Love at the lips was touchAs sweet

Love at the lips was touch
As sweet as I could bear;
And once that seemed too much;
I lived on air
That crossed me from sweet things,
The scent of -- was it musk
From hidden grapevine springs
Down hill at dusk?
I had the swirl and ache
From sprays of honeysuckle
That when they're gathered shake
Dew on the knuckle.
I craved sweet things, but those
Seemed strong when I was young;
The petal of the rose
It was that stung.
Now no joy but lacks salt
That is not dashed with pain
And weariness and fault;
I crave the stain
Of tears, the aftermark
Of almost too much love,
The sweet of bitter bark
And burning clove.
When stiff and sore and scarred
I take away my hand
From leaning on it hard
In grass and sand,
The hurt is not enough:
I long for weight and strength
To feel the earth as rough
To all my length.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักที่ริมฝีปากสัมผัส
หวานฉันสามารถหมี;
และหลัง จากที่ดูเหมือนมากเกินไป;
ฉันอาศัยอยู่ในอากาศ
ที่ข้ามฉันจากสิ่งที่หวาน,
กลิ่นของ - เป็นกวางชะมด
จากสปริงซ่อน grapevine
ลงเนินที่ค่ำ?
ผมหมุนและปวด
จากสเปรย์ honeysuckle
ที่เมื่อพวกเขากำลังรวบรวมจับ
Dew บนขา
ฉัน craved สิ่งหวานแต่ผู้
ดูเหมือนแข็งแกร่งเมื่อหนุ่ม;
กลีบดอกไม้ของโรส
ถูกสตังซังที่.
ตอนนี้ ไม่มีความสุขแต่ขาดเกลือ
ที่เป็นเส้นประไม่ มีอาการปวด
และภายและข้อบกพร่อง;
ฉันอยากคราบ
ของน้ำตา aftermark ที่
เกือบเกินรัก,
หวานของเปลือกขม
และเขียนกานพลู.
เมื่อแข็ง และเจ็บ และแผลเป็น
ฉันชักมือ
จากพิงมันยาก
ในหญ้าและทราย,
เจ็บไม่พอ:
ผมยาวสำหรับน้ำหนักและความแข็งแรง
รู้สึกโลกเป็นหยาบ
กับความยาวทั้งหมดของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รักที่ริมฝีปากเป็นสัมผัส
ที่หวานที่สุดเท่าที่ฉันสามารถแบก;
และเมื่อที่ดูเหมือนมากเกินไป
ฉันอาศัยอยู่ในอากาศ
ที่ข้ามผมจากสิ่งที่หวาน
กลิ่นของ - มันเป็นชะมด
จากน้ำพุองุ่นซ่อน
? ลงเนินเขาในตอนค่ำ
ที่ฉันมี หมุนและปวด
จากสเปรย์ของพืชไม้พุ่ม
ที่เมื่อพวกเขากำลังรวมตัวกันสั่น
น้ำค้างบนสนับมือ
ฉันโหยหาสิ่งที่หวาน แต่ผู้ที่
ดูเหมือนแข็งแกร่งเมื่อฉันถูกสาว
กลีบกุหลาบ
มันเป็นที่ต่อย
ตอนนี้ไม่มีความสุข แต่ขาดเกลือ
ที่ไม่ได้รับประกับความเจ็บปวด
และความเหนื่อยล้าและความผิด
ที่ฉันกระหายคราบ
ของน้ำตา aftermark
ของความรักมากเกือบเกินไป
หวานของเปลือกไม้ที่มีรสขม
และการเผาไหม้กานพลู
เมื่อแข็งและเจ็บและมีรอยแผลเป็น
ที่ฉันเอามือของเรา
จากพิงกับมัน อย่างหนัก
ในหญ้าและทราย
เจ็บไม่เพียงพอ:
ผมยาวน้ำหนักและความแข็งแรง
ให้ความรู้สึกเป็นดินหยาบ
เพื่อให้ระยะเวลาทั้งหมดของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรักที่ริมฝีปากก็สัมผัสหอมหวานเหมือนที่ฉันสามารถแบก ;
และเมื่อที่ดูเหมือนมากเกินไป ;

ฉันอาศัยอยู่ในอากาศที่ขัดขวางฉันจากสิ่งที่หวาน
กลิ่น . . . มันหอม

ลงเนินพุุที่ซ่อนอยู่ในที่มืด ?
ผมหมุนและปวด
จากสเปรย์น้ำผึ้ง
เมื่อพวกเขารวมตัวกันสั่น
น้ำค้างบนนิ้ว .
ฉันปรารถนาสิ่งหวาน แต่ดูแข็งแกร่งตอนเด็ก

;กลีบของดอกกุหลาบ

มันต่อย ตอนนี้ไม่มีจอย แต่ขาดเกลือ
ที่ไม่ถูกกับความเจ็บปวด
ความเหนื่อยล้าและความผิด ;

ผมกระหายคราบของน้ำตา aftermark
เกือบรักมากไป

หวานของเปลือกขมไหม้
เมื่อแข็งและกานพลู เจ็บและแผลเป็น
ฉันเอามือ
จากพิงมันหนัก

ในหญ้าและทราย เจ็บไม่พอ :
ฉันยาวสำหรับน้ำหนักและความแข็งแรง
รู้สึกว่าโลกนี้เป็นขรุขระ
ทุกความยาวผม