DiscussionLong-term databases on th

Discussion
Long-term databases on the tagging and recapture of C. mydas on the east coast of Australia and in New Caledonia revealed multiple migrations across the Coral Sea showing heterogeneous patterns in connectivity between C. mydas nesting and feeding grounds across the Coral Sea. Despite low tag recovery, migratory paths spanned the entirety of the Coral Sea with considerable longevity between mark and recaptures periods.
Low Tag Recovery
Low tag recoveries could be explained by several factors. Firstly, a very high dispersal rate in the South Pacific. The individuals found nesting in New Caledonia are likely to be foraging on every reef and seagrass pasture within the Southwest Pacific region, thus making it difficult to recapture them (or be informed of their recapture) from areas with low human populations. Secondly, very high loss rate of tags. If a turtle loses its tag then when it is encountered again it is not seen as a recapture. However, there are much higher rates of tag recoveries at dedicated tagging–recapture study sites in Australia of breeding C. mydas returning for nesting in subsequent years and in foraging areas . Thirdly, high anthropogenic impact. The low proportion of recaptures could be explained by high numbers being killed for food consumption, as bycatch or by pollution; and finally low percentage of tag return. People are often reluctant to return tags to the appropriate authorities as it is prohibited to hunt turtles in New Caledonia since 2009 (although exceptions are made for traditional purposes).
Post–Nesting Trends
The different species of sea turtles are dissimilar in many ways, but one behavior they have in common is that they return to the area where they hatched in order to reproduce, a phase often referred to as “natal homing. A way to study this period is to tag turtles as they are leaving the beach after nesting and study their migration back to their feeding grounds. Many studies have looked at different hypothesis on how certain taxa migrate and many specifically on sea turtles but very little is known on why and what pathways do they use. Here we try to provide records to understand the underlying patterns of C. mydas dispersion in the South Pacific by looking at the tag recoveries geographically. Tag recoveries from females tagged at D’Entrecasteaux atolls were found all along the QLD coast, in PNG and also around the main island of New Caledonia. We found a very clear west-ward trend for post-nesting migration when nesting occurred in New Caledonia. This has been reported previously from the central South Pacific where 96% of individuals in the study migrated westward and more specifically to Fiji. The explanation given was that Fiji has large areas of seagrass and algae. No record has been found of C. mydas migrating from New Caledonia to Fiji but two individuals have also been recorded to travel from French Polynesia to New Caledonia, thus going past Fiji. Within the same study, five individuals were tracked from French Polynesia to Fiji. More factors are likely at play