She almost forgot about lunch, and

She almost forgot about lunch, and when she arrived back in her room, she was very hungry and ate twice as much as usual. 'Martha,' she said as she was eating, 'I've been thinking. This is a big, lonely house, and there isn't much for me to do. Do you think, if I buy a little spade, I can
make my own garden?'

'That's just what Mother said,' replied Martha. 'You'd enjoy digging and watching plants growing. Dickon can get you a spade, and some seeds to plant, if you like.'

'Oh, thank you, Martha! I've got some money that Mrs Medlock gave me. Will you write and ask Dickon to buy them for me?'

'I will. And he'll bring them to you himself.'

Oh! Then I'll see him.' Mary looked very excited. Then she remembered something. 'I heard that cry in the house again, Martha. It wasn't the wind this time. I've heard it three times now. Who is it?'

Martha looked uncomfortable. 'You mustn't go wandering around the house, you know. Mr Craven wouldn't like it. Now I must go and help the others downstairs. I'll see you at tea-time.'

As the door closed behind Martha, Mary thought to herself, This really is the strangest house that anyone ever lived in.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอเกือบลืมเรื่องอาหารกลางวัน และเมื่อเธอเข้ามาในห้องของเธอ เธอไม่หิว และกินสองเท่ากว่าตามปกติ 'มาร์ธา เธอบอกว่า เธอได้รับประทาน, ' ฉันเคยคิดไว้ เป็นบ้านขนาดใหญ่ โดดเดี่ยว และมีไม่มากที่จะทำ คุณคิดว่า ถ้าซื้อไพ่โพดำน้อย ฉันสามารถ
ทำสวนของตัวเอง? "

"นั่นเป็นเพียงแม่พูด ตอบกลับมาร์ธา ' คุณจะเพลิดเพลินกับขุด และดูการเจริญเติบโตของพืช Dickon รับไพ่โพดำ และบางเมล็ดพืช ถ้าคุณต้องการ '

' โอ้ ขอบคุณ มาร์ธา ได้บางอย่างเงินที่นางเม็ดล็อคให้ผม จะคุณเขียน และ Dickon เพื่อซื้อพวกเขาฉันถาม?'

' ฉันจะ และเขาจะนำพวกเขาให้ตัวเอง '

โอ้ แล้วจะเห็นเขา ' แมรี่ดูตื่นเต้นมาก แล้ว เธอจำสิ่งที่ "ผมได้ยินว่าร้องไห้ในบ้านอีก มาร์ธา มันไม่ได้ลมเวลานี้ ผมเคยได้ยินมันสามครั้งตอนนี้ ใครเป็น?'

มาร์ธาดูอึดอัด ' คุณจะไปเดินรอบบ้าน คุณรู้ นาย Craven จะไม่ชอบมัน ตอนนี้ฉันต้องไป และช่วยให้คนชั้นล่าง เจอชาเวลา '

เป็นประตูปิดหลังมาร์ธา แมรี่คิดเพื่อตัวเอง นี้จริง ๆ เป็นบ้านแปลกประหลาดที่ทุกคนเคยอาศัยอยู่ในนั้น '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเกือบจะลืมเรื่องอาหารกลางวันและเมื่อเธอกลับมาในห้องของเธอเธอก็หิวมากและกินมากเป็นสองเท่าปกติ 'มาร์ธา "เธอพูดขณะที่เธอกำลังรับประทานอาหาร' ฉันได้รับความคิด นี้เป็นบ้านหลังใหญ่อันโดดเดี่ยวและมีไม่มากสำหรับผมที่จะทำ คุณคิดว่าถ้าผมซื้อจอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉันสามารถ
ทำให้สวนของตัวเอง? ' 'นั่นเป็นเพียงสิ่งที่แม่พูดตอบมาร์ธา 'คุณจะเพลิดเพลินไปกับการขุดและการเฝ้าดูการเจริญเติบโตของพืช Dickon คุณจะได้รับจอบและเมล็ดบางส่วนไปยังโรงงานหากคุณต้องการ. 'โอ้ขอขอบคุณมาร์ธา! ฉันมีเงินที่นางเมดล็อคให้ฉัน คุณจะเขียนและขอ Dickon ที่จะซื้อพวกเขาสำหรับฉันหรือไม่ ' 'ฉันจะ และเขาจะนำพวกเขาไปคุณเอง. Oh! แล้วฉันจะเห็นเขา. แมรี่มองรู้สึกตื่นเต้นมาก จากนั้นเธอก็จำได้ว่าบางสิ่งบางอย่าง "ผมได้ยินเสียงร้องในบ้านนั้นอีกครั้งมาร์ธา มันไม่ได้เป็นลมเวลานี้ ผมเคยได้ยินมันสามครั้งในขณะนี้ มันเป็นใคร? ' มาร์ธามองอึดอัด 'คุณไม่ต้องไปเดินไปรอบ ๆ บ้านที่คุณรู้ นายขี้ขลาดจะไม่ชอบมัน ตอนนี้ผมต้องไปช่วยคนอื่น ๆ ชั้นล่าง ฉันจะเห็นคุณที่ชาเวลา. ในฐานะที่เป็นประตูปิดอยู่เบื้องหลังมาร์ธาแมรี่คิดว่าตัวเองนี้จริงๆเป็นบ้านที่แปลกประหลาดที่ทุกคนที่เคยอาศัยอยู่ใน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอเกือบจะลืมเรื่องอาหารกลางวัน และเมื่อเธอกลับมาที่ห้อง เธอหิวมากกินมากเป็นสองเท่าของปกติ . มาร์ธา " เธอพูดขณะที่เธอกำลังกิน ' ฉันคิด นี้มีขนาดใหญ่ , เหงาบ้านและมีไม่มากสำหรับฉัน คุณคิดว่าถ้าผมซื้อจอบเล็ก ๆน้อย ๆ ฉันสามารถ
ให้สวนของฉันเอง ?

ที่เป็นเพียงสิ่งที่แม่พูด ' มาธาคุณจะสนุกกับการขุดและชมพืชเติบโต ดิกค่อนเอาพลั่ว และบางพันธุ์ปลูก ถ้าคุณชอบ "

โอ้ ขอบคุณ มาร์ธ่า ผมมีเงินที่คุณ Medlock ให้ฉัน คุณจะเขียนถามดิกค่อนซื้อให้ฉัน ?

" จะ และเขาจะนำพวกเขากับคุณเอง "

อ้อ ! แล้วฉันก็เห็นเขา แมรี่ ดูตื่นเต้นมาก แล้วเธอก็นึกอะไรได้บางอย่างฉันได้ยินว่าร้องไห้ในบ้านอีกครั้ง มาร์ธา ไม่ใช่ลม ในครั้งนี้ ฉันได้ยินมันสามครั้งแล้ว มันเป็นใคร ?

มาร์ธาดูอึดอัด . . . คุณต้องไม่ไปเดินรอบๆบ้าน นายคราเวนจะไม่ชอบมัน ตอนนี้ ฉันต้องไปช่วยคนอื่น ๆข้างล่าง ผมจะไปเจอคุณที่เวลาน้ำชาค่ะ

เป็นประตูปิดตามหลัง มาร์ธา แมรี่คิดกับตัวเองมันแปลกประหลาดที่ใครเคยอาศัยอยู่ในบ้านจริงๆ . . .