Jamie loved to climb things. Her mo

Jamie loved to climb things. Her mom said she’d been climbing
things ever since she was nine months old. She didn’t remember that
far back, but she sure did like to climb!
There was no tree she wouldn’t try to scale. A pile of rocks was
an invitation to climb. She’d scamper up and over every piece of
furniture in the house. She liked to clamber up into dad’s truck, too.
One day, she was climbing around on the weight bench in the garage, when she
suddenly slipped. She tried to catch herself on the way down, but landed strangely on her
wrist. A flash of pain shot up her arm from her wrist, and she started to cry.
Mom came outside and found her cradling her wrist. They went inside to ice it. Mom
was no stranger to cuts and bruises, but she could tell that this time was different. The
tenderness in the wrist didn’t go down.
The next day, Jamie’s wrist had swollen up and looked dark, almost bruised. She could
barely manage to touch it. It had been hard to sleep the night before, also. It was agonizing to
put any weight on the wrist or to try to carry something with that hand.
They went to the doctor, who took an x-ray. They found out that she had cracked two of
the bones in her wrist. They weren’t completely broken, which was great, but they were
fractured and a cast was required. She got a pink cast put on from her fingers down to her
elbow.
For several itchy weeks, Jamie had to be extra careful not to get dirt or water on the cast.
It started to smell after a while, too, because it was impossible to wash underneath there, and
her arm sweated under the cast.
It was a huge relief to get the cast off, finally. Her arm
underneath looked whiter than the other one, but a little sun would fix
that. Now she could get back to playing outside, swimming, and maybe
even a little climbing!
Jamie had learned to be a bit more careful, but she wasn’t about
to give up one of her favorite things!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจมี่รักไต่สิ่ง แม่ของเธอกล่าวว่า เธอมีการปีนเขาสิ่งนับตั้งแต่เธออายุ 9 เดือน เธอไม่ได้จำไว้ว่ากลับไกล แต่เธอแน่ใจว่าไม่อยากปีนต้นไม้ไม่เธอไม่พยายามที่จะปรับขนาดได้ มีกองหินการเชิญไต่ เธอจะ scamper ค่า สวยทุกชิ้นเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน เธอชอบ clamber ขึ้นเป็นรถของพ่อ เกินไปวันหนึ่ง เธอถูกปีนสถานบนม้านั่งในโรงรถ น้ำหนักเมื่อเธอก็เล็ดรอด เธอพยายามจะจับตัวเองมาลง แต่ที่ดินแพงกว่าบนเธอข้อมือ ยิงแฟลชปวดขึ้นแขนจากข้อมือของเธอ และเธอเริ่มที่จะร้องไห้หม่อมมาภายนอก และพบเธอ cradling ข้อมือของเธอ พวกเขาไปภายในน้ำแข็งก็ หม่อมมีคนแปลกหน้าไม่ตัดและขอด แต่เธอสามารถบอกได้ว่า เวลานี้ไม่แตกต่างกัน ที่เจ็บในข้อมือที่ลงไปไม่ได้วัน ข้อมือของเจมี่ก็บวมขึ้น และดูเข้ม เกือบระบม เธอสามารถเพิ่งจะจัดการเพื่อสัมผัส มันได้ยากที่จะนอนหลับคืนก่อน ยัง ก็เจ็บไปใส่น้ำหนักใด ๆ ข้อมือ หรือพยายามที่จะดำเนินการอะไรกับพวกเขาไปปรึกษากับคุณหมอ ผู้การเอ็กซ์เรย์ พวกเขาพบว่า เธอมีแตกสองกระดูกในข้อมือของเธอ พวกเขาไม่แตกทั้งหมด ค่ะ แต่พวกเขาได้fractured และการโยนที่ถูกต้อง เธอได้โยนสีชมพูที่ใส่จากนิ้วมือของเธอเพื่อเธอข้อศอกหลายสัปดาห์คัน เจมี่ได้ระวังพิเศษไม่ให้ได้รับสิ่งสกปรกหรือน้ำในการหล่อIt started to smell after a while, too, because it was impossible to wash underneath there, andher arm sweated under the cast.It was a huge relief to get the cast off, finally. Her armunderneath looked whiter than the other one, but a little sun would fixthat. Now she could get back to playing outside, swimming, and maybeeven a little climbing!Jamie had learned to be a bit more careful, but she wasn’t aboutto give up one of her favorite things!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจมี่รักที่จะปีนขึ้นไปสิ่งที่ แม่ของเธอบอกว่าเธอต้องการได้รับการปีนเขาสิ่งที่นับตั้งแต่เธออายุเก้าเดือน
เธอไม่ได้จำไว้ว่าไกลกลับ แต่เธอไม่แน่ใจว่าชอบที่จะปีนขึ้นไป! มีต้นไม้ไม่ได้เธอจะไม่พยายามที่จะไต่ กองหินเป็นคำเชิญที่จะปีน เธอจะวิ่งหนีขึ้นและมากกว่าทุกชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน เธอชอบที่จะปีนป่ายขึ้นไปในรถของพ่อ, เกินไป. วันหนึ่งเธอก็ปีนไปรอบ ๆ บนม้านั่งน้ำหนักในโรงรถเมื่อเธอลดลงอย่างกระทันหัน เธอพยายามที่จะจับตัวเองในทางลง แต่ที่ดินแปลกเธอข้อมือ แฟลชของอาการปวดยิงขึ้นแขนของเธอจากข้อมือของเธอและเธอก็เริ่มร้องไห้. แม่มาข้างนอกและพบว่าเธอ cradling ข้อมือของเธอ พวกเขาเดินเข้าไปในน้ำแข็งมัน แม่เป็นคนแปลกหน้าตัดและรอยฟกช้ำไม่มี แต่เธอก็สามารถบอกได้ว่าเวลานี้คือการที่แตกต่างกัน อ่อนโยนในข้อมือไม่ได้ลงไป. ในวันถัดไปที่ข้อมือของเจมี่ได้บวมขึ้นและมองเข้มเกือบช้ำ เธอจะได้แทบจะไม่จัดการที่จะสัมผัสมัน มันเป็นเรื่องยากที่จะนอนหลับคืนก่อนยัง มันเป็นที่ทนทุกข์ทรมานที่จะใส่น้ำหนักใด ๆ บนข้อมือหรือการพยายามที่จะดำเนินการอะไรกับมือที่. พวกเขาไปพบแพทย์ที่เอา x-ray พวกเขาพบว่าเธอได้แตกสองของกระดูกในข้อมือของเธอ พวกเขาไม่ได้หักอย่างสมบูรณ์ซึ่งเป็นที่ดี แต่พวกเขาก็หักและนักแสดงที่ถูกต้อง เธอได้โยนสีชมพูวางอยู่บนจากนิ้วมือของเธอลงไปเธอข้อศอก. สำหรับสัปดาห์คันหลายเจมี่จะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษไม่ได้ที่จะได้รับสิ่งสกปรกหรือน้ำหล่อ. มันเริ่มต้นในการดมกลิ่นหลังจากที่ในขณะเกินไปเพราะมันเป็นไปไม่ได้ ที่จะล้างใต้มีและแขนของเธอภายใต้เหงื่อหล่อ. มันเป็นความโล่งใจอย่างมากที่จะได้รับการโยนออกในที่สุด แขนของเธอภายใต้ดูขาวกว่าคนอื่น ๆ แต่ดวงอาทิตย์เพียงเล็กน้อยจะแก้ไขว่า ตอนนี้เธอจะได้รับกลับไปเล่นข้างนอกว่ายน้ำและบางทีแม้กระทั่งการปีนเขาน้อย! เจมี่ได้เรียนรู้ที่จะเป็นบิตระมัดระวังมากขึ้น แต่เธอก็ไม่ได้เกี่ยวกับที่จะให้ขึ้นเป็นหนึ่งในสิ่งที่เธอชื่นชอบ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจมี่ชอบปีนป่ายสิ่ง แม่ของเธอบอกว่าเธอจะปีน
ทุกอย่างตั้งแต่เธออายุเก้าขวบ เธอจำไม่ได้ว่า
กลับไกล แต่เธอแน่ใจว่า เขาชอบที่จะปีนขึ้นไป
ไม่มีต้นไม้ เธอจะไม่พยายามขนาด กองหินถูก
เชิญให้ขึ้นไป เธอจะวิ่งหนีขึ้นและมากกว่าทุกชิ้น
เฟอร์นิเจอร์ในบ้าน เธอชอบที่จะตะกายขึ้นสู่รถบรรทุกของพ่อด้วย .
1 วันเธอปีนไปบนม้านั่งน้ำหนักในโรงรถ เมื่อเธอ
ก็ลื่น เธอพยายามจะจับตัวไป แต่ที่ดินแปลกบนข้อมือเธอ

