Chapter 11: ThirteenChapter Summary

Chapter 11: Thirteen

Chapter Summary:
Pi brought Akanishi Kazumi along for one of his secret visits when she was 13 years old.
Who did they visit? What will happen after this?
After this chapter, the story will start to (T T)


----

It rained that fateful day too.

Pi drove and I sat next to him in the car. It was a misty day in late autumn.
Pi played his favourite selection of oldies in his car

That day, I just broke up with Uehara after a big quarrel. Just as I was fretting about who I should to whine to, Pi’s call came in. He called to enquire about my dress size because he saw a sweater that suited me in one of the fashion catalogues.

I wanted company, and Pi didn’t mind bringing me along for his trip. Thus I got on his car and narrated the entire story to him as he drove.

When my anger subsided, I finally realised Pi was heading to Papa’s birthplace, Chiba.
“Pi, where are you going to in Chiba?”
“Visit a friend.”
“Does Papa know that person?”
“Yes” Pi replied as he skillfully maneuvered the car out of the heavy traffic
“Actually, Kazumi had seen him too.”
“Me?”
“But you might not remember. You were only a few months old then.” Then he smiled, “But it was so strange, you did seem like you understood his words. You kept looking at that person, and even stretched out your hands to touch him”.


Strangely, Pi looked younger when he said that, as if he was back in his teenage years.
There was an aura between his brows, and I think that aura was ‘love’.

Unable to contain my curiousity, I asked, “Pi, you liked that person?”
“Yes”
“Girlfriend?”
“Good friend”
“But you said there were no platonic friendship between a guy and a girl.”
“Yes. I still hold on to that statement. But our case was unique”. He smiled gently, “I’m that person’s best friend. We played together and shared all of our secrets. I was most trusted by that person, but that person didn’t love me.”

What? Didn’t love Pi?!

To me then, it was unimaginable. Pi was so hot, how could anyone not fall for him?
OK, unless they were already in love with someone else.

The car passed the metropolitan boundary, went out of Tokyo and headed straight to our destination.

Papa once told me that in Chiba, there was a place that had a garden full of roses.
I finally managed to see it for myself.
More than 6000 stalks of roses bloomed in the drizzle and it was an amazing sight.
The trees looked lusciously green after the rain, and the stone steps were wet. The only sound was the splatter of raindrops against the floor.

We made our way up the steps and passed by many stone tombs. Pi seemed to know the way well, as if he had visited this place many times. As we walked further in, the scent of roses got stronger.
And then he stopped.

There was no kanji name carvings on this tombstone, as if to justify that there was indeed no need for names after death.
Only the birth and death dates were inscribed on the tombstone.

1986.02.23 ~ 2011.09.17


Rain drizzled on the shiny black tombstone and gave it a unique radiance. There was a silver ring encrusted onto the tomb.
It looked very familiar, but I couldn’t pinpoint where I saw it before.

“Pi?”
“Kazumi”. Pi said as he patted my hair softly, with tears in his eyes.

Although I was a child then, I could see that Pi was hurting deep inside his heart.

“Kazumi… Know something? You have a wonderful name”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 11: Thirteen

สรุปบท:
ปี่นำ Akanishi Kazumi ตามหนึ่งความลับเข้าชมเมื่อเธออายุ 13 ปี
พวกเขาไม่ได้ชมที่ อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้
หลังจากบทนี้ เรื่องราวจะเริ่มต้น (T T)


--

ฝนวันนั้นทำให้ถึงตายไป

พี่ขับรถ และผมนั่งติดกับเขาในรถ วันในฤดูใบไม้ร่วงปลายตนได้
พี่เล่นหลากหลาย oldies เขาชื่นชอบในรถ

วัน ฉันเพียงเทอมกับ Uehara หลังจากการทะเลาะกันใหญ่ เหมือนผม fretting เกี่ยวกับบุคคลที่ฉันควรอ้อนวอน ของพี่โทรมา เขาเรียกว่าการสอบถามเกี่ยวกับขนาดเสื้อของฉันเนื่องจากเขาเห็นเสื้อที่เหมาะสมสำหรับฉันในแคตตาล็อกแฟชั่น

อยากบริษัท และ Pi ไม่นำฉันไปตามคนของเขา ดังนั้นฉันได้รับบนรถของเขา และเล่าเรื่องเรื่องราวทั้งหมดให้เขาเป็นเขาขับรถ

เมื่อความโกรธของฉัน subsided ฉันสุดท้ายเองก็ยังคิดพี่ได้มุ่งหน้าสู่แหล่งกำเนิดของปาป้า ชิบะ
"ปี่ ไปกับชิบะ"
"ชมเพื่อนเป็นการ"
"ปาป้าไม่รู้ว่า"
ตอบ "ใช่" พี่เป็นเขารูป maneuvered รถออกของการจราจรหนัก
"จริง Kazumi เห็นเขาเกินไป"
"ฉัน"
"แต่คุณอาจจำไม่ คุณได้เพียงไม่กี่เดือนที่เก่าแล้ว" แล้ว ยิ้ม "แต่มันแปลกมาก คุณไม่ได้ดูเหมือนคุณเข้าใจคำพูดของเขา คุณเก็บไว้บุคคลนั้น แล้วเหยียดมือสัมผัสเขาได้"


แพงกว่า ปี่ดูอายุเมื่อเขากล่าวว่า ประหนึ่งว่ากำลังกลับในปีวัยรุ่นของเขา
มี aura ที่ระหว่างผู้ชมของเขา และผมคิดว่า อูราที่ถูก 'รัก'

ไม่ประกอบด้วย curiousity ของฉัน ถาม "ปี่ คุณชอบคนที่"
"ใช่"
"แฟน"
"เพื่อนดี"
"แต่คุณพูดมีมิตรภาพไม่ platonic ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง"
"ใช่ ฉันยังคงเก็บนั้น แต่กรณีของเราไม่ซ้ำ" เขายิ้มเบา ๆ "ฉันเป็นเพื่อนของผู้นั้น เราเล่นกัน และความลับของเราทั้งหมดใช้ร่วมกัน ฉันถูกเชื่อถือได้มากที่สุด โดยบุคคลนั้น แต่คนที่ไม่รัก me."

อะไร ไม่รักพี่

ฉัน ก็ความคับขัน ปี่มีดังนั้นร้อน วิธีสามารถใครไม่ตกสำหรับเขา
ตกลง ยกเว้นว่าพวกเขาอยู่ในความรักกับคนอื่น

รถผ่านขอบเขตนคร ออกจากโตเกียว และมุ่งหน้าตรงไปที่ปลายทางของเรา

ปาป้าเคยบอกว่า ชิบะ มีสถานที่ที่มีเต็มสวนกุหลาบ
ฉันก็จัดการไปดูตัวเอง
มากกว่า 6000 stalks กุหลาบบัวบานใน drizzle แล้วมันเป็นภาพตื่นตาตื่นใจ
ต้นไม้ดูเขียว lusciously หลังฝน และหินที่เปียก เสียงเฉพาะกระเซ็นของฝนกับพื้น

เราทำตามขั้นตอนวิธีของเรา และเดินผ่านสุสานหินมาก พี่ดูเหมือนจะ รู้วิธีการดี ถ้าเขาได้เยี่ยมชมสถานที่แห่งนี้หลายครั้ง ขณะที่เราเดินต่อไป กลิ่นของกุหลาบได้แข็งแกร่ง
แล้ว เขาหยุด

มีคันจิไม่แกะสลักชื่อบนตามนี้ ว่าให้ว่า มีแน่นอนไม่ต้องชื่อหลังความตาย
เฉพาะเกิดและตายวันที่ถูกจารึกบนแกรนิต

1986.02.23 ~ 2011.09.17


drizzled บนแกรนิตสีดำเงา และให้หน้าใสไร้สิวไม่ซ้ำกัน แหวนหุ้มห่อลงสุสานได้
มันดูคุ้นเคย แต่ไม่สามารถระบุที่ผมเห็นมาก่อน

"พี่"
"Kazumi" พี่ว่า เป็นเขา patted ผมเบา ๆ ด้วยน้ำตาในดวงตาของเขา

แม้ว่าฉันมีลูกแล้ว ฉันได้เห็นว่า ปี่ภายในหัวใจของเขาลึกมากมาย

"Kazumi... รู้อะไร คุณได้ชื่อที่ดี"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 11: สิบสามการสรุปบท: พี่นำ Akanishi Kazumi พร้อมสำหรับการอย่างใดอย่างหนึ่งของการเข้าชมความลับของเขาเมื่อตอนที่เธออายุ 13 ปีพวกเขาที่เข้าชม? จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้หลังจากที่บทนี้เรื่องที่จะเริ่ม (TT) ---- ฝนตกในวันนั้นเป็นเวรเป็นกรรมเกินไปพี่ขับรถและฉันนั่งถัดจากเขาในรถ มันเป็นวันที่มีหมอกในฤดูใบไม้ร่วงปลายPi เล่นเขาเลือกที่ชื่นชอบของเนียร์ในรถของเขาในวันนั้นฉันเพิ่งเลิกกับ Uehara หลังจากทะเลาะกันใหญ่ เช่นเดียวกับที่ผมกำลัง fretting เกี่ยวกับการที่ฉันควรจะสะอื้นที่จะเรียกพี่ที่เข้ามาเขาเรียกว่าเพื่อสอบถามเกี่ยวกับขนาดของการแต่งกายของฉันเพราะเขาเห็นเสื้อยืดที่เหมาะสมกับผมในหนึ่งในแคตตาล็อกแฟชั่นฉันต้องการของ บริษัท และพี่ไม่ได้ ใจทำให้ฉันพร้อมสำหรับการเดินทางของเขา ดังนั้นฉันได้บนรถของเขาและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับเขาในขณะที่เขาขับรถเมื่อความโกรธของฉันลดลงในที่สุดผมก็รู้ว่าพี่กำลังมุ่งหน้าไปยังบ้านเกิดของ Papa, จังหวัดชิบะ"Pi ที่คุณจะไปใน Chiba?" "เยี่ยมชมเพื่อน . " "ไม่มีพ่อรู้ว่าคน?" "ใช่" พี่ตอบในขณะที่เขาชำนาญย้ายรถออกจากการจราจรหนัก"จริงๆแล้ว Kazumi ได้เห็นเขาเกินไป." "ฉัน" "แต่คุณอาจจะจำไม่ได้ คุณเป็นเพียงไม่กี่เดือนแล้ว. "จากนั้นเขาก็ยิ้ม" แต่มันเป็นเรื่องแปลกมากที่คุณไม่ดูเหมือนคุณเข้าใจคำพูดของเขา คุณกำลังมองหาที่เก็บไว้คนที่ยืดและได้ออกมือของคุณที่จะสัมผัสเขา " น่าแปลกที่พี่มองน้องเมื่อตอนที่เขาบอกว่าเป็นถ้าเขากลับมาอยู่ในช่วงวัยรุ่นของเขามีกลิ่นอายระหว่างคิ้วของเขาได้และผมคิดว่า กลิ่นอายคือ 'ความรัก' ไม่สามารถที่จะมี curiousity ผมถามว่า "พี่คุณชอบคนนั้น?" "ใช่" "แฟน" "เพื่อนที่ดี" "แต่คุณกล่าวว่ามีไม่สงบมิตรภาพระหว่างผู้ชายและเด็กผู้หญิง . " "ใช่ ผมก็ยังคงยึดมั่นในคำว่า แต่กรณีของเราเป็นที่ไม่ซ้ำกัน " เขายิ้มเบา ๆ "ฉันเพื่อนที่ดีที่สุดของบุคคลนั้น เราเล่นด้วยกันและใช้ร่วมกันทั้งหมดของความลับของเรา ฉันได้รับการเชื่อถือมากที่สุดโดยผู้นั้น แต่คน ๆ นั้นไม่ได้รักฉัน. " อะไร? ไม่ได้รักพี่! สำหรับผมแล้วมันเป็นไปไม่ได้ พี่ก็ร้อนวิธีการที่ทุกคนจะได้ไม่ตกสำหรับเขาตกลงจนกว่าพวกเขาจะมีอยู่แล้วในความรักกับคนอื่นรถผ่านเขตแดนเมืองออกไปของกรุงโตเกียวและมุ่งหน้าตรงไปยังปลายทางของเราพ่อเคยบอกผมว่าในจังหวัดชิบะ มีสถานที่ที่มีสวนเต็มรูปแบบของดอกกุหลาบในที่สุดผมก็มีการจัดการที่จะเห็นมันสำหรับตัวเองมากกว่า 6000 ก้านของดอกกุหลาบดอกในฝนตกปรอยๆและมันก็เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจสายตามองต้นไม้สีเขียวอย่างอร่อยหลังจากฝนและ ขั้นบันไดหินมีเปียก เสียงเพียงอย่างเดียวคือการสาดน้ำของเม็ดฝนกับพื้นเราทำทางของเราขึ้นขั้นตอนและผ่านสุสานหินจำนวนมาก Pi ดูเหมือนจะรู้วิธีการที่ดีเป็นถ้าเขาได้เดินทางไปเยี่ยมชมสถานที่แห่งนี้หลายต่อหลายครั้ง ขณะที่เราเดินต่อไปในกลิ่นหอมของดอกกุหลาบที่มีความแข็งแรงและแล้วเขาก็หยุดไม่มีการแกะสลักตัวอักษรคันจิชื่อบนหลุมฝังศพนี้เป็นราวกับจะแสดงให้เห็นถึงว่ามีความจำเป็นที่จะต้องแน่นอนไม่มีชื่อหลังความตายเท่านั้นที่เกิดและการตายเป็นวันที่ จารึกไว้บนหลุมฝังศพ1986/02/23 ~ 2011/09/17 ฝน drizzled บนหลุมฝังศพสีดำเงางามและให้มันสดชื่นไม่ซ้ำกัน แหวนเงินประดับเพชรลงบนหลุมฝังศพมีมันดูคุ้นเคยมาก แต่ฉันไม่สามารถหาสถานที่ที่ฉันเห็นมันก่อนที่"พี่" Kazumi "" Pi กล่าวว่าในขณะที่เขาตบผมเบา ๆ ด้วยน้ำตาในดวงตาของเขาถึงแม้ว่าผมจะยังเป็นเด็กแล้วฉันจะได้เห็นว่าพี่ถูกทำร้ายในส่วนลึกของหัวใจของเขา"Kazumi ... รู้อะไร คุณมีชื่อที่ยอดเยี่ยม "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 11 : 13

บทสรุป :
ปี่พาอาคานิชิ คาซุมิด้วยการไปเยือน ความลับของเขา เมื่อเธออายุ 13 ปี
ใครทำพวกเขาเยี่ยมชม สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้
หลังจากบทนี้ เรื่องราวจะเริ่ม ( T T )


----

ฝนตกในวันนั้นด้วย

พี่ขับผมนั่งข้างๆ เขาในรถ มันเป็นวันธรรมดาในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง
และการเล่นของเขาชื่นชอบเพลงเก่าในรถ

วันนั้นฉันเพิ่งเลิกกับอุเอฮาระ หลังจากที่ทะเลาะกันครั้งใหญ่ เหมือนที่ฉันพร่ำบ่นที่ฉันจะเข้าไปกอดดเรียกเข้ามา เขาโทรมาสอบถามเกี่ยวกับขนาดของชุดของฉันเพราะเขาเห็นเสื้อที่เหมาะกับผมในหนึ่งของแฟชั่นแคตตาล็อก

ผมต้องการให้ บริษัท และ พี ไม่ได้รังเกียจ ที่พาฉันมาด้วยสำหรับการเดินทางของเขาดังนั้นฉันได้รับในรถของเขาและเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาขับ .

เมื่อความโกรธของผมลดลง ในที่สุดผมก็เข้าใจพี่ก็มุ่งหน้าสู่บ้านเกิดของพ่อ ชิบะ
" พี จะไปไหนในชิบะ "
" หาเพื่อน "
" พ่อรู้ว่าคนๆ นั้นเหรอ "
" ใช่ " พายตอบตามที่เขาถนัด maneuvered รถออกจากการจราจรหนาแน่น
" จริงๆ แล้ว คาซูมิ ได้เห็นเขาเหมือนกัน "
" ฉัน "
" แต่คุณอาจจะจำไม่ได้ คุณ แค่ ไม่กี่เดือนแล้ว . . . " เขายิ้ม " แต่มันแปลก คุณทำเหมือนคุณ เข้าใจคำพูดของเขา คุณเอาแต่มองคนๆ นั้น และยืดออกมือของคุณสัมผัสมัน "


แปลก และดูอ่อนเยาว์ เมื่อเขากล่าวว่า ถ้าเขากลับมาในช่วงวัยรุ่นของเขา
มีกลิ่นอายระหว่างคิ้วของเขาและฉันคิดว่า ออร่า คือ ' ความรัก '

ไม่ได้มีความอยากรู้อยากเห็นของผม ผมถาม " พี่คุณชอบคนๆนั้น " ค่ะ "

" " แฟน ? "
" เพื่อนรัก "
" แต่คุณบอกว่าไม่มีความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนระหว่างผู้ชายและผู้หญิง "
" ครับ ผมยังคงยึดมั่นในคำสั่งนั้น แต่กรณีของเราเป็นพิเศษ " เขายิ้มอย่างอ่อนโยน " ผมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคนๆนั้นเราเล่นด้วยกัน และร่วมกันทั้งหมดของความลับของเรา ฉันที่เชื่อถือได้ที่สุดคนนั้น แต่คนๆนั้นไม่ได้รักเรา "

อะไร ? ไม่ได้รักพาย

ผมแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ พี่ก็ร้อน ใครจะไม่หลงรักเขา
โอเค เว้นแต่พวกเขากำลังตกหลุมรักใครบางคน

รถผ่านเขตกรุงเทพมหานคร ไปเที่ยวโตเกียว และมุ่งหน้าไปปลายทางของเรา

พ่อเคยบอกข้าว่า ชิบะ มีสถานที่ที่เต็มสวนดอกกุหลาบ
ฉันในที่สุดการจัดการที่จะเห็นมัน
กว่า 6 , 000 ต้นกุหลาบที่เบ่งบานในฝนตกปรอยๆ และมันเป็นสายตาที่น่าตื่นตาตื่นใจ
ต้นไม้ดูเขียวนุ่มหลังจากฝนตก และบันไดหินก็เปียก แต่เสียงก็กระเซ็นของหยดน้ำฝนกับพื้น

เราทำทางของเราขึ้นขั้นตอน และผ่านสุสานหินมากมาย ปี่ ดูเหมือนจะรู้ทางดี เช่น ถ้าเขาได้เข้าเยี่ยมชมสถานที่นี้หลายครั้ง ขณะที่เราเดินต่อไปในกลิ่นของกุหลาบก็มีมากขึ้น
แล้วเขาก็หยุด

ไม่มีแกะคันจิชื่อบนหลุมศพนี้ ถ้าจะอธิบายว่ามีแน่นอนไม่ต้องชื่อหลังความตาย
เฉพาะการเกิดและการตายวันที่ถูกสลักบนศิลาหน้าหลุมฝังศพ




1986.02.23 ~ 2011.09.17 ฝน drizzled บนสีดำเงาป้ายหลุมศพให้มันเป็นเอกลักษณ์โสภา มีแหวนเงินที่หุ้มห่อลงสุสาน
มันดูคุ้นๆ แต่ไม่แน่ชัดว่าฉันเคยเห็นมันมาก่อน

" พี่ ? "
" คาซูมิ " พี่บอกว่า เขาลูบหัวผมเบาๆ พร้อมกับน้ำตาในตาของเขา

แต่ตอนนั้นฉันยังเด็ก ฉันก็เห็นว่าพี่เจ็บปวดลึกๆ ในใจของเขา

" คาสุมิ . . . . . . . รู้อะไรมั้ย เธอชื่อ " มหัศจรรย์