Three representative isolates of ea

Three representative isolates of each morphogroup were used for pathogenicity testing. Isolates tested were Colletotrichum
Fungal Diversity 91 Group 1 (BML-I6, BML-I15, BPD-I2), Colletotrichum Group 2 (BML-I3, BML-I14, BPD-I4), and Colletotrichum Group 3 (BPD-I12, BPD-I16, BPD-I18)
Single spore cultures of each isolate were grown on potato dextrose agar for 7 days at room temperature (28-30°C). The spores were harvested by adding 10 ml of sterilized distilled water onto the culture, which was then gently swirled to dislodge the conidia. Spore concentration was adjusted to 106conidia/ml using a haemocytometer (Than et al., 2008a).
Coffea arabica berries were supplied by Royal Agricultural Project Coffee, Chiang Mai, Thailand. Non-infected berries were disinfected with 1% sodium hypochlorite for 5 minutes, and washed three times with distilled water. The berries were blotted dry with a sterilized tissue paper and inoculated by using wound/drop and non-wound/drop inoculation method (Lin et al., 2002; Than et al., 2008a). The wound/drop inoculation method involved pin pricking the coffee berry wall to a 1 mm depth and then placing 6 µl of conidia suspension (106conidia/ml) over the wound. Control fruits were inoculated with 6 µl of sterilized distilled water onto the wound. The inoculated fruits were incubated at room temperature in a closed sterile container. This experiment was arranged by using Completely Randomized Design (CRD), with three replicates per isolate. Three green and three red berries were tested per isolate. Lesion area was evaluated by measuring length, width and area of the typical anthracnose lesion developed on the berries, from 1 to 15 days after inoculation (DAI). Percentage of infected area in fruits was obtained from the lesion area divided by fruit area and multiplied by one hundred (Than et al., 2008a). After 15 days conidia from diseased berries were aseptically transferred onto potato dextrose agar and incubated at room temperature. The resultant cultures were checked for morphological characters to confirm Koch’s postulates. All infected berries were disposed of following sterilization
Data of the anthracnose lesion area were analyzed with Duncan‘s Multiple Range Test (DMRT) by using SPSS software version 16.0 (SPSS Inc., Chicago, USA) (Kirkpatrick and Feeney, 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามเป็นตัวแทนจากแต่ละ morphogroup ถูกใช้สำหรับการทดสอบการ . แยกเป็นชนิดทดสอบความหลากหลายของเชื้อราในกลุ่มที่ 1 ( 91 bml-i6 bml-i15 , , , bpd-i2 ) กลุ่มที่ 2 ( bml-i3 bml-i14 , จีวร , จีวร , bpd-i4 ) และกลุ่มที่ 3 ( bpd-i12 bpd-i16 bpd-i18 , , )วัฒนธรรมของแต่ละแยกสปอร์เดี่ยวที่ปลูกในอาหารเลี้ยงเชื้อ potato dextrose agar ที่อุณหภูมิห้อง 7 วัน ( 28-30 องศา C ) สปอร์ถูกเก็บเกี่ยวโดยการเพิ่ม 10 มล. น้ำกลั่นฆ่าเชื้อบนวัฒนธรรม ซึ่งก็ค่อยๆ ฟุ้งปลดโคนิเดีย . สมาธิ คือการปรับ 106conidia สปอร์ / มิลลิลิตร ใช้ haemocytometer ( กว่า et al . , 2008a )คอฟเฟียอาราบิก้าได้จัดโดยโครงการเกษตรหลวงผลเบอร์รี่กาแฟ , เชียงใหม่ , ประเทศไทย ไม่ติดเชื้อเบอร์รี่ถูกฆ่าเชื้อด้วย 1% โซเดียม ไฮโปคลอไรท์ประมาณ 5 นาที และล้างด้วยน้ำกลั่น 3 ครั้ง . ผลเบอร์รี่มีเปื้อนแห้งด้วยกระดาษและเนื้อเยื่อพืชโดยการฆ่าเชื้อแผล / วางและไม่วางแผล / วิธีการฉีดวัคซีน ( หลิน et al . , 2002 ; กว่า et al . , 2008a ) แผล / ปล่อยเชื้อวิธีเกี่ยวข้องกับพิน pricking คอฟฟี่เบอร์รี่กำแพงลึก 1 mm แล้ววาง 6 µ L ของโคนิระงับ ( 106conidia / ml ) กว่าแผล ผลไม้ควบคุมเชื้อกับ 6 µ l ฆ่าเชื้อน้ำกลั่นลงบนแผล การปลูกผลไม้ บ่มที่อุณหภูมิห้องในภาชนะปิดสนิทปราศจากเชื้อ . การทดลองนี้ถูกจัดขึ้นโดยการใช้ Completely Randomized Design ( CRD ) 3 ซ้ำต่อไอโซเลท สามสามเบอร์รี่สีแดงสีเขียวและทดสอบต่อไอโซเลท บริเวณแผลที่ประเมินโดยการวัดความยาว , ความกว้างและพื้นที่ของแผลโรคทั่วไปที่พัฒนาบนเบอร์รี่ จาก 1 ถึง 15 วัน หลังจากปลูกเชื้อ ( ได ) ร้อยละของพื้นที่ที่ติดเชื้อในผลไม้ได้จากรอยโรคบริเวณแบ่งพื้นที่ผลไม้และคูณด้วยหนึ่งร้อยกว่า et al . , 2008a ) หลังจาก 15 วันเดียจากผลเบอร์รี่ที่ถูกโอนไปยัง aseptically Portals บ่มที่อุณหภูมิห้อง วัฒนธรรมดังกล่าวได้ตรวจสอบลักษณะตัวอักษรเพื่อยืนยันสมมติฐานของคอค . ผลเบอร์รี่ที่ติดเชื้อทั้งหมดถูกทิ้งตาม ฆ่าเชื้อข้อมูล ของโรคแอนแทรคโนสของพื้นที่มาวิเคราะห์ด้วย Duncan " s Multiple Range Test ( วัตถุดิบในผลิตภัณฑ์อาหารว่าง ) โดยใช้โปรแกรม SPSS รุ่นซอฟต์แวร์ 16.0 ( SPSS Inc ชิคาโก สหรัฐอเมริกา ) ( Kirkpatrick และ ฟรีนีย์ , 2006 )