ball). This may or may not be followed by another whole demonstration. It’s important that the criti

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควรคิดจะฝึก คำแนะนำเกี่ยวกับความคิดหนึ่งที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครูช่วยให้คำติชมเด็กเกี่ยวกับวิธีพวกเขาได้ (หรือไม่) แล้วย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อลูก (เช่น ผลป้อนกลับที่เป็นแผงกับคำสั่ง) (บทที่ 10) .
อย่างชัดเจนในบางกรณี ความคิดหนึ่งสามารถจะสำเร็จอธิบาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ ได้ทบทวนบทเรียนที่ผ่านมา บ่อยเกินไป อย่างไรก็ตาม เราให้เด็กห่างไกลข้อมูลมากกว่าพวกเขาสามารถกระบวนการแม้แต่พวกเขาต้องจำทั้งหมด
2 ให้มันย่อ
ข้อความเพื่ออธิบายความคิดหนึ่งที่จะให้คำแนะนำสามารถย่อ เด็กมีความยินดีรับฟังเมื่อพวกเขารู้ว่า คำอธิบายจะต้องรวดเร็ว และพวกเขาสามารถกลับไปยังกิจกรรมการ
เพื่อผลงานนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหลีกเลี่ยงการล้มลงในนิสัยของการทำซ้ำครั้งสองหรือสามคำอธิบายเดียวกัน ครูเริ่มมีแนวโน้มโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นิสัยนี้พวกเขาพยายามที่จะค้นหาคำการเพิ่มคำอธิบายของพวกเขา เนื่องจาก ในหลายกรณี ไม่ได้พูดเกี่ยวกับความคิดที่พวกเขากำลังจะสอนเนื้อหามาใหม่ไปเป็นครู ดังนั้น เด็กบางมักจะ ได้ยินคำอธิบายแรก และไม่รบกวนการฟังหนึ่งถัดไป ในทางกลับกัน บางอาจต้องรอจนกว่าคำอธิบายที่สอง หรือที่สาม เพราะพวกเขารู้ว่า จะอธิบายความคิดมากกว่าหนึ่งครั้งได้

"UH ของ... UM ของ..., OK ของ,
และคุณรู้ของ ''
มัน ' s ทั่วไปสำหรับครู โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้นในอาชีพของพวกเขาเมื่อพวกเขาจะ unaccustomed การพูดในที่สาธารณะ และเป็นการนำเสนอข้อมูลเป็นครั้งแรก การใช้วลีหรือคำที่รบกวนการฟังบางอย่าง ทั่วไปมากที่สุดคือ "บริการ..., " "อึม..., " " OK "และ "คุณ ทราบ"แต่ไม่มีผู้อื่นที่ยังไม่รู้คืบเป็นคำศัพท์ของเรา มีเหตุผลในการใช้คำเหล่านี้-เขาให้เราถ่วงเวลาเราคิดว่าเกี่ยวกับสิ่งที่เราต้องพูดต่อไป มันเป็นธรรมชาติ ก็รบกวน หนึ่งในวิธีที่เร็วที่สุดเพื่อค้นพบพฤติกรรมเหล่านี้เป็นเสียง – หรือวิดีโอเทปบทเรียนเพื่อตรวจสอบถึงพฤติกรรมเหล่านี้มี crept เป็นคำสั่งของเรา ถ้ามี ก็เป็นที่ทราบของพวกเขามักจะเป็นเพียงพอที่จะขจัดพวกเขาจากคำพูดของเรา ในบางกรณี ไร นิสัยได้เป็นดังนั้นฝังแน่นว่า มันจะหายไป โชคดี มีเทคนิคมีประสิทธิภาพสำหรับการกำจัดพฤติกรรมเหล่านี้ เลือกระดับที่คุณทำงานดี ขอให้ช่วยคุณ

3 คำเตือนหรือวลี
คำอธิบายของเรา จำเป็น จำเป็นต้องมีจำนวนคำ เมื่อเราสามารถให้เด็กเตือนคำหรือวลี มันช่วยให้พวกเขาเรียกคืนความคิดได้ง่ายขึ้น (Melville, 1988) มันแสดง ด้วยการจดจำได้ง่าย "ใจรูปภาพ" ตัวอย่าง สัญลักษณ์มักใช้กับผู้เริ่มต้นเมื่อลูกโดดเด่น ด้วยไม้เป็นที่ด้านจะเชิญหันเป้าหมายเมื่อหลงลูก กำหนดด้านคำเป็นคำเตือนที่ทำหน้าที่เป็นทางลัดไปจดจำแนวคิดนี้ นี้ยังช่วยครูให้ข้อเสนอแนะเนื่องจากเธอสามารถพูด "ด้าน" เตือนให้พยายามเปิดด้านข้างไปถึงเป้าหมาย ขณะนี้อาจดูเหมือนไม่สำคัญที่จุดเริ่มต้นของวัน หลังเจ็ด หรือแปดชั้น ทางลัดนี้ได้มาก (รูปที่ 61) .
ครั้งคำเตือนเหล่านี้จะไม่สะดวกในการสร้าง หลายครั้งเด็กสามารถช่วยระบุคำหรือวลีเพื่อใช้เป็นตัวเตือน ตัวอย่าง มีการระบุไว้ละเอียดลออของดัดเข่า สะโพก และเท้าเมื่อขนย้ายสินค้าจากกระโดด โดยเด็กที่เป็น "squashing" ลงจอด
4 ตามสังเกต
ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ บางคลาจะต้องแตกต่างจากของคนอื่น ครูผู้สอนที่มีประสิทธิภาพมีความสามารถในการสังเกตชั้นเรียน แสดงการเคลื่อนไหวของนักเรียน และจากนั้น เลือกสัญลักษณ์ที่เหมาะสมจากละครของพวกเขาของความเข้าใจเกี่ยวกับทักษะนั้นและวิธีมันจะเรียนรู้ กำหนดเนื้อหาของคำสั่งที่จะเป็นประโยชน์ต่อเด็กที่มีทักษะระดับที่มากที่สุด
ในสอนหยดกับมือ เช่น สัญลักษณ์ต่อไปนี้ (บทที่ 8) อาจจะมีประโยชน์:
-ใช้การ "นิ้วแผ่นนั้น"
-ผลักดัน มากกว่า ตบ ลูก
-ดูจากลูก
-รินน้อย
-เก็บลูกจากฝ่ายตรงข้ามด้าน
หากเด็กเริ่มต้น แรกสอง หรือสามสัญลักษณ์อาจเน้นการ มากฝีมือเด็กจะได้รับประโยชน์จากสัญลักษณ์สองหลัง การตัดสินใจเกี่ยวกับสัญลักษณ์หรือรีไฟน์เมนท์เน้น (บทที่ 9) ตามการสังเกตของครู (บทที่ 8) และรวมกับความรู้ของเด็กสัญลักษณ์อะไรแล้ว จะพบว่าเป็นประโยชน์มากที่สุด


ขาของเท้าใหญ่
ในชั้นเรียน วันนี้ฟุตบอลของเราอย่างใดอย่างหนึ่งพยายามช่วยอีกนักเตะสไตล์ฟุตบอลสำหรับระยะทาง เล่นไม่ได้ต้องให้เขาใช้ภายในขาของเขาอาจ ในการพยายามอธิบายที่เท้า (จริงร่วมของ metatarsal แรก), หนึ่งของนักเรียนมากับคำว่าขาของเท้าของคุณ บางทีอาจค่อนข้างถูกต้อง แต่จำง่าย
มอเตอร์ทักษะสัญลักษณ์วาจา
รัน
-ข้องอ แขนใกล้กับร่างกาย ไม่เดินทางออกสู่ด้านข้าง
-เท้าตรง หลีกเลี่ยงการจอด flat-footed
กระโดด
-ข้ามแนวที่ใช้การเคลื่อนไหวเตรียมที่มี flexion ของหัวเข่าและแขนขยายหลังตัว
-ข้ามแนวที่แผ่นดินมีประขยายไปข้างหน้าและการเข้าถึงส่วนขยายเต็มเหนือหัวขึ้น

ลูกจัดการ
-หยด ด้วยการกดด้วยนิ้วมือ ไม่ slapping
-จับ ด้วยลูกตา แขนขยายเตรียมพร้อม และบังคับให้แต่งดัดซับ
-Fielding ลูกล่าง โดยด้านหน้าของลูกด้วยการดูแลลง
-จับลูกตัวเองเพราะบนนิ้ว (ไม่ปาล์ม)
"เพลิง"
"ส้นเท้า ตรงไป"


