where T12ðtÞ;DðtÞ; gðXÞ; f jðXÞ and

where T12ðtÞ;DðtÞ; gðXÞ; f jðXÞ and hjðXÞ are all known functions of their respective arguments and now here we have only one
relaxation function (i ¼ 1 in the expression (14)) as opposed to two in the compressible case (14). In particular, equating (20)
with (19) we must choose

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ T12ðtÞ; DðtÞ gðXÞ f jðXÞ และ hjðXÞ ฟังก์ชันชื่อดังทั้งหมดของอาร์กิวเมนต์ของพวกเขาเกี่ยวข้อง และที่นี่เรามีเพียงคนเดียวเป็นฟังก์ชัน (i 1 ¼ในนิพจน์ (14)) ตรงข้ามกับในกรณีกระชับข้อมูลได้ (14) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง equating (20)ด้วย (19) เราต้องเลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่T12ðtÞ; DðtÞ; gðXÞ; ฉjðXÞhjðXÞและฟังก์ชั่นที่รู้จักกันทั้งหมดของการขัดแย้งของตนและตอนนี้ที่นี่เรามีเพียงหนึ่งฟังก์ชั่นการผ่อนคลาย (i ¼ที่ 1 ในการแสดงออก (14)) เมื่อเทียบกับสองในกรณีที่อัด (14)
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเท่า (20)
กับ (19) เราจะต้องเลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ T12 ð T T ÞðÞ ; D ; G Þð x ; F J ð x Þ Hj X และðÞทุกคนรู้จักหน้าที่ของตน ข้อโต้แย้งและตอนนี้เรามีเพียงหนึ่ง
ผ่อนคลายฟังก์ชัน ( ผม¼ 1 ในการแสดงออก ( 14 ) ตรงข้ามกับสองได้ ( ในกรณี 14 ) โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับ ( 20 )

( 19 ) เราต้องเลือก