Hi Friend,My name is Nick Vujicic a

Hi Friend,

My name is Nick Vujicic and I am thankful to have been born 30 years ago with no arms and no legs. I won’t pretend my life is easy, but through the love of my parents, loved ones, and faith in God, I have overcome my adversity and my life is now filled with joy and purpose. I reside now in California with my wife, Kanae, and we both love seeing people’s lives changed for the better or touched in some way. It is my hope that your life is positively impacted by my story.

I was born and raised in Melbourne, Australia, and it was a shock to my parents that I arrived without limbs. There is no medical reason for it. My parents did their very best to keep me in the mainstream school system and give me every opportunity to live to the fullest. I was blessed to have a brother and a sister as my best friends too.

We later moved to Brisbane, Australia, where I lived for 14 years before I made the move to California. At age eight, I could not see a bright future ahead and I became depressed. When I was ten years old, I decided to end my life by drowning myself in a bathtub. After a couple attempts, I realized that I did not want to leave my loved ones with the burden and guilt that would result from my suicide. I could not do that to them.

I wasn’t depressed my entire childhood, but I did have ups and downs. At age thirteen I hurt my foot, which I use for many things like typing, writing and swimming. That injury made me realize that I need to be more thankful for my abilities and less focused on my disabilities.

When I was fifteen years old, I sealed my faith in God and from there it has been an amazing journey.

A janitor at my high school inspired me to start speaking about my faith and overcoming adversity when I was seventeen. I spoke only a dozen times to very small groups over the next two years. Then I found myself in front of three hundred sophomore (grade 10) students and I was very nervous. My knees were shaking. Within the first three minutes of my talk, half the girls were crying, and most of the boys were struggling to hold their emotions together. One girl in particular was sobbing very hard. We all looked at her and she put her hand up. She said, “I am so sorry to interrupt, but can I come up and hug you?”

She came hugged me in front of everyone, and whispered in my ear, “Thank you, thank you, thank you. No one has ever told me that they loved me and that I am beautiful the way I am.”

Her gratitude inspired me to go across 44 countries and speak 2,000 times. I realized that we all need love and hope and that I was in a unique position to share that with people around the world.

While majoring in both accounting and financial planning at a university, I also worked on developing my abilities as a speaker. I worked with a speaking coach who helped to cultivate me as a presenter. He especially worked on my body language as my hands flew everywhere at first!

I spoke on motivational topics after creating the company, attitude is altitude. I also launched a non-profit ministry, life without limbs, to spread my messages of faith and hope around the world.

Whoever you are, wherever you’re from and whatever you are dealing with, I hope that you will be inspired by my story and my message. Please enjoy browsing around this website where I share with you my thoughts on faith, hope and love to encourage you and to help you overcome your own challenges.

Dream big my friend and never give up. We all make mistakes, but none of us are mistakes. Take one day at a time. Embrace the positive attitudes, perspectives, principles and truths I share, and you too will overcome.

Sincerely,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี เพื่อน,

ฉันชื่อ Vujicic นิค และผมขอบคุณได้แล้วเกิดเมื่อ 30 ปีที่ผ่านมาไม่มีแขนและขาไม่ ฉันจะไม่ทำเป็นชีวิตของฉันเป็นเรื่องง่าย แต่ผ่านทางความรักของพ่อ รัก และความเชื่อในพระเจ้า ฉันได้เอาชนะความทุกข์ยากของฉัน และชีวิตของฉันตอนนี้เต็มไป ด้วยความสุขและวัตถุประสงค์ ฉันอยู่ขณะนี้ในรัฐแคลิฟอร์เนียกับภรรยา Kanae และเราทั้งสองรักเห็นชีวิตของผู้คนเปลี่ยนแปลงดีกว่า หรือสัมผัสในบางวิธี มันเป็นความหวังของฉันว่า ชีวิตของคุณเป็นบวกรับผลกระทบจากเรื่องของฉัน

ฉันเกิด และเติบโตในเมลเบิร์น ออสเตรเลีย และก็ไล่ให้พ่อที่ฉันถึงไม่ มีแขนขา ไม่มีเหตุผลทางการแพทย์ก็ได้ พ่อทำความดีเพื่อให้ฉันอยู่ในระบบโรงเรียนหลัก และให้ฉันทุกโอกาสอยู่เต็ม ฉันมีความสุข มีน้องชายและน้องสาวเป็นเพื่อนที่ดีเกินไป

เราถูกย้ายไปบริสเบน ออสเตรเลีย ที่ฉันอาศัยอยู่ 14 ปีก่อนทำการย้ายไปแคลิฟอร์เนีย ที่แปดอายุ ฉันไม่สามารถเห็นอนาคตที่สดใสเจริญก้าวหน้า และเป็นเรื่องราว เมื่อสิบปีที่แล้ว ฉันตัดสินใจจบชีวิต ด้วยการจมตัวเองในอ่างอาบน้ำ หลังจากความพยายามที่สอง ฉันรู้ว่า ไม่ได้ไม่อยากปล่อยให้คนรักของฉัน มีภาระและความผิดที่จะได้จากการฆ่าตัวตายของฉัน ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้นไปได้

ไม่ค่อยตกวัยเด็กของฉันทั้งหมด แต่ไม่มีดอน ๆ ได้ ที่อายุ thirteen ฉันเจ็บเท้าของฉัน ซึ่งใช้หลายอย่างเช่นการพิมพ์ เขียน และว่ายน้ำ ที่บาดเจ็บทำให้ฉันรู้ว่า ฉันต้องขอบคุณมากสำหรับความสามารถของฉัน และน้อยเน้นความพิการของฉัน

เมื่อผมอายุ 15 ปี ฉันปิดผนึกของฉันความเชื่อในพระเจ้า และจาก นั้นแล้วยังตื่นตาตื่นใจเดินทาง

janitor ที่โรงเรียนของฉันเป็นแรงบันดาลใจให้เริ่มพูดเกี่ยวกับความเชื่อของฉัน และขจัดหมดสิ้นความทุกข์ยากเมื่อ seventeen ผมพูดเฉพาะเวลาโหลกลุ่มเล็ก ๆ สองปีถัดไป แล้วพบตัวเองหน้า sophomore สามร้อย (เกรด 10) นักเรียน และผมประสาทมาก เข่าของฉันสั่น แรก 3 นาทีพูดคุยของฉัน หญิงครึ่งได้ร้องไห้ และส่วนใหญ่ของเด็กผู้ชายดิ้นรนถืออารมณ์ของพวกเขา หนึ่งสาวโดยเฉพาะมี sobbing น้อย เรามองเธอ และเธอวางมือของเธอ เธอกล่าวว่า "ฉันขอดังนั้นเพื่อยุติ แต่สามารถฉันมา และกอดคุณ"

มาเธอ hugged ผมหน้าคน และกระซิบในหูของฉัน "ขอบคุณคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ไม่มีใครได้เคยบอกว่า พวกเขารักฉัน และฉันสวยแบบฉัน"

ความกตัญญูของเธอเป็นแรงบันดาลใจให้ไป 44 ประเทศ และพูดเวลา 2000 ฉันตระหนักว่า เราทุกคนต้องการความรักและความหวัง และให้อยู่ในตำแหน่งเฉพาะที่ร่วมกับคนทั่วโลก

ขณะ majoring ในทั้งทางบัญชีและวางแผนทางการเงินที่มหาวิทยาลัย ฉันยังทำงานในการพัฒนาความสามารถของฉันเป็นผู้บรรยาย ฉันทำงานกับโค้ชพูดที่ช่วยให้การปลูกผมเป็นการเสนอ เขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งทำงานบนภาษาร่างกายของฉันเป็นมือของฉันบินทุกครั้งแรก!

ฉันพูดในหัวข้อหัดหลังจากสร้างบริษัท ทัศนคติคือ ระดับความสูง นอกจากนี้ยังเปิดกระทรวงไม่แสวงหากำไร ชีวิตไม่ มีแขนขา การกระจายข้อความของฉันของความเชื่อและความหวังทั่วโลก

ใครคุณ ที่ใดก็ตามคุณกำลังจากและหากคุณกำลังเผชิญกับ หวังว่า คุณจะเป็นแรงบันดาลใจเรื่องราวและข้อความของฉัน กรุณาเพียงเรียกดูรอบ ๆ เว็บไซต์นี้ที่ฉันแบ่งปันกับคุณความคิดของฉันในความเชื่อ หวัง และรัก เพื่อส่งเสริมให้คุณ และช่วยคุณเอาชนะความท้าทายของคุณเอง

ฝันดีเพื่อนของฉัน และไม่เคยแพ้ เราทำผิดพลาด แต่เราไม่มีความผิดพลาด ใช้เวลาหนึ่งวันในแต่ละครั้ง โอบกอดบวกทัศนคติ มุมมอง หลักและสัจธรรมผมร่วม และคุณเกินไปจะการเอาชนะ

ขอแสดงความนับถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อน สวัสดีครับ

ผมชื่อ นิค วูจิซิคและฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้เกิดมา 30 ปี ไม่มีแขน ไม่มีขา ฉันจะไม่แกล้งทำเป็นว่าชีวิตเป็นเรื่องง่าย แต่ด้วยความรักของพ่อแม่ คนที่รัก และศรัทธาในพระเจ้า ฉันต้องเอาชนะความทุกข์ยากของฉันและชีวิตของฉันตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข และวัตถุประสงค์ ฉันอาศัยอยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนียกับภรรยา คุณคานาเอะและเราทั้งสองรักเห็นชีวิตของคนเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น หรือสัมผัสได้ ในบางวิธี มันเป็นความหวังของฉันที่ชีวิตของคุณ บวกผลกระทบจากเรื่องของผม