to explain the observed westward trend besides the abundance of food resources. Moreover, three females known to nest in New Caledonia were found feeding on Heron Reef, while 23 females known to nest on Heron Island were found in New Caledonia. Turtles born on Heron Island therefore seem to have enough forage near their nesting grounds so why travel 1300 km to feed, with increased energy demands associated with long migration. Taken together, these findings lend strength to the hypothesis that more cues are used by sea turtles to choose their feeding grounds than just the abundance and proximity of food sources. Several species from the family Salmonidae have a similar pattern of natal-homing but their migration seems to be explained by a feeding pattern and a trail of pheromones left by descending smolt that triggers the migration which is not proven in sea turtles. The composition of foraging aggregations seems to be also influenced by currents and the Earth’s geomagnetic field but not all individuals choose to settle in the exact same way, otherwise individuals coming from the same rookery and born in the same year at one rookery would all be found in one feeding ground, which is not the case. A recent hypothesis is that foraging site selection reflects passive drift experienced by hatchlings thus the adult’s movements seems to be directed by constant currents from breeding sites. The North Caledonian Jet (NJC) and the South Caledonian Jet (SCJ) both have a western direction thus possibly pushing hatchlings towards Australia. However, this does not explain the eastern trend of turtles known for nesting in Australia and found feeding in New Caledonian waters as these currents now act as restraints. This pattern of ocean crossing is also found in loggerhead turtles (Caretta caretta). This was proven genetically and by tag recoveries, showing individuals feeding in Australia and belon

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาฐานข้อมูลระยะยาวในการแท็กและคืน mydas C. บนชายฝั่งตะวันออก ของออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์เปิดเผยหลายโยกย้ายข้ามทะเลปะการังแสดงรูปแบบที่แตกต่างกันในการเชื่อมต่อระหว่าง C. mydas รัง และกินบริเวณข้ามทะเลคอรัล แม้จะกู้ต่ำแท็ก เส้นทางอพยพขยายทั้งหมดของปะการังมีมากระหว่างเครื่องหมายและ recapturesกู้คืนแท็กต่ำฟื้นตัวต่ำแท็กอาจสามารถอธิบายได้ ด้วยปัจจัยต่าง ๆ ประการแรก แพร่กระจายสูงอัตราในแปซิฟิกใต้ บุคคลที่พบในนิวซีแลนด์มีแนวโน้มที่จะจับเหยื่อในทุกแนวปะการัง และหญ้าทะเลทุ่งหญ้าในเขตแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้ จึง ทำให้ยากที่จะเรียกคืนได้ (หรือได้รับการแจ้งการคืน) จากพื้นที่ที่มีประชากรมนุษย์ต่ำ ประการที่สอง อัตราการสูญเสียที่สูงมากของแท็ก ถ้าเต่าหมดของแท็ก แล้วเมื่อมันพบ อีกไม่ถือเป็นการคืน อย่างไรก็ตาม มีอัตราสูงของการฟื้นตัวของแท็กที่ไซต์เฉพาะแท็ก – คืนศึกษาในออสเตรเลียของพันธุ์ C. mydas กลับรัง ในปีต่อ ๆ มา และ ในพื้นที่จับเหยื่อ ประการที่สาม ผลกระทบสูงที่มาของมนุษย์ สัดส่วนต่ำของ recaptures อาจสามารถอธิบายได้ ด้วยตัวเลขสูงที่ถูกฆ่าเพื่อการบริโภคอาหาร เป็น bycatch หรือ มลพิษ และสุดท้าย ละของแท็กกลับ ผู้คนมักอยากกลับแท็กไปกับหน่วยงานต่าง ๆ ที่ห้ามการล่าเต่าในนิวซีแลนด์ตั้งแต่ 2009 (แม้ว่าจะทำข้อยกเว้นสำหรับวัตถุประสงค์ดั้งเดิม)แนวโน้มลง – รังเต่าทะเลพันธุ์ต่าง ๆ แตกต่างกันมากมาย แต่ลักษณะการทำงานหนึ่งมีความ ว่า พวกเขากลับไปยังพื้นที่ที่พวกเขาฟักเพื่อสร้าง ขั้นตอนการมักเรียกว่า "งยังจึง วิธีการศึกษาระยะเวลานี้คือการแท็กเต่าจะออกจากชายหาดหลังจากซ้อน และศึกษาการที่ย้ายไปสวนให้อาหารของพวกเขา ศึกษาจำนวนมากได้มองไปที่สมมติฐานที่แตกต่างกันวิธีแท็กซ่าบางโยกย้ายและมากโดยเฉพาะในเต่าทะเล แต่น้อยมากรู้จักเกี่ยวกับเหตุผลและพวกเขาใช้เส้นทางใด นี่เราพยายามให้ระเบียนเพื่อให้เข้าใจรูปแบบพื้นฐานของ C. mydas กระจายในแปซิฟิกใต้ โดยดูที่ฟื้นตัวแท็กภูมิศาสตร์ ตรวจพบพร้อมแท็กจากหญิงแท็กที่ดอนเตรแคสโตหินปะการังชายฝั่งทั้งหมดตาม QLD ใน PNG และรอบเกาะหลักของสกอตแลนด์ใหม่ เราสามารถพบแนวโน้มต้องเวสต์วาร์ดที่หลังรังโยกย้ายเมื่อซ้อนเกิดขึ้นในนิวแคลิโดเนีย นี้มีการรายงานก่อนหน้านี้ จาก แปซิฟิกใต้เซ็นทรัลที่ 96% ของบุคคลในการศึกษาย้ายให้ช้าลง และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การฟิจิ คำอธิบายให้ถูกว่า ฟิจิมีพื้นที่ขนาดใหญ่ของหญ้าทะเลและสาหร่าย ไม่พบของ C. mydas ย้ายจากนิวแคลิโดเนียฟิจิ แต่คนทั้งสองมียังการบันทึกการเดินทางจากเฟรนช์จะนู จึง จะผ่านฟิจิ ในการศึกษาเดียวกัน บุคคลที่ห้าถูกติดตามจากเฟรนช์ฟิจิ ปัจจัยอื่น ๆ มีแนวโน้มที่เล่นเพื่ออธิบายแนวโน้มทางตะวันตกจากการสังเกตนอกเหนือจากความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรอาหาร นอกจากนี้ สามหญิงทราบว่ารังในนิวซีแลนด์พบกินนกฟ ในขณะที่เพศหญิง 23 รังนกเกาะที่รู้จักกันที่พบในนิวซีแลนด์ เต่าที่เกิดบนเกาะเฮรอนดังนั้นดูเหมือนจะ มีพอดอกไม้ใกล้บริเวณรังของพวกเขาดังนั้น ทำไมอาหาร ความต้องการพลังงานเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการโยกย้ายยาว 1300 กม. นำมารวมกัน ผลเหล่านี้ยืมการสมมติฐานว่า สัญลักษณ์เพิ่มเติมใช้ โดยเต่าทะเลจะเลือกบริเวณของพวกเขาให้อาหารมากกว่าแค่อุดมสมบูรณ์ใกล้แหล่งอาหาร หลายสายพันธุ์จากตระกูล Salmonidae มีลวดลายคล้ายของจึงงยัง แต่ดูเหมือนว่าการโยกย้ายของพวกเขาจะสามารถอธิบายได้ ด้วยรูปแบบการให้อาหารและการเดินของฟีโรโมนโดยเรียง smolt ที่ก่อให้เกิดการโยกย้ายที่ไม่ได้รับการพิสูจน์ในเต่าทะเล องค์ประกอบของจับเหยื่อรวมดูเหมือนจะยังได้รับอิทธิพลจากกระแสและโลก geomagnetic ฟิลด์ แต่บุคคลไม่เลือกชำระในลักษณะเดียวกันที่แน่นอน บุคคลอื่น ๆ ที่มาจาก rookery เดียวกัน และเกิดในปีเดียวกันที่หนึ่ง rookery ทั้งหมดพบในอาหารหนึ่งพื้นดิน ซึ่งไม่ใช่กรณี สมมติฐานล่าคือ ว่า เลือกไซต์จับเหยื่อสะท้อนแฝงลอยจากงูจึง เคลื่อนไหวของผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนจะตามกระแสคงที่จากเว็บไซต์การปรับปรุงพันธุ์นำ เหนือมหา Jet (NJC) และใต้มหา Jet (SCJ) ทั้งสองมีทิศทางตะวันตกจึง อาจจะกดงูต่อออสเตรเลีย อย่างไรก็ตาม นี้ไม่อธิบายแนวทางตะวันออกของเต่าสำหรับซ้อนในออสเตรเลีย และให้อาหารในน้ำมหาใหม่ ตามกระแสเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นพนักพิง ยังมีพบรูปแบบนี้ของข้ามมหาสมุทรในเต่าหัวค้อนแห่ง (Caretta caretta) นี้ถูกพิสูจน์ทางพันธุกรรม และฟื้น ตัวแท็ก แสดงบุคคลที่ให้อาหารในออสเตรเลียและแสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
ฐานข้อมูลระยะยาวในการแท็กและยึดของซีนุบนชายฝั่งตะวันออกของออสเตรเลียและในนิวแคลิโดเนียเปิดเผยว่าการโยกย้ายหลายข้ามทะเลคอรัลแสดงรูปแบบที่แตกต่างกันในการเชื่อมต่อระหว่างซีนุรังและการให้อาหารข้ามทะเลคอรัล แม้จะมีการกู้คืนแท็กต่ำเส้นทางอพยพทอดความสมบูรณ์ของแนวปะการังทะเลกับยืนยาวมากระหว่างมาร์คและ recaptures งวด.