"ทำต่ำสุดที่ตาราง"

"สวิงสงคราม"


"Pet คิตตี้"

"ดู ไปถึง ให้"
"อุโมงค์ มีแถบ"
"แมงมุมเล่นจับ"

ตัวอย่าง 6.1 รูปสัญลักษณ์ด้วยวาจาสำหรับทักษะมอเตอร์ (เช็ค โดยสิทธิ์จาก Melville, 1988)
ความสามารถใน การสังเกตชั้นเรียนเหล่านี้ตัดสินใจไม่ใช่ทักษะที่ได้มา เช่นเดียวกับหลายทักษะการสอน ใช้เวลาและการฝึก ในการเริ่มต้น จะเป็นประโยชน์มีหลายสัญลักษณ์ในใจแล้ว สแกนชั้นกำหนดซึ่ง refinements ที่จะได้รับประโยชน์ชั้น ถ้านักเรียนส่วนใหญ่มีความเพื่ความถูกต้อง แล้วมันเป็นน้อยใช้อธิบายการจับชั้นทั้งหมด มันสามารถทำได้แต่ละรายการ ในทางตรงกันข้าม ถ้าเด็กมีควงเพื่ความในมนต์ไม่สม่ำเสมอทำให้พลาด หรือตีลูกผิด เวลาต้องการจะใช้หลักการแกว่ง โดยผ่านการสังเกต ทำอย่างไรก็ตามสุดตัดสิน

วิเคราะห์วิดีโอเทป
ดูบทเรียนของคุณ videotaped (หรือบทเรียนเทปเพื่อนคุณซื้อพร้อมกับข้อความนี้) ค้นหาส่วนที่ครูจะสอนเด็ก ตอบคำถามต่อไปนี้เกี่ยวกับเซ็กเมนต์ดังกล่าวของเทป:
-มีคำสั่งชัดเจน และเข้าใจเด็ก ๆ ?
- มีคำสั่งซ้ำ หรือพวกเขากล่าวอย่างชัดเจน และ succinctly หนึ่งครั้งเท่านั้น
-ถ้าให้สัญลักษณ์ ถูกมันระบุไว้ชัดเจนหรือไม่ มีหลายสัญลักษณ์อธิบายพร้อมกันนั้นก็ยากที่จะรู้ว่าที่เลื่อนไปมาบน
-งานหรือกิจกรรมเพื่อเด็กล้าง มันได้แสดงให้พวกเขา มันไม่จำเป็นต้อง
ถ้าคุณมีกลุ่มดูบทเรียน ค้นหาเซ็กเมนต์สอนบนวิดีโอเทป เล่นครั้งเดียว แล้ว มีคนจดบันทึกความคิดหลัก (เดียว) ของคำสั่ง – ความคิดที่คุณจะคิดถึงก็เป็นเด็กในชั้นเรียน เมื่อทุกคนในกลุ่มทำเสร็จแล้ว ผ่านความคิดสำคัญอื่น ถ้าคำสั่งชัดเจน ทั้งหมดจะได้เขียนความคิดคีย์เดียวกัน ถ้ามันไม่ได้ชัดเจน อย่างไรก็ตาม จะมีสัญลักษณ์ต่าง ๆ มากมายที่เขียนบนกระดาษ
เห็น
เห็นได้โดยทั่วไปเป็นส่วนหนึ่งของส่วนคำสั่งที่เราแสดงการเคลื่อนไหว มากกว่าเพียงแค่พูดคุยเกี่ยวกับมัน นี้มีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเด็กเล็ก ที่อาจมีปัญหาความเข้าใจของแนวคิด เป็นสำคัญในโรงเรียนต่าง ๆ ที่ได้เรียนกับเด็กไม่ใช่ภาษาอังกฤษพูด หรือเทศน์
สอนเรามากมายเกี่ยวข้องกับการใช้คำเพื่ออธิบายวิธีการต่อจากมอเตอร์ทักษะ คำที่มีประโยชน์ แต่ไม่มีประสิทธิภาพตามที่เป็นจริง เห็นทักษะ เหมือนกันเป็นจริงสำหรับเพลงหรือศิลปะ คำมีประโยชน์ แต่กับการได้ยิน หรือดูภาพจะอธิบายจนกว่าการพยายามสร้างคำอธิบายด้วยวาจา เมื่อเรามีความคิด คำที่มีประสิทธิภาพในความสนใจของเราเน้นเฉพาะด้าน ระยะ หรือลำดับของการเคลื่อนไหว มีคำแนะนำ มีส่วนประกอบต่าง ๆ ที่ประกอบด้วยการสาธิตความสำเร็จร่วมกัน (สเก็ต& Werner, 1987)
ตำแหน่ง Demonstrating
ส่วนประกอบแรกที่เป็นเพียงสามัญสำนึก ยืนในตำแหน่งที่เด็กทั้งหมดสามารถเห็นคุณได้ ถ้าคุณอยู่นอก ควรยืนให้ดวงอาทิตย์ไม่ได้อยู่ในสายตาของเด็ก ตรวจสอบให้แน่ใจว่า คุณยังสามารถดูทั้งหมดของเด็ก นี้เป็นที่ชัดเจน ได้เวลาลืม มีจริง ๆ ไม่มากได้เขียนเกี่ยวกับมันด้านนี้ของเพียงแค่เรื่องของการต้องระวังเด็ก ๆ และสิ่งที่เห็น และได้ยิน
ทั้งหมดส่วนหนึ่ง
โดยทั่วไปมันดูเหมือนว่า สาธิตแรกควรมีการเคลื่อนไหวทั้งหมดทั้งหมด ถ้าเตะทักษะ ครู (หรือนักเรียนที่มีทักษะ) สำแดงเตะจริง ขั้นตอนถัดไปของการสาธิตเน้นส่วน (เช่น แสดงตำแหน่งของเท้าติดลูก nonkicking) นี้อาจ หรืออาจไม่เป็นไปตามสาธิตอื่นทั้งหมด มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะ criti

