No doubt I now grew very pale; --bu

No doubt I now grew very pale; --but I talked more fluently, and with a heightened voice. Yet the sound increased --and what could I do? It was a low, dull, quick sound --much such a sound as a watch makes when enveloped in cotton. I gasped for breath --and yet the officers heard it not. I talked more quickly --more vehemently; but the noise steadily increased. I arose and argued about trifles, in a high key and with violent gesticulations; but the noise steadily increased. Why would they not be gone? I paced the floor to and fro with heavy strides, as if excited to fury by the observations of the men --but the noise steadily increased. Oh God! What could I do? I foamed --I raved --I swore! I swung the chair upon which I had been sitting, and grated it upon the boards, but the noise arose over all and continually increased. It grew louder --louder --louder! And still the men chatted pleasantly, and smiled. Was it possible they heard not? Almighty God! --no, no! They heard! --they suspected! --they knew! --They were making a mockery of my horror!-this I thought, and this I think. But anything was better than this agony! Anything was more tolerable than this derision! I could bear those hypocritical smiles no longer! I felt that I must scream or die! And now --again! --hark! Louder! Louder! Louder! Louder!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีฉันวันนี้เติบโตซีดมาก - แต่พูดมาก fluently และเสียงสูง ได้ เสียงเพิ่ม ขึ้น - และสามารถฉันทำอะไร ได้ต่ำ หมองคล้ำ ด่วนเสียง - มากเช่นเสียงทำให้นาฬิกาเมื่อขัดในฝ้าย ฉัน gasped กระหอบ - และได้ เจ้าหน้าที่ได้ยินก็ไม่ ฉันพูดได้เร็วขึ้น - มากขึ้นโดย แต่เสียงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฉันเกิด และโต้เถียงเกี่ยวกับ trifles ในคีย์สูง และรุนแรง gesticulations แต่เสียงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำไมพวกเขาไม่ได้จะหายไป ผมศึกษาได้ชั้นดิก ๆ กับก้าวหน้าหนัก ถ้าตื่นเต้นจะโกรธ โดยสังเกตคน - แต่เสียงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โอ้ พระเจ้า ฉันสามารถทำอะไร ผมโฟม - ฉันเพ้อ - ฉัน swore ฉัน swung เก้าอี้ซึ่งฉันได้นั่งเล่น และ grated ตามบอร์ด แต่เสียงรบกวนเกิดขึ้นทั้งหมด และเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง โต - ดังดัง - ดัง และยังคน chatted จ๋อย ยิ้ม คือจะได้ยินไม่ได้ พระเจ้าผู้ทรงอำนาจ -ไม่มี ไม่มี พวกเขาได้ยิน -พวกเขาสงสัย -พวกเขารู้ -จะมีการทำ mockery ของสยองขวัญของฉัน! -นี้ฉันคิดว่า และนี้ที่คิด แต่สิ่งดีกว่านี้ทุกข์ทรมาน อะไรคือ tolerable มากขึ้นกว่านี้ derision ฉันสามารถหมียิ้มที่ผิด ๆ อีกต่อไป ฉันรู้สึกว่า ฉันต้องร้อง หรือตาย และตอน นี้ - อีกครั้ง -hark ดังขึ้น ดังขึ้น ดังขึ้น ดังขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ต้องสงสัยเลยตอนนี้ผมโตซีดมาก; --but