But Hoomey was thinking about Bones

But Hoomey was thinking about Bones.
He was no longer frightened of his large, hungry horse and he knew that Bones was really a very friendly animal.
It was a nice feeling when Bones pushed him gently with his nose, asking for the sugar in Hoomey’s pocket.
Hoomey realized, very strongly, that he did not want Bones to become dog food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ Hoomey คิดเกี่ยวกับกระดูก เขาไม่กลัวของม้าของเขาหิว ขนาดใหญ่ และเขารู้ว่า กระดูกจริง ๆ สัตว์ดีมาก มันเป็นความรู้สึกที่ดีเมื่อกระดูกถูกผลักเขาเบา ๆ ด้วยจมูก ขอน้ำตาลในกระเป๋าของ Hoomey Hoomey ตระหนัก รุนแรง ที่เขาไม่ต้องกระดูกจะกลายเป็น อาหารสุนัข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ Hoomey คิดเกี่ยวกับกระดูก.
เขาไม่กลัวอีกต่อไปขนาดใหญ่ม้าหิวของเขาและเขารู้ว่ากระดูกเป็นจริงเป็นสัตว์ที่ง่ายมาก.
มันเป็นความรู้สึกที่ดีเมื่อกระดูกผลักเขาเบา ๆ ด้วยจมูกของเขาขอให้น้ำตาลใน Hoomey ของ กระเป๋า.
Hoomey ตระหนักอย่างมากที่เขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นกระดูกอาหารสุนัข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ hoomey คิดเรื่องกระดูกเขาไม่กลัวของเขาใหญ่ หิวม้า และเขารู้ว่า กระดูกก็เป็นสัตว์ที่เป็นมิตรมากมันเป็นความรู้สึกที่ดีเมื่อกระดูกผลักเขาเบา ๆ กับจมูก ถามน้ำตาลใน hoomey ของกระเป๋าhoomey ตระหนักมั่นมากว่าเขาไม่ได้ต้องการกระดูกเป็นอาหารสุนัข