แท็กต่ำกู้
กลับคืนแท็กต่ำอาจเกิดจากปัจจัยหลายประการ ประการแรกมีอัตราการแพร่กระจายสูงมากในแปซิฟิกใต้ บุคคลที่พบทำรังในนิวแคลิโดเนียมีแนวโน้มที่จะหาอาหารในทุกแนวปะการังและหญ้าทะเลทุ่งหญ้าในภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้จึงทำให้มันยากที่จะเอาคืนพวกเขา (หรือได้รับแจ้งรำลึก) ได้จากพื้นที่ที่มีประชากรมนุษย์ต่ำ อัตราการสูญเสียประการที่สองที่สูงมากของแท็ก หากเต่าสูญเสียแท็กแล้วเมื่อมันถูกพบอีกครั้งก็ไม่เห็นเป็นรำลึก แต่มีอัตราที่สูงมากของการกลับคืนแท็กที่ทุ่มเทเว็บไซต์การศึกษาการติดแท็ก-รำลึกในออสเตรเลียพันธุ์ซีนุกลับมาทำรังในปีต่อ ๆ มาและในพื้นที่หาอาหาร ประการที่สามผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์สูง สัดส่วนที่ต่ำของ recaptures อาจจะอธิบายได้ด้วยตัวเลขที่สูงถูกฆ่าเพื่อการบริโภคอาหารเป็น bycatch หรือมลพิษ และร้อยละต่ำที่สุดของการกลับมาแท็ก คนมักจะไม่เต็มใจที่จะกลับมาแท็กไปยังหน่วยงานที่เหมาะสมตามที่มันเป็นสิ่งต้องห้ามในการล่าเต่าในนิวแคลิโดเนียตั้งแต่ปี 2009 (ถึงแม้จะมีข้อยกเว้นสำหรับวัตถุประสงค์ดั้งเดิม).
โพสต์รังแนวโน้ม
ชนิดที่แตกต่างกันของเต่าทะเลที่มีความแตกต่างกันในหลาย ๆ ด้าน แต่ หนึ่งในพฤติกรรมที่พวกเขามีเหมือนกันคือว่าพวกเขากลับไปยังพื้นที่ที่พวกเขาฟักเพื่อที่จะทำซ้ำขั้นตอนที่มักจะเรียกว่า "กลับบ้าน Natal วิธีการศึกษาช่วงเวลานี้คือการติดแท็กเต่าที่พวกเขาจะออกจากชายหาดหลังจากทำรังและศึกษาการย้ายถิ่นของพวกเขากลับไปยังบริเวณที่ให้อาหารของพวกเขา การศึกษาหลายแห่งได้ดูสมมติฐานที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีการบางอย่างโยกย้ายแท็กซ่าและหลายเฉพาะเต่าทะเล แต่น้อยมากที่รู้เกี่ยวกับเหตุผลและสิ่งที่พวกเขาทำอย่างทุลักทุเลใช้ ที่นี่เราพยายามที่จะให้บันทึกเพื่อให้เข้าใจถึงรูปแบบพื้นฐานของซีนุการกระจายตัวในแปซิฟิกใต้โดยดูที่กลับคืนแท็กทางภูมิศาสตร์ กลับคืนแท็กจากหญิงที่ติดแท็กที่หินปะการัง D'Entrecasteaux ถูกพบตามชายฝั่งรัฐควีนส์แลนด์ใน PNG และรอบเกาะหลักของนิวแคลิโดเนีย เราพบว่ามีแนวโน้มที่เวสต์วอร์ดที่ชัดเจนมากสำหรับการโยกย้ายโพสต์เมื่อทำรังรังที่เกิดขึ้นใน New Caledonia นี้ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้จากกลางแปซิฟิกใต้ที่ 96% ของประชาชนในการศึกษาอพยพไปทางทิศตะวันตกและอื่น ๆ โดยเฉพาะเพื่อฟิจิ คำอธิบายที่ได้รับคือการที่ประเทศฟิจิมีพื้นที่ขนาดใหญ่ของหญ้าทะเลและสาหร่าย