The prosecutor remembered two or th

The prosecutor remembered two or three boys who had been expelled and their subsequent life, and could not help thinking that very often the punishment did a great deal more harm than the crime itself. The living organism has the power of rapidly adapting itself, growing accustomed and inured to any atmosphere whatever, otherwise man would be bound to feel at every moment what an irrational basis there often is underlying his rational activity, and how little of established truth and certainty there is even in work so responsible and so terrible in its effects as that of the teacher, of the lawyer, of the writer. . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัยการจำได้สอง หรือสามชายผู้ได้ถูกขับไล่ออกและชีวิตของพวกเขาตามมา และช่วยคิดว่า มากมักจะโทษไม่อันตรายดีที่สุดมากกว่าอาชญากรรมตัวเองไม่ ชีวิตที่มีพลังอย่างรวดเร็วปรับเอง เติบโตคุ้นเคย และบรรยากาศทุกสิ่ง inured มิฉะนั้น คนจะผูกพันใจในทุกช่วงเวลาอะไรพื้นฐานไม่มีเหตุผลมีมักจะเป็นต้นแบบของเขามีเหตุผลกิจกรรม และวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความจริงขึ้นและแน่นอนมีแม้ในงานที่รับผิดชอบมาก และน่ากลัวในผลของมันเป็นที่ของครู ของทนายความ ของผู้เขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัยการจำได้สองหรือสามชายที่เคยถูกไล่ออกและชีวิตมาของพวกเขาและไม่สามารถช่วยคิดว่ามากมักจะลงโทษไม่เป็นอันตรายต่อการจัดการที่ดีกว่าการก่ออาชญากรรมของตัวเอง สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่มีอำนาจในการปรับตัวขึ้นอย่างรวดเร็วตัวเองที่กำลังเติบโตที่คุ้นเคยและทำให้ชินกับบรรยากาศใด ๆ สิ่งที่มิฉะนั้นคนจะถูกผูกไว้กับความรู้สึกในขณะนี้สิ่งที่เป็นพื้นฐานไม่มีเหตุผลมักจะมีต้นแบบกิจกรรมที่มีเหตุผลของเขาทุกที่และวิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความจริงที่จัดตั้งขึ้นและความเชื่อมั่น มีแม้กระทั่งในการทำงานเพื่อให้มีความรับผิดชอบและอื่น ๆ ที่น่ากลัวในผลกระทบของมันเป็นที่ของครูของทนายความของนักเขียน . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัยการจำสองหรือสามหนุ่มที่ถูกไล่ออกและชีวิตต่อมาของพวกเขา และไม่สามารถช่วยคิดแบบนั้นบ่อยๆ การลงโทษไม่ได้มากอันตรายมากกว่าความผิดตัวเอง ชีวิตที่ได้ปรับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนั่นเอง และบรรยากาศที่คุ้นเคย inured ใด ๆมิฉะนั้นมนุษย์จะต้องรู้สึกอยู่ทุกขณะ สิ่งที่ไม่ลงตัวมักจะเป็นกิจกรรมพื้นฐานมีพื้นฐานที่มีเหตุผลของเขาและวิธีการเล็ก ๆน้อย ๆที่สร้างความจริงและแน่นอนมีแม้กระทั่งในงานที่รับผิดชอบ และน่ากลัวในผลกระทบของมันเป็น ของอาจารย์ ของ ทนายของนักเขียน . . . . . . .