germination, it had long roots and

germination, it had long roots and initiated its first leaf
which possessed a higher GABA concentration than on the
other days. In contrast, the control (non-germinated rice)
(Fig. 1a) was found not to produce any GABA.
This result agreed with the previous reports which
showed the higher GABA concentrations in rice (Komatsuzaki
et al. 2007) and soybeans (Oh and Choi 2001)
during germination than in non-germinated seed. The
results indicated that during germination, hydrolytic
enzymes were activated in grains and as a result starch,
non-starch polysaccharides and proteins were decomposed
leading to the increase of oligosaccharides and amino acids
in the grains (Ohtsubo et al. 2005). According to the previous
study, amino acids that are stored in grains as storage
proteins are decomposed by water absorption during germination,
and then changed into transportable amides, and
supplied to the growing parts of the rice seedlings (Lea
et al. 1990). Moreover, upon water absorption during
soaking and germination, GAD enzyme is activated
(Komatsuzaki et al. 2007). As a result, glutamic acid is
effectively converted to GABA (Kono and Himeno 2000;
Ueno 2000; Su et al. 2003; Komatsuzaki et al. 2007).
From the results in Fig. 4a, germinated whole grain rice
showed different GABA concentration levels. It was found
that the GABA concentrations varied in the intervals of
0.74–4.84, 1.43–5.09, 1.76–6.33, 1.55–5.65, 1.86–3.86,
1.71–6.31 and 2.79–3.27 mg/g in KDML105, CN1, PL2,
PT1, RD6, SP1 and SPT1, respectively. Bautista et al.
suggested that GAD activity was a more reliable index for
the viability of different stored rice. This variation might be
due to the different rice cultivars effect on the amount and
pattern of GABA and GAD accumulations in this study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การงอก มันมีรากยาว และเริ่มต้นใบแรกซึ่งต้องมีความเข้มข้นสารกาบาสูงกว่าในการวันอื่น ๆ ในความคมชัด ควบคุม (ข้าวเปลือกไม่งอก)(Fig. 1a) พบในการผลิตน้ำนมข้าวกล้องงอกใด ๆ ไม่ผลลัพธ์นี้ตกลงกับก่อนหน้านี้รายงานซึ่งพบว่าความเข้มข้นของสารกาบาสูงกว่าข้าว (Komatsuzakiร้อยเอ็ด al. 2007) และถั่วเหลือง (Oh และ Choi 2001)ในระหว่างการงอกมากกว่าในเมล็ดไม่มีเปลือกงอก ที่ผลลัพธ์แสดงที่ในระหว่างการงอก ไฮโดรไลติกเอนไซม์ถูกใช้งาน ในธัญพืช และ แป้งเป็นผลpolysaccharides ไม่ใช่แป้งและโปรตีนถูกย่อยสลายไปนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของ oligosaccharides และกรดอะมิโนในธัญพืช (Ohtsubo et al. 2005) ตามก่อนหน้านี้ศึกษา กรดอะมิโนที่ถูกจัดเก็บในธัญพืชเป็นเก็บโปรตีนถูกย่อยสลายไป โดยการดูดซึมน้ำในระหว่างการงอกแล้ว เปลี่ยน transportable amides และให้ส่วนเจริญเติบโตของกล้าไม้ข้าว (Leaร้อยเอ็ด al. 1990) นอกจากนี้ เมื่อดูดซับน้ำระหว่างแช่และการงอก เรียกเอนไซม์กาด(Komatsuzaki et al. 2007) ดัง กลูตาเมตเป็นแปลงได้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นสารกาบา (Kono และ Himeno 2000อุเอโนะ 2000 Su et al. 2003 Komatsuzaki et al. 2007)จากผลลัพธ์ใน Fig. 4a เปลือกงอกข้าวทั้งหมดพบว่าระดับความเข้มข้นน้ำนมข้าวกล้องงอกแตกต่างกัน พบความเข้มข้นน้ำนมข้าวกล้องงอกแตกต่างกันในช่วงของ0.74-4.84, 1.43-5.09, 1.76-6.33, 1.55-5.65, 1.86 – 3.861.71-6.31 และ 2.79-3.27 mg/g KDML105, CN1, PL2PT1, RD6, SP1 และ SPT1 ตามลำดับ Bautista et alแนะนำว่า กิจกรรมกาดคือ ดัชนีความเชื่อถือได้มากชีวิตของข้าวแตกต่างเก็บไว้ การเปลี่ยนแปลงนี้อาจเนื่องจากผลพันธุ์ข้าวต่าง ๆ ยอด และรูปแบบของสารกาบาและกาด accumulations ในการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งอกมันมีรากยาวและริเริ่มใบแรกของ
ซึ่งครอบครองเข้มข้น GABA สูงกว่า
วันอื่น ๆ ในทางตรงกันข้ามการควบคุม (ไม่งอกข้าว)
(รูป. 1a) ก็ไม่พบว่าการผลิต GABA ใด ๆ .
ผลที่ได้นี้เห็นด้วยกับรายงานก่อนหน้านี้ซึ่ง
แสดงให้เห็นว่าระดับความเข้มข้นที่สูงขึ้นในกาบาข้าว (Komatsuzaki
et al. 2007) และถั่วเหลือง (โอ้ และ Choi 2001)
ในระหว่างการงอกกว่าในเมล็ดที่ไม่งอก
ผลการศึกษาพบว่าในช่วงงอกย่อยสลาย
เอนไซม์ถูกเปิดใช้งานในธัญพืชและแป้งผล
polysaccharides ที่ไม่ใช่แป้งและโปรตีนที่ถูกย่อยสลาย
นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของ oligosaccharides และกรดอะมิโน
ในเมล็ด (Ohtsubo et al. 2005) ตามที่ก่อนหน้านี้
การศึกษากรดอะมิโนที่เก็บอยู่ในธัญพืชเป็นที่เก็บ
โปรตีนจะถูกย่อยสลายโดยการดูดซึมน้ำในระหว่างการงอก
และเปลี่ยนแล้วเป็นเอไมด์ขนส่งและ
จ่ายให้กับชิ้นส่วนการเจริญเติบโตของต้นกล้าข้าว (ทุ่งหญ้า
et al. 1990) นอกจากนี้เมื่อมีการดูดซึมน้ำในช่วง
ที่แช่น้ำและการงอกของเอนไซม์ GAD ถูกเปิดใช้งาน
(Komatsuzaki et al. 2007) เป็นผลให้กรดกลูตามิถูก
แปลงอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อ GABA (Kono และ Himeno 2000;
อุเอโนะ 2000; ซู, et al. 2003;. Komatsuzaki et al, 2007).
จากผลในรูป 4a, ข้าวงอกของเมล็ดข้าวทั้ง
แสดงให้เห็นว่าระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน GABA จากการศึกษาพบ
ว่าความเข้มข้นของ GABA แตกต่างกันในช่วงเวลา
0.74-4.84, 1.43-5.09, 1.76-6.33, 1.55-5.65, 1.86-3.86,
1.71-6.31 และ 2.79-3.27 มิลลิกรัม / กรัมในขาวดอกมะลิ 105, CN1, PL2,
PT1 , กข 6, SP1 และ Spt1 ตามลำดับ Bautista et al.
ชี้ให้เห็นว่ากิจกรรมการเดินไปเดินมาเป็นดัชนีที่น่าเชื่อถือมากขึ้นสำหรับ
ศักยภาพของข้าวที่เก็บไว้ที่แตกต่างกัน การเปลี่ยนแปลงนี้อาจจะ
เนื่องมาจากสายพันธุ์ข้าวที่แตกต่างกันผลกระทบต่อปริมาณและ
รูปแบบของกาบาและเดินไปเดินมาสะสมในการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพาะเมล็ดนั้น มีรากยาว และริเริ่มขึ้นเป็นครั้งแรกซึ่งมีสารกาบาสูงใบ

