On Sunday I had to go to school Wit

On Sunday I had to go to school With the lazy The time to sit so unhappy with classes on that day and on that day, the class teacher was ordered to do homework. He returned to the hotel, I felt so tired, rest. I told myself that I do. Then I went to sleep comfortably. Over two hours I wake up. I look at the book, I was reminded of home. I wanted to do, but there is a lot to make me change my opinion. I want to hang out with friends, go shopping, go out for a meal. I do not want homework When I set out to do as you think. I forgot my homework and the next day I do not have enough time to attend to send home. And a teacher that In front of friends In the classroom I feel embarrassed I kick myself that if I went on a gluten from that day. It is not just teachers that are delivered as a friend
and as one of the important lessons of life in the classroom. We as students should study hard for the future should not be adhered to, but in my own opinion, too much can cause us to be irresponsible. Undisciplined
"Finally, everything stems from that."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันอาทิตย์ผมจะไปโรงเรียนด้วยความขี้เกียจ เวลานั่งเศร้าให้กับคลาวันที่ และ วันที่ ครูชั้นสั่งทำการบ้าน เขากลับไปโรงแรม ฉันรู้สึกเหนื่อย พักผ่อน ผมบอกตัวเองว่า ทำอย่างไร แล้ว ผมไปนอนหลับสบาย กว่าสองชั่วโมงที่ฉันตื่นขึ้นมา ดูหนังสือ ผมนึกถึงบ้าน ผมจะทำ แต่มีมากที่จะทำให้ฉันเปลี่ยนความคิดของฉัน อยากจะออกไปรับประทานอาหาร ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ไปช้อปปิ้ง ฉันไม่ต้องการบ้านเมื่อตั้งออกให้ทำอย่างคุณคิด ลืมบ้านของฉัน และในวันถัดไปฉันไม่มีเวลาพอที่จะเข้าไปส่งบ้าน และครูที่อยู่หน้าเพื่อนในห้องเรียน รู้สึกอายผมเตะเองที่ถ้าผมบนตังวัน มันไม่ใช่แค่ครูที่ส่งเป็นเพื่อน และ เป็นบทเรียนสำคัญของชีวิตในห้องเรียนอย่างใดอย่างหนึ่ง เรา เป็นนักเรียนควรศึกษาหนักสำหรับอนาคตควรไม่ต้องยึดถือ แต่ ในความ คิดของตัวเอง มากเกินไปอาจทำให้เรามีความรับผิดชอบ ไม่มีวินัย "ในที่สุด ทุกอย่างเกิดจากที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผมต้องไปโรงเรียนด้วยความขี้เกียจเวลาที่จะนั่งเพื่อให้ไม่มีความสุขกับการเรียนในวันนั้นและในวันนั้นครูประจำชั้นได้รับคำสั่งให้ทำบ้าน เขากลับไปที่โรงแรมผมก็รู้สึกว่าเหนื่อยมากส่วนที่เหลือ ผมบอกกับตัวเองว่าฉันทำ แล้วผมไปนอนหลับอย่างสบาย กว่าสองชั่วโมงผมตื่นขึ้นมา ฉันมองไปที่หนังสือเล่มนี้ผมนึกถึงบ้าน ฉันอยากจะทำ แต่มีเป็นจำนวนมากที่จะทำให้ผมเปลี่ยนความคิดของฉัน ฉันต้องการที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ไปช้อปปิ้งออกไปรับประทานอาหาร ฉันไม่ต้องการที่บ้านเมื่อฉันออกไปทำอย่างที่คุณคิด ฉันลืมทำการบ้านของฉันและในวันรุ่งขึ้นผมไม่ได้มีเวลามากพอที่จะเข้าร่วมกับส่งกลับบ้าน และครูผู้สอนที่ในหน้าของเพื่อนในห้องเรียนฉันรู้สึกอายผมเตะตัวเองว่าถ้าผมไปตังจากวันนั้น มันไม่ได้เป็นเพียงครูที่มีการส่งมอบเป็นเพื่อน
และเป็นหนึ่งในบทเรียนที่สำคัญของชีวิตในห้องเรียน เราเป็นนักเรียนควรเรียนอย่างหนักสำหรับอนาคตไม่ควรยึดติดกับ แต่ในความคิดของตัวเองมากเกินไปจะทำให้เราขาดความรับผิดชอบ วินัย
"ในที่สุดทุกอย่างที่เกิดขึ้นจากการที่."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันอาทิตย์ฉันต้องไปโรงเรียนด้วย ขี้เกียจ เวลานั่งไม่มีความสุขกับการเรียนในวันนั้น และในวันนั้น ครูชั้นถูกสั่งให้ทำการบ้าน กลับถึงโรงแรม ผมรู้สึกเหนื่อยๆ พักผ่อน ฉันบอกตัวเองว่าฉันทำอะไร จากนั้นผมก็นอนหลับสบาย กว่าสองชั่วโมงที่ฉันตื่น ฉันมองหนังสือเล่มนั้น มันทำให้ผมนึกถึงบ้าน ฉันต้องการจะทำ แต่ก็มีมาก ทำให้ฉันเปลี่ยนความคิดของฉัน ฉันอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อน ไปช้อปปิ้ง ไปทานข้าวด้วย ผมไม่อยากได้การบ้านเมื่อฉันตั้งค่าออกเพื่อทำอย่างที่คุณคิด ฉันลืมทำการบ้าน และในวันถัดไปผมไม่ได้มีเวลาพอที่จะไปส่งบ้าน และครูต่อหน้าเพื่อนๆ ในห้องเรียน ผมรู้สึกอายที่ผมเตะตัวเองว่าถ้าไปตังจากในวันนั้น มันไม่ได้เป็นเพียงครูที่ส่ง ในฐานะเพื่อนและเป็นหนึ่งในบทเรียนที่สำคัญของชีวิตในชั้นเรียน เราเป็นนักเรียนต้องตั้งใจเรียน เพื่ออนาคต ไม่ควรปฏิบัติตาม แต่ในความคิดของผม มากเกินไปจะทำให้เราต้องมีความรับผิดชอบ ชุลมุน" ในที่สุด ทุกอย่างเกิดจาก .