The National Center for Atmospheric

The National Center for Atmospheric Research (NCAR) was designed by a small group of innovative scientists, most of them university faculty members, as a creative response to major challenge that faced the nation in the years between the 1930s and late 1950s. Departments of Meteorology had been established at the Massachusetts Institute of Technology, the University of Chicago, and other U.S. universities in the 1930s. Their goal was to investigate scientifically the physical principles that were thought to define the behavior of the atmosphere. Within a decade, military operations of World War II were unlike those of any previous wars-massive land, sea, and air assaults were highly dependent on weather conditions over vast regions from the North Atlantic to the South Pacific and from the poles to the tropics.

University meteorology departments grew rapidly as the military services sent weather officers to learn the fundamentals of meteorology. These officers' assignments ranged from daily weather forecasting to strategic planning for vast military operations like the D-Day invasion in Normandy. The military services also supported meteorological research to improve understanding of weather and climate. Military pilots on long-range bombing missions discovered the fast-moving, high-altitude rivers of air that came to be known as jet streams, now recognized as key elements in the large-scale circulation of the atmosphere.

Despite the impressive training programs of the 1940s, the field of atmospheric science lost ground in the postwar years, becoming a sort of poor cousin to many other branches of science. Approximately 90% of American meteorologists in mid-century were employed by the federal government, mainly in weather forecasting rather than engaging in basic research on the fundamental problems posed by the atmosphere. The number of new people entering the field was woefully low. At the same time, meteorology boasted the smallest percentage of doctoral degrees of any scientific discipline.