ความเข้มข้นมากกว่าในวันอื่น ๆ ในทางตรงกันข้าม , ควบคุม ( ไม่งอกข้าว )
( รูปที่ 1 ) พบว่าผลิต GABA .
ผลนี้เห็นด้วยกับรายงานก่อนหน้านี้ ซึ่งมีความเข้มข้นสูงกว่า

ข้าวกาบา ( โคมัตสึซากิ และคณะ 2007 ) และถั่วเหลือง ( โอ้และชอย 2001 )
ในระหว่างการงอกไม่งอกสูงกว่าเมล็ดพันธุ์
ที่พบในระหว่างการงอกของเมล็ด ย่อยสลาย
เอนไซม์กระตุ้นในธัญพืชและผลแป้งไม่มีแป้งและโปรตีนเป็น polysaccharides

เน่าาการเพิ่มขึ้นของโอลิโกแซ็กคาไรด์และกรดอะมิโน
ในเมล็ดพืช ตซึบุ et al . 2005 ) จากการศึกษาก่อนหน้านี้
, กรดอะมิโนที่ถูกเก็บไว้ในธัญพืช เช่น กระเป๋า
โปรตีนที่ถูกย่อยสลายโดยการดูดซึมน้ำในระหว่างการงอกของเมล็ด แล้วเปลี่ยนเป็นรูป

เอไมด์ และระบุให้เติบโต ส่วนของต้นกล้าข้าว ( Lea
et al . 1990 ) นอกจากนี้ เมื่อดูดซึมน้ำและระหว่าง
แช่เมล็ด ( กาดเอนไซม์เปิด
( โคมัตสึซากิ et al . 2007 ) ผลคือ กรดกลูตามิก คือ
แปลงมีประสิทธิภาพและ GABA ( โคโนมุระ เมโนะ 2000 ;
( 2000 ;ซู et al . 2003 ; โคมัตสึซากิ et al . 2007 ) .
จากผลมะเดื่อ 4A , ข้าวทั้งเมล็ดงอก
พบระดับความเข้มข้นแตกต่างกัน กาบา . พบว่าปริมาณ GABA
หลากหลายในช่วงเวลาของ
0.74 –บริษัท , 1.43 และ 5.09 , 1.76 และ 6.33 , 1.55 และ 5.65 , 1.86 ( 3.86
1.71 – 6.31 และ 2.79 และ 3.27 มิลลิกรัม / กรัม ในพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 cn1 PL2 , ,
PT1 , กข 6 , และ , spt1 SP1 ) Bautista et al .
พบว่ากิจกรรมที่เป็นดัชนีที่เชื่อถือได้กาดมากกว่า
ชีวิตของที่แตกต่างกันจัดเก็บข้าว การเปลี่ยนแปลงนี้อาจ
เนื่องจากความแตกต่างของพันธุ์ข้าวต่อปริมาณและรูปแบบของกาด
GABA และสะสมในการศึกษานี้