This kind of objection to the stark

This kind of objection to the stark opposition of colonizer and colonized is a common critique of post-colonial writing that is made by various scholars. Another relatively sympathetic critic, Frederick Cooper, brings up the issue of complicity among the colonized elites who often embraced Western ideas and the need to recognize that Orientalist categories were jointly produced by colonizers and native elites. In an American Historical Review forum on subaltern studies, he proposed that that the categories of colonialism and nationalism be treated with more flexibility and sensitivity to their context. Thus not only should notions of modernity, citizenship, liberalism, equality, etc., be seen in their changing context, but subaltern agency can perhaps be found in the ways that “natives” often disassemble these categories and make something else of them.14 Several of these comments are useful, but I see them more as enriching the project since the basic point – the assumption of a stark opposition between colonizer and colonized – is applicable, if at all, only to an early version of postcolonial writing, as for instance, in Said's Orientalism and the early subaltern historical writings. In truth, in the last ten years or so, postcolonial writing has become full of such terms as hybridity, heterogeneity, and that favorite expression of literary theorists: catachresis, defined by Gayatri Spivak as “reversing, displacing, and seizing the apparatus of value-coding

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดของมรดกฝ่ายตรงข้ามสิ้นเชิงของ colonizer นี้ และยึดครองได้เขียนโพสต์โคโลเนียลที่ทำ โดยนักวิชาการต่าง ๆ วิจารณ์ทั่วไป อื่นก็ค่อนข้างเห็นอกเห็นใจ เฟรเดอริกคูเปอร์ นำปัญหาเข้าไประหว่างฝ่ายอนุรักษ์ยึดครองที่มักจะกอดความคิดตะวันตกและต้องรู้จักว่า Orientalist ประเภทร่วมผลิต โดย colonizers และพื้นเมืองที่ร่ำรวย ในเวทีการทบทวนประวัติศาสตร์อเมริกันในศึกษา subaltern เขาเสนอที่ที่ประเภทของลัทธิชาตินิยมได้รับความยืดหยุ่นมากขึ้นและความไวกับบริบทของตน ดังนั้น ควรไม่เพียงแต่ความเข้าใจของความทันสมัย สัญชาติ เสรี นิยม ความเสมอภาค ฯลฯ เห็นการเปลี่ยนบริบท แต่สำนัก subaltern ทีสามารถพบได้ในแบบที่ "ชาวพื้นเมือง" มักจะแยกชิ้นส่วนประเภทเหล่านี้ และทำสิ่งอื่นของ them.14 ข้อคิดเห็นต่าง ๆ เหล่านี้มีประโยชน์ แต่เห็นพวกเขามากขึ้นเป็นการเสริมโครงการตั้งแต่พื้นฐาน ชี้ – สมมติฐานของฝ่ายตรงข้ามสิ้นเชิงระหว่าง colonizer และยึดครอง – เป็น ถ้าทั้งหมด เฉพาะในรุ่นแรก ๆ เขียนวาท สำหรับอินสแตนซ์ Orientalism ของกล่าวว่าและงานเขียนทางประวัติศาสตร์ของ subaltern ก่อน ในความจริง ในสิบปีหรือมากกว่านั้น วาทเขียนได้กลายเป็นเต็มไปด้วยเงื่อนไขเช่น hybridity, heterogeneity และนิพจน์ที่ชื่นชอบของ theorists วรรณกรรม: catachresis กำหนด โดยแวคค์ Gayatri "กลับ ฎพยัคฆ์ และเครื่องมือของการกำหนดค่าปฏิบัติการยึดสถาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดนี้ของคัดค้านของฝ่ายค้าน สตาร์คและเป็นผู้วิจารณ์ทั่วไป colonizer อาณานิคมหลังอาณานิคมของการเขียนที่ทำโดยนักวิชาการต่าง ๆ อื่นค่อนข้างขี้สงสารนักวิจารณ์ เฟรเดอริค คูเปอร์มาอัพเรื่องของการสมรู้ร่วมคิดระหว่างอาณานิคมชนชั้นที่มักจะโอบกอดความคิดตะวันตกและต้องรับรู้ว่า orientalist ประเภทที่ผลิตร่วมกันโดย colonizers และชนชั้นพื้นเมือง ชาวอเมริกันทบทวนประวัติศาสตร์ในฟอรั่ม subaltern ศึกษา เขาเสนอว่า ประเภทของลัทธิอาณานิคมและลัทธิชาตินิยมจะรักษาด้วยเพิ่มความยืดหยุ่นและความไวต่อบริบทของตนดังนั้นไม่เพียง แต่ให้ความคิดของความทันสมัย ความเป็นเสรีนิยมความเสมอภาค ฯลฯ จะเห็นได้ในบริบทของการเปลี่ยนแปลง แต่หน่วยงาน subaltern บางทีสามารถพบได้ในวิธีที่ " ชาวพื้นเมือง " มักจะถอดประเภทเหล่านี้และทำสิ่งอื่น them.14 หลายความคิดเห็นเหล่านี้จะเป็นประโยชน์แต่ผมเห็นมันเป็นสมบูรณ์โครงการตั้งแต่จุดพื้นฐาน–การสันนิษฐานของฝ่ายค้านสิ้นเชิงระหว่าง colonizer และ colonized –ใช้ได้ , ถ้าที่ทั้งหมด แต่เป็นรุ่นแรกของการเขียนวรรณคดี สำหรับอินสแตนซ์ พูดถึงตะวันออกและต้น subaltern งานเขียนทางประวัติศาสตร์ . ในความจริง ในช่วงสิบปีหรือดังนั้นการเขียนวรรณคดีได้กลายเป็นเต็มรูปแบบของเงื่อนไขเช่น Hybridity สามารถ , และการแสดงออกที่ชื่นชอบของนักทฤษฎีวรรณกรรม : catachresis ที่กําหนดโดยกายาตรีสปีเวิกเป็น " ย้อนกลับ , แทนที่ , และยึดเครื่องมือการเข้ารหัส
ค่า