Apple pomace, a very cheap and prim

Apple pomace, a very cheap and primary by-product of
apple juice and cider production is used as a source of pectin
(Hwang, Kim, & Kim, 1998), as animal feed (Sandhu &
Joshi, 1997), as dietary fibres (Leontowicz et al., 2001) or as a
source of phenolic compounds (Schieber, Hilt, Berardini, &
Carle, 2004). Recently, flavour compounds were studied to
valorize apple pomace and Tsurumi, Shiraishi, Ando,
Yanagida, & Takeda (2001) have shown that the flavour
obtained from apple pomace was almost equal to the flavour
of an apple. Thus, another way of valorization of this byproduct
was using it as a potential food ingredient for jelly
production (Barwal & Kalia, 1997).
Since apple pomace is rich in pectins, between 13 and 39
% of pectins (Renard et al., 1996) it is possible to obtain
jellies without incorporating gel additive. The formation of
jelly implies a controle of the cooking time and temperature,
and the concentration of sugar sufficient for the
required gelification to occur without compromising the
flavour, the colour and the texture of the jelly.
The average cooking time is about 10–35 min at
temperature about 120 1C. However, as noted by Belitz
and Grosch (1999) those values can vary, and depend on
the kind and variety of the fruit, and the gel-forming ability
under comparable conditions is directly proportional to the
molecular weight and inversely proportional to the degree
of esterification. On the other hand, the same authors have
indicated that the pH of the medium to be an important
factor influencing the gelification. The pH can vary
between 2.8 and 3.5.
The sensory analysis is often used for the formulation
stage of new products or the optimization of existing
products (Abdullah & Cheng, 2001; Mendes, Menezes,
Aparecida, & Da Silva, 2001). The sensory preference testing
is the most suitable response but physical measurements
seemed necessary to complete that experimental design.
The purpose of the study was to present the methodology
for optimization of the production of jelly from apple
pomace and quince which increased pectins content and
improved taste, based on a consumer preference test. This
hedonic test was rounded by the texture analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอปเปิ้ลกากมาก และผลพลอยได้จากการราคาถูกน้ำแอปเปิ้ลไซเดอร์ผลิตและถูกใช้เป็นแหล่งของเพคติน( ฮวาง คิม และ คิม , 1998 ) เป็นอาหารสัตว์ ( แซนดู &โจชิ , 1997 ) เป็นใยอาหาร ( leontowicz et al . , 2001 ) หรือเป็นแหล่งของสารประกอบฟีนอล ( ชิเบอร์ด้าม berardini , , , และคาร์ล , 2004 ) เมื่อเร็วๆ นี้ ได้ศึกษาถึงสารประกอบเข้มข้นความกล้าหาญของแอปเปิ้ลและซึรุมิ ชิราอิชิ อันโดยานางิดะ และ ทาเคดะ ( 2001 ) พบว่า กลิ่นที่ได้จากแอปเปิ้ลของเกือบเท่ากับกลิ่นของแอปเปิ้ล ดังนั้น อีกทาง valorization ของอาหารนี้ใช้เป็นส่วนประกอบอาหารที่มีศักยภาพในเยลลี่การผลิต ( barwal & คาเลีย , 1997 )ตั้งแต่แอปเปิ้ลอุดมด้วยเพคตินกาก ระหว่าง 13 และ 39% ของเพกทิน ( Renard et al . , 1996 ) มันเป็นไปได้ที่จะได้รับโดยไม่รวมเยลลี่เจลเสริม การก่อตัวของเยลลี่ที่แสดงถึงการคอนโทรลของการทำอาหารเวลาและอุณหภูมิและความเข้มข้นของน้ำตาลที่เพียงพอสำหรับเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้อง gelificationกลิ่น , สี และเนื้อสัมผัสของเจลลี่เวลาอาหารเฉลี่ยประมาณ 10 - 30 นาทีที่อุณหภูมิ ประมาณ 120 1C . อย่างไรก็ตาม , ตามที่ระบุไว้โดย belitzและ grosch ( 1999 ) ค่าเหล่านี้สามารถแตกต่างกันไป และขึ้นอยู่กับชนิดและความหลากหลายของผลไม้ และเจล ความสามารถภายใต้เงื่อนไขที่เปรียบเป็นสัดส่วนโดยตรงกับน้ำหนักโมเลกุล และแปรผกผันกับระดับของเอสเทอริฟิเคชัน . บนมืออื่น ๆที่ผู้เขียนเดียวกันมีพบว่า pH ของอาหารเป็นสำคัญปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ gelification . pH สามารถแตกต่างกันระหว่าง 2.8 3.5 .การวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสมักจะใช้สำหรับสูตรขั้นตอนของการเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ใหม่หรือที่มีอยู่ผลิตภัณฑ์ ( อับดุล & Cheng , 2001 ; menezes Mendes , ,aparecida , และ ดา ซิลวา , 2001 ) การทดสอบความชอบทางประสาทสัมผัสเป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุด แต่การวัดทางกายภาพดูความสมบูรณ์ที่การทดลองการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอวิธีการสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพของการผลิตเยลลีจากแอปเปิ้ลและเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นของมะตูมและเพกทินปรับปรุงรสชาติตามความชอบของผู้บริโภค ทดสอบ นี้การทดสอบความชอบถูกปัดโดยการวิเคราะห์พื้นผิว