It was observed that the effluent s

It was observed that the effluent sample contained 1.24 mg/l (Pb), 0.85 mg/l (Ni), 0.27 mg/l (Cu), and 0.93 mg/l (Cr) (Table 4). After treatment with bacterial isolates, the concentrations of heavy metals were significantly reduced in the effluent sample (Table 5). Pseudomonas sp. reduced 37% (Pb2þ), 32% (Ni2þ), 29% (Cu2þ), and 32% (Cr3þ) and was thus found to be very effective in removal of the heavy metals,

whereas Enterobacter sp. reduced 19% (Pb2þ), 7% (Ni2þ), 14% (Cu2þ), and 21% (Cr3þ)

and was found to be least effective. Exiguobacterium sp. reduced 22% (Pb2þ), 27% (Ni2þ), 20% (Cu2þ), and 22% (Cr3þ)

in the effluent sample. Arthrobacter sp. reduced 20% (Pb2þ), 15% (Ni2þ), 18% (Cu2þ), and 33% (Cr3þ),

while the average reduction of Pb2þ, Ni2þ, Cu2þ, and Cr3þ by Citrobacter sp. was found to be 24%, 18%, 23%, and 27%, respectively. These findings reveal that utilization of the metal-resistant bacteria for biosorption is a successful approach for the removal of heavy metals (Filali et al., 2006; Leung et al., 2000).

Microbial biomass advocates an economical option for removing heavy metals by the phenomenon of biosorption (Gupta and Mahapatra,2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นที่สังเกตว่า ตัวอย่างน้ำทิ้งที่อยู่ 1.24 mg/l (Pb), 0.85 mg/l (Ni), 0.27 mg/l (Cu), และ 0.93 mg/l (Cr) (ตาราง 4) หลังการรักษาด้วยแยกเชื้อแบคทีเรีย ความเข้มข้นของโลหะหนักมีการลดลงอย่างมากในตัวอย่างน้ำทิ้ง (ตาราง 5) Pseudomonas sp.จึงพบว่ามีประสิทธิภาพมากในการกำจัดโลหะหนัก และลดลง 37% (Pb2þ), 32% (Ni2þ), 29% (Cu2þ), และ 32% (Cr3þ) ในขณะที่ sp. Enterobacter ลดลง 19% (Pb2þ), 7% (Ni2þ), 14% (Cu2þ), และ 21% (Cr3þ) และพบว่ามีประสิทธิภาพน้อย Exiguobacterium sp.ลดลง 22% (Pb2þ), 27% (Ni2þ), 20% (Cu2þ), และ 22% (Cr3þ) ในตัวอย่างน้ำทิ้ง Arthrobacter sp.ลด 20% (Pb2þ), 15% (Ni2þ), 18% (Cu2þ), และ 33% (Cr3þ), ในขณะที่การลดค่าเฉลี่ยของ Pb2þ, Ni2þ, Cu2þ และ Cr3þ โดย Citrobacter sp.พบว่ามี 24%, 18%, 23% และ 27% ตามลำดับ ค้นพบเหล่านี้เปิดเผยว่า การใช้ประโยชน์ของแบคทีเรียทนโลหะสำหรับ biosorption เป็นวิธีการที่ประสบความสำเร็จสำหรับการกำจัดโลหะหนัก (Filali et al. 2006 เหลียง et al. 2000) ชีวมวลจุลินทรีย์สนับสนุนตัวเลือกที่ประหยัดสำหรับการเอาโลหะหนักโดยปรากฏการณ์ของ biosorption (คุปตะและ Mahapatra, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าตัวอย่างน้ำทิ้งที่มีอยู่ 1.24 mg / l (Pb) 0.85 mg / l (NI) 0.27 mg / l (Cu) และ 0.93 mg / l (Cr) (ตารางที่ 4) หลังการรักษาด้วยแบคทีเรียความเข้มข้นของโลหะหนักลดลงอย่างมีนัยสำคัญในตัวอย่างน้ำทิ้ง (ตารางที่ 5) Pseudomonas SP ลด 37% (Pb2þ) 32% (Ni2þ) 29% (Cu2þ) และ 32% (Cr3þ) และทำให้พบว่ามีประสิทธิภาพในการกำจัดของโลหะหนัก

ในขณะที่ Enterobacter SP ลด 19% (Pb2þ), 7% (Ni2þ) 14% (Cu2þ) และ 21% (Cr3þ)

และได้พบว่ามีประสิทธิภาพน้อย Exiguobacterium SP ลด 22% (Pb2þ) 27% (Ni2þ) 20% (Cu2þ) และ 22% (Cr3þ)

ในตัวอย่างน้ำทิ้ง Arthrobacter SP ลด 20% (Pb2þ) 15% (Ni2þ), 18% (Cu2þ) และ 33% (Cr3þ)

ในขณะที่ลดลงเฉลี่ยของPb2þ, Ni2þ, Cu2þและCr3þโดย Citrobacter SP ถูกพบว่าเป็น 24%, 18%, 23% และ 27% ตามลำดับ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าการใช้ประโยชน์จากแบคทีเรียโลหะทนต่อการดูดซับเป็นวิธีการที่ประสบความสำเร็จในการกำจัดโลหะหนัก (Filali et al, 2006;.. เหลียง, et al, 2000).

ชีวมวลจุลินทรีย์สนับสนุนตัวเลือกที่ประหยัดสำหรับการลบโลหะหนักโดย ปรากฏการณ์ของการดูดซับ (ที่ Gupta และ Mahapatra, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบว่าตัวอย่างน้ำที่มีอยู่ 5 mg / l ( PB ) , 0.85 mg / l ( N ) เท่ากับ 0.27 mg / l ( Cu ) และ 0.93 มิลลิกรัมต่อลิตร ( CR ) ( ตารางที่ 4 ) หลังจากการรักษาด้วยแบคทีเรียสายพันธุ์ที่ความเข้มข้นของโลหะหนักในตัวอย่างน้ำทิ้งลดลง ( ตารางที่ 5 ) Pseudomonas sp . ลด 37% ( แบบเคลื่อนที่þ ) 32% ( ni2 þ ) 29 % ( CU2 þ ) และ 32 % ( ทางเคมีþ ) และจึงพบว่ามีประสิทธิภาพในการกำจัดโลหะหนักในขณะที่ Enterobacter sp ลดลง 19% ( แบบเคลื่อนที่þ ) 7 % ( ni2 þ ) 14 % ( CU2 þ ) และ 21 % ( ทางเคมีþ )และพบว่าได้ผลน้อย exiguobacterium sp ลด 22% ( แบบเคลื่อนที่þ ) 27% ( ni2 þ ) 20% ( CU2 þ ) และ ร้อยละ 22 ( ทางเคมีþ )ในตัวอย่างน้ำทิ้ง ยา sp ลด 20% ( แบบเคลื่อนที่þ ) 15 % ( ni2 þ ) 18 % ( CU2 þ ) และ 33% ( ทางเคมีþ )ในขณะที่มีการþแบบเคลื่อนที่ , þ CU2 ni2 , þและทางเคมีþโดยซิโทรแบคเทอร์ sp . พบว่า 24% , 18 , 23 และ 27 ตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่าการใช้โลหะแบคทีเรียต้านทานการดูดซับเป็นวิธีที่ประสบความสำเร็จในการกำจัดโลหะหนัก ( filali et al . , 2006 ; Leung et al . , 2000 )จุลินทรีย์สนับสนุนตัวเลือกที่ประหยัดสำหรับการกำจัดโลหะหนักโดยปรากฏการณ์ของการดูดซับ ( Gupta และ mahapatra , 2003 )