Narrator: Jenny Logan woke up in th

Narrator: Jenny Logan woke up in the dark. She had a terrible headache and her wrists hurt. They were tied together behind her. She turned her head and looked up. She could see bits of light above her, she realised she was in the roof space of a building. It was obviously an oldish building because of the light coming through the small holes in the roof. Under her there were long pieces of wood going in one direction along the floor of the roof space. Between each of these was the kind of roof insulation material, but Logan could not see if it was orange or not. She had a feeling it probably was. This must be the place where the two murdered women had been kept. Was hers to be the third dead body found in one of Edinburgh`s green areas?
Perhaps it hadn`t been a good idea to accept a lift from someone who was part of a murder investigation, but it had seemed like a good opportunity to talk.......... Logan tried to open her mouth but there was a piece of parcel tape stuck over it. She tried making a noise. It was possible but the sound was not very loud. Her feet were not tied so she started to move them round so she could get to her knees.
The police car pulled up outside a tall building in Mayfield Gardens. Grant and Graham got out quickly and entered the building through the front door. Just inside on the left was a row of postboxes, the name of the owner and the number of the flat on the front of each box.
Sergeant Graham: Here, pointing at the last in the row..... Flat eight..........top floor.
Narrator: There was no lift, so they ran up the stairs. Graham took the lead; Grant, still healthy at sixty, was not far behind. There were two flats on each floor. Flats 7 and 8 were at the top: Flat 7 at the back of the building, Flat 8 at the front.
Sergeant Grant: As they arrived at the door, Grant spoke....... I`ll ask the questions; you look out for anything unusual. If you get the chance, look around a bit.
Graham nodded. Grant knocked at the door............A few moments later it opened.
Sergeant Grant: I`m Sergeant Grant, ma’am ...holding up his ID card. We met the other night at The Meadows, and this is Sergeant Graham. I wonder if we could come in and ask you a few questions?
Karen Ramsay: Of course. Karen Ramsay opened the door wide to let the police officers into the flat.
Ramsay closed the front door and followed them into the living room...
Karen Ramsay: Please sit down.
Narrator: Grant and Graham sat, both of them looking round the room. There was a round dining table, piled high with books, and four chairs; a couple of armchairs and a sofa covered in a dark blue, material; shelves full of books on computing; a desk with a computer on it; and another door that looked as if it led into a cupboard. A dark brown jacket hung over the back of one of the dining chairs, a greeny-blue scarf over the back of another.
