in my laboratory I made a body. I o

in my laboratory I made a body. I ought or stole all the pieces of human body that I needed, and slowly and carefully, I put them all together. I did not let any body enter my laboratory or my flat while I was doing this awful work. I was afraid to tai anybody my terrible secret. I had wanted to make a beautiful man, but the face of the creature was horrible. Its skin was thin and yellow, and its eyes were as yellow as its skin. Its long black hair and white teeth were almost beautiful, but the rest of the face was very ugly Its legs and arms were the right shape, but they were huge. I had to use big pieces because it was too difficult tojoin small pieces together. My creature was two and half m res tall. For a year I had worked to make this creature, but now it looked terrible and frightenmg. I amost decided t destroy it. But I could not. I I had to know if I could put life into it I joined the body to the wires from my machine. More wires joined the machine to the mast. I as sure that my machine could use electricity from lightning to give life to the body. I watched and waited. Two days later I saw dark clouds in the sky, and I knew that a storm was coming. At about one o'clock in the morning the lightning came. My mast began to do its work immediately, and the electricity from the lightning travelled down the mast to my machine. Would the machine work? At first nothing happened. But after a few minutes w the creature's body begin to move. Slowly, terribly the body came alive. Its arms and legs began t e, and slowly it sat up. The dead body had been an ugly thing, but alive, it was much more horrible. Suddenly I wanted to escape from it. I ran out of the laboratory, and locked the door. I was filled with fear at what I had done. For hours I walked up and down in my flat. At last l lay down on my bed, and fell asleep. But my sleep was full of terrible dreams, and I woke up suddenly. The horrible thing that I had created was standing by my bed. Its yellow eyes were looking at me its mouth opened and it

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในห้องปฏิบัติการของฉัน ฉันทำร่างกาย ฉันควร หรือขโมยชิ้นส่วนทั้งหมดของร่างกายมนุษย์ที่ต้อง และช้าลง และระมัด ระวัง ฉันทำให้พวกเขาทั้งหมดเข้าด้วยกัน ฉันไม่ได้ปล่อยให้ร่างกายใด ๆ ใส่ปฏิบัติของฉันหรือของฉันแบนในขณะที่ข้าพเจ้าทำงานนี้มาก กลัวใต้ใครความลับของฉันแย่ ก็อยากจะให้คนสวยงาม แต่หน้าของสิ่งมีชีวิตน่ากลัว ของผิวหนังบาง และสีเหลือง และตาของมันมีสีเหลืองที่ผิวของ ของผมสีดำยาวและฟันขาวได้เกือบสวย แต่ส่วนเหลือของใบหน้าน่าเกลียดมากของขาและแขนได้รูปร่างเหมาะสม แต่พวกเขาใหญ่ ผมใช้ชิ้นใหญ่เพราะมันยากเกินไป tojoin ชิ้นเล็ก ๆ กัน สิ่งมีชีวิตของฉันสอง และครึ่งเมตรทรัพยากรสูง สำหรับปี ผมได้ทำงานเพื่อให้สิ่งมีชีวิตนี้ แต่ตอนนี้ มันดูน่ากลัว และ frightenmg ฉันตัดสินใจ amost t ทำลายมัน แต่อาจไม่ ผมผมรู้ถ้าฉันไม่ใส่ชีวิตลงไป ฉันร่วมตัวกับสายไฟจากเครื่องของฉัน เพิ่มเติมสายเข้าเครื่องเสา ฉันแน่ใจได้ว่า เครื่องของฉันสามารถใช้กระแสไฟฟ้าจากฟ้าผ่าให้ชีวิตให้ร่างกาย ดู และรอ สองวันต่อมาผมเห็นก้อนเมฆบนท้องฟ้ามืด และฉันรู้ว่า พายุมา ที่ประมาณหนึ่งโมงเช้าฟ้าผ่ามา เสาของฉันเริ่มทำงานทันที และเดินทางไฟฟ้าจากฟ้าผ่าลงเสาไปเครื่องของฉัน จะเครื่องจักรทำงานอย่างไร ที่แรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หลังจากครู่ w ร่างกายของสิ่งมีชีวิตเริ่มต้นเมื่อต้องการย้าย ช้า ฟ้าตัวมามีชีวิตอยู่ ของแขนและขาเริ่ม t e และช้ามันเสาร์ค่า ศพได้รับสิ่งที่น่าเกลียด แต่มีชีวิตอยู่ มันน่ากลัวมาก ก็อยากจะหนีมัน ผมวิ่งออกจากห้องปฏิบัติการ และล็อกประตู ฉันก็เต็มไป ด้วยความกลัวในสิ่งที่ฉันได้ทำ ชั่วโมง ฉันเดินขึ้นและลงในแบนของฉัน ในที่สุด l วางลงบนเตียงของฉัน และหลับ แต่ที่นอนของฉันเต็มไปด้วยความฝันน่ากลัว และตื่นขึ้นก็ สิ่งน่ากลัวที่มีสร้างยืน ด้วยเตียงของฉัน ตาเป็นสีเหลืองกำลังมองที ปากของมันเปิดและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในห้องปฏิบัติการของฉันฉันสร้างขึ้นในร่างกาย ฉันควรหรือขโมยชิ้นส่วนทั้งหมดของร่างกายมนุษย์ที่ฉันต้องการและอย่างช้า ๆ และระมัดระวังฉันทำให้พวกเขาทั้งหมดเข้าด้วยกัน ผมไม่ได้ปล่อยให้ร่างกายใดเข้าไปในห้องปฏิบัติการของฉันหรือฉันแบนในขณะที่ผมทำเช่นนี้การทำงานอันยิ่งใหญ่ ผมกลัวที่จะใครไทลับที่น่ากลัวของฉัน ผมอยากจะทำให้คนที่สวยงาม แต่ใบหน้าของสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัว ผิวของมันคือบางและสีเหลืองและตามีสีเหลืองเป็นผิวมัน ผมสีดำยาวและฟันสีขาวสวยงามเกือบ แต่ส่วนที่เหลือของใบหน้าได้น่าเกลียดมากขาและแขนของมันมีรูปร่างที่ถูกต้อง แต่พวกเขาเป็นอย่างมาก ผมต้องใช้ชิ้นส่วนใหญ่เพราะมันเป็นเรื่องยากเกินไป tojoin ชิ้นเล็ก ๆ ด้วยกัน สิ่งมีชีวิตของฉันเป็นที่สองและความละเอียดครึ่งเมตรสูง สำหรับปีที่ฉันได้ทำงานที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตนี้ แต่ตอนนี้มันดูน่ากลัวและ frightenmg ฉันตัดสินใจที่จะ amost เสื้อทำลายมัน แต่ผมทำไม่ได้ ครั้งที่สองจะต้องทราบว่าผมสามารถใส่ลงไปในชีวิตผมได้เข้าร่วมร่างกายกับสายไฟจากเครื่องของฉัน สายอื่น ๆ เข้าร่วมเครื่องเสา ผมแน่ใจว่าเป็นเครื่องของฉันสามารถใช้กระแสไฟฟ้าจากฟ้าผ่าจะให้ชีวิตให้กับร่างกาย ผมเฝ้าดูและรอคอย สองวันต่อมาผมเห็นเมฆมืดในท้องฟ้าและฉันรู้ว่าพายุกำลังจะมา ที่เกี่ยวกับ 01:00 ในตอนเช้าฟ้าผ่ามา เสาของฉันเริ่มที่จะทำงานทันทีและกระแสไฟฟ้าจากฟ้าผ่าเสาเดินทางลงไปยังเครื่องของฉัน เครื่องจะทำงานอย่างไร ไม่มีอะไรที่เป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้น แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาทีน้ำหนักร่างกายของสิ่งมีชีวิตเริ่มต้นที่จะย้าย ช้าชะมัดร่างกายกลับมามีชีวิตชีวา แขนและขาของมันเริ่มเต้และช้าก็ลุกขึ้นนั่ง ศพได้รับสิ่งที่น่าเกลียด แต่ชีวิตมันก็น่ากลัวมากขึ้น ทันใดนั้นฉันก็อยากจะหนีจากมัน ฉันวิ่งออกจากห้องปฏิบัติการและล็อคประตู ฉันก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวในสิ่งที่ฉันได้ทำ สำหรับเวลาที่ผมเดินขึ้นและลงในแฟลตของฉัน ที่ลิตรที่ผ่านมาล้มตัวลงนอนบนเตียงของฉันและผล็อยหลับไป แต่การนอนหลับของฉันเต็มไปด้วยความฝันที่น่ากลัวและฉันตื่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน สิ่งที่น่ากลัวว่าผมได้สร้างขึ้นโดยยืนอยู่บนเตียงของฉัน ดวงตาสีเหลืองกำลังมองมาที่ฉันเปิดปากของมันและมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในห้องของฉันฉันทำร่างกาย ฉันควรหรือขโมยชิ้นส่วนทั้งหมดของร่างกายมนุษย์ที่ฉันต้องการและอย่างช้าๆและระมัดระวัง ฉันวางมันทั้งหมดเข้าด้วยกัน ผมจะไม่ปล่อยให้ร่างกายใด ๆใส่ฉันปฏิบัติการหรือแบนของฉันในขณะที่ผมทำงานที่น่ากลัวนี้ ผมกลัวที่จะใต้ใคร ความลับที่น่ากลัวของฉัน ผมก็อยากให้ผู้ชายที่สวยงาม แต่ใบหน้าของสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัว ผิวของมันคือ บาง และ สีเหลืองและ ดวงตาของมันเป็นสีเหลือง เป็นหนังของ ผมสีดำยาวของฟันสีขาวเกือบจะสวยงาม แต่ส่วนที่เหลือของใบหน้าน่าเกลียดมากของขาและแขนมีรูปร่างที่เหมาะสม แต่พวกเขามีขนาดใหญ่ ฉันต้องใช้ชิ้นใหญ่ เพราะมันจะยากเกินไปไปน่ะนะชิ้นเล็กๆด้วยกัน ชีวิตของฉันเป็นสองและครึ่ง m res สูง สำหรับปีฉันได้ทำงานเพื่อให้ชีวิตนี้แต่ตอนนี้มันดูน่ากลัวและ frightenmg . ผมเกือบตัดสินใจไม่ทำลายมัน แต่ฉันก็ไม่ ผมรู้ว่าถ้าผมจะใส่ชีวิตเข้าไปร่วมร่างกับสายไฟจากเครื่องของฉัน สายไฟเพิ่มเติมเข้าร่วมเครื่องที่เสากระโดง ผมแน่ใจว่าเครื่องของผมจะใช้ไฟฟ้าจากฟ้าผ่าเพื่อให้ชีวิตร่างกาย ฉันเฝ้าดูและรอคอย สองวันต่อมาผมเห็นเมฆดำบนท้องฟ้าและฉันก็รู้ว่าพายุจะมา ประมาณตีหนึ่งสายฟ้ามา เสาของผมก็เริ่มทำงานของมันทันที และกระแสไฟฟ้าจากฟ้าผ่าเดินทางลงเสาเครื่องของฉัน เครื่องจะทำงาน ตอนแรกก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หลังจากไม่กี่นาที W ของสิ่งมีชีวิต ร่างกายเริ่มขยับ ช้าชะมัด ร่างกายมามีชีวิตอยู่ ของแขนและขาเริ่ม T Eและช้ามันก็ขึ้น ร่างกายที่ตายได้เป็นสิ่งที่น่าเกลียด แต่ยังมีชีวิตอยู่ มันก็เลวร้ายมากขึ้น ทันใดนั้นฉันก็อยากจะหนีจากมัน ฉันวิ่งออกมาจากห้องและล็อกประตู ข้าเต็มไปด้วยความกลัวในสิ่งที่ฉันได้ทำ ชั่วโมง ฉันเดินขึ้นและลงใน ที่โดนแบน ในที่สุดฉันนอนลงบนเตียง และหลับไป แต่นอนของฉัน เต็มไปด้วยความฝันที่น่ากลัวและฉันตื่นขึ้นมาทันทีสิ่งน่ากลัวที่ฉันสร้างมายืนอยู่ที่เตียงของฉัน ดวงตาสีเหลืองของมองผมและจะเปิดปาก