THE URBAN GEOMETRY OF ESFAHAN Shah

THE URBAN GEOMETRY OF ESFAHAN
Shah Abbas I moved the capital to the mile-high city of Esfahan in 1598. By the mid-17th century the city had over half a million inhabitants.17 Private pleasure gardens continued uninterrupted along both sides of the mile-long promenade between the gate to the royal palace grounds and the Zayandeh river. Called Chahar Bagh Avenue, a central canal lined with onyx formed the axis, which was planted with eight rows of plane trees and poplars. A galleried bridge built on arched piers continued the main axis over the river, leading to additional royal gardens and parks. One royal park at the far south end of Chahar Bagh Avenue, called Hezar Jarib, was described in the travel journals (1686) of French jeweller Sir John Chardin as consisting of 12 ascending terraces covering 1 square mile.18 The shah’s construction of Esfahan included the addition of a colossal public square, called the maidan, an imperial mosque, and extensive gardens. The maidan measures about 1500 feet by 500 feet and is defi ned by a two-story arcade. Shops occupied the ground fl oor, while the upper arcade served as a gallery for the events and spectacles that took place there. A monumental gateway known as the Ali Qapu overlooks the space on the western edge. Its two-story talar, or covered porch, is raised two stories above the ground and supported by 18 wooden columns. The elevated, shady porch captured breezes, providing a comfortable spot for the shah to preside over activities in the maidan. Directly opposite the Ali Qapu on the eastern edge of the courtyard was the women’s mosque. The imperial mosque terminated the southern end of the maidan, although it assumed its own alignment toward Mecca. The Ali Qapu acted as a threshold to the shah’s private gardens located behind the structure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรขาคณิตของ ESFAHAN เมือง Shah Abbas I moved the capital to the mile-high city of Esfahan in 1598. By the mid-17th century the city had over half a million inhabitants.17 Private pleasure gardens continued uninterrupted along both sides of the mile-long promenade between the gate to the royal palace grounds and the Zayandeh river. Called Chahar Bagh Avenue, a central canal lined with onyx formed the axis, which was planted with eight rows of plane trees and poplars. A galleried bridge built on arched piers continued the main axis over the river, leading to additional royal gardens and parks. One royal park at the far south end of Chahar Bagh Avenue, called Hezar Jarib, was described in the travel journals (1686) of French jeweller Sir John Chardin as consisting of 12 ascending terraces covering 1 square mile.18 The shah’s construction of Esfahan included the addition of a colossal public square, called the maidan, an imperial mosque, and extensive gardens. The maidan measures about 1500 feet by 500 feet and is defi ned by a two-story arcade. Shops occupied the ground fl oor, while the upper arcade served as a gallery for the events and spectacles that took place there. A monumental gateway known as the Ali Qapu overlooks the space on the western edge. Its two-story talar, or covered porch, is raised two stories above the ground and supported by 18 wooden columns. The elevated, shady porch captured breezes, providing a comfortable spot for the shah to preside over activities in the maidan. Directly opposite the Ali Qapu on the eastern edge of the courtyard was the women’s mosque. The imperial mosque terminated the southern end of the maidan, although it assumed its own alignment toward Mecca. The Ali Qapu acted as a threshold to the shah’s private gardens located behind the structure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปทรงเรขาคณิตที่เมือง Esfahan