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาควรจะคิดเกี่ยวกับการเป็นปฏิบัติ การสอนเรื่องความคิดหนึ่งในเวลาที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครูก็ให้การตอบรับกับเด็กเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขามี ( หรือไม่ ) ย้ายได้อย่างรวดเร็วเพื่อลูก ( เช่น ความคิดเห็นที่สอดคล้องกับการเรียนการสอน ) ( บทที่ 10 ) .
อย่างชัดเจนในบางกรณีมากกว่าหนึ่งความคิดที่สามารถอธิบายได้สำเร็จ ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหนึ่งคือการทบทวนบทเรียนที่ผ่านมา บ่อยเกินไป อย่างไรก็ตาม เรามีเด็กที่มีข้อมูลมากขึ้นกว่าที่พวกเขาสามารถดำเนินการได้ถ้าพวกเขาต้องการที่จะจำมันได้ทั้งหมด .
2 ให้มันสั้น
ประโยชน์อื่นอธิบายแนวคิดหนึ่งในเวลาที่สอน สามารถย่อเด็กที่อยู่ห่างไกลมากขึ้นยินดีที่จะฟังเมื่อพวกเขารู้คำอธิบายจะรวดเร็วและพวกเขาสามารถกลับไปที่กิจกรรม .
ในการรักษาด้วยแนวทางนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหลีกเลี่ยงการตกอยู่ในนิสัยของการคำอธิบายเดียวกัน สอง หรือ สามครั้ง ต้นครูโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะนิสัยนี้เช่นที่พวกเขาพยายามที่จะหาคำเพื่อเพิ่มคำอธิบายของพวกเขา นี้เป็นเพราะในหลายกรณี พวกเขาไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับความคิดที่พวกเขากำลังพยายามที่จะสอนเนื้อหาใหม่ที่จะเป็นครู จากนั้น เด็กบางคนมีแนวโน้มที่จะได้ยินคำอธิบายแรกและไม่ต้องฟังต่อไป ในทางกลับกัน บางคนอาจชอบที่จะรอจนกว่าคำอธิบายที่สองหรือที่สาม เพราะพวกเขารู้ว่า ความคิดจะได้มากกว่าหนึ่งครั้ง .