In 1956, the National Academy of Sciences convened a committee of distinguished scientists to investigate the state of meteorology. Noting the size and complexity of atmospheric problems and the inadequate resources for solving them, the committee recommended an exponential increase in support for basic research. Coupled with new funding, the committee planned to establish a national institute (later called a national center) for atmospheric research to be operated by a consortium of universities with support from the National Science Foundation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศูนย์แห่งชาติสำหรับบรรยากาศวิจัย (NCAR) ถูกออกแบบ โดยนักวิทยาศาสตร์นวัตกรรม ส่วนใหญ่ของมหาวิทยาลัยคณาจารย์ กลุ่มเล็กเป็นการตอบสนองความคิดสร้างสรรค์ความท้าทายสำคัญที่ประเทศต้องเผชิญในปี 1930 และช่วงปลายทศวรรษ 1950 มีการสร้างแผนกอุตุนิยมวิทยาที่สถาบัน เทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ มหาวิทยาลัยชิคาโก และมหาวิทยาลัยอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษ 1930 เป้าหมายของพวกเขามีการ ตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์หลักการทางกายภาพที่มีความคิดที่กำหนดพฤติกรรมของบรรยากาศ ภายในทศวรรษ ปฏิบัติการทางทหารสงครามโลกได้ซึ่งต่างจากที่ดินสงครามขนาดใหญ่ใด ๆ ก่อนหน้านี้ ซี และอากาศโจมตีได้สูงขึ้นอยู่กับสภาพอากาศมากกว่าภูมิภาคมากมาย จาก แอตแลนติกเหนือกับแปซิฟิคใต้ และเสาเพื่อการอบรมแผนกอุตุนิยมวิทยามหาวิทยาลัยเติบโตอย่างรวดเร็วเป็นราชการทหารส่งเจ้าหน้าที่สภาพอากาศเพื่อการเรียนรู้พื้นฐานของอุตุนิยมวิทยา กำหนดของเจ้าหน้าที่เหล่านี้อยู่ในช่วงจากพยากรณ์อากาศประจำวันการวางแผนเชิงกลยุทธ์สำหรับการดำเนินการทางทหารมากมายเช่นบุกรุกดาวเคราะห์ตาย ราชการทหารยังสนับสนุนวิจัยอุตุนิยมวิทยาความเข้าใจสภาพอากาศและสภาพภูมิอากาศ นักบินทหารในภารกิจทิ้งระเบิดพิสัยไกลค้นพบแม่น้ำอย่างรวดเร็ว ความสูงของอากาศที่จะมาเรียกเป็นลำธาร ตอนนี้ ยอมรับว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญในการหมุนเวียนของบรรยากาศขนาดใหญ่แม้ มีโปรแกรมการฝึกอบรมที่น่าประทับใจของทศวรรษ 1940 โดย ด้านวิทยาศาสตร์บรรยากาศสูญเสียดินในปีพ้น เป็น การเรียงลำดับญาติดีกับสาขาอื่น ๆ ของวิทยาศาสตร์ ประมาณ 90% ของ meteorologists อเมริกันในศตวรรษกลางถูกจ้าง โดยรัฐบาล หลักในการพยากรณ์มากกว่าในการวิจัยในปัญหาพื้นฐานโดยบรรยากาศ คนใหม่ที่ป้อนในฟิลด์จำนวนต่ำสุด woefully ได้ ในเวลาเดียวกัน อุตุนิยมวิทยา boasted เปอร์เซ็นต์น้อยขององศาเอกวินัยใด ๆ ทางวิทยาศาสตร์ในปี 1956 สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติแต่คณะนักวิทยาศาสตร์ที่ทั้งการตรวจสอบสถานะของอุตุนิยมวิทยา สังเกตขนาดและความซับซ้อนของปัญหาบรรยากาศและทรัพยากรไม่เพียงพอสำหรับการแก้ คณะกรรมการแนะนำเพิ่มแบบเลขชี้กำลังในการสนับสนุนการวิจัยพื้นฐาน ควบคู่ไปกับการจัดหาเงินทุนใหม่ คณะกรรมการแผนการสร้างสถาบันการแห่งชาติ (ภายหลังเรียกว่าศูนย์แห่งชาติ) เพื่อการวิจัยบรรยากาศการดำเนินการ โดยองค์กรของมหาวิทยาลัยด้วยการสนับสนุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศูนย์แห่งชาติสำหรับบรรยากาศการวิจัย (NCAR) ได้รับการออกแบบโดยกลุ่มเล็ก ๆ ของนักวิทยาศาสตร์ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ส่วนใหญ่ของพวกอาจารย์มหาวิทยาลัยเป็นที่สร้างสรรค์เพื่อตอบสนองความท้าทายที่สำคัญที่ต้องเผชิญกับประเทศในระหว่างปี 1930 และปี 1950 ในช่วงปลาย กรมอุตุนิยมวิทยาได้รับการยอมรับที่ Massachusetts Institute of Technology, มหาวิทยาลัยชิคาโกและมหาวิทยาลัยอื่น ๆ ในสหรัฐในช่วงทศวรรษที่ 1930 เป้าหมายของพวกเขาคือการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์หลักการทางกายภาพที่มีความคิดในการกำหนดพฤติกรรมของบรรยากาศ ภายในทศวรรษที่ผ่านมาการปฏิบัติการทางทหารของสงครามโลกครั้งที่สองก็เหมือนที่ดิน-สงครามขนาดใหญ่ใด ๆ ก่อนหน้าทะเลและถูกทำร้ายร่างกายอากาศได้สูงขึ้นอยู่กับสภาพอากาศที่มากกว่าภูมิภาคใหญ่จากทางเหนือมหาสมุทรแอตแลนติกกับมหาสมุทรแปซิฟิกใต้และจากเสาไปยังเขตร้อน . มหาวิทยาลัยหน่วยงานอุตุนิยมวิทยาเติบโตอย่างรวดเร็วเป็นบริการส่งเจ้าหน้าที่ทหารอากาศที่จะเรียนรู้พื้นฐานของอุตุนิยมวิทยา ได้รับมอบหมายให้เจ้าหน้าที่เหล่านี้มีตั้งแต่การพยากรณ์อากาศประจำวันการวางแผนเชิงกลยุทธ์สำหรับการปฏิบัติการทางทหารมากมายเช่นการบุกรุก D-Day ในนอร์มองดี บริการทางทหารนอกจากนี้ยังได้รับการสนับสนุนการวิจัยอุตุนิยมวิทยาเพื่อปรับปรุงความเข้าใจของสภาพอากาศและสภาพภูมิอากาศ นักบินทหารในภารกิจทิ้งระเบิดระยะไกลพบเคลื่อนไหวเร็วแม่น้ำสูงสูงของอากาศซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักกันเป็นลำธารเจ็ทได้รับการยอมรับในขณะนี้เป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการไหลเวียนของขนาดใหญ่ของชั้นบรรยากาศ. แม้จะมีโปรแกรมการฝึกอบรมที่น่าประทับใจของ 1940, สาขาวิทยาศาสตร์บรรยากาศพื้นดินหายไปในปีที่ผ่านสงครามกลายเป็นจัดเรียงของญาติที่ไม่ดีไปยังสาขาอื่น ๆ ของวิทยาศาสตร์ ประมาณ 90% ของชาวอเมริกันนักอุตุนิยมวิทยาในช่วงกลางศตวรรษที่ถูกว่าจ้างโดยรัฐบาลกลางส่วนใหญ่ในการพยากรณ์อากาศมากกว่าการมีส่วนร่วมในการวิจัยพื้นฐานเกี่ยวกับปัญหาพื้นฐานที่เกิดจากบรรยากาศ จำนวนผู้คนใหม่ ๆ เข้ามาในสนามอยู่ในระดับต่ำละห้อย ในขณะเดียวกันอุตุนิยมวิทยาโตร้อยละเล็กที่สุดของปริญญาเอกวินัยทางวิทยาศาสตร์ใด ๆ . ในปี 1956 สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติประชุมคณะกรรมการของนักวิทยาศาสตร์ที่โดดเด่นในการตรวจสอบสถานะของอุตุนิยมวิทยา สังเกตขนาดและความซับซ้อนของปัญหาที่เกิดขึ้นในชั้นบรรยากาศและทรัพยากรไม่เพียงพอสำหรับการแก้พวกเขาแนะนำคณะกรรมการเพิ่มขึ้นชี้แจงในการสนับสนุนการวิจัยขั้นพื้นฐาน ควบคู่ไปกับการระดมทุนใหม่คณะกรรมการวางแผนที่จะสร้างสถาบันแห่งชาติ (ต่อมาเรียกว่าศูนย์แห่งชาติ) สำหรับการวิจัยในชั้นบรรยากาศที่จะดำเนินการโดยสมาคมมหาวิทยาลัยด้วยการสนับสนุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศูนย์วิจัยบรรยากาศแห่งชาติ ( รถ ) ถูกออกแบบโดยกลุ่มนักวิทยาศาสตร์นวัตกรรมส่วนใหญ่ของอาจารย์มหาวิทยาลัย เช่น การตอบสนองที่สร้างสรรค์เพื่อความท้าทายหลักที่ต้องเผชิญกับประเทศระหว่างปี 1930 กับ 1950 สาย กรมอุตุนิยมวิทยาได้ถูกก่อตั้งขึ้นที่ Massachusetts Institute of Technology มหาวิทยาลัยชิคาโก และสหรัฐอเมริกาอื่น ๆมหาวิทยาลัยในยุค เป้าหมายของพวกเขาคือการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์หลักการทางกายภาพที่ถูกความคิดที่จะกำหนดพฤติกรรมของบรรยากาศ ภายในทศวรรษ ปฏิบัติการทางทหารในสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งต่างจากก่อนหน้าสงครามขนาดใหญ่ใด ๆที่ดิน ทะเลและข่มขืนอากาศสูงขึ้นในอากาศเหนือพื้นที่กว้างใหญ่จากแอตแลนติกเหนือในแปซิฟิกใต้และจากขั้วเขตร้อน

