Like being hit by a bulletI cant ma

Like being hit by a bullet
I cant make sense of anything
All that comes out is laughter
So I just laughed,
So I just laughed,
Just..

While Im laughing until I collapse
I asked if I could ask one thing
Why are we breaking up?
How do we break up?
How do we break up?


In this bruised chest,
Our memories are overflowing
Even though I try hold onto them,
Even if I block my chest,
They all slip though my fingers
Even if my heart stops,
Just like this,
I dont think it will hurt,
Please do something
Give me some treatment
If I keep going like this,
All I will get is a broken heart


Soon, without me even realizing,
Tears stream down my face
I dont want to be like this,
I really dont want to,
I really dont want to,


Like being hit by a bullet
My heart hurts so much
It hurts so much,
It hurts so much,
Thats weird I can still live.

How can I forget you? How can I forget you?
My heart is awake and I cant put it to sleep,
All it does is hurt so much I feel like dying,
Like being hit by a bullet...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช่นการตีด้วยกระสุนทำความรู้สึกอะไรทั้งหมดที่ออกมาคือเสียงหัวเราะดังนั้น ฉันเพียงหัวเราะดังนั้น ฉันเพียงหัวเราะเพียงแค่...ในขณะที่ Im หัวเราะจนผมยุบถามถ้า ฉันสามารถขอสิ่งหนึ่งเราแบ่งค่าทำไมมีเราแบ่งค่าอย่างไรเราแบ่งค่าอย่างไรในตำหน้าอกจะเทียบกับความทรงจำของเราแม้พยายามระงับไปแม้ว่าฉันบล็อกหน้าอกของฉันพวกเขาทั้งหมดจัดส่งแม้ว่านิ้วมือแม้ว่าจะหยุดหัวใจของฉันดังนี้ผมไม่คิดว่า มันจะเจ็บการพักผ่อนให้ฉันรักษาบางถ้าผมเก็บไปนี้ทั้งหมดจะเป็นไข้ใจเร็ว ๆ นี้ ไม่ มีฉันแม้ตระหนักถึงน้ำตาสตรีมลงหน้าของฉันผมไม่อยากเป็นเช่นนี้จริง ๆ ไม่ต้องการจริง ๆ ไม่ต้องการเช่นการตีด้วยกระสุนหัวใจของฉันเจ็บมากเจ็บมากเจ็บมากThats ฉันยังแปลกอยู่วิธีสามารถฉันลืมคุณ วิธีสามารถฉันลืมคุณ หัวใจของฉันกำลังทำงานอยู่ และไม่สามารถทำให้นอนหลับทั้งหมดมันไม่ได้เจ็บมากฉันรู้สึกอยากตายต้องถูกตี โดยกระสุน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหมือนโดนกระสุน
ฉันลาดเทเข้าใจอะไรทั้งหมดที่ออกมาเป็นเสียงหัวเราะ

ดังนั้นฉันเพียงแค่หัวเราะ

แล้วผมก็หัวเราะ ก็ . . . . . . .

ขณะที่ฉันหัวเราะจนยุบ
ฉันถามว่าฉันจะถามสิ่งหนึ่ง
ทำไมเราถึงเลิกกัน
ทำไมเราต้องเลิกกันด้วย
ทำไมเราต้องเลิกกันด้วย


นี้ช้ำอก
ความทรงจำของเราล้น
ถึงฉันจะพยายามจับเขา
ต่อให้บล็อก
หน้าอกของฉันพวกเขาทุกใบ แต่นิ้วของฉัน
ถ้าหยุดหัวใจของฉัน

อย่างนี้ ผมไม่คิดว่ามันจะเจ็บ

ช่วยทำอะไรบางอย่างให้ฉันรักษา
ถ้าฉันยังเป็นแบบนี้ ผมจะได้รับคือ
อกหัก


เร็วๆ โดยที่ฉันไม่ได้รู้ตัว
น้ำตา กระแสลง
ใบหน้าของฉัน ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้
ฉันไม่อยาก
ฉันไม่ต้องการ


เหมือนโดนกระสุน

หัวใจของฉันเจ็บปวดมากมันเจ็บมาก เจ็บมาก

แปลก , ฉันสามารถอยู่

ฉันจะลืมเธอได้อย่างไร ฉันจะลืมเธอได้อย่างไร
หัวใจของฉันตื่นและฉันลาดเทใส่นอน
มันเจ็บมาก ผมรู้สึกเหมือนจะตาย
เหมือนโดนกระสุน . . . . . . .