Li Jingjing still felt that it was

Li Jingjing still felt that it was a waste to spend so much, but didn’t know what to say.



“Don’t worry Miss, you supplied our shop with such a beautiful feature photo, we will sell these at half price.” The sales lady kindly smiled and said, “Originally it’s over 6400 dollars, but this time we will gift you, our guests 3 sets, and only collect 3000 dollars.”



To Yang Chen 3000 dollars was indeed inexpensive, and he immediately swiped his card to make the payment.



Yet Li Jingjing instead felt regretful, 3000 dollars was about her salary for half a month, she suspected that the cost of all her clothes combined since childhood didn’t even reach 3000 dollars, yet today 3000 dollars were spent buying clothes for her.



“Alright, my princess, it’s getting late, right now many people are getting off work, and the traffic will be heavy. When we reach Heavenly Province it should be around 6PM, let’s go.”



After Li Jingjing firmly made the decision to pay Yang Chen back in the future, she pushed those thoughts behind, and happily held Yang Chen’s hand as they left the store.



But just as the two were about to enter the elevator, Li Jingjing’s phone rang, and she picked up the phone. With a burdened expression she spoke, “I’m sorry Group Leader Jiang, I had some matters to attend to with my brother this afternoon, my brother is now going over with me. Thank you for your good intentions.”



Waiting till she hung up the phone, Li Jingjing apologetically smiled and said, “That was my English Group Leader calling, today’s gathering is organised by him. He said he went to school to pick me up but I wasn’t there, and I told him you are going there with me, and he approved.”



“That group leader of yours was a man, right?” Yang Chen’s ears were sensitive, and could obviously tell that the man’s voice on the phone was somewhat unhappy.



“Yep……” Li Jingjing lowered her head.



“Is he wooing you?” Yang Chen playfully asked.



Li Jingjing hurriedly shook her head, and spoke in a panicked manner, “There’s nothing between him and me, big brother Yang, I even distributed the flowers he gave me to the other female teachers, one for each person!”