แฟลชของความเจ็บปวดถูกยิงแขนจากข้อมือเธอ แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้
แม่ออกมาเจอน้ำหนักที่ข้อมือของเธอ พวกเขาเข้าไปในน้ำแข็งได้
แม่คือไม่มีคนแปลกหน้าเพื่อตัดและรอยช้ำแต่เธอสามารถบอกได้ว่ามันแปลกไป
พิศวาสในข้อมือไม่ได้ลง
วันถัดไป ข้อมือของเจมี่ได้บวมขึ้น และดูมืดเกือบช้ำ เธออาจ
แทบไม่จัดการจับมัน มันก็ยากที่จะนอนเมื่อคืนก่อนยัง มันน่าเจ็บปวด

ใส่น้ำหนักใด ๆบนข้อมือ หรือพยายามที่จะดำเนินการบางอย่างกับมือ
พวกเขาไปพบหมอที่เอ็กซเรย์ .พวกเขาพบว่าเธอมีแกะสอง
กระดูกข้อมือ พวกเขาไม่ได้เสียทั้งหมด ที่ยอดเยี่ยม แต่พวกเขา
หักและโยนก็ต้อง เธอได้โยนใส่สีชมพูจากนิ้วของเธอลง ข้อศอกเธอ
.
หลายคันสัปดาห์ เจมี่ก็ต้องระวังไม่ให้สิ่งสกปรกหรือน้ำหล่อ .
มันเริ่มได้กลิ่นหลังจากนั้นด้วยเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะล้างใต้นั่น และแขนเธอเหงื่อออกใต้หล่อ
.
มันเป็นบรรเทาใหญ่เพื่อจะถอดเฝือก ในที่สุด แขนเธอ
ใต้ดูขาวกว่าคนอื่น แต่เป็นแดดน้อยจะแก้ไข
. ตอนนี้เธออาจจะกลับไปเล่นข้างนอก ว่าย และบางที
แม้แต่น้อยปีน !
เจมี่ เรียนรู้ที่จะระมัดระวังมากขึ้น แต่เธอไม่ได้เกี่ยวกับ
เพื่อให้สิ่งที่เธอชื่นชอบ