" . . . . . . . . . . . . . . เอ่อ . . . . . . . . ,โอเค ,
และคุณรู้ว่า ' '
' s ทั่วไปสำหรับครู โดยเฉพาะในช่วงต้นของอาชีพของพวกเขาเมื่อพวกเขาจะไม่คุ้นเคยกับการพูดในที่สาธารณะและการนำเสนอข้อมูลเป็นครั้งแรกที่จะใช้วลีบางอย่างหรือคำพูดที่ไม่เหมาะสมในผู้ฟัง ที่พบมากที่สุดเป็น " เอ่อ . . . . . . . . " อืม . . . . . . . . . . " โอเค " และ " คุณก็รู้" แต่ก็มีคนอื่นที่ยังไม่รู้ว่าเลื้อยเข้าไปในคำศัพท์ของเรา นั่นคือเหตุผลสำหรับการใช้คำเหล่านี้ พวกเขาให้เราถ่วงเวลาไว้ ตามที่เราคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เราต้องการจะพูดต่อไป มันคือธรรมชาติ มันยังกวนใจ หนึ่งในวิธีที่เร็วที่สุดที่จะค้นพบนิสัยเหล่านี้ คือ เสียง และวิดีโอเทป หรือสอนเพื่อตรวจสอบว่ามีพฤติกรรมเหล่านี้พุ่งเข้าไปในการสอนของเรา ถ้าพวกเขามีเพียงแค่ตระหนักถึงพวกเขามักจะเพียงพอที่จะขจัดพวกเขาจากการพูดของเรา ในบางกรณี แต่นิสัยที่ได้กลายเป็นที่ฝังแน่นว่า มันไม่ยอมหายไป โชคดี , มีเทคนิคที่มีประสิทธิภาพเพื่อขจัดนิสัยเหล่านี้ เลือกระดับที่คุณทำงานได้ดีกับ ถามพวกเขาเพื่อช่วยให้คุณ

3 เตือนคำหรือวลี
คำอธิบายของเรา จำเป็น ต้องใช้จำนวนของคำเมื่อเราสามารถให้เด็กเตือนคำหรือวลี มันช่วยให้พวกเขาเรียกคืนความคิดได้ง่ายขึ้น ( Melville , 1988 ) แสดงให้กับได้อย่างง่ายดายจดจำ " ใจภาพ ตัวอย่างเช่น คิว มักใช้กับผู้เริ่มต้นเมื่อตื่นตาตื่นใจลูกบอลด้วยไม้ที่ด้านข้างเป็นจุดซึ่งเป้าหมายเมื่อลูกบอลถูกตี .กำหนดคำข้างเป็นคำเตือน เป็นทางลัดเพื่อทบทวนแนวคิดนี้ นอกจากนี้ยังทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับอาจารย์ให้ข้อเสนอแนะเพราะว่าเธอสามารถพูดว่า " ด้าน " เป็นตัวเตือนที่จะพยายามเปลี่ยนข้างไปทางเป้าหมาย ในขณะที่มันอาจดูเหมือนไม่สําคัญที่จุดเริ่มต้นของวัน หลังเจ็ด หรือ แปด ชั้น ทางลัดเช่นนี้จะมีประโยชน์มาก ( รูปที่ 61 )
เวลาเตือนคำเหล่านี้จะไม่ง่ายที่จะสร้าง หลายครั้งที่เด็กสามารถช่วยระบุคำหรือวลีเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจ . ตัวอย่างเช่น การปรับแต่งของงอเข่า , สะโพกและข้อเท้าเมื่อลงจากการกระโดดระบุเด็กที่ " บี้ " จอด .
4 ขึ้นอยู่กับการสังเกต
ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้บางวิชาจะต้องแตกต่างจากคนอื่น ครูที่มีประสิทธิภาพ มีความสามารถในการ สังเกต คลาส สะท้อนให้เห็นถึงการเคลื่อนไหวของนักศึกษา และจากนั้น เลือกคิวที่เหมาะสมจากละครของความเข้าใจเกี่ยวกับความรู้และวิธีการเรียนรู้ เพื่อตรวจสอบเนื้อหาของการเรียนการสอน ซึ่งจะเป็นประโยชน์ที่สุดสำหรับเด็กที่ทักษะระดับ
สอนเลี้ยงลูกด้วยมือ เช่น คิวต่อไป ( บทที่ 8 ) อาจจะเป็นประโยชน์ :
- ใช้ " นิ้วผ้า "
- ดัน แทนที่จะตบลูกบอล
- ดูจากลูกบอล
-
- เลี้ยงลูกน้อย ให้ลูกอยู่ห่างจากฝ่ายตรงข้าม .
ถ้าเด็กมีผู้เริ่มต้น สอง หรือ สามตัวแรกจะถูกเน้นเด็กเก่ง มากกว่าจะได้รับประโยชน์จาก หลังสองตัว . การตัดสินใจเกี่ยวกับที่คิว หรือการเน้น ( บทที่ 9 ) จะขึ้นอยู่กับการสังเกตของครู ( บทที่ 8 ) แล้ว รวมกับความรู้ของเขาในสิ่งที่ตัวเด็กจะพบประโยชน์มากที่สุด



