The rate of deforestation in Thaila

The rate of deforestation in Thailand is higher than in any Asian country except Nepal (Hirsch 1993:2) and possibly Borneo.

The official figures given by the Royal Forest Department (RFD) indicate that in 1961 (when the current drive toward economic development seriously began), 53 per cent of the nation was covered in forest.

By 1986, this figure dropped to between 25 and 29 per cent. Nongovernmental organization (NGO) estimates place the current figure as low as 15 per cent (Hirsch 1993:26-27; Pinkaew and Rajesh 1991:22-23; Trebuil 1995:68).

These figures represent a decrease from approximately 75 per cent forest cover in 1913 (Hirsch 1993:27).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการทำลายป่าในประเทศไทยจะสูงกว่าประเทศเอเชียใด ๆ ยกเว้นเนปาล (เฮิร์ช 1993:2) และอาจรวมถึงบอร์เนียวตัวเลขอย่างเป็นทางการที่กำหนดโดยจะรอยัลฟอเรสท์แผนกร็อกฟอร์ด (RFD) บ่งชี้ว่า ใน 1961 (เมื่อไดรฟ์ปัจจุบันไปยังการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างจริงจังเริ่มต้น), ร้อยละ 53 ของประเทศถูกปกคลุมในป่าโดย 1986 รูปนี้หลุดไประหว่าง 25 และร้อยละ 29 ประเมินองค์กรเอกชน (NGO) ใส่ตัวเลขปัจจุบันต่ำสุดเป็นร้อยละ 15 (1993:26 เฮิร์ช-27 ปิ่นแก้วและ Rajesh 1991:22-23 Trebuil 1995:68)ตัวเลขเหล่านี้แสดงถึงการลดลงจากประมาณร้อยละ 75 ป่า 2456 (1993:27 เฮิร์ช)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการตัดไม้ทำลายป่าในประเทศไทยสูงกว่าในประเทศในเอเชียยกเว้นประเทศเนปาล (เฮิร์ช 1993: 2). และอาจบอร์เนียวตัวเลขอย่างเป็นทางการที่กำหนดโดยกรมป่าไม้ (กรมป่าไม้) ระบุว่าในปี 1961 (เมื่อไดรฟ์ปัจจุบันที่มีต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างจริงจัง เริ่ม) ร้อยละ 53 ของประเทศที่ถูกปกคลุมในป่า. โดยปี 1986 ตัวเลขนี้ลดลงไประหว่าง 25 และร้อยละ 29 องค์กรพัฒนาเอกชน (NGO) ประมาณการวางรูปปัจจุบันที่ต่ำเป็นร้อยละ 15 (เฮิร์ช 1993: 26-27; ปิ่นแก้วและราเจ 1991: 22-23; Trebuil 1995: 68). ตัวเลขเหล่านี้แสดงถึงการลดลงจากประมาณ 75 ต่อร้อยป่า ครอบคลุมในปี 1913 (เฮิร์ช 1993: 27)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราการตัดไม้ทำลายป่าในไทยสูงกว่าในประเทศเอเชีย ยกเว้น เนปาล ( เฮิร์ช 1993:2 ) และอาจจะแบ่ง

ที่ตัวเลขอย่างเป็นทางการที่กำหนดโดยกรมป่าไม้ ( กรมป่าไม้ ) ระบุว่า ในปี 1961 ( เมื่อปัจจุบันขับต่อการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างจริงจังเริ่ม ) , 53 เปอร์เซ็นต์ของประเทศที่ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้

โดย 1986 ตัวเลขนี้ลดลงไประหว่าง 25 และ 29 เปอร์เซ็นต์องค์กรเอกชน ( เอ็นจีโอ ) ประมาณการวางรูปปัจจุบันเป็นต่ำเป็นร้อยละ 15 ( เฮิร์ช 1993:26-27 ; ปิ่นแก้วและราเยซ 1991:22-23 ; trebuil 1995:68 )

ตัวเลขเหล่านี้เป็นตัวแทนของการลดลงจากประมาณร้อยละ 75 ต่อปกป่าในปี 1913 ( เฮิร์ช 1993:27 )