มหาวิทยาลัยอุตุนิยมวิทยาแผนกเติบโตอย่างรวดเร็วเป็นทหารอากาศบริการส่งเจ้าหน้าที่เพื่อเรียนรู้พื้นฐานของอุตุนิยมวิทยาเจ้าหน้าที่เหล่านี้ได้รับมอบหมายระหว่างทุกวัน พยากรณ์อากาศเพื่อการวางแผนเชิงกลยุทธ์สำหรับปฏิบัติการทางทหารมากมายเหมือนดีเดย์บุกในนอร์มังดี บริการทางทหารยังสนับสนุนวิจัยอุตุนิยมวิทยาเพื่อปรับปรุงความเข้าใจของสภาพอากาศและภูมิอากาศ นักบินทหารในภารกิจทิ้งระเบิดพิสัยไกล ค้นพบ เคลื่อนที่เร็วแม่น้ำอากาศที่ระดับความสูงมาเป็นที่รู้จักกันเป็นกระแส jet ตอนนี้รู้จักเป็นองค์ประกอบหลักในการไหลเวียนขนาดใหญ่ บรรยากาศ น่าประทับใจ

แม้จะมีโปรแกรมการฝึกของปี 1940 ด้านวิทยาศาสตร์บรรยากาศดินสูญหายไปในสงครามปี กลายเป็นจัดเรียงของญาติที่ยากจนหลายๆ สาขาของวิทยาศาสตร์ประมาณ 90% ของอเมริกันนักอุตุนิยมวิทยาในช่วงกลางศตวรรษถูกว่าจ้างโดยรัฐบาล ส่วนใหญ่ในการพยากรณ์อากาศ แทนที่จะเป็นเสน่ห์ในการวิจัยเบื้องต้นเกี่ยวกับปัญหาพื้นฐานที่เกิดจากชั้นบรรยากาศ จำนวนคนใหม่เข้าสนามน้อยละห้อย . ในเวลาเดียวกัน อุตุนิยมวิทยา โตร้อยละขนาดเล็กขององศาปริญญาเอกของวินัยทางวิทยาศาสตร์ใด ๆ .

ในปี 1956 , สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติการประชุมคณะกรรมการของนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงเพื่อตรวจสอบสถานะของอุตุนิยมวิทยา สังเกตขนาดและความซับซ้อนของปัญหา และบรรยากาศ ทรัพยากรไม่เพียงพอสำหรับการแก้พวกเขา คณะกรรมการแนะนำเพิ่มขึ้นชี้แจงในการสนับสนุนงานวิจัยพื้นฐาน ควบคู่กับการระดมทุนใหม่คณะกรรมการวางแผนจะสร้างสถาบันแห่งชาติ ( ต่อมาเรียกว่า ศูนย์แห่งชาติเพื่อการวิจัยบรรยากาศ ) จะดําเนินโดยสมาคมมหาวิทยาลัยโดยได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