Yang Chen didn’t know whether to laugh or to cry, the girl’s cute thoughts made him extremely tempted to pinch her cheeks, “I think you’re the one who shouldn’t let your imaginations run wild. Let’s go, don’t let them wait for too long.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิต Li ยังรู้สึกว่า มันเสียจะใช้จ่ายมาก แต่ไม่ทราบว่าจะพูด "ไม่ต้องกังวลนางสาว คุณให้ร้านของเรา มีภาพถ่ายที่สวยงามคุณลักษณะดังกล่าว จะจำหน่ายที่ราคาครึ่งหนึ่ง" ผู้หญิงขายกรุณายิ้ม และกล่าว ว่า "เดิม เป็นมากกว่า 6400 ดอลลาร์ แต่ครั้งนี้เราจะของขวัญคุณ เราเข้า 3 ชุด และเก็บรวบรวม 3000 เหรียญ เท่านั้น" Yang Chen 3000 ดอลลาร์ ได้ราคาไม่แพงแน่นอน และเขาทันทีรูดบัตรของเขาต้องจ่ายเงิน ยังไม่ ได้ผลิต Li แทนรู้สึกเศร้าเสียใจต่อ 3000 ดอลลาร์ เกี่ยวกับเงินเดือนของเธอเดือนครึ่ง เธอสงสัยว่า ต้นทุนของเสื้อผ้าของเธอที่รวมตั้งแต่วัยเด็กแม้จะไม่ถึง 3000 ดอลลาร์ แต่วันนี้ 3000 ดอลลาร์ ใช้ไปซื้อผ้าสำหรับเธอ "ไม่เป็นไร เจ้าหญิงของฉัน ได้รับสาย ตอนนี้หลายคนได้รับการปิดการทำงาน และการจราจรจะหนัก เมื่อเราเข้าถึงควรจะประมาณ 18.00 น.จังหวัดแห่งสวรรค์ ลองไป" หลังจากผลิตหลี่มั่นตัดสินใจคืน Yang Chen ในอนาคต เธอผลักดันความคิดเหล่านั้นอยู่เบื้องหลัง และมีมือถืออย่างมีความสุข Yang Chen เป็นพวกเขาซ้ายเก็บ แต่เหมือนว่าทั้งสองได้ไปลิฟต์ Li ผลิตโทรศัพท์รัง และเธอยกหูโทรศัพท์ ด้วยการแสดงออกที่เป็นภาระ เธอพูด "ผมขอโทษกลุ่มผู้นำเจียง ฉันมีเรื่องบางอย่างร่วมไปกับพี่บ่ายนี้ ขณะนี้ไปกว่าพี่ชายของฉันกับฉัน ขอบคุณสำหรับความตั้งใจที่ดีของคุณ รอจนเธอวางหูโทรศัพท์ ผลิต Li apologetically ยิ้ม และกล่าว ว่า "ว่าคือของฉันภาษาอังกฤษหัวหน้า กลุ่มโทร ชุมนุมวันนี้จัด โดยเขา เขากล่าวว่า เขาไปโรงเรียนมารับ แต่ผมไม่มี และผมบอกคุณจะมีกับฉัน และเขาได้รับการอนุมัติ" "ผู้นำกลุ่มที่คุณเป็นคน ขวา" Yang Chen หูบอบบาง และเห็นได้ชัดสามารถบอกว่า เสียงของคนบนโทรศัพท์คยักษ์นั้น "ครับ..." Li ผลิตลดหัวของเธอ "คือเขา wooing คุณ" Yang Chen ถามเล่น Li ผลิตรีบส่ายหัวของเธอ และพูดในลักษณะ panicked "มีอะไรอยู่ระหว่างเขาและฉัน พี่ใหญ่ยาง ฉันแจกจ่ายดอกไม้ที่เขาให้ฉันไปอื่น ๆ หญิงครู หนึ่งสำหรับแต่ละบุคคลแม้" Yang Chen ไม่รู้ว่า จะหัวเราะ หรือร้องไห้ ความคิดที่น่ารักของหญิงสาวทำให้เขามากอยากหยิกแก้มของเธอ "ผมคิดว่า คุณเป็นคนหนึ่งที่ไม่ควรปล่อยให้จินตนาการของคุณเรียกป่า ไปกันเถอะ อย่าปล่อยให้พวกเขารอนานเกินไป "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลี่ jingjing ยังรู้สึกว่ามันเปล่าประโยชน์ที่จะใช้จ่ายมากแต่ไม่รู้จะพูดอะไร" ไม่ต้องห่วงครับ คุณมาที่ร้านของเราด้วยเช่น คุณลักษณะสวยงาม ภาพถ่าย เราจะขายในราคาครึ่งหนึ่ง " ผู้หญิงขายกรุณายิ้มและกล่าวว่า " เดิมทีมันกว่า 6 , 400 ดอลลาร์ แต่ครั้งนี้เราต้อง ของขวัญที่คุณให้แขก 3 ชุด และเก็บเพียง 3000 เหรียญ .หยางเฉิน 3000 เหรียญครับ ราคาไม่แพง และทันทีที่เขารูดบัตรของเขาต้องจ่ายเงินแต่หลี่ jingjing แทนรู้สึกเสียดาย 3000 ดอลลาร์ประมาณเงินเดือนของเธอครึ่งเดือน เธอสงสัยว่าค่าใช้จ่ายของเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอรวมตั้งแต่ยังวัยเด็กไม่ได้ถึง 3 , 000 ดอลลาร์ แต่วันนี้ 3000 ดอลล่าร์ไปซื้อเสื้อผ้าให้เธอ" เอาล่ะ เจ้าหญิงของผม มันดึกแล้ว ตอนนี้หลายคนกำลังเลิกงาน และการจราจรจะหนาแน่น เมื่อเราเข้าถึงสวรรค์ จังหวัดก็น่าจะประมาณ 6 โมงเย็น ไปเถอะ "หลังจากที่หลี่ jingjing มั่นตัดสินใจจ่ายหยางเฉินกลับในอนาคต เธอก็ปัดความคิดเหล่านั้นไว้เบื้องหลัง และเป็นสุขที่จัดขึ้นของหยางเฉินมือพวกเขาออกไปจากร้านแต่ขณะที่ทั้งสองกำลังจะเข้าไปในลิฟต์ , หลี่ jingjing โทรศัพท์ดังขึ้น เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เธอพูดด้วยสีหน้าลำบากใจ ขอโทษหัวหน้า คัง ฉันมีเรื่องบางอย่าง ที่ต้องเข้าร่วมกับพี่ชายค่ะ พี่ชายของฉัน ตอนนี้ไปกับฉัน ขอบคุณสำหรับความตั้งใจดีของคุณ .รอจนกว่าเธอวางสายโทรศัพท์ หลี่ jingjing ขอโทษยิ้มและกล่าวว่า " ที่เป็นภาษาอังกฤษ หัวหน้าโทรมา วันนี้จัดโดยเขา เขาบอกว่า เขาไปโรงเรียนเพื่อรับฉันแต่ฉันไม่อยู่ที่นั่น และฉันบอกเขาว่า คุณจะไปกับผม และเขาได้รับการอนุมัติ . "" กลุ่มผู้นำของนายเป็นผู้ชายใช่มั้ย ? " หูหยางเฉิน มีความไว และสามารถเห็นได้ชัดว่า เสียงของชายในโทรศัพท์ก็ค่อนข้างไม่พอใจ" อืม . . . . . . . " Li jingjing ลดหัวของเธอ" เขาจะจีบคุณ " หยางเฉินเล่นถามหลี่ jingjing รีบส่ายหน้า และพูดในลักษณะที่ตื่นตระหนก " มีอะไรระหว่างเขา และ ฉัน ยัง พี่ชาย ผมแจกดอกไม้ให้กับหญิงอื่น ครูหนึ่งสำหรับแต่ละคน "หยางเฉิน ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ ความคิดของหญิงสาวที่น่ารัก ทำให้เขายิ่งอยากหยิกแก้มของเธอ " ฉันคิดว่าคุณไม่ควรปล่อยให้จินตนาการของคุณเรียกป่า ไปกันเถอะ อย่าให้คอยนาน