ไม่มีประวัติการได้รับการค้นพบของซีนุย้ายจากนิวแคลิโดเนียฟิจิ แต่บุคคลทั้งสองยังได้รับการบันทึกจะเดินทางจาก French Polynesia ไปนิวแคลิโดจึงจะผ่านมาฟิจิ ในการศึกษาเดียวกันห้าคนถูกติดตามจาก French Polynesia ไปฟิจิ ปัจจัยอื่น ๆ มีแนวโน้มที่เล่นเพื่ออธิบายแนวโน้มไปทางทิศตะวันตกสังเกตนอกเหนือจากความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรอาหาร นอกจากนี้สามหญิงที่รู้จักกันเพื่อทำรังอยู่ใน New Caledonia ถูกพบการให้อาหารนกกระสาบนแนวปะการังในขณะที่ 23 หญิงที่รู้จักกันเพื่อทำรังอยู่บนเกาะเฮรอนถูกพบใน New Caledonia เต่าเกิดบนเกาะนกกระสาจึงดูเหมือนจะมีหญ้าอาหารสัตว์แบบพออยู่ใกล้กับบริเวณการทำรังของพวกเขาดังนั้นทำไมการเดินทาง 1300 กิโลเมตรไปกินอาหารที่มีความต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวข้องกับการโยกย้ายยาว ที่ร่วมกันค้นพบเหล่านี้ยืมความแข็งแรงให้กับสมมติฐานที่ว่าตัวชี้นำมากขึ้นมีการใช้โดยเต่าทะเลที่จะเลือกพื้นที่การให้อาหารของพวกเขามากกว่าเพียงแค่ความอุดมสมบูรณ์และความใกล้ชิดของแหล่งอาหาร หลายชนิดจากครอบครัว Salmonidae มีรูปแบบของการ Natal กลับบ้านเหมือนกัน แต่การย้ายถิ่นของพวกเขาดูเหมือนว่าจะอธิบายได้ด้วยรูปแบบการให้อาหารและเส้นทางของฟีโรโมนซ้ายโดยลงมา smolt ที่ก่อให้เกิดการโยกย้ายที่ไม่ได้รับการพิสูจน์แล้วในเต่าทะเล องค์ประกอบของการรวมตัวหาอาหารที่ดูเหมือนว่าจะยังได้รับอิทธิพลจากกระแสและสนามแม่เหล็กโลกของโลก แต่ไม่ทุกคนเลือกที่จะชำระในทางเดียวกันแน่นอนมิฉะนั้นบุคคลที่มาจากฝูงเดียวกันและเกิดในปีเดียวกันที่หนึ่งฝูงอีกาทุกคนจะได้พบ ในพื้นดินให้อาหารอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งเป็นกรณีที่ไม่ สมมติฐานที่ผ่านมาก็คือการหาอาหารการเลือกสถานที่สะท้อนให้เห็นถึงลอยเรื่อย ๆ มีประสบการณ์โดย hatchlings ดังนั้นการเคลื่อนไหวของผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนว่าจะกำกับโดยกระแสคงที่จากเว็บไซต์พันธุ์ ทิศตะวันตกเฉียงเหนือสกอตแลนด์ Jet (NJC) และภาคใต้สกอตแลนด์ Jet (SCJ) ทั้งสองมีทิศทางตะวันตกจึงอาจจะผลักดัน hatchlings ต่อออสเตรเลีย แต่นี้ไม่ได้อธิบายแนวโน้มทางทิศตะวันออกของเต่าที่รู้จักกันสำหรับการทำรังในออสเตรเลียและพบว่าการให้อาหารในน่านน้ำใหม่สกอตแลนด์เป็นกระแสเหล่านี้ในขณะนี้ทำหน้าที่เป็นเครื่องพันธนาการ รูปแบบของมหาสมุทรข้ามนี้ยังพบในคนโง่เต่า (Caretta Caretta) นี้ได้รับการพิสูจน์ทางพันธุกรรมและการกลับคืนแท็กบุคคลแสดงการให้อาหารในประเทศออสเตรเลียและ Belon