ผมได้พูดคุยมากขึ้นได้อย่างคล่องแคล่วและด้วยเสียงมีความคิดริเริ่ม แต่เสียงที่เพิ่มขึ้น --and สิ่งที่ฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง มันเป็นต่ำหมองคล้ำอย่างรวดเร็ว --much เสียงเช่นเสียงเป็นนาฬิกาทำให้เมื่อห่อในผ้าฝ้าย ผมอ้าปากค้างสำหรับการหายใจ --and ยังเจ้าหน้าที่ได้ยินมันไม่ได้ ผมได้พูดคุยได้อย่างรวดเร็ว --more โกรธ; แต่เสียงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผมลุกขึ้นถกเถียงกันเกี่ยวกับมโนสาเร่ในคีย์สูงและมีความรุนแรงเกินงาม; แต่เสียงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทำไมพวกเขาจะไม่ได้หายไปไหน? ฉันรวดเร็วพื้นเทียวไปเทียวมาที่มีความก้าวหน้าอย่างหนักเช่นถ้าความตื่นเต้นที่จะโกรธโดยการสังเกตของมนุษย์ --but เสียงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ โอ้พระเจ้า! สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร ฉันโฟม --I raved --I สาบาน! ฉันเหวี่ยงเก้าอี้ตามที่ผมเคยนั่งและขูดมันลงบนโต๊ะ แต่เสียงที่เกิดขึ้นทั้งหมดและเพิ่มอย่างต่อเนื่อง มันดังขึ้น --louder --louder! และยังคงผู้ชายพูดคุยเป็นสุขและยิ้ม คือมันเป็นไปได้ที่พวกเขาได้ยินไม่? พระเจ้าผู้ทรงอำนาจ! --ไม่ไม่! พวกเขาได้ยิน! --they สงสัยว่า! --พวกเขารู้! --They ถูกทำให้การเยาะเย้ยของสยองขวัญของฉัน! -this ผมคิดว่านี้และผมคิดว่า แต่สิ่งที่ดีกว่าความทุกข์ทรมานนี้! สิ่งใดเป็นที่ยอมรับมากกว่าการดูถูกนี้! ฉันสามารถแบกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เหล่านั้นอีกต่อไป! ผมรู้สึกว่าผมต้องกรีดร้องหรือตาย! และตอนนี้ --again! --hark! ดัง! ดัง! ดัง! ดัง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี้หน้าฉันซีดเผือด แต่ก็ยิ่งคุยอย่างน้ำไหลไฟดับและเสียงสูงขึ้น แต่เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีก . . . และสิ่งที่ฉันสามารถทำอะไร ? มันต่ำมาก ทึบ เช่นเสียง เป็นนาฬิกา ทำให้เมื่อเปลือกฝ้ายเสียงอย่างรวดเร็ว ฉันกระหืดกระหอบหายใจ -- แต่เจ้าหน้าที่ไม่ได้ยิน ฉันพูดเร็วขึ้น -- มากขึ้นอย่างรุนแรง แต่เสียงนั้นก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฉันลุกขึ้นเถียงเรื่องไม่เป็นเรื่องในคีย์สูงและมี gesticulations รุนแรง แต่เสียงนั้นก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำไมพวกเขาถึงไม่หายไป ? ฉันก้าวพื้นไปๆมาๆเท้าหนักๆ เช่นถ้าตื่นเต้นที่จะโกรธคำพูดของผู้ชาย . . . แต่เสียงที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง โอ้ พระเจ้า ! จะให้ฉันทำยังไง ? ชั้นโฟม . . . . . ผมร้อง -- ฉันสาบาน ! ผมเหวี่ยงเก้าอี้ที่ผมเคยนั่ง และขูดบนกระดานแต่เสียงนั้นก็ลุกขึ้นมาและยังคงเพิ่มขึ้น ดังขึ้น ดังขึ้น ดังขึ้นเรื่อยๆ -- -- ! และยังคงยิ้มแย้มคุยเล่นอย่างเพลิดเพลิน พวกเขาไม่ได้ยิน ? พระเจ้า ! . . . ไม่ ไม่ ! พวกเขาได้ยิน . . . พวกเขาสงสัย . . . พวกเขารู้ ! . . . พวกเขากำลังเยาะเย้ยสยองขวัญของฉัน ! - ฉันคิดว่า ฉันคิด แต่อะไรก็ดีกว่าความทรมานนี้ฉันทนได้มากกว่าการเยาะเย้ย ! ฉันทนรอยยิ้มหน้าไหว้หลังหลอกพวกนี้อีกต่อไป ! ฉันรู้สึกว่าต้องร้องกรี๊ด หรือตาย ! และตอนนี้ . . . อีกครั้ง -- ฟัง ดัง ! ดัง ! ดัง ! ดัง !