ข้อนิ้วของนิ้วเท้าใหญ่วันนี้หนึ่งในผู้เล่นของเราพยายามที่จะช่วยให้นักเรียนกับสไตล์ฟุตบอล เตะกับ ระยะทาง ผู้เล่นที่ไม่อยากให้เขาใช้ด้านในของเท้าของเขาเหมือนกัน ในการพยายามที่จะอธิบายสถานที่ที่เท้า ( จริงร่วมกันของผลแรก ) มีนักเรียนมาด้วยเงื่อนไขข้อนิ้วของนิ้วเท้าใหญ่ของคุณ อาจจะไม่ค่อยชัดเจน แต่ง่ายต่อการจำ


วิ่งมอเตอร์ทักษะการพูดคิว - ข้อศอกงอ แขนชิดกับร่างกาย ไม่ใช่บินออกไปด้านข้าง
- เท้าแบนเท้าตรง หลีกเลี่ยงการกระโดดลง

-- แนวนอนกระโดดโดยใช้การเคลื่อนไหวที่มีการงอเข่าและแขนทั้งสองไปข้างหลัง ร่างกาย
- แนวนอนกระโดดที่แขนอย่างแรง ขยาย ไปข้างหน้าและขึ้นไปถึงการขยายเต็มรูปแบบเหนือหัว


ลูกจัดการ- การเล่น โดยกดด้วยนิ้วมือไม่ตบ
- จับด้วยสายตาบนลูกบอลแขนขยายในการเตรียมการ และข้อศอกงอดูดซับแรง
- Fielding เป็นสนามบอล โดยได้รับในด้านหน้าของลูกบอลด้วยมือลง
- จับตนเองโยนลูกบอลบนปลายนิ้ว ( ปาล์ม )
" ไอน้ำ เครื่องยนต์ "
" ส้นเท้า ตรงที่เราจะไป "

" ให้ต่ำ " โต๊ะ

" แกว่ง "


สำหรับท้องฟ้า" สัตว์เลี้ยงคิตตี้ "

" ดู ถึง ให้ "
" อุโมงค์กับบาร์ "
" แมงมุมเล่นจับ "

รูปที่ 6.1 ตัวอย่างวาจาคิวสำหรับมอเตอร์ . ( พิมพ์โดยได้รับอนุญาตจาก เมลวิลล์ , 1988 )
ความสามารถสังเกตชั้นเรียนและการตัดสินใจเหล่านี้ไม่ใช่ทักษะที่มาได้อย่างง่ายดาย เช่นเดียวกับหลายของทักษะการใช้เวลาและการปฏิบัติในการเริ่มต้นจะเป็นประโยชน์ที่จะมีคิวหลายในใจแล้วสแกนชั้นเรียนเพื่อตรวจสอบ ซึ่งจะได้ประโยชน์จากการปรับแต่งห้อง ถ้านักเรียนส่วนใหญ่จะจับไม้ของพวกเขาอย่างถูกต้อง ก็จะใช้เพียงเล็กน้อย อธิบายจับไปเรียนทั้งหมด มันสามารถทำได้เป็นรายบุคคล ในทางตรงกันข้ามถ้าเด็กมีควงไม้ของพวกเขาในเส้นทางที่ไม่เรียบทำให้พวกเขาพลาดหรือ MIS ตีลูก แล้วเวลาที่ต้องใช้เวลาบนเส้นทางการสวิงของตน นี้คือการตัดสินใจที่ดีที่สุดที่ผ่านการสังเกต อย่างไรก็ตาม


ดูเทปการวิเคราะห์ของวีดิโอบทเรียน ( หรือบทเรียนวีดิทัศน์ที่เพื่อนคุณซื้อพร้อมกับข้อความนี้ )ค้นหาส่วนที่ครูกำลังสอนเด็ก ตอบตามคำถามเกี่ยวกับส่วนของเทป :
- การสอนที่ชัดเจนและเข้าใจได้สำหรับเด็กๆ
- การสอนซ้ำ ? หรือพวกเขาระบุไว้อย่างชัดเจนและรัดกุม เวลาหนึ่งเท่านั้น
ถ้าคิวให้มันชัดเจน ?มีหลายคิวอธิบายในเวลาเดียวกันเพื่อให้มันเป็นเรื่องยากที่จะทราบว่าคิวที่มุ่งเน้น ?
- คือ งานหรือกิจกรรมที่ชัดเจนสำหรับเด็กๆ มันแสดงให้เห็นถึงพวกเขา ? มันต้องเป็น
ถ้าคุณอยู่กับกลุ่มดูบทเรียน หาส่วนการสอนในเทป เล่นมันอีกครั้ง แล้วทุกคนเขียนความคิดที่สำคัญ ( เพียงหนึ่ง !) ของการสอนและความคิดที่คุณต้องคิดเกี่ยวกับถ้าคุณเป็นเด็กในชั้นเรียน เมื่อทุกคนในกลุ่มของคุณได้เสร็จสิ้น ผ่านความคิดที่สำคัญอีกคนหนึ่ง ถ้าเรียนที่ชัดเจนทั้งหมดจะได้เขียนแนวคิดหลักเดียวกัน ถ้ามันไม่ได้ชัดเจน แต่จะมีหลายตัวที่เขียนบนกระดาษ

ถึงแสดงให้เห็นมักจะเป็นส่วนหนึ่งของการสอนส่วนที่เราแสดงการเคลื่อนไหวมากกว่าเพียงแค่การพูดคุยเกี่ยวกับมัน นี้เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กที่อาจจะมีปัญหาในความเข้าใจของแนวคิด นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญมากที่ได้เรียนในโรงเรียนที่ไม่พูดภาษาอังกฤษ หรือ เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน .
มากของการสอนของเราเกี่ยวข้องกับการใช้คำเพื่ออธิบายวิธีการต่อจากทักษะมอเตอร์ คำจะเป็นประโยชน์ แต่ไม่มีประสิทธิภาพเป็นจริงแสดงให้เห็นถึงทักษะ เดียวกันเป็นจริงสำหรับดนตรี หรือ ศิลปะ คำที่เป็นประโยชน์ แต่ได้ยินซิมโฟนี หรือดูภาพเชิงพรรณนา มากกว่าการพยายามที่จะสร้างคำอธิบายด้วยวาจา เมื่อเรามีความคิดเป็นคำที่มีประสิทธิภาพในการมุ่งเน้นความสนใจของเราในด้านต่างๆ โดยเฉพาะเฟส หรือลำดับของการเคลื่อนไหว เช่นเดียวกับการสอนมีหลายองค์ประกอบด้วยกันประกอบด้วย การสาธิตที่ประสบความสำเร็จ ( ลาน&เวอร์เนอร์ , 1987 )

สถานที่ แสดงให้เห็นถึงส่วนแรกเป็นเพียงสามัญสำนึก ยืนในสถานที่ที่เด็กทั้งหมดจะเห็นคุณได้อย่างง่ายดาย ถ้าคุณอยู่ข้างนอกให้แน่ใจว่าได้ยืนดังนั้นดวงอาทิตย์จึงไม่อยู่ในสายตาของเด็ก ให้แน่ใจว่าคุณสามารถดูทั้งหมดของเด็ก นี้เป็นที่เห็นได้ชัด แต่เวลามันลืม มีจริงๆไม่มาก หนึ่งสามารถเขียนเกี่ยวกับด้านนี้มันเป็นเพียงเรื่องของการพยายามที่จะทราบของเด็กและสิ่งที่พวกเขาเห็นและได้ยิน

ทั้งหมด / ส่วนโดยทั่วไปดูเหมือนว่า การสาธิตครั้งแรกควรเคลื่อนไหวทั้งหมดทั้งหมด ถ้าทักษะเตะ ครูหรือนักเรียนที่มีทักษะ ) แสดงให้เห็นถึงเตะจริง ขั้นตอนต่อไปของการมุ่งเน้นส่วน ( เช่นแสดงตำแหน่งของ nonkicking เท้าต่อไปเพื่อลูก ) นี้อาจจะหรืออาจจะไม่ตามมาด้วย อีกทั้งสาธิต มันสำคัญมากที่จะ criti