Poor ground water table management

Poor ground water table management practices, as well as

clearing of natural buffer areas between ocean and agricultural

areas, leads to land degradation through salinization (Anthony,

2014; Fan et al., 2012; Syvitski, 2008; Vandenbohede et al., 2008).

Agricultural land degradation is exacerbated by overuse (e.g. po-
tassium fertilizers, or excessive irrigation practices). From all the

respondents that farm crops, we have asked whether they suffer

from salinization and drought. Salinization is a major issue for 79%

of the respondents, while 16% do not suffer from drought or salinity

(Fig. 9). Meanwhile, 59% of the respondents who farm suffer from

droughts; this may be attributed to the large percentage of cotton

farmers, a crop that uses a relatively large amount of water (Davis,

2003). Regarding the irrigation method used by the farmers, 61% of

the respondents have indicated hoses and sprinklers, while 22% ofthe respondents rely only on precipitation. 17% of the respondents

did not answer. As for the surface water used for the hoses and

sprinklers, the respondents mentioned three different sources: a

majority (70%) uses river water, while 19% rely on canal water, and

11% rely on reservoir water.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำใต้ดินต่ำตารางบริหาร เป็นล้างบัฟเฟอร์ธรรมชาติพื้นที่ ระหว่างทะเล และการเกษตรพื้นที่ ประกาศที่ดินลดผ่าน salinization (Anthony2014 พัดลมร้อยเอ็ด 2012 Syvitski, 2008 Vandenbohede et al. 2008)ที่ดินเกษตรกรรมลดได้มาจากการมากเกินไป (เช่นปอ-ปุ๋ย tassium หรือวิธีการรดน้ำมากเกินไป) จากทุกผู้ตอบที่ฟาร์มพืช เราได้ถามว่า พวกเขาประสบจาก salinization และภัยแล้ง Salinization เป็นปัญหาหลักสำหรับ 79%ตอบ ในขณะที่ 16% ไม่ทรมานจากภัยแล้งหรือเค็ม(9 รูป) ในขณะเดียวกัน 59% ของผู้ตอบที่ฟาร์มประสบภัยแล้ง นี้อาจเป็นเพราะผ้าฝ้ายในปริมาณมากเกษตรกร พืชที่ใช้น้ำ (Davis จำนวนค่อนข้างมาก2003) . เกี่ยวกับวิธีการชลประทานที่ใช้ โดยเกษตรกร 61%ผู้ตอบได้แสดงท่อและเครื่องฉีดน้ำ ในขณะที่ 22% ของผู้ตอบที่อาศัยฝนเท่านั้น 17% ของผู้ตอบไม่มีสัญญาณ สำหรับน้ำผิวท่อ และเครื่องฉีดน้ำ ผู้ตอบกล่าวถึงแตกต่างกันสามแหล่ง: การส่วนใหญ่ (70%) ใช้น้ำในแม่น้ำ ในขณะที่ใช้น้ำคลอง 19% และ11% พึ่งน้ำอ่างเก็บน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางการบริหารจัดการน้ำพื้นดินที่ไม่ดีเช่นเดียวกับการทำความสะอาดพื้นที่กันชนระหว่างธรรมชาติทะเลและการเกษตรพื้นที่นำไปสู่ดินแดนที่ย่อยสลายผ่านความเค็ม (แอนโธนี, 2014; พัดลม et al, 2012;. Syvitski 2008. Vandenbohede et al, 2008) . ความเสื่อมโทรมของที่ดินทางการเกษตรคือที่มาใช้มากเกินไป (เช่น po- ปุ๋ย tassium หรือการปฏิบัติชลประทานมากเกินไป) จากทั้งหมดที่ผู้ตอบแบบสอบถามที่ปลูกพืชไร่เราได้ถามว่าพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากความเค็มและความแห้งแล้ง salinization เป็นปัญหาสำคัญสำหรับ 79% ของผู้ตอบแบบสอบถามในขณะที่ 16% ไม่ประสบภัยแล้งหรือความเค็ม(รูป. 9) ในขณะเดียวกัน 59% ของผู้ตอบแบบสอบถามที่ฟาร์มทนทุกข์ทรมานจากภัยแล้ง; นี้อาจจะนำมาประกอบกับร้อยละใหญ่ของผ้าฝ้ายเกษตรกรปลูกพืชที่ใช้เป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างใหญ่ของน้ำ (เดวิส, 2003) เกี่ยวกับวิธีการชลประทานที่ใช้โดยเกษตรกร 61% ของผู้ตอบแบบสอบถามได้ชี้ให้เห็นท่อและหัวฉีดในขณะที่ 22% ofthe ตอบแบบสอบถามต้องใช้เฉพาะในการเร่งรัด 17% ของผู้ตอบแบบสอบถามไม่ได้ตอบ ในฐานะที่เป็นแหล่งน้ำผิวดินที่ใช้สำหรับท่อและหัวฉีดผู้ตอบแบบสอบถามที่กล่าวถึงสามแหล่งที่แตกต่างกัน: เป็นส่วนใหญ่ (70%) ใช้น้ำจากแม่น้ำในขณะที่ 19% พึ่งพาน้ำคลองและ11% พึ่งพาน้ำอ่างเก็บน้ำ