From these three windows, it can be

From these three windows, it can be realized that mobile roaming control is actually careless issueand there might not be problem in the sense of policy window model. This is because, from problem window, numerous feedbacks about mobile roaming is in media eye views and almost all parts of the world have made great effort in practical so it is a problem in broad level not to national level since agenda setting authorities seemingly did not hear people voice. For policy window, as knowledge of specialists become expanding, it is proved that the benefit of mobile roaming control is outweigh the costs; the tendency of more call or longer call will be multiplied when lower roaming rate but it is true that mobile service operators is rather oligopoly because there are many business congestions for new operator. Besides from these, government sectors play a minor role in addendum on ATRC Intra-ASEAN Mobile Roaming Rates (MRR) to the Record of Intent (ROI) and ASEAN ICT Master Plan 2015. Because they were declared and advocated by former government, there may be low priority to set it as agenda.
As government responsibilities, any decision must rely on public choice. For mobile roaming, government has to encounter the question of what the public interest is. First, it is necessary to know whether mobile calling signal was classified as public or private goods. Suppachai&Piyaporn (2009)categorized calling signal as quasi-public goods because it can be excluded that anyone who do not pay for service cannot take benefit but mobile signal is available for all need to pay for service. Besides calling signal, a number of customer force and knowledge of specialists plus between-country pressure groups against influential operators resisting plus unintentional government in mobile roaming control is not enough to promote that agenda setting come into public consciousness. Thus, mobile roaming control is now aware of condition in our country that likely to become the problem in agenda setting to consolidate ASEAN integration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากสามเหล่านี้หน้าต่างก็สามารถตระหนักว่าการควบคุมการสัญจรมือถือเป็นจริง issueand ประมาทไม่มีอาจจะมีปัญหาในแง่ของรูปแบบหน้าต่างนโยบาย นี้เป็นเพราะจากหน้าต่างปัญหาการตอบรับจำนวนมากเกี่ยวกับการโรมมิ่งมือถือเป็นสื่อในมุมมองที่ตาและเกือบทุกส่วนของโลกได้ทำให้ความพยายามที่ดีในการปฏิบัติดังนั้นจึงเป็นปัญหาอยู่ในระดับที่กว้างไม่ถึงระดับชาติตั้งแต่เจ้าหน้าที่การตั้งค่าระเบียบวาระการประชุมดูเหมือนจะไม่ได้ยินเสียงคน สำหรับหน้าต่างที่นโยบายเป็นความรู้จากผู้เชี่ยวชาญกลายเป็นขยายตัวมันจะพิสูจน์ให้เห็นว่าประโยชน์ของการควบคุมการสัญจรมือถือเป็นค่าใช้จ่ายที่เกินดุล; แนวโน้มของการโทรมากหรือโทรอีกต่อไปจะคูณเมื่ออัตราโรมมิ่งที่ต่ำกว่า แต่มันเป็นความจริงที่ผู้ให้บริการมือถือเป็นมากกว่าผู้ขายน้อยรายเนื่องจากมี congestions ธุรกิจจำนวนมากเพื่อประกอบการใหม่ . นอกเหนือจากนี้ภาครัฐจะมีบทบาทน้อยในภาคผนวกเมื่อ atrc ภายในอาเซียนอัตราโรมมิ่งมือถือ (MRR) เพื่อบัน​​ทึกของเจตนา (ROI) และแผนแม่บทด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ 2015 เพราะพวกเขาประกาศและสนับสนุนโดยรัฐบาลในอดีตอาจจะมีลำดับความสำคัญต่ำที่จะตั้งเป็นวาระการประชุม.
เป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลในการตัดสินใจใด ๆ ต้องขึ้นอยู่กับทางเลือกของประชาชน สำหรับโทรศัพท์มือถือบริการโรมมิ่งรัฐบาลมีที่จะพบคำถามของสิ่งที่เป็นความสนใจของประชาชน ครั้งแรกมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะรู้ว่าสัญญาณโทรศัพท์มือถือถูกจัดเป็นสินค้าสาธารณะหรือเอกชนศุภชัย& piyaporn (2009) แบ่งสัญญาณเรียกเป็นสินค้ากึ่งสาธารณะเพราะมันสามารถได้รับการยกเว้นที่ทุกคนที่ไม่ได้จ่ายค่าบริการไม่สามารถใช้ประโยชน์ แต่สัญญาณโทรศัพท์มือถือสามารถใช้ได้สำหรับการจำเป็นที่จะต้องจ่ายค่าบริการทั้งหมด นอกเหนือจากการเรียกร้องของสัญญาณจำนวนของแรงของลูกค้าและความรู้จากผู้เชี่ยวชาญบวกระหว่างประเทศกดดันกลุ่มผู้ประกอบการที่มีอิทธิพลกับการต่อต้านรัฐบาลบวกโดยไม่ได้ตั้งใจในการควบคุมการใช้บริการโรมมิ่งมือถือไม่เพียงพอที่จะส่งเสริมว่าการตั้งค่าระเบียบวาระการประชุมเข้ามาในจิตสำนึกสาธารณะ ดังนั้นการควบคุมการใช้บริการโรมมิ่งมือถืออยู่ในขณะนี้ตระหนักถึงสภาพในประเทศของเราที่มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นปัญหาในการกำหนดวาระในการรวมอาเซียน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากงานสาม มันสามารถถูกรับรู้ว่าควบคุมเคลื่อนข้ามเขต issueand สะเพร่าจริง ๆ อาจไม่มีปัญหาในแง่ของรูปแบบหน้าต่างนโยบายได้ เนื่องจาก จากปัญหาหน้าต่าง ผลตอบสนองจำนวนมากเกี่ยวกับการใช้งานข้ามเขตเคลื่อนอยู่ ในมุมมองตาสื่อ และเกือบทุกส่วนของโลกได้ทำความพยายามที่ดีในทางปฏิบัติจึงเป็นปัญหาในระดับระดับชาติไปไม่กว้างเนื่องจากวาระการประชุมการตั้งค่าหน่วยงานดูเหมือนว่าจะได้ยินเสียงคน สำหรับหน้าต่างนโยบาย เป็นความรู้ของผู้เชี่ยวชาญกลายเป็นขยาย มันเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ประโยชน์ของการใช้งานข้ามเขตควบคุมเคลื่อนเกินต้นทุน จะคูณแนวโน้มโทรมากหรือโทรยาวข้ามเขตอัตราต่ำกว่า แต่มันเป็นความจริงว่า ผู้ประกอบการบริการ mobile เป็น oligopoly ค่อนข้างเนื่องจากมีหลาย congestions ธุรกิจสำหรับผู้ประกอบการใหม่ นอกจากนี้ ภาครัฐบาลมีบทบาทรองในภาคผนวกใน ATRC อาเซียนอินทราเคลื่อนข้ามราคา (MRR) คอร์ดเจตนา (ROI) และต้นแบบ ICT อาเซียน 2015 แผนการ เพราะพวกเขาถูกประกาศ และ advocated โดยรัฐบาลอดีต อาจมีลำดับความสำคัญต่ำเพื่อกำหนดเป็นวาระการประชุมได้
เป็นความรับผิดชอบของรัฐบาล การตัดสินใจใด ๆ ต้องอาศัยที่สาธารณะได้ สำหรับข้ามเคลื่อน รัฐบาลได้พบคำถามที่ว่าประโยชน์สาธารณะคืออะไร ครั้งแรก ได้รู้ว่า สัญญาณโทรศัพท์มือถือโทรถูกจัดประเภทเป็นสินค้าสาธารณะ หรือส่วนตัว Suppachai&Piyaporn (2009) แบ่งสัญญาณเรียกเป็นสินค้ากึ่งสาธารณะเนื่องจากสามารถแยกออกว่า ใครก็ตามที่ไม่จ่ายค่าบริการไม่สามารถใช้ประโยชน์ แต่สัญญาณโทรศัพท์มือถือได้ทั้งหมดต้องชำระค่าบริการ นอกจากสัญญาณเรียก ตัวเลขบังคับลูกค้าและความรู้ของผู้เชี่ยวชาญบวกกับความกดดันระหว่างประเทศกลุ่มกับผู้มีอิทธิพลต่อต้าน บวกรัฐบาลตั้งใจในการควบคุมการใช้งานข้ามเขตเคลื่อนไม่เพียงพอที่จะส่งเสริมให้วาระการมาสำนึกสาธารณะ ดังนั้น ควบคุมเคลื่อนข้ามเขตเป็นตระหนักถึงสภาพในประเทศของเรามีแนวโน้มที่จะกลายเป็น ปัญหาในวาระที่การตั้งค่าการรวมอาเซียนรวมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากหน้าต่างเหล่านี้สามารถที่จะรู้ดีว่าการควบคุมการโรมมิ่งแบบพกพาได้รับจริงๆไม่คิด issueand คุณอาจไม่มีปัญหาในความรู้สึกของรุ่นหน้าต่างนโยบาย โรงแรมแห่งนี้เป็นเพราะจากหน้าต่างปัญหาการย้อนกลับจำนวนมากเกี่ยวกับมือถือข้ามเครือข่ายในมีเดียตาวิวทิวทัศน์และเกือบจะทุกส่วนของโลกได้ทำให้ที่ดีเยี่ยมความพยายามในทางปฏิบัติดังนั้นจึงเป็นปัญหาในระดับกว้างไม่ถึงระดับประเทศตั้งแต่วาระทางการตั้งค่าดูเผินๆเหมือนไม่ได้ได้ยินเสียงคนเสียง. สำหรับหน้าต่างนโยบายเป็นความรู้ของผู้เชี่ยวชาญด้านกลายเป็นการขยายพิสูจน์ได้ว่าได้รับประโยชน์จากการควบคุมการข้ามเครือข่ายแบบพกพาได้รับคุ้มกับต้นทุนที่มีแนวโน้มที่ได้จากการโทรเพิ่มเติมได้ที่ Call หรือนานกว่านั้นจะได้เพิ่มขึ้นอีกเมื่ออัตราดอกเบี้ยต่ำกว่าการข้ามเครือข่ายแต่มันเป็นความจริงที่ว่าผู้ให้บริการบริการโทรศัพท์มือถือมีมาก oligopoly เนื่องจากมี congestions ธุรกิจจำนวนมากสำหรับผู้ให้บริการใหม่ อีกทั้งจากนี้ภาค รัฐมีบทบาทเล็กน้อยในข้อเพิ่มเติมใน atrc มือถือ ภายใน กลุ่มอาเซียนการข้ามเครือข่ายอัตรา( MRR )ในการบันทึกที่มีเจตนา( ROI )และไอซีทีอาเซียนแผนหลัก 2015 เพราะพวกเขาได้รับประกาศและกระตุ้นให้เกิดจากรัฐบาลก่อนอาจมีลำดับความสำคัญต่ำในการตั้งค่าเป็นวาระ.
เป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลการตัดสินใจใดๆต้องอาศัยทางเลือกของสาธารณชน สำหรับมือถือข้ามเครือข่ายรัฐบาลมีการเผชิญหน้ากับคำถามที่ว่าอะไรคือผลประโยชน์สาธารณะที่มี เป็นครั้งแรกที่มีความจำเป็นที่จะรู้ว่าสัญญาณโทรศัพท์มือถือได้รับการจำแนกให้เป็นสินค้าสาธารณะหรือส่วนตัวsuppachai&piyaporn ( 2009 )แบ่งออกสัญญาณการโทรเป็นสินค้ากึ่งสาธารณะเพราะสามารถที่จะถูกแยกออกว่าใครก็ตามที่ทำไม่ได้จ่ายเงินเพื่อบริการไม่สามารถรับประโยชน์แต่สัญญาณโทรศัพท์มือถือมีให้บริการสำหรับความต้องการทั้งหมดเพื่อชำระค่าบริการสำหรับบริการ นอกจากการโทรติดต่อสัญญาณจำนวนของลูกค้ามีผลใช้บังคับและการให้ความรู้เกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญรวมถึงระหว่างประเทศความดันมีอิทธิพลกับกลุ่มผู้ต่อต้านรวมถึงไม่ได้เจตนาของรัฐบาลในการควบคุมการข้ามเครือข่ายแบบพกพามีไม่เพียงพอที่จะให้การส่งเสริมว่าวาระการตั้งค่ามาเข้าสู่สาธารณะจิตสำนึก ดังนั้นการควบคุมการข้ามเครือข่ายมือถือในตอนนี้ทราบว่า สภาพ ในประเทศของเราที่มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นปัญหาที่อยู่ในวาระการตั้งค่าในการรวมการผนวกรวมอาเซียน.