ชาห์อับบาสที่ผมย้ายเมืองหลวงไปยังเมืองไมล์สูงของ Esfahan ใน 1598 โดยช่วงกลางศตวรรษที่ 17 เมืองที่มีกว่าครึ่งล้าน inhabitants.17 สวนส่วนตัวยังคงมีความสุขอย่างต่อเนื่องพร้อมทั้งสองด้านของ mile- เดินเล่นระหว่างประตูไปยังบริเวณพระราชวังและแม่น้ำ Zayandeh เรียกว่าฮาร์ Bagh อเวนิวคลองกลางเรียงรายไปด้วยนิลแกนที่เกิดขึ้นซึ่งได้รับการปลูกแปดแถวของต้นไม้เครื่องบินและต้นป็อปลาร์ สะพานนิทรรศการที่สร้างขึ้นบนสะพานโค้งยังคงเป็นแกนหลักข้ามแม่น้ำที่นำไปสู่สวนพระราชเพิ่มเติมและสวนสาธารณะ หนึ่งในพระราชอุทยานที่ปลายใต้สุดของฮาร์ Bagh อเวนิวที่เรียกว่ายารีบ Hezar ถูกอธิบายไว้ในวารสารการเดินทาง (1686) ของเพชรพลอยฝรั่งเศสเซอร์จอห์น Chardin เป็นประกอบด้วยระเบียง 12 จากน้อยไปมากครอบคลุม 1 ตาราง mile.18 ก่อสร้างของอิหร่านของ Esfahan รวม นอกเหนือจากจัตุรัสสาธารณะขนาดมหึมาที่เรียกว่าเด็ซึ่งเป็นมัสยิดที่ยิ่งใหญ่และสวนที่กว้างขวาง มาตรการเด็ประมาณ 1500 ฟุต 500 ฟุตและ DEFI ned โดยอาเขตสองชั้น ร้านค้าครอบครองพื้นดิน oor ฟลอริด้าในขณะที่อาร์เคดบนทำหน้าที่เป็นแกลลอรี่สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและแว่นตาที่เกิดขึ้นที่นั่น เกตเวย์อนุสาวรีย์ที่รู้จักกันเป็นอาลี Qapu สามารถมองเห็นพื้นที่บนขอบตะวันตก talar สองชั้นหรือระเบียงครอบคลุมจะเพิ่มขึ้นสองเรื่องเหนือพื้นดินและการสนับสนุนจาก 18 คอลัมน์ไม้ สูงระเบียงร่มรื่นจับลมให้เป็นจุดที่สะดวกสบายสำหรับอิหร่านที่จะเป็นประธานในการจัดกิจกรรมในเด็ ตรงข้ามกับอาลี Qapu บนขอบด้านตะวันออกของลานเป็นมัสยิดของผู้หญิง มัสยิดจักรวรรดิยกเลิกตอนใต้สุดของเด็แม้ว่ามันจะสันนิษฐานว่าการจัดตำแหน่งของตัวเองไปยังนครเมกกะ อาลี Qapu ทำหน้าที่เป็นเกณฑ์ในการอิหร่านสวนส่วนตัวตั้งอยู่ด้านหลังโครงสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรขาคณิตในเมือง Shah Abbas ฉันของ Esfahan
ย้ายเมืองหลวงไปยังเมืองสูงกิโลเมตรของ Esfahan ใน 1598 . โดยศตวรรษที่ - เมืองมีมากกว่าครึ่งล้าน inhabitants.17 ส่วนบุคคลสุขสวนยังคงต่อเนื่องไปทั้งสองข้างของไมล์ยาวเดินเล่นระหว่างประตูบริเวณพระบรมมหาราชวัง และ zayandeh แม่น้ำ เรียกว่าฮาร์ Bagh อเวนิวคลองกลาง เรียงรายด้วยนิลรูปแกน ซึ่งปลูกด้วยแปดแถวของต้นไม้เครื่องบิน และ poplars . เป็นสะพานที่สร้างขึ้นบนสะพานโค้งคนดูต่อแกนหลักข้ามแม่น้ำไปสู่สวน รอยัลเพิ่มเติม และสวนสาธารณะ 1 อุทยานหลวงที่ปลายใต้สุดของฮาร์ Bagh ถนน เรียกว่า jarib hezar ,ได้อธิบายไว้ในวารสารการท่องเที่ยว ( 1686 ) ของ เซอร์ จอห์น ชาร์แดงเป็นเพชรพลอยฝรั่งเศสประกอบด้วย 12 ขึ้นระเบียงครอบคลุม 1 mile.18 ตารางของ Shah สร้าง Esfahan รวมถึงการเพิ่มของจัตุรัสสาธารณะอย่างกว้างขวาง เรียกว่าเด็น , มัสยิดหลวง และสวนที่กว้างขวาง . เด็นมาตรการประมาณ 1500 ฟุตโดย 500 ฟุตและเดฟีเน็ดโดยอาเขตสองชั้นร้านค้าครอบครองพื้นดินชั้น oor ในขณะที่อาเขตด้านบนทำหน้าที่เป็นแกลเลอรี่สำหรับเหตุการณ์และแว่นตาที่เกิดขึ้นมี เป็นอนุสาวรีย์เกตเวย์ที่เรียกว่าอาลี กอปูมองเห็นพื้นที่บนขอบตะวันตก ของ talar สองชั้นหรือเฉลียงหน้าบ้าน คือ ยกสองชั้น เหนือพื้นดิน และรองรับด้วยเสาไม้ 18 การยกระดับ ร่มรื่น ระเบียงทะเล ถูก ,ให้จุดที่สะดวกสบายสำหรับอิหร่านเป็นประธานกิจกรรมในเด็น . ตรงข้ามกับอาลี กอปูบนขอบด้านตะวันออกของลานเป็นมัสยิดของผู้หญิง มัสยิดหลวงสิ้นสุดลงทางใต้สุดของเด็น แม้จะคิดว่าตัวเองแนวสู่มักกะหฺ ด้านอาลี กอปูทำตัวเป็นเกณฑ์ที่จะของ Shah ส่วนตัวสวนตั้งอยู่หลังโครงสร้าง