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายระยะยาวและฐานข้อมูลบนตัวยึดของ mydas บนชายฝั่งตะวันออกของออสเตรเลีย และนิวคาลิโดเนีย พบหลายโยกย้ายข้ามทะเลปะการังแสดงรูปแบบเดียวกันในการเชื่อมต่อระหว่าง C . mydas ทำรังและการให้เหตุผลในทะเลปะการัง แม้จะมีการฟื้นตัวแท็กต่ำ เส้นทางอพยพราวทั้งหมดของทะเลปะการังที่มีอายุยืนมาก ระหว่าง มาร์ค กับ recaptures ครั้งแท็กกู้ต่ำเมื่อแท็กต่ำสามารถอธิบายได้ด้วยปัจจัยหลายอย่าง คือ อัตราการแพร่กระจายสูงมากในแปซิฟิกใต้ บุคคลที่พบทำรังในนิวแคลิโดเนียมีแนวโน้มที่จะหาอาหารในทุ่งหญ้าและทุกแนวหญ้าทะเลในภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้จึงทำให้ยากที่จะจับพวกเขา ( หรือได้รับทราบของพวกเขายึด ) จากพื้นที่ที่มีประชากรมนุษย์ต่ำ ประการที่สอง อัตราการสูญเสียสูงมาก แท็ก ถ้าเต่าแพ้ tag แล้วเมื่อมันถูกพบอีกครั้งจะไม่เห็นเป็นแฝง อย่างไรก็ตาม มีอัตราที่สูงมากของตลาดที่ทุ่มเทเพื่อให้แท็กและเว็บไซต์การศึกษาในออสเตรเลียพันธุ์ C mydas คืนซ้อนในปีถัดไป และหาอาหารบริเวณ ประการที่สาม ผลกระทบที่เกิดจากมนุษย์สูง ที่มีสัดส่วนของ recaptures สามารถอธิบายได้โดยตัวเลขสูงจะถูกฆ่าเพื่อการบริโภค อาหาร bycatch หรือมลพิษ และร้อยละต่ำสุดของแท็กกลับ คนมักจะลังเลที่จะกลับแท็กไปยังเจ้าหน้าที่ที่เหมาะสม เช่น ห้ามล่าเต่าในสกอตแลนด์ ตั้งแต่ปี 2552 ( แม้ว่ามีข้อยกเว้นสำหรับวัตถุประสงค์ดั้งเดิม )สำหรับแนวโน้มการโพสต์ชนิดที่แตกต่างกันของเต่าทะเลจะแตกต่างกันในหลายวิธี แต่เป็นพฤติกรรมที่พวกเขามีเหมือนกันคือว่าพวกเขากลับไปยังพื้นที่ที่พวกเขาฟักเพื่อทำซ้ำขั้นตอนมักจะเรียกว่า " Natal ติดตาม วิธีการศึกษา ระยะเวลานี้คือแท็กเต่าเท่าที่พวกเขาจะออกจากชายหาดหลังซ้อนและการศึกษาของการโยกย้ายกลับไปของการให้เหตุผล หลายการศึกษามองสมมติฐานที่แตกต่างกันในวิธีการบางอย่างและโยกย้าย และมากมาย โดยเฉพาะเต่าทะเล แต่น้อยมากที่เป็นที่รู้จักกันว่าทำไมและสิ่งที่เส้นทางที่พวกเขาใช้ ที่นี่เราพยายามที่จะมีประวัติที่จะเข้าใจพื้นฐานรูปแบบของ C . mydas กระจายในแปซิฟิกใต้โดยดูที่ป้ายตลาดทางภูมิศาสตร์ แท็กแท็กที่ d"entrecasteaux ทางตลาดจากเพศหญิง พบว่าตลอดแนวชายฝั่ง QLD ใน PNG , และยัง รอบ ๆเกาะหลักของ นิว คาลิโดเนีย เราพบแนวโน้มเวสต์วอร์ดชัดเจนมากสำหรับการโพสต์การโยกย้ายเมื่อซ้อนเกิดขึ้นใน นิว คาลิโดเนีย นี้ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้จากกลางแปซิฟิกใต้ที่ 96% ของบุคคลในการศึกษาอพยพไปทางทิศตะวันตกและโดยเฉพาะมากขึ้นในฟิจิ คำอธิบายที่ระบุว่า ไทยมีพื้นที่ขนาดใหญ่ของหญ้าทะเล และสาหร่าย ไม่มีประวัติได้รับการพบของ mydas อพยพจากนิวแคลิโดเนียฟิจิ แต่บุคคลทั้งสองมีการบันทึกการเดินทางจากโปลินีเซียฝรั่งเศส นิว คาลิโดเนียจึงไปในอดีตที่ฟิจิ ในการศึกษาเดียวกัน 5 คนถูกติดตามจากโปลินีเซียฝรั่งเศส - ฟิจิ ปัจจัยมากขึ้นมีแนวโน้มที่เล่นเพื่ออธิบายและแนวโน้มไปทางทิศตะวันตก นอกจากนี้ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรอาหาร นอกจากนี้สามหญิงรู้จักรังในสกอตแลนด์ พบว่า การให้อาหารในนกกระสาปะการัง , ในขณะที่ 23 เพศหญิงเรียกว่ารังนกบนเกาะนกกระสา พบใน นิว คาลิโดเนีย เต่าเกิดบนเกาะนกกระสาจึงดูเหมือนจะมีเพียงพอของเหตุผลทำไมอาหารสัตว์ใกล้รังเดินทาง 1300 กม. อาหาร กับ พลังงานที่เพิ่มขึ้น ความต้องการที่เกี่ยวข้องกับการย้ายถิ่นฐานยาว ที่ได้พบเหล่านี้ให้ความแข็งแรงให้กับสมมติฐานที่คิวเพิ่มเติมจะถูกใช้โดยการเลือกของพวกเขาให้อาหารเต่าทะเลบริเวณมากกว่าเพียงแค่ความอุดมสมบูรณ์และอยู่ใกล้แหล่งอาหาร หลายสายพันธุ์จากปลาแซลมอนครอบครัวมีรูปแบบคล้ายของ Natal homing แต่การย้ายถิ่นของพวกเขาดูเหมือนว่าจะถูกอธิบายโดยรูปแบบการให้อาหารและเส้นทางของฟีโรโมนทิ้งโดยลงลูกปลาแซลมอนที่ก่อให้เกิดการย้ายถิ่นที่ไม่ได้พิสูจน์ในเต่าทะเล องค์ประกอบของเช่นการรวมดูเหมือนจะได้รับอิทธิพลจากกระแสน้ำและของโลก geomagnetic สนามแต่บุคคลไม่เลือกที่จะจัดการในวิธีเดียวกันแน่นอน มิฉะนั้นบุคคลที่มาจากฝูงกาเดียวกันและเกิดปีเดียวกันในหนึ่งฝูงกาทั้งหมดจะสามารถพบได้ในหนึ่งพื้นดินให้อาหาร ซึ่งไม่ใช่กรณี ผลการค้นหาเว็บไซต์ล่าสุดที่สะท้อนให้เห็นเรื่อยๆลอยที่มีลูกจึงเป็นผู้ใหญ่น่าจะกำกับโดยการเคลื่อนไหวคงที่ กระแสจากแหล่งเพาะพันธุ์ เครื่องบินเหนือสกอตแลนด์ ( NJC ) และเจ็ทใต้สกอตแลนด์ ( scj ) ทั้งสองมีทิศทางตะวันตก จึงจะผลักดันลูกไปยังออสเตรเลีย อย่างไรก็ตาม , นี้ไม่ได้อธิบายแนวโน้มทางทิศตะวันออกของเต่ารู้จักทำรังในออสเตรเลีย และพบว่า การให้น้ำภายนอกใหม่เป็นกระแสเหล่านี้ตอนนี้เป็นหมอนรอง . รูปแบบของข้ามมหาสมุทรยังพบในคนโง่เง่าเต่า ( caretta caretta ) นี้ถูกพิสูจน์พันธุกรรมและแท็กขั้นแสดงบุคคลให้อาหารในออสเตรเลียเป็น