A major structure/function relation

A major structure/function relationship in the eye lens is that between the constituent proteins, the
crystallins and the optical property of refractive index. Structural breakdown that leads to cataract has
been investigated in a number of studies; the concomitant changes in the optics, namely increases in
light attenuation have also been well documented. Specific changes in the refractive index gradient that
cause such attenuation, however, are not well studied because previous methods of measuring refractive
index require transparent samples. The X-ray Talbot interferometric method using synchrotron radiation
allows for measurement of fine changes in refractive index through lenses with opacities. The findings of
this study on older human lenses show disruptions to the refractive index gradient and in the refractive
index contours. These disruptions are linked to location in the lens and occur in polar regions, along or
close to the equatorial plane or in lamellar-like formations. The disruptions that are seen in the polar
regions manifest branching formations that alter with progression through the lens with some similarity
to lens sutures. This study shows how the refractive index gradient, which is needed to maintain image
quality of the eye, may be disturbed and that this can occur in a number of distinct ways. These findings
offer insight into functional changes to a major optical parameter in older lenses. Further studies are
needed to elicit how these may be related to structural degenerations reported in the literature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์โครงสร้างฟังก์ชันหลักในเลนส์ตาคือระหว่างโปรตีนธาตุ การcrystallins และคุณสมบัติของดรรชนีหักเหแสง มีการแบ่งโครงสร้างให้ต้อการสอบสวนในจำนวนการศึกษา เปลี่ยนแปลงมั่นใจในเลนส์ คือเพิ่มอ่อนอ่อนได้ยังรับจัดดี การเปลี่ยนแปลงในการไล่ระดับดรรชนีเฉพาะที่ทำให้ลดทอนดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ไม่ดีศึกษาเนื่องจากก่อนหน้านี้วิธีวัดจักษุดัชนีต้องการตัวอย่างโปร่งใส วิธี interferometric การเทลบอทเอ็กซ์เรย์ที่ใช้รังสี synchrotronช่วยให้การวัดการเปลี่ยนแปลงที่ดีในดรรชนีหักเหผ่านเลนส์กับ opacities ผลการวิจัยของศึกษานี้เลนส์เก่ามนุษย์แสดงหยุดชะงักให้ดรรชนีหักเหไล่โทนสี และ ในการหักเหดัชนีรูปทรง เหล่านี้เชื่อมโยงกับในเลนส์ และเกิดขึ้นในพื้นที่ขั้วโลก พร้อม หรือปิดระนาบเส้นศูนย์สูตร หรือ ใน lamellar เหมือนก่อตัว หยุดชะงักที่เห็นในแบบเชิงขั้วขอบเขตชัดก่อตัวโยงหัวข้อที่เปลี่ยนแปลงกับความก้าวหน้าผ่านเลนส์มีความคล้ายคลึงกันบางการเลนส์เย็บแผล นี้มีศึกษาแสดงว่าไล่ระดับดรรชนี ซึ่งจำเป็นเพื่อรักษาภาพคุณภาพของตา อาจเป็นรบกวน และที่นี้สามารถเกิดขึ้นได้ในหลายวิธีที่แตกต่างกัน ผลการวิจัยเหล่านี้มีความเข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงพารามิเตอร์สำคัญแสงในเลนส์รุ่นเก่าทำงาน มีการศึกษาเพิ่มเติมต้องบอกวิธีเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับโครงสร้าง degenerations ที่รายงานในวรรณคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้างที่สำคัญ / ความสัมพันธ์ในการทำงานของเลนส์ตาเป็นว่าระหว่างโปรตีนเป็นส่วนประกอบที่