ผมเกิดและโตในเมลเบิร์น , ออสเตรเลีย , และมันเป็นช็อตกับพ่อแม่ของฉันว่าฉันมาถึงไม่มีแขนขา ไม่มีแพทย์ เหตุผลสำหรับมันพ่อแม่ฉันทำของพวกเขาที่ดีที่สุดเพื่อให้ฉันในระบบโรงเรียนปกติ และให้ฉันโอกาสที่จะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ ฉันมีความสุขที่จะมีพี่ชายและพี่สาวที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมด้วย

เราต่อมาย้ายไปบริสเบน , ออสเตรเลีย , ที่ฉันอยู่มา 14 ปี ก่อนที่จะตัดสินใจย้ายไปแคลิฟอร์เนีย ตอนอายุ 8 ขวบ ฉันได้เห็นอนาคตที่สดใส และฉันก็เศร้าเมื่อตอนที่ฉันอายุ 10 ขวบ ผมตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง โดยตัวเองจมน้ำในอ่างอาบน้ำ หลังจากสองสามครั้ง ผมตระหนักได้ว่าผมไม่ต้องการที่จะทิ้งคนที่ฉันรัก กับภาระและความผิดนั้นจะเป็นผลมาจากการฆ่าตัวตายของฉัน ผมไม่สามารถทำอย่างนั้นได้ ครับ

ผมไม่ได้รันทดวัยเด็กทั้งหมดของฉัน แต่ฉันมี ups และดาวน์ ตอนอายุสิบสาม ผมเจ็บเท้าของผม ซึ่งผมใช้ในหลายๆ อย่าง เช่น พิมพ์ดีดการเขียนสระ ที่อาการบาดเจ็บทำให้ผมคิดได้ว่า ผมต้องขอบคุณความสามารถและเน้นน้อยลงในความบกพร่องของผม

ตอนอายุ 15 ฉันปิดผนึก ความเชื่อในพระเจ้า และจากที่นั่น มันเป็นการเดินทางที่น่าทึ่ง

เป็นภารโรงที่โรงเรียนของฉันได้แรงบันดาลใจให้ผมเริ่มพูดเกี่ยวกับความเชื่อของฉันและ เอาชนะความทุกข์ยากตอนที่ 17ฉันพูดได้เพียง 12 ครั้ง กลุ่มขนาดเล็กมากกว่าสองปีถัดไป ฉันพบตัวเองในด้านหน้าของสามร้อยปี ( เกรด 10 ) นักเรียนและฉันตื่นเต้นมาก หัวเข่าของฉันมันสั่น ภายในสามนาทีแรกของการพูดคุยของผมครึ่งหญิงร้องไห้ , และส่วนใหญ่ของเด็กพยายามที่จะเก็บอารมณ์ของตนด้วยกัน ผู้หญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสะอื้นอย่างหนักเราทุกคนมองเธอ และ เธอใส่มือของเธอขึ้น เธอกล่าวว่า " ผมต้องขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่ผมขึ้นมาและกอดคุณ "

เธอมากอดฉันต่อหน้าทุกคน และกระซิบในหูของฉัน " ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ไม่มีใครเคยบอกฉันว่า เขารักฉัน และฉันก็สวยในแบบที่ฉันเป็น เธอ "

ขอบคุณแรงบันดาลใจจากฉันไปใน 44 ประเทศ พูด 2 ครั้งฉันรู้ว่าเราทุกคนต้องการความรักและความหวัง ที่ผมอยู่ในตำแหน่งเพื่อแบ่งปันกับคนทั่วโลก ขณะที่เอก

ทั้งบัญชีและการวางแผนทางการเงินที่มหาวิทยาลัย ผมยังทำงานในการพัฒนาความสามารถของฉันเป็นลำโพง ผมทำงานกับโค้ชที่ช่วยฝึกฝนการพูดมาเป็นพรีเซนเตอร์ .เขายิ่งทำภาษากายของฉันมือของฉันบินไปทุกที่ ที่แรก !

ผมพูดในหัวข้อการสร้างแรงจูงใจ หลังจากบริษัท ทัศนคติ คือ ความสูง ผมยังเปิดกระทรวงที่ไม่แสวงหากำไร ชีวิตที่ไม่มีแขนขา เพื่อกระจายข้อความของความเชื่อและหวังว่ารอบโลก

ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใดก็ตามที่คุณกำลัง และไม่ว่าคุณจะจัดการกับฉันหวังว่าคุณจะได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราว และข้อความ โปรดเพลิดเพลินกับการเรียกดูเว็บไซต์ ซึ่งรอบนี้ผมร่วมกับคุณความคิดของฉันบนความเชื่อความหวังและความรักให้คุณและจะช่วยให้คุณเอาชนะความท้าทายของคุณเอง

ฝันของฉันเพื่อนและไม่เคยยอมแพ้ เราทุกคนทำผิดได้ แต่พวกเราพลาด ใช้เวลาหนึ่งวันในเวลา โอบกอดทัศนคติบวกมุมมองหลักการและความจริงที่ฉันแบ่งปัน และคุณก็จะเอาชนะ

จริงใจ