the unnamed fossil exhibits feature

the unnamed fossil exhibits features shared by both nymphaeales and illuium (austrobaileyales) (friis et al.2001;ganbolfo et al.2004;yoo et al.2005) and occurs in a site with abundant fossil seeds attributed to illiciales (friis et al.2001)
the recent molecular analyses and dating experiments of yoo et al.(2005) raise the possibility that the unnamed fossil of friis et al. may have actually nymphaeales and austrobaileyales.

That is, the unnamed fossil probably occupies a deeper place on the angiosperm tree than the branch leading to water lilies.

Endress(2008) recently reached the same conclusion on the basis of a reexamination of the morphology of microuictoria (gandolfo et al. 2004) the fossil differs in key features from extant genera of nymphaeaceae.

This unnamed fossil of friis et al. (2001) and archaefructus certainly indicate that the aquatic habit arose early in angiosperm evolution.

This view is further supported by the near-basal placement of nymphaeales (water lilies) in phylogenies of extant taxa.

However, there are undoubtedly earlier as yet undiscovered, angiosperm fossils.
In this regard, molecular estimates for the age of the angiosperms are converging; most recent estimates are in the range of 140-180 ma (bell et al. 2005), suggesting an age for flowering plants that is substantially older than the date of 132ma on the basis of the known fossil record.

These molecular estimates suggest, in fact, that the earliest angiosperms may have arisen in the late Jurassic, rather than the early cretaceous, and that the oldest angiosperm fossils are still undiscovered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดแสดงซากดึกดำบรรพ์ชื่อคุณลักษณะที่ใช้ร่วมกันทั้ง nymphaeales และ illuium (austrobaileyales) (friis et al.2001;ganbolfo et al.2004;yoo et al.2005) และเกิดกับเมล็ดฟอสอุดมสมบูรณ์ที่เกิดจากการ illiciales ไซต์ (friis et al.2001)ล่าสุดวิเคราะห์ระดับโมเลกุลและทดลองหาคู่ของอยู่ร้อยเอ็ด al.(2005) เพิ่มความเป็นไปได้ที่อาจมีซากดึกดำบรรพ์ชื่อของ friis et al. จริง nymphaeales และ austrobaileyalesคือ ซากดึกดำบรรพ์ชื่ออาจใช้สถานที่ลึกบนต้น angiosperm กว่าสาขาที่นำไปสู่น้ำดอกบัวEndress(2008) เพิ่งถึงเดียวกันข้อสรุปตาม reexamination ของสัณฐานวิทยาการของ microuictoria (gandolfo et al. 2004) แตกต่างกันในลักษณะจากสกุลยังของ nymphaeaceaeซากดึกดำบรรพ์นี้ชื่อ friis et al. (2001) และ archaefructus แน่นอนระบุว่า นิสัยทางน้ำเกิดขึ้นในช่วงวิวัฒนาการ angiospermตำแหน่งใกล้โรคของ nymphaeales (น้ำดอกบัว) ใน phylogenies ของ taxa ยังเพิ่มเติมสนับสนุนมุมมองนี้อย่างไรก็ตาม ได้อย่างไม่ต้องสงสัยก่อนหน้านี้เป็นซากดึกดำบรรพ์ angiosperm ยังไม่เคยค้นพบในการนี้ ประเมินระดับโมเลกุลสำหรับอายุ angiosperms จะบรรจบ ล่าสุดการประเมินในช่วง 140-180 ม้า (เบลล์ et al. 2005), อายุพืชดอกที่มีอายุมากมากกว่าวันของ 132ma บนพื้นฐานของเรกคอร์ดฟอสซิลรู้จัก ที่แนะนำการประเมินระดับโมเลกุลเหล่านี้แนะนำ ในความเป็นจริง ที่ angiosperms เร็วอาจมีเกิดขึ้นในปลายยุคจูแรสซิก มากกว่าช่วง cretaceous และซากดึกดำบรรพ์ angiosperm เก่ายังไม่เคยค้นพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดแสดงฟอสซิลชื่อคุณสมบัติร่วมกันโดยทั้งสองอันดับบัวสายและ illuium (austrobaileyales) (Friis และ al.2001; ganbolfo และ al.2004; Yoo และ al.2005) และเกิดขึ้นในเว็บไซต์ที่มีเมล็ดฟอสซิลมากมายประกอบกับ illiciales (Friis และคณะ 2001)
การวิเคราะห์โมเลกุลที่ผ่านมาและการทดลองการนัดหมายของ Yoo et al. (2005) เพิ่มความเป็นไปได้ว่าฟอสซิลชื่อของ Friis และคณะ อาจจะมีจริงอันดับบัวสายและ austrobaileyales. นั่นคือฟอสซิลชื่ออาจจะตรงบริเวณสถานที่ลึกลงไปบนต้นไม้พืชชั้นสูงกว่าสาขาที่นำไปสู่น้ำดอกบัว. Endress (2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้ถึงข้อสรุปเดียวกันบนพื้นฐานของ reexamination ของสัณฐานวิทยาของ microuictoria (Gandolfo et al. 2004) ฟอสซิลแตกต่างกันในคุณสมบัติที่สำคัญจากจำพวกที่ยังหลงเหลืออยู่ของวงศ์บัวสาย. นี้ฟอสซิลชื่อของ Friis และคณะ (2001) และ archaefructus แน่นอนระบุว่านิสัยน้ำที่เกิดขึ้นในช่วงต้นของวิวัฒนาการพืชชั้นสูง. มุมมองนี้ได้รับการสนับสนุนต่อไปโดยการจัดวางใกล้ฐานของอันดับบัวสาย (น้ำดอกบัว) ใน phylogenies แท็กซ่าที่ยังหลงเหลืออยู่. แต่มีไม่ต้องสงสัยก่อนหน้านี้ที่ยังไม่ถูกค้นพบ . ฟอสซิลพืชชั้นสูงในเรื่องนี้ประมาณการโมเลกุลอายุของพืชดอกจะบรรจบ; ประมาณการที่ผ่านมาส่วนใหญ่อยู่ในช่วงของ 140-180 MA (ระฆัง et al. 2005) บอกอายุพืชดอกที่เป็นอย่างมากที่มีอายุมากกว่าวันที่ 132ma บนพื้นฐานของบันทึกฟอสซิลที่รู้จักกัน. เหล่านี้ประมาณการโมเลกุลขอแนะนำให้ใน ความเป็นจริงที่พืชดอกแรกที่อาจจะเกิดขึ้นในช่วงปลายจูราสสิมากกว่ายุคต้นและที่เก่าแก่ที่สุดฟอสซิลพืชชั้นสูงยังคงยังไม่ได้เปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดแสดงซากฟอสซิลที่ไม่ใช้ร่วมกันโดยทั้งคุณสมบัติและ nymphaeales illuium ( austrobaileyales ) ( ฟรีส et al . 2001 ganbolfo et al . 2004 ; ยู et al . 2005 ) และเกิดขึ้นในเว็บไซต์ที่มีเมล็ดมากมายฟอสซิลเกิดจาก illiciales ( ฟรีส et al . ( 2001 )
ล่าสุดการวิเคราะห์และการทดลองของยู et al , เดท ( 2005 ) เพิ่มความเป็นไปได้ว่า ฟอสซิลที่ไม่มีชื่อของฟรีส et al .อาจจะจริง nymphaeales และ austrobaileyales

