IntroductionPolyhydroxyalkanoates (

Introduction
Polyhydroxyalkanoates (PHAs) are promising polyesters, produced by bacteria through aerobic fermentation of various carbon sources. These biopolymers are completely biodegradable under aerobic and anaerobic conditions and have elastomeric/thermoplastic properties, which are tunable according to actual co-monomer composition. However, despite the efforts put towards the development of cost-effective fermentative systems, PHA production cost still remains considerably high (∼5–6 $/kg), hampering the exploitation of these biopolymers as commodity materials. In recent years, it has been claimed that the use of mixed microbial cultures (MMCs) could represent an alternative and cheap strategy for producing PHAs (Salehizadeh and Van Loosdrecht, 2004). In fact, MMCs do not require sterile conditions and have a wider metabolic potential than single strains (e.g., Cupriavidus necator or genetically modified Escherichia coli). These two benefits allow to reduce equipment costs ( Liu et al., 2013 and Moita and Lemos, 2012) and to exploit a large number of cheaper substrates such as wastes ( Albuquerque et al., 2010, Carvalho et al., 2014, Jia et al., 2014, Moita et al., 2014a and Moita et al., 2014b), by-passing the use of expensive carbon sources for feeding the bacteria.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำPolyhydroxyalkanoates (PHAs) มีแนวโน้มเตอร์ ผลิต โดยเชื้อแบคทีเรียที่ผ่านการหมักแอโรบิกแหล่งที่หลากหลาย โพเหล่านี้สลายอย่างสมบูรณ์ภายใต้สภาวะออกซิเจน และ และมีคุณสมบัติเทียบเทอร์โมยาง ที่ปรับแต่งได้ตามองค์ประกอบน้ำยาร่วมจริง อย่างไรก็ตาม แม้ มีความพยายามที่จะนำไปสู่การพัฒนาของระบบหมักที่คุ้มค่า ผาผลิตต้นทุนนิ่งยังคงสูงมาก (∼5 – 6 $กิโลกรัม), กีดขวางการแสวงหาประโยชน์จากโพเหล่านี้เป็นสินค้าวัสดุ ในปีล่าสุด มันได้รับการอ้างว่า ใช้ผสมจุลินทรีย์วัฒนธรรม (MMCs) อาจเป็นตัวแทนการกลยุทธ์ทางเลือก และราคาถูกการผลิต PHAs (Salehizadeh และ Van Loosdrecht, 2004) ในความเป็นจริง MMCs ไม่ต้องสภาพปลอดเชื้อ และมีศักยภาพเผาผลาญกว้างกว่าสายพันธุ์เดียว (เช่น Cupriavidus necator หรือ Escherichia coli ดัดแปลงพันธุกรรม) ผลประโยชน์เหล่านี้สองที่ช่วยให้สามารถลดต้นทุนอุปกรณ์ (Liu et al. 2013 และ Moita และ Lemos, 2012) และทำลายพื้นผิวราคาถูกกว่าจำนวนมากเช่นของเสีย (อัลบูเกอร์กี et al. 2010, Carvalho et al. 2014 เจีย et al. 2014, Moita et al. 2014a และ Moita et al. 2014b), by-passing การใช้แหล่งคาร์บอนราคