No one could move when they first h

No one could move when they first heard the king’s words but after the first person left, everyone else continued to leave one after another.
If it was me, I might be able to heal them….. Except I have no proof, and no impetus to try it.
By the time I realised, there was no one else left in the room apart from the king and me. Even the guards read the awkward atmosphere and left the room.
I asked the king one final question.

“Your Majesty, if there was someone who succeeded in healing those two….. what would you do?”

The king probably thought that everyone had left the room, he showed signs of astonishment when he noticed me.

“Ah, right. If there was someone with such wondrous skill that he could cure what my daughter couldn’t, then I’d marry my daughter off to them. Of course, I would have to respect their own feelings though…..”
“I-Is that so….”

For a moment, I almost said “I will do it!!” but I don’t think I would make a good partner for such a divine beauty like the Saint.
In that case, letting my recovery magic be known would just be a disadvantage for me.

“As expected, I don’t think I can do it. I’ll be taking my leave now.”

I feel bad for the king but I still value my position. I’m not so good as to endanger myself for a stranger.
Right, the one to do that isn’t me.
If there was someone who could do it, that would be…..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครสามารถย้ายเมื่อแรกได้ยินถ้อยคำของกษัตริย์ แต่หลังจากคนแรกซ้ายคนอื่น ๆ อย่างต่อเนื่องที่จะออกจากหนึ่งหลังจากที่อื่น.
ถ้ามันเป็นฉันฉันอาจจะสามารถรักษาพวกเขา ... .. ยกเว้นฉันมีหลักฐานและไม่มี แรงผลักดันที่จะลอง.
ตามเวลาที่ฉันตระหนักว่าไม่มีใครเหลืออยู่ในห้องพักนอกเหนือจากกษัตริย์และฉัน แม้ยามที่อ่านบรรยากาศอึดอัดและออกจากห้องไป.
ฉันถามกษัตริย์คำถามสุดท้ายหนึ่ง. "มหาบพิตรถ้ามีใครสักคนที่ประสบความสำเร็จในการรักษาทั้งสอง ... .. สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร?" พระมหากษัตริย์อาจจะคิดว่าทุกคนมี ออกจากห้องเขาแสดงให้เห็นสัญญาณของความประหลาดใจเมื่อเขาสังเกตเห็นฉัน. "อาขวา หากมีใครบางคนที่มีทักษะมหัศจรรย์เช่นที่เขาสามารถรักษาสิ่งที่ลูกสาวของฉันอาจไม่ได้แล้วฉันจะแต่งงานกับลูกสาวของฉันออกให้กับพวกเขา แน่นอนฉันจะต้องเคารพความรู้สึกของตัวเองว่า ... .. " " ผมเป็นเช่นนั้น ... . " สำหรับช่วงเวลาที่ฉันเกือบจะกล่าวว่า" ผมจะทำมัน !! " แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำให้ พันธมิตรที่ดีเช่นความงามของพระเจ้าเหมือนนักบุญ. ในกรณีที่ปล่อยให้มายากลกู้คืนของฉันเป็นที่รู้จักก็จะเป็นข้อเสียสำหรับผม. "ในขณะที่คาดว่าฉันไม่คิดว่าฉันสามารถทำมันได้ ฉันจะเป็นการลาของฉันตอนนี้. " ฉันรู้สึกไม่ดีสำหรับกษัตริย์ แต่ฉันยังคงมีค่าตำแหน่งของฉัน ฉันไม่ดีเพื่อให้เป็นอันตรายต่อตัวเองคนแปลกหน้า. ขวาหนึ่งที่จะทำอย่างนั้นเป็นได้ค่ะ. ถ้ามีใครสักคนที่สามารถทำมันได้ที่จะเป็น ... ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครสามารถย้ายเมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของพระราชา แต่หลังซ้ายคนแรก ทุกคนยังคงปล่อยหนึ่งหลังจากที่อื่นถ้าเป็นผม ผมอาจจะสามารถที่จะรักษาพวกเขา . . . . . แต่ผมไม่มีหลักฐาน , และแรงผลักดันที่จะลองโดยเวลาที่ฉันตระหนัก ก็ไม่มีใครเหลืออยู่ในห้องพักห่างจากกษัตริย์และฉัน แม้ยามอ่านบรรยากาศอึดอัดและออกจากห้องไปฉันถามกษัตริย์ข้อสุดท้าย" ฝ่าบาท หากมีใครประสบความสำเร็จในการรักษาทั้งสอง . . . . . คุณจะทำอะไร ? "กษัตริย์อาจจะคิดว่าทุกคนก็ออกจากห้องไป เขาแสดงอาการประหลาดใจ เมื่อเขาเห็นฉัน" อ่า ใช่ หากมีใครที่มีทักษะที่เขาสามารถรักษามหัศจรรย์ว่าลูกสาวไม่ได้ ฉันก็จะแต่งงานกับลูกสาวของพวกเขา แน่นอน ผมจะต้องเคารพความรู้สึกของตนเอง แต่ . . . . "" เรื่องนั้น . . . . . . . "สักครู่ ผมจะบอกว่า " ผมจะทำมัน " แต่ผมไม่คิดว่า ผมจะเป็นคู่ที่ดี เช่น เทพ งามเหมือนนักบุญในกรณีนั้น ปล่อยกู้เวทมนตร์ของฉันเป็นที่รู้จักกันจะเป็นข้อเสียสำหรับผม" อย่างที่คิดไว้ ผมไม่คิดว่าผมสามารถทำมันได้ ผมขอตัวก่อนนะครับ ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่ดีต่อกษัตริย์ แต่ฉันยังคงคุณค่าตำแหน่งของฉัน ผมไม่ได้เป็นดีที่จะนำตัวเองให้คนอื่นใช่ หนึ่งในนั้นไม่ใช่ผมถ้ามีคนที่จะทำมัน นั่น . . . . .