นั่นคือฟอสซิลไม่มีชื่ออาจจะใช้สถานที่บนต้นไม้พืชดอกลึกกว่าสาขาที่นำไปสู่ดอกลิลลี่น้ำ

endress ( 2008 ) เมื่อเร็ว ๆนี้มาถึงข้อสรุปเดียวกันบนพื้นฐานของการตรวจสอบใหม่ของทาง microuictoria ( Gandolfo et al . 2004 ) ฟอสซิลที่แตกต่างในคุณสมบัติที่สําคัญจากเท่าที่มีอยู่สกุลบัว

ฟอสซิลนี้ไม่มีชื่อของฟรีส et al . ( 2001 ) และดอกไม้สายพันธุ์เก่าแก่ที่สุดในโลกแน่นอน บ่งบอกว่านิสัยน้ำตื่นเช้าในวิวัฒนาการของพืชดอก .

มุมนี้การสนับสนุนเพิ่มเติมโดยใกล้ตำแหน่งแรกเริ่มของ nymphaeales ( ดอกบัว ) ใน phylogenies ของเท่าที่มีอยู่และ

แต่มีไม่ต้องสงสัยก่อนหน้านี้แต่ยังไม่ได้เปิด , พืชดอกฟอสซิล .
ในเรื่องนี้ประมาณการระดับโมเลกุลสำหรับอายุของพืชดอกจะบรรจบ ประเมินล่าสุด อยู่ในช่วงของมา 140-180 ( กระดิ่ง et al . 2005 ) แนะนำอายุไม้ดอกที่เป็นอย่างมากที่มีอายุมากกว่าวันที่ 132ma บนพื้นฐานของการบันทึกซากฟอสซิลที่รู้จัก

ประมาณโมเลกุลเหล่านี้แนะนำว่า ในความเป็นจริงที่อาจเกิดขึ้นในพืชดอก เก่าสายจูราสสิก ,มากกว่าช่วงต้นยุคครีเทเชียส และซากฟอสซิลเก่าแก่ตูดยังไม่ได้เปิด