Detail is that special something, t

Detail is that special something, that je ne sais quoi that sets Realism apart from other literary schools. Detail is the stuff that Realist writers use to weave their magic with: these writers immerse us in so much detail that we can't help but believe that what we're reading is real.

How did this technique start? With a couple of Frenchies, actually. Honoré de Balzac and Gustave Flaubert took the use of detail to a new level in their novels about French life. Open up Cousin Bette or Madame Bovary, and you'll find an encyclopedia of teeny-tiny details: food, clothes, landscapes, social habits: you name it. These works became models of Realist technique, both in France and abroad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายละเอียดเป็นพิเศษบางสิ่งบางอย่าง ที่ je ne sais คัวที่ตั้งความสมจริงแตกต่างจากโรงเรียนอื่น ๆ วรรณกรรม รายละเอียดเป็นสิ่งที่นักเขียน Realist ใช้ทอมายากลของพวกเขาด้วย: นักเขียนเหล่านี้สัมผัสเราในรายละเอียดมากว่า เราไม่สามารถช่วย แต่เชื่อว่า สิ่งที่เรากำลังอ่านเป็นจริงวิธีเทคนิคนี้เริ่มต้น กับคู่ของ Frenchies จริง ฝรั่งเศสและ Gustave Flaubert เอารายละเอียดการใช้งานไปยังระดับใหม่ในนิยายของตนเองเกี่ยวกับชีวิตที่ฝรั่งเศส เปิดเบตลูกพี่ลูกน้องหรือมาดาม Bovary และคุณจะพบกับสารานุกรมของรายละเอียดที่เล็กจิ๋ว: อาหาร เสื้อผ้า ภูมิทัศน์ พฤติกรรมทางสังคม: คุณชื่อ ผลงานเหล่านี้กลายเป็น รุ่น Realist เทคนิค ทั้ง ในฝรั่งเศสและต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายละเอียดก็คือว่าบางสิ่งที่พิเศษที่ Je NE Quoi Sais ที่กำหนดธรรมชาตินอกเหนือจากโรงเรียนวรรณกรรมอื่น ๆ รายละเอียดเป็นสิ่งที่นักเขียนจริงใช้ในการสานความมหัศจรรย์ของพวกเขาด้วย:. นักเขียนเหล่านี้เราแช่ในรายละเอียดมากที่เราไม่สามารถช่วย แต่เชื่อว่าสิ่งที่เรากำลังอ่านที่เป็นจริงไม่เทคนิคนี้เริ่มต้นอย่างไร กับคู่ของฝรั่งเศสที่, จริง Honoréเดอบัลซัคและกุสตาฟฟลอว์เอาการใช้งานของรายละเอียดในระดับใหม่ในนิยายของพวกเขาเกี่ยวกับชีวิตของฝรั่งเศส เปิดลูกพี่ลูกน้องเบ็ตตีหรือมาดาม Bovary และคุณจะพบสารานุกรมของรายละเอียดเล็กเล็ก ๆ : อาหาร, เสื้อผ้า, ภูมิทัศน์, นิสัยทางสังคม: คุณชื่อมัน ผลงานเหล่านี้ได้กลายเป็นรูปแบบของเทคนิคความจริงทั้งในฝรั่งเศสและต่างประเทศ