crystallins และสถานที่ให้บริการแสงของดัชนีหักเห
รายละเอียดโครงสร้างที่นำไปสู่โรคต้อกระจกได้รับการตรวจสอบในจำนวนของการศึกษานั้น
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นพร้อมกันในเลนส์คือการเพิ่มขึ้นของการลดทอนแสงนอกจากนี้ยังได้รับการรับรองอย่างดี การเปลี่ยนแปลงที่เฉพาะเจาะจงในการไล่ระดับสีดัชนีหักเหที่ทำให้เกิดการลดทอนดังกล่าวแต่ไม่ได้รับการศึกษาดีเพราะวิธีการก่อนหน้าในการวัดการหักเหของแสงดัชนีตัวอย่างต้องโปร่งใส X-ray ทัลบอตโดยใช้วิธีการแทรกสอดรังสีซินโครช่วยให้การวัดการเปลี่ยนแปลงที่ดีในดัชนีหักเหผ่านเลนส์กับopacities ผลการศึกษาครั้งนี้เกี่ยวกับเลนส์ของมนุษย์ที่มีอายุมากกว่าที่จะแสดงให้เห็นการหยุดชะงักลาดดัชนีหักเหและการหักเหของแสงในรูปทรงดัชนี การหยุดชะงักเหล่านี้จะเชื่อมโยงกับสถานที่ในเลนส์และเกิดขึ้นในบริเวณขั้วโลกพร้อมหรือใกล้เคียงกับระนาบเส้นศูนย์สูตรหรือก่อ lamellar เหมือน หยุดชะงักที่เห็นในขั้วโลกภูมิภาคก่อแยกปรากฏชัดแล้วว่าการเปลี่ยนแปลงกับความก้าวหน้าผ่านเลนส์ที่มีความคล้ายคลึงกันบางอย่างที่จะเย็บเลนส์ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการไล่ระดับสีดัชนีหักเหซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาภาพลักษณ์ที่มีคุณภาพของตาอาจจะรบกวนและที่นี้สามารถเกิดขึ้นได้ในหลายวิธีที่แตกต่างกัน การค้นพบนี้มีความเข้าใจในการเปลี่ยนแปลงการทำงานไปยังพารามิเตอร์แสงที่สำคัญในเลนส์ที่มีอายุมากกว่า ศึกษาเพิ่มเติมที่จำเป็นที่จะล้วงเอาวิธีการเหล่านี้อาจจะเกี่ยวข้องกับโครงสร้าง degenerations รายงานในวรรณคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้าง / ฟังก์ชันหลักความสัมพันธ์ในเลนส์ตา คือระหว่างองค์ประกอบโปรตีน
คริสทัลลิน และคุณสมบัติทางแสงของดัชนีการหักเห . การแบ่งโครงสร้างที่นำไปสู่โรคต้อกระจกได้
ถูกตรวจสอบในจํานวนของการศึกษา ; การเปลี่ยนแปลงเกิดในเลนส์ คือ การเพิ่ม
แสงยังได้รับเอกสารดีการเปลี่ยนแปลงเฉพาะในดรรชนีหักเหลาดที่
ทำให้เกิดการลดทอน แต่ไม่ได้ศึกษาดี เพราะวิธีการก่อนหน้าวัดดัชนีหักเห
ต้องการตัวอย่างที่โปร่งใส ทัลบอต Interferometric รังสีเอกซ์โดยใช้
การแผ่รังสีซิงโครตรอนช่วยให้การวัดการเปลี่ยนแปลงในดัชนีการหักเหของแสงผ่านเลนส์ได้ด้วย opacities . ผล
การศึกษาแก่มนุษย์เลนส์แสดงตามการไล่ระดับสีและรูปทรงดรรชนีหักเหดัชนีหักเห

การหยุดชะงักเหล่านี้เชื่อมโยงไปยังสถานที่ในเลนส์ และเกิดขึ้นในแถบขั้วโลก พร้อมหรือใกล้เคียงกับระนาบเส้นศูนย์สูตร
หรือปรับปรุง เช่นการก่อตัว . การหยุดชะงักที่เห็นในขั้วโลก
ภูมิภาคการก่อตัวที่เปลี่ยนแปลงกับรายการความก้าวหน้าผ่านเลนส์ที่มีความคล้ายคลึงกันบางอย่าง
เพื่อเย็บแผล เลนส์ การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการไล่ระดับสีดัชนีหักเห , ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรักษาคุณภาพของภาพ
ของตาอาจถูกรบกวนและนี้สามารถเกิดขึ้นได้ในหลายวิธีที่แตกต่างกัน การศึกษานี้มีความเข้าใจในการทำงาน
เปลี่ยนแปลงพารามิเตอร์หลักแสงในเลนส์เก่ามีการศึกษาเพิ่มเติม
ต้องการกระตุ้นวิธีการเหล่านี้อาจจะเกี่ยวข้องกับ degenerations โครงสร้างรายงานในวรรณคดี