Sergeant Grant: Ms Ramsay, perhaps you could tell us something about the research that Clare Rutherford and Frances Stewart were.........
The doorbell rang.
Karen Ramsay: Excuse me.....going into the hall to answer the door.
Graham immediately stood up and started wandering around the room. He put his head round the door into the kitchen.
They heard voices at the front door and then Karen Ramsay saying......
Karen Ramsay: Well, the police are here, why don’t you come in and ask them if you want.....
The front door closed and Karen Ramsay came back into the room followed by Tam MacDonald.
Tam MacDonald: Sorry to interrupt you, Sergeant Grant, but I was hoping to ask Ms Ramsay a few questions. I just wanted to know how long......... Suddenly he stopped as his eyes fell on the scarf over the back of one of the dining chairs................That`s Jenny`s, he said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บรรยาย: โลแกนเจนนี่ตื่นขึ้นในความมืด เธอมีอาการปวดหัวที่น่ากลัว และเจ็บข้อของเธอ พวกเขาถูกผูกกันเธอ เธอหันศีรษะของเธอ และมองขึ้น เธอสามารถดูบิตของแสงเหนือเธอ เธอเองก็ยังคิดเธอในพื้นที่หลังคาของอาคาร พระชัดสร้างความแจ่มใสไฟมาผ่านรูเล็ก ๆ ในหลังคา ภายใต้เธอ มีชิ้นส่วนยาวของไม้ไปในทิศทางหนึ่งไปตามชั้นของพื้นที่หลังคา ระหว่างแต่ละเหล่านี้เป็นชนิดของวัสดุฉนวนกันความร้อนหลังคา แต่โลไม่สามารถเห็นได้ถ้ามันเป็นสีส้ม หรือไม่ เธอมีความรู้สึกที่อาจมี นี้ต้องเป็นสถานที่ที่มีการเก็บผู้หญิง murdered สอง เธอเป็น ศพที่สามพบในพื้นที่สีเขียวเบอหนึ่ง อาจจะไม่ได้รับการยอมรับยกจากคนที่เป็นส่วนหนึ่งของการสืบสวนฆาตกรรม แต่มันก็เหมือนโอกาสที่ดีให้พูดคุย... โลแกนพยายามเปิดปากของเธอ แต่มีชิ้นส่วนของหีบห่อเทปติดไว้ เธอพยายามทำเสียงดัง ก็ได้ แต่เสียงไม่ดังมาก ไม่ได้ผูกเท้าของเธอเพื่อให้เธอเริ่มย้ายรอบดังนั้นเธอสามารถรับเข่าของเธอ รถตำรวจทำลายขึ้นอยู่ความสูงอาคารในสวนเมย์ฟีลด์ เงินช่วยเหลือและเกรแฮมได้ออกอย่างรวดเร็ว และป้อนผ่านประตูด้านหน้าอาคาร เพียงแค่ภายในทางด้านซ้ายถูกแถว postboxes ชื่อของเจ้าของและจำนวนแบนด้านหน้าของกล่องแต่ละกล่องสิบเอกเกรแฮม: ที่นี่ ชี้ไปที่สุดท้ายในแถว... แบน...แปดชั้นบนสุดผู้บรรยาย: มีไม่ไกล เพื่อให้พวกเขาวิ่งขึ้นบันได แกรแฮมเอารอ เงินช่วยเหลือ สุขภาพยังคงที่ sixty ไม่ไกลหลัง ยังมีแฟลตสองในแต่ละชั้น แฟลต 7 และ 8 ได้ที่ด้านบน: 7 แบนด้านหลังของอาคาร แบน 8 หน้าสิบเอกให้: เมื่อพวกเขามาถึงที่ประตู เงินช่วยเหลือพูด... ฉันจะถามคำถาม คุณมองออกไปสำหรับสิ่งผิดปกติ ถ้าคุณได้รับโอกาส ดูบิต พยักหน้าแกรแฮม เงินช่วยเหลือโบว์ลิ่งที่ประตู... ครู่ต่อมาก็เปิดเงินช่วยเหลือสิบเอก: ผมให้สิบเอก ma'am ... .holding ค่าบัตรประจำตัวของเขา เราพบคืนอื่น ๆ ที่โดวส์ และนี้คือสิบเอกแกรแฮม ฉันสงสัยว่า ถ้า เราได้มา และถามคำถามแรมเซย์กะเหรี่ยง: ของหลักสูตร แรมเซย์กะเหรี่ยงเปิดประตูที่กว้างเพื่อให้เจ้าหน้าที่ตำรวจในการแบนแรมเซย์ปิดประตูด้านหน้า และตามเข้าไปในห้องนั่งเล่น... แรมเซย์กะเหรี่ยง: กรุณานั่งลงผู้บรรยาย: เงินช่วยเหลือและแกรแฮมเสาร์ ทั้งสองอย่างมองรอบห้อง มีตารางอาหารกลม มีเล่ม และเก้าอี้สี่ คู่ของเก้าอี้พร้อมโต๊ะและโซฟาครอบคลุมวัสดุสีฟ้า มืด ชั้นวางของหนังสือคอมพิวเตอร์ โต๊ะคอมพิวเตอร์นั้น และประตูอื่นที่ดูว่าจะนำเข้าเป็นตู้ เสื้อแจ๊คเก็ตสีน้ำตาลเข้มแขวนเหนือด้านหลังของเก้าอี้อาหาร ผ้าพันคอสีฟ้า greeny หางอีกสิบเอกเงินช่วยเหลือ: Ms แรมเซย์ บางทีคุณสามารถบอกสิ่งที่วิจัยที่แคลร์รูเทอร์ฟอร์ดและฟรานเซสสจ๊วต...กริ่งบ้านรังแรมเซย์กะเหรี่ยง: ขอโทษ me...going ในฮอลล์ตอบประตูแกรแฮมลุกขึ้นยืนทันที และเริ่มต้นรอบ ๆ ห้อง เขาใส่ศีรษะรอบประตูเข้าครัวพวกเขาได้ยินเสียงที่หน้าประตู แล้วแรมเซย์กะเหรี่ยงพูด... แรมเซย์กะเหรี่ยง: ดี ตำรวจอยู่ที่นี่ ทำไมไม่คุณมา และถามพวกเขาหาก คุณต้อง...ประตูด้านหน้าปิด และกะเหรี่ยงแรมเซย์กลับมาในห้องตาม ด้วยทามแมคโดนัลด์ทัมแมคโดนัลด์: ขอขัดจังหวะ สิบเอกเงินช่วยเหลือ แต่หวังที่จะถามคำถามแรมเซย์ Ms ผมเพียงต้องการทราบระยะ... ทันใดนั้นเขาหยุดตาของเขามองไปที่ผ้าพันคอที่ผ่านด้านหลังของเก้าอี้รับประทานอาหารอย่างใดอย่างหนึ่ง... คือเจนนี่ของ เขากล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้บรรยาย: เจนนี่โลแกนตื่นขึ้นมาในความมืด เธอมีอาการปวดหัวแย่และข้อมือของเธอทำร้าย พวกเขาถูกผูกติดกันด้านหลังของเธอ เธอหันหัวของเธอและเงยหน้าขึ้นมอง เธอจะได้เห็นบิตของแสงเหนือของเธอเธอรู้ว่าเธออยู่ในพื้นที่หลังคาของอาคาร มันเห็นได้ชัดว่าเป็นอาคารเก่ามากเพราะของแสงที่ผ่านมาทางรูเล็ก ๆ ในหลังคา ภายใต้ของเธอมีชิ้นยาวของไม้ที่จะไปในทิศทางเดียวตามพื้นของพื้นที่หลังคา ระหว่างแต่ละเหล่านี้เป็นชนิดของวัสดุฉนวนกันความร้อนหลังคา, โลแกน แต่ไม่สามารถมองเห็นว่ามันเป็นสีส้มหรือไม่ เธอมีความรู้สึกว่ามันอาจจะเป็น นี้จะต้องเป็นสถานที่ที่ผู้หญิงสองคนถูกฆ่าตายได้รับการเก็บไว้ เธอได้รับการที่จะได้รับศพที่สามพบว่าหนึ่งในพื้นที่สีเขียว Edinburgh`s?
บางทีมันอาจจะ hadn`t รับความคิดที่ดีที่จะยอมรับการยกจากคนที่เป็นส่วนหนึ่งของการสืบสวนคดีฆาตกรรม แต่มันก็ดูเหมือนจะเป็นโอกาสดีที่จะ พูดคุย .......... โลแกนพยายามที่จะเปิดปากของเธอ แต่มีชิ้นส่วนของเทปพัสดุติดอยู่เหนือมัน เธอพยายามทำเสียง มันเป็นไปได้ แต่เสียงที่ไม่ดังมาก เท้าของเธอไม่ได้ถูกผูกติดอยู่ดังนั้นเธอจึงเริ่มที่จะย้ายไปรอบเพื่อที่เธอจะได้รับไปยังหัวเข่าของเธอ.
รถตำรวจดึงขึ้นนอกตึกสูงใน Mayfield สวน แกรนท์และเกรแฮมได้ออกอย่างรวดเร็วและเข้าไปในตัวอาคารผ่านประตูหน้า เพียงแค่ภายในด้านซ้ายเป็นแถวของ postboxes ชื่อของเจ้าของและจำนวนแบนที่ด้านหน้าของแต่ละกล่อง.
จ่าเกรแฮม: ที่นี่ชี้ไปที่สุดท้ายในแถว ..... แบนแปด .. . ........
ชั้นบนสุดผู้บรรยาย: มีลิฟท์ไม่ได้ดังนั้นพวกเขาจึงวิ่งขึ้นบันได เกรแฮมนำเอา; แกรนท์ยังคงมีสุขภาพที่หกสิบก็ไม่ไกลหลัง มีสองแฟลตที่อยู่ในแต่ละชั้น แฟลตที่ 7 และ 8 อยู่ที่ด้านบน: 7 แบนที่ด้านหลังของอาคารแฟลต 8 ที่ด้านหน้า.
จ่าแกรนท์: ขณะที่พวกเขามาถึงที่ประตูแกรนท์พูด ....... I`ll ถามคำถามนั้น คุณมองออกไปสำหรับสิ่งที่ผิดปกติ ถ้าคุณได้รับโอกาสในการมองไปรอบ ๆ บิต.
