1 IntroductionGarden has been defin

1 Introduction
Garden has been defined as ‘the purest of human
pleasures and the greatest refreshment to the
spirits of man’ (Bacon 1883). According to Hunt,
gardens are “concentrated or perfected forms of
place-making’ (Hunt 2000). Garden is also perceived
as a symbolic site, resulting from the human’s
attempts to materialize Eden on the earth (AlonMozes
2004). In the Greek text of the Bible, a garden
has been expressed as a “paradise”. In Hebrew
“Eden” is translated to an unidentified region or
country. In Persian literature, the word garden
“pardis” derives from the word “paridaiza” which
literally means “walled garden“ and it has been
summed up as a luminous and perfumed place,
populated by a number of angelical and beautiful
creatures (Babaie 1997).
The earliest evidence of Persian gardens was
recorded in 600 B.C. at the Palace area in Pasargadae
and dates back to the final years of the reign of Cyrus
the Great (559-30 B.C.). The garden was based on
the Zoroastrian division of the universe into four
parts, four seasons or the four elements; water,
wind, soil and fire (Karimi‐Hakkak 1998). A mystical
feeling for flowers and a love of gardens are integral
parts of ancient Persian gardens. The Persian garden
is a manifestation of supreme values and concepts
and is well-known as a bridge connecting the two
worlds of matter and meaning.
The philosophical design concept of Persian gardens
is believed to be rooted in the four sacred elements
of water, wind, fire and soil. The geometrical design
of Persian gardens has been reflected in Persian
carpets, potteries and visual arts. The other distinctive
feature of Persian gardens, which contributes to
the introspective characteristics of ancient Persian
people, is the wide application of thick brick walls,
which surround the entire rectangular plan of the
garden. Other traits of Persian gardens include: the
application of perpendicular angles and straight
lines, ponds and pools to supply the water and
highlight the scenic landscape view, simultaneous
use of evergreen and deciduous trees, planting of
various types of plants and consideration of focal a
pavilion known as Kooshk.
The purpose of designing gardens in Persia, was
not only limited to providing green spaces for the
inhabitants, but also creating the opportunity for
further interaction between the human and nature
as well as creating various ranges of functions
(Gharipour 2011) and promoting Persian culture
via various design elements (Müller-Wille 2001). In
fact, Persian gardens are not only about beautiful
geometries and shapes; but they manifest different
design elements, each representing a specific
symbol. This paper aims to review three selected
Persian gardens from the central district of Iran in
terms of their design, geometry and typology which
has been usually derived from their function and
geographic location. It also explores the fundamental
symbols and their philosophy used in the creation of
Persian gardens and in relation to their architecture
and design.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำ 1สวนได้รับการ ' บริสุทธิ์ของมนุษย์ความสุขและสดชื่นมากที่สุดเพื่อการวิญญาณของมนุษย์ ' (เบคอน 1883) ตามล่าสวนจะ "เข้มข้น หรือสมบูรณ์แบบสถานที่ทำ ' (Hunt 2000) สวนยังเป็นที่รับรู้เป็นเว็บไซต์ที่เป็นสัญลักษณ์ เป็นผลจากของมนุษย์พยายามเบิกเอเดนบนโลก (AlonMozes2004) . ในข้อความภาษากรีกของพระคัมภีร์ สวนมีการแสดงเป็น "สวรรค์" ในภาษาฮิบรู"อีเดน" ถูกแปลไปบริเวณที่ไม่ได้ระบุ หรือประเทศ ในวรรณคดีเปอร์เซีย สวนคำ"พาร์ดิส" มาจากคำว่า "paridaiza" ซึ่งตัวอักษรหมายถึง "สวน" และได้รับรวมเป็นเรืองแสง และผสมน้ำหอมโดยจำนวนของ angelical และสวยงามสิ่งมีชีวิต (Babaie 1997)หลักฐานเก่าแก่ที่สุดของสวนเปอร์เซียถูกบันทึกในคศ. 600 ที่บริเวณพระราชวังใน Pasargadaeและย้อนกลับไปในปีสุดท้ายของรัชกาล Cyrusดี (559-30 ก่อนคริสต์กาล) อิงสวนส่วนโซโรอัสเตอร์ของจักรวาลเป็นสี่ชิ้นส่วน โฟร์ซีซั่น หรือองค์ ประกอบสี่ น้ำลม ดิน และไฟ (Karimi‐Hakkak 1998) ความลึกลับความรู้สึกสำหรับดอกไม้และความรักของสวนเป็นสำคัญส่วนของสวนเปอร์เซียโบราณ สวนเปอร์เซียรวมตัวกันของค่าสูงสุดและแนวคิดและเป็นที่รู้จักกันดีเป็นสะพานเชื่อมต่อทั้งสองโลกของเรื่องและความหมายแนวคิดปรัชญาการออกแบบของสวนเปอร์เซียเชื่อว่าจะหยั่งรากลึกในธาตุศักดิ์สิทธิ์สี่น้ำ ลม ไฟ และดิน การออกแบบทางเรขาคณิตสวนเปอร์เซียสะท้อนในเปอร์เซียพรม เครื่องปั้นดินเผา และทัศนศิลป์ อื่น ๆ โดดเด่นลักษณะของสวนเปอร์เซีย ซึ่งก่อให้เกิดการลักษณะครุ่นคิดของเปอร์เซียโบราณคน เป็นโปรแกรมกว้างของกำแพงอิฐหนาซึ่งล้อมรอบสี่เหลี่ยมแผนทั้งหมดของการสวน รวมถึงลักษณะอื่น ๆ ของสวนเปอร์เซีย: การแอพลิเคชันของมุมตั้งฉากและตรงบรรทัด บ่อ และสระน้ำจัดหา และเน้นวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม พร้อมกันใช้ของต้นไม้ผลัดใบ และป่าดิบ ปลูกของชนิดต่าง ๆ ของพืชและการพิจารณาของโฟกัสศาลาที่เรียกว่า Kooshkวัตถุประสงค์ของการออกแบบสวนในเปอร์เซียไม่เพียง จำกัดให้พื้นที่สีเขียวสำหรับการประชากร แต่ยัง สร้างโอกาสในการการปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติเช่นเดียวกับการสร้างช่วงต่าง ๆ ของฟังก์ชัน(Gharipour 2011) และการส่งเสริมวัฒนธรรมเปอร์เซียผ่านการออกแบบองค์ประกอบต่าง ๆ (Müller Wille 2001) ในจริง สวนเปอร์เซียไม่เพียงเกี่ยวกับสวยงามรูปทรงเรขาคณิตและรูปร่าง แต่พวกเขาประจักษ์แตกต่างกันองค์ประกอบการออกแบบ แต่ละที่แสดงเฉพาะสัญลักษณ์ กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนสามเลือกสวนเปอร์เซียจากย่านใจกลางเมืองของอิหร่านในเงื่อนไขการออกแบบของพวกเขา เรขาคณิต และจำแนกที่ได้รับมักจะมาจากการทำงาน และตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ นอกจากนี้มันยังสำรวจบนพื้นฐานสัญลักษณ์และปรัชญาที่ใช้ในการสร้างสวนเปอร์เซียและสัมพันธ์ กับสถาปัตยกรรมของพวกเขาและการออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 บทนำ
สวนได้รับการกำหนดให้เป็น 'บริสุทธิ์ของมนุษย์
ความสุขและสดชื่นยิ่งใหญ่ที่สุดกับ
วิญญาณของมนุษย์ (เบคอน 1883) ตามที่ล่า
สวนคือ "รูปแบบที่มีความเข้มข้นหรือสมบูรณ์ของ
สถานที่ทำ '(ล่า 2000) สวนนอกจากนี้ยังมีการรับรู้
เป็นเว็บไซต์สัญลักษณ์ที่เกิดจากมนุษย์
พยายามที่จะเป็นตัวเป็นตน Eden บนแผ่นดินโลก (AlonMozes
2004) ในภาษากรีกข้อความในพระคัมภีร์ไบเบิล, สวน
ได้รับการแสดงเป็น "สวรรค์" ในภาษาฮิบรู
"Eden" จะแปลให้พื้นที่ที่ไม่ได้ระบุหรือ
ประเทศ ในวรรณคดีเปอร์เซียสวนคำ
"Pardis" มาจากคำว่า "paridaiza" ซึ่ง
หมายถึง "สวน" และได้รับการ
สรุปเป็นสถานที่ส่องสว่างและกลิ่นหอม
ที่มีประชากรเป็นจำนวนมากโดย angelical และสวยงาม
สัตว์ (Babaie 1997) .
หลักฐานเก่าแก่ที่สุดของสวนเปอร์เซียได้รับการ
บันทึกไว้ใน 600 ปีก่อนคริสตกาลที่บริเวณวังใน Pasargadae
และวันที่กลับไปปีสุดท้ายของรัชสมัยของพระเจ้าไซรัส
มหาราช (559-30 BC) สวนอยู่บนพื้นฐานของ
การแบ่งโซโรอัสเตอร์ของจักรวาลเข้าไปในสี่
ส่วนสี่ฤดูกาลหรือธาตุทั้งสี่; น้ำ
ลมและไฟดิน (Karimi-Hakkak 1998) ลึกลับ
ความรู้สึกสำหรับดอกไม้และความรักของสวนเป็นส่วนหนึ่งใน
ส่วนของสวนเปอร์เซียโบราณ สวนเปอร์เซีย
คือการประกาศของค่าสูงสุดและแนวความคิด
และเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นสะพานที่เชื่อมระหว่างสอง
โลกของเรื่องและความหมาย.
แนวคิดการออกแบบปรัชญาของสวนเปอร์เซีย
เชื่อว่าจะฝังรากอยู่ในธาตุทั้งสี่ที่ศักดิ์สิทธิ์
ของน้ำลม ไฟและดิน การออกแบบทางเรขาคณิต
ของสวนเปอร์เซียได้รับการสะท้อนให้เห็นในเปอร์เซีย
พรม, เครื่องปั้นดินเผาและทัศนศิลป์ โดดเด่นอื่น ๆ
คุณลักษณะของสวนเปอร์เซียซึ่งก่อให้เกิด
ลักษณะครุ่นคิดเปอร์เซียโบราณ
คนเป็นโปรแกรมที่กว้างของกำแพงอิฐหนา
ซึ่งล้อมรอบแผนสี่เหลี่ยมทั้งหมดของ
สวน ลักษณะอื่น ๆ ของสวนเปอร์เซียรวม:
การประยุกต์ใช้มุมตั้งฉากและตรง
เส้นบ่อและสระว่ายน้ำในการจัดหาน้ำและ
เน้นมุมมองแนวนอนที่สวยงามพร้อมกัน
การใช้งานของป่าดิบและต้นไม้ผลัดใบการปลูก
หลากหลายชนิดของพืชและการพิจารณาของโฟกัส
พาวิลเลี่ยน ที่รู้จักกันเป็น Kooshk.
วัตถุประสงค์ของการออกแบบสวนในเปอร์เซียก็
ไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงในการให้บริการพื้นที่สีเขียวสำหรับ
คนที่อาศัยอยู่ แต่ยังสร้างโอกาสสำหรับ
การปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ
รวมทั้งการสร้างช่วงต่างๆของฟังก์ชั่น
(Gharipour 2011) และ การส่งเสริมวัฒนธรรมเปอร์เซีย
ผ่านองค์ประกอบของการออกแบบที่แตกต่างกัน (Müller-Wille 2001) ใน
ความเป็นจริงสวนเปอร์เซียไม่เพียง แต่สวยงามเกี่ยวกับ
รูปทรงเรขาคณิตและรูปทรง; แต่พวกเขาประจักษ์ที่แตกต่างกัน
องค์ประกอบของการออกแบบเป็นตัวแทนของแต่ละเฉพาะ
สัญลักษณ์ กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบสามเลือก
สวนเปอร์เซียจากย่านกลางของอิหร่านใน
แง่ของการออกแบบของพวกเขาเรขาคณิตและการจำแนกประเภทที่
ได้รับมักจะได้มาจากการทำงานของพวกเขาและ
ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ นอกจากนี้ยังสำรวจพื้นฐาน
สัญลักษณ์และปรัชญาของพวกเขาที่ใช้ในการสร้าง
สวนเปอร์เซียและในความสัมพันธ์กับสถาปัตยกรรม
และการออกแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 แนะนำสวนได้ถูกกำหนดเป็น " บริสุทธิ์ของมนุษย์ความสุขและสดชื่นมากที่สุดไปวิญญาณของมนุษย์ ( เบคอน 1883 ) ตามล่าสวน " เข้มข้นหรือสมบูรณ์ รูปแบบของที่ทำให้ ( ล่า 2000 ) สวนยังรับรู้เป็นเว็บไซต์สัญลักษณ์ที่เกิดจากมนุษย์ความพยายามที่จะเกิดขึ้นบนโลก ( alonmozes อีเดน2004 ) ในข้อความภาษากรีกของพระคัมภีร์ , สวนได้ถูกแสดงเป็น " สวรรค์ " ในภาษาฮิบรู" Eden " จะแปลเป็นเขตที่ระบุ หรือประเทศ ในวรรณคดีเปอร์เซีย คำสวน" pardis " มาจากคำว่า " paridaiza " ซึ่งตามตัวอักษรหมายถึง " สวนผนัง " และได้รับสรุปเป็นที่ส่องสว่างและหอม ,ประชากร โดยจำนวนของบ๊องแบ๊ว และสวยงามสิ่งมีชีวิต ( babaie 1997 )หลักฐานที่เก่าที่สุดของชาวเปอร์เซีย คือสวนบันทึกไว้ใน 600 ปีก่อนคริสตกาล ในพื้นที่ pasargadae วังในและวันที่กลับไปปีสุดท้ายแห่งรัชกาลไซรัสผู้ยิ่งใหญ่ ( 559-30 B.C . ) สวนบนพื้นฐานการแบ่งจักรวาลออกเป็นสี่โซโรอัสเตรียนส่วน โฟร์ ซีซั่น หรือธาตุทั้งสี่ ได้แก่ น้ําลมดินและไฟ ( karimi ‐ hakkak 1998 ) ลึกลับรู้สึกว่า ดอกไม้ และสวนเป็นส่วนหนึ่งของความรักส่วนของสวนเปอร์เซียโบราณ สวนเปอร์เซียเป็นเครื่องของแนวคิดและคุณค่าสูงสุดและเป็นที่รู้จักกันดีเป็นสะพานเชื่อมระหว่างสองโลกของเรื่องและความหมายปรัชญาแนวคิดการออกแบบสวนเปอร์เซียถือเป็นรากฐานใน 4 ธาตุศักดิ์สิทธิ์ของน้ำ ลม ไฟ และดิน การออกแบบเชิงเรขาคณิตสวนเปอร์เซียได้ถูกสะท้อนในเปอร์เซียพรม , เครื่องปั้นดินเผา และทัศนศิลป์ อื่น ๆที่โดดเด่นลักษณะของสวนเปอร์เซีย ซึ่งมีส่วนช่วยลักษณะครุ่นคิดโบราณของเปอร์เซียคน คือ การประยุกต์กว้างของผนังอิฐหนาซึ่งล้อมรอบสี่เหลี่ยมทั้งหมดของแผนสวน คุณลักษณะอื่น ๆของสวนเปอร์เซียรวมถึง :ใบสมัครของมุมตั้งฉาก และตรงสายบ่อและสระน้ำเพื่อจัดหาน้ำและเน้นวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม พร้อมกันการใช้และการผลัดใบป่าดิบต้นไม้พืชชนิดต่าง ๆและการพิจารณาของโฟกัสเป็นศาลาเรียกว่า kooshk .วัตถุประสงค์ของการออกแบบสวนในเปอร์เซีย ,ไม่เพียง แต่ จำกัด ให้บริการเป็นสีเขียวสำหรับคน แต่ยังสร้างโอกาสสำหรับปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ เพิ่มเติมตลอดจนการสร้างช่วงของฟังก์ชันต่าง ๆ( gharipour 2011 ) และส่งเสริมวัฒนธรรมของชาวเปอร์เซียผ่านการออกแบบองค์ประกอบต่างๆ ( M ü ller วิลลี่ 2001 ) ในความเป็นจริง , สวนเปอร์เซียไม่เพียงสวยงามเรขาคณิตและรูปร่าง แต่พวกเขาแสดงรายการต่าง ๆองค์ประกอบของการออกแบบแต่ละคนเป็นตัวแทนของ เฉพาะสัญลักษณ์ บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนสามเลือกชาวเปอร์เซียสวนจากศูนย์กลางของอิหร่านในเรื่องของการออกแบบของพวกเขา เรขาคณิต และแบบที่ได้รับมักจะได้มาจากการทำงานของพวกเขาและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ นอกจากนี้ยังสำรวจเบื้องต้นสัญลักษณ์และปรัชญาของพวกเขาที่ใช้ในการสร้างสวนเปอร์เซียและในความสัมพันธ์กับสถาปัตยกรรมของพวกเขาและการออกแบบ