Luo Luo opened up her eyes, althoug

Luo Luo opened up her eyes, although she had an almost blind trust on Chen Chang Sheng, yet hearing this sentence, she still dared not to believe in it.

Chen Chang Sheng thought about his own issue, looked at the direction of the Ling Yan Pavilion in the royal palace, had a mixed feeling. The things he had to do, in everyone’s eyes, were simply wishful thinking, yet he must think that way, and fight for it, because fate did not give him a second way.

“Dare to think. Before your dream comes true, never limit yourself beforehand. Never find any excuses for yourself, or reasons to fail, only so will we have the possibility to make the seemingly distant dream reality.”

“This, is my first lesson for you.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Luo Luo เปิดตาของเธอแม้ว่าเธอจะมีความไว้วางใจเกือบตาบอดเฉินช้าง Sheng ยังได้ยินประโยคนี้เธอยังคงไม่กล้าที่จะเชื่อในมัน. เฉินช้าง Sheng คิดเกี่ยวกับปัญหาของตัวเองมองที่ทิศทางของหลิงยัน พาวิลเลี่ยนในพระบรมมหาราชวังมีความรู้สึกผสม สิ่งที่เขาต้องทำในสายตาของทุกคนมีความคิดปรารถนาเพียง แต่เขาต้องคิดแบบนั้นและการต่อสู้เพื่อมันเพราะชะตากรรมไม่ได้ให้เขามีวิธีที่สอง. "กล้าที่จะคิดว่า ก่อนที่ในฝันของคุณเป็นจริงไม่เคย จำกัด ตัวเองก่อน ไม่พบข้อแก้ตัวใด ๆ สำหรับตัวเองหรือเหตุผลที่จะล้มเหลวเท่านั้นดังนั้นเราจะต้องเป็นไปได้ที่จะทำให้ความเป็นจริงความฝันที่ดูเหมือนไกล. " " นี่เป็นบทเรียนแรกของฉันสำหรับคุณ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลัวหลัวเปิดตาของเธอ แม้ว่าเธอมีเชื่อเกือบตาบอดเฉินฉาง เซิง ยังได้ยินประโยคนี้ เธอยังไม่กล้าที่จะเชื่อในมันเฉินฉาง เซิง คิดว่าปัญหาของตัวเอง มองทิศทางของหลิงเหยียนศาลาในพระราชวัง มีความรู้สึกผสม สิ่งที่เขาต้องทำ ในสายตาของทุกคน คิดเพียงแค่นึก แต่เขาต้องคิดแบบนั้น และสู้กับมัน เพราะโชคชะตาไม่ได้ให้เขา วิธีที่สอง" กล้าที่จะคิด ก่อนที่ความฝันของคุณจะเป็นจริง ไม่เคยจำกัดตัวเองไว้ก่อน ไม่หาข้อแก้ตัวให้ตัวเอง หรือเหตุผลที่จะล้มเหลวเท่านั้น ดังนั้นเราจะมีความเป็นไปได้ที่จะทำให้ดูเหมือนฝันไกลความเป็นจริง”" นี่เป็นบทเรียนแรกของฉันสำหรับคุณ "