เกรแฮมพยักหน้า แกรนท์เคาะที่ประตู ............ สักครู่ต่อมาเปิด.
จ่าแกรนท์: I`m จ่าแกรนท์, แหม่ม ... ถือบัตรประจำตัวประชาชนของเขา ที่เราได้พบในคืนอื่น ๆ ที่ทุ่งหญ้าและนี่คือจ่าเกรแฮม ผมสงสัยว่าถ้าเราสามารถเข้ามาและถามคำถามไม่กี่?
กะเหรี่ยง Ramsay: แน่นอน กะเหรี่ยง Ramsay เปิดประตูกว้างเพื่อให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าไปในแบน.
Ramsay ปิดประตูหน้าและตามพวกเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่น ...
กะเหรี่ยง Ramsay: กรุณานั่งลง.
ผู้บรรยาย: แกรนท์และเกรแฮมนั่งทั้งคู่มองรอบ ห้อง มีโต๊ะรับประทานอาหารรอบซ้อนสูงที่มีหนังสือและสี่เก้าอี้เป็น; คู่ของเก้าอี้และโซฟาครอบคลุมในสีน้ำเงินเข้ม, วัสดุ; ชั้นวางเต็มรูปแบบของหนังสือเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์; โต๊ะทำงานที่มีคอมพิวเตอร์ในนั้น; และประตูอื่นที่ดูราวกับว่ามันจะนำเข้าไปในตู้ แจ็คเก็ตสีน้ำตาลเข้มแขวนอยู่เหนือด้านหลังของหนึ่งในเก้าอี้รับประทานอาหาร, ผ้าพันคอ greeny สีฟ้าในช่วงหลังของอีก.
จ่าแกรนท์: นางสาว Ramsay บางทีคุณอาจจะบอกเราบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับการวิจัยที่แคลร์รัทเธอร์และฟรานสจ๊วตได้ .. .......
ออดดังขึ้น.
กะเหรี่ยง Ramsay: ขอโทษนะ ..... จะเข้าไปในห้องโถงที่จะตอบประตู.
เกรแฮมทันทีลุกขึ้นยืนและเริ่มเดินไปรอบ ๆ ห้อง เขาใส่หัวของเขารอบประตูเข้าไปในห้องครัว.
พวกเขาได้ยินเสียงที่ประตูหน้าบ้านแล้วกะเหรี่ยง Ramsay บอกว่า ......
กะเหรี่ยง Ramsay: ดีตำรวจอยู่ที่นี่ทำไมคุณไม่มาและถามพวกเขาหาก คุณต้องการ .....
ประตูหน้าปิดและกะเหรี่ยง Ramsay กลับเข้ามาในห้องตามด้วย Tam MacDonald.
Tam MacDonald: ขออภัยที่จะขัดขวางคุณจ่าแกรนท์ แต่ผมหวังที่จะขอให้นางสาว Ramsay คำถามสองสามข้อ ฉันแค่อยากจะรู้ว่านานแค่ไหน ......... ทันใดนั้นเขาหยุดเป็นตาของเขาลงบนผ้าพันคอในช่วงหลังของหนึ่งในเก้าอี้รับประทานอาหารที่ ............... .That`s Jenny`s เขากล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บรรยาย : เจนนี่โลแกนตื่นขึ้นมาในความมืด เธอปวดหัวอย่างรุนแรง และข้อมือเจ็บ พวกเขาถูกผูกไว้ด้วยกันข้างหลังเธอ เธอหันกลับมา และเงยหน้าขึ้นมอง เธอจะได้เห็นบิตของแสงเหนือเธอ เธอรู้ตัวว่าอยู่ในพื้นที่หลังคาของอาคาร มันก็เห็นได้ชัดว่าอาคารแก่เพราะแสงมาผ่านรูเล็ก ๆบนหลังคาเธอมีชิ้นยาวของไม้ ไปในทิศทางเดียวตามพื้นของดาดฟ้า พื้นที่ ระหว่างแต่ละเหล่านี้เป็นชนิดของวัสดุฉนวนกันความร้อนหลังคา แต่โลแกนไม่อาจเห็นถ้าเป็นสีส้ม หรือ ไม่ เธอมีความรู้สึกว่า มันอาจเป็น นี้จะต้องเป็นสถานที่ที่ 2 ฆ่าผู้หญิงได้ถูกเก็บไว้ เธอมี สามศพที่พบในหนึ่งของ Edinburgh ` s พื้นที่สีเขียว
บางทีมันไม่ได้มาที่ความคิดที่ดีที่จะยอมรับการยกจากคนที่เป็นส่วนหนึ่งของการสืบสวนคดีฆาตกรรม แต่มันดูเหมือนเป็นโอกาสที่ดีที่จะพูด . . . โลแกนพยายามเปิดปากของเธอ แต่ก็มีชิ้นส่วนของเทปพัสดุติดอยู่ที่เหนือ เธอพยายามทำเสียง มันเป็นไปได้ แต่เสียงไม่ดังมากเท้าของเธอไม่ได้ถูกมัด ดังนั้นเธอเริ่มที่จะย้ายรอบดังนั้นเธอสามารถไปที่หัวเข่า
รถตำรวจดึงขึ้นนอกอาคารสูงในเมย์ฟิลด์ สวน แกรนท์และเกรแฮมออกมาอย่างรวดเร็ว และเข้าไปในอาคาร ผ่านประตูด้านหน้า แค่ข้างในด้านซ้ายคือแถวของ postboxes ชื่อของเจ้าของ และหมายเลขของการแบนในด้านหน้าของกล่องแต่ละกล่อง
จ่าเกรแฮม : ที่นี่ชี้ไปที่สุดท้ายในแถว . . . . . ชั้นแปด . . . แบน .
บรรยาย ไม่มีลิฟท์ เขาวิ่งขึ้นบันได เกรแฮม เอาตะกั่ว ; แกรนท์ ยังแข็งแรงอยู่หกสิบ อยู่ไม่ไกล มีแฟลตในแต่ละชั้น แฟลต 7 และ 8 อยู่ด้านบน : แบน 7 ที่ด้านหลังของอาคาร แฟลต 8 ที่ด้านหน้า
จ่าทุนตามที่พวกเขามาถึงที่หน้าประตู แกรนท์ พูด . . . . . . .ผมจะถามคำถามคุณ มองออกว่ามีอะไรผิดปกติบ้าง ถ้าคุณได้รับโอกาส มองรอบๆ
เกรแฮมพยักหน้า ให้เคาะที่ประตูสิ หลังจากนั้นไม่นานมันก็เปิดออก
จ่าให้ : ผมให้ M จ่าครับ . . . . . . . ถือบัตรประชาชน เราเจอกันเมื่อคืนที่ทุ่งหญ้า และนี่จ่าเกรแฮม ผมสงสัยว่าเราสามารถเข้ามาถามคุณซักสองสามคำถาม
: คาเรน แรมเซย์แน่นอน คาเรน แรมเซย์ เปิดประตูให้กว้างเพื่อให้ตำรวจในแฟลต
แรมเซย์ ปิดประตูด้านหน้าและตามพวกเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่น . . . . . . .
คาเรนแรมเซย์ : นั่งลง
บรรยายให้กับ เกรแฮม นั่งอยู่ ทั้งคู่มองรอบๆห้อง มีรอบโต๊ะ ซ้อนสูงที่มีหนังสือ , เก้าอี้และสี่ ; คู่ของเก้าอี้และโซฟาที่ปกคลุมไปด้วยสีน้ำเงินเข้ม วัสดุชั้นวางเต็มรูปแบบของหนังสือที่เกี่ยวกับการคำนวณ โต๊ะที่มีคอมพิวเตอร์บน ; และอีกประตูที่ดูราวกับว่ามันพาเข้าไปในตู้ สีน้ําตาลเข้ม เสื้อแขวนมากกว่าด้านหลังของเก้าอี้รับประทานอาหาร , ข้อเท็จจริงสีฟ้าผ้าพันคอมากกว่าหลังอื่น
จ่าให้ MS Ramsay , บางทีคุณอาจบอกเราบางอย่างเกี่ยวกับการวิจัยที่แคลร์ Rutherford และฟรานเซส สจ๊วตอยู่ . . .

เสียงกริ่งก็ดังขึ้น