The use of music and song in the En

The use of music and song in the English language-learning classroom is not new. As early as Bartle (1962),
Richards (1969) or Jolly (1975), scholars have been arguing for use of music in a language acquisition context
for both its linguistic benefits and for the motivational interest it generates in language learners.
There are examples in the literature to argue the strong relationship between music and language that are
substantiated by research in the fields of cognitive science, anthropology, sociolinguistics, psycholinguistics,
First Language Acquisition (FLA) and Second Language Acquisition (SLA). Music had been used on occasion
with the Audiolingual Method in language teaching classrooms to reduce the boredom that could occur from
repetitive drills from the 1950s through to the 1970s (Bartle, 1962; Kanel, 2000) and later, the use of classical
instrumental music was used with the goal to produce a relaxed state of mind that makes the brain receptive to
inputs and activates the subconscious in Suggestopedia methodology (Lozanov, 1978; see also Bancroft, 1978).
However, it may not have been until Communicative Language Teaching (CLT) and Task Based Learning (TBL)
approaches became more pervasive that there was a sudden demand for pedagogical material for the use of songs
in the language-learning classroom (Griffee, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ดนตรีและเพลงในห้องเรียนเรียนภาษาอังกฤษใหม่ไม่ได้ เริ่มต้นที่บาร์เทิล (1962),ริชาร์ด (1969) หรือจอลลี่ (1975), นักวิชาการมีการโต้เถียงใช้เพลงในบริบทภาษาซื้อทั้งประโยชน์ของภาษาศาสตร์ และสนใจหัดมันสร้างในการเรียนภาษามีตัวอย่างวรรณคดีทะเลาะกันความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเพลงและภาษาที่substantiated โดยงานวิจัยในด้านของประชานศาสตร์ มานุษยวิทยา ภาษาศาสตร์เชิงสังคม ภาษาศาสตร์เชิง จิตวิทยาซื้อภาษาแรก (สัมภาษณ์ของสมาคม) และสองภาษาการ (SLA) มีการใช้ดนตรีในบางโอกาสด้วยวิธีการ Audiolingual ในภาษาสอนห้องเรียนเพื่อลดความเบื่อที่อาจเกิดขึ้นจากฝึกซ้อมซ้ำ ๆ จากมินิผ่านไปสาว ๆ (บาร์เทิล 1962 Kanel, 2000) และในภาย หลัง การใช้ของคลาสสิกเพลงบรรเลงใช้กับเป้าหมายการผลิตสภาวะผ่อนคลายของจิตใจที่ทำให้สมองเปิดกว้างอินพุต และ subconscious ใน Suggestopedia วิธีการเรียกใช้ (Lozanov, 1978 ดูแบนครอฟต์ 1978)อย่างไรก็ตาม มันอาจไม่ได้รับจนสอนภาษาสื่อสาร (CLT) และงานจากเรียน (TBL)แนวทางกลายเป็นมากกว่าชุมชนที่แพร่หลายว่า มีความต้องการวัสดุการสอนการใช้เพลงอย่างฉับพลันในห้องเรียนการเรียนรู้ภาษา (Griffee, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้เพลงและเพลงในห้องเรียนการเรียนภาษาอังกฤษไม่ใช่เรื่องใหม่ เร็วเท่าที่บาร์เทิล (1962),
ริชาร์ด (1969) หรือ Jolly (1975) นักวิชาการได้รับการโต้เถียงสำหรับการใช้งานของดนตรีในบริบทการเรียนรู้ภาษา
สำหรับทั้งผลประโยชน์ทางด้านภาษาศาสตร์และให้ความสนใจสร้างแรงบันดาลใจในการสร้างผู้เรียนภาษา.
มีตัวอย่าง ในวรรณคดีที่จะโต้แย้งความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างดนตรีและภาษาที่ได้รับการ
ยืนยันจากการวิจัยในสาขาวิทยาศาสตร์พุทธิปัญญามานุษยวิทยาภาษาศาสตร์ภาษาศาสตร์,
ภาษาแม่ได้มา (FLA) และภาษาที่สองได้มา (SLA) เพลงที่ได้ถูกนำมาใช้ในโอกาส
ที่มีวิธี Audiolingual ในภาษาห้องเรียนการเรียนการสอนเพื่อลดความเบื่อหน่ายที่อาจเกิดขึ้นจาก
การฝึกซ้อมซ้ำจากปี 1950 จนถึงปี 1970 (บาร์เทิล, 1962; Kanel, 2000) และต่อมาการใช้งานของคลาสสิก
ดนตรีเป็น ใช้โดยมีเป้าหมายในการผลิตสภาวะที่ผ่อนคลายของจิตใจที่ทำให้สมองเปิดกว้างกับ
ปัจจัยการผลิตและเปิดใช้งานในจิตใต้สำนึกวิธี Suggestopedia (Lozanov 1978; เห็นแบนครอฟ, 1978).
แต่ก็อาจจะไม่ได้รับจนการสื่อสารการสอนภาษา (CLT ) และงานจากการเรียนรู้ (TBL)
วิธีกลายเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นว่ามีความต้องการอย่างฉับพลันสำหรับวัสดุการเรียนการสอนสำหรับการใช้เพลง
ในห้องเรียนการเรียนภาษา (GRIFFEE 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้เพลงและดนตรีในการเรียนภาษาอังกฤษในชั้นเรียนไม่ใช่เรื่องใหม่ เร็วเท่าที่บาร์เทิล ( 1962 ) ,
ริชาร์ด ( 1969 ) หรือครึกครื้น ( 1975 ) , นักวิชาการได้รับการโต้เถียงสำหรับเพลงที่ใช้ในภาษาเพิ่มเติมบริบท
ทั้งประโยชน์ทางภาษาเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและความสนใจมันสร้างใน
ผู้เรียนภาษามีตัวอย่างในหนังสือยืนยันความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างดนตรีและภาษาที่
substantiated โดยการวิจัยในสาขาวิทยาศาสตร์ มานุษยวิทยา ภาษาศาสตร์สังคมภาษาศาสตร์จิตวิทยาการเรียนรู้ภาษาแรก , ,
( FLA ) และสองภาษา ( SLA ) เพลงที่ได้รับการใช้ในโอกาส
ด้วยวิธี audiolingual ในห้องเรียนการสอนภาษาเพื่อลดความเบื่อหน่ายที่อาจเกิดขึ้นจาก
เจาะซ้ำจากปี 1950 ถึง 1970 ( บาร์เทิล , 1962 ; kanel , 2000 ) และต่อมา เพลงที่ใช้บรรเลงเพลงคลาสสิค
ถูกใช้ โดยมีเป้าหมายเพื่อสร้างสภาวะที่ผ่อนคลายของจิตใจ ทำให้สมองรับ
และปัจจัยกระตุ้นจิตใต้สำนึกในวิธีการซักเจสโตปีเดีย ( โลซานอฟ , 1978 ; ดูยัง Bancroft , 1978 ) .
แต่มันอาจจะไม่ได้จนกว่าการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร ( CLT ) และเรียนรู้งานตาม ( ทีบีแอล )
วิธีกลายเป็นว่ามีความแพร่หลายมากขึ้น อย่างการใช้วัสดุสำหรับเพลง
ใน การเรียนภาษาในชั้นเรียน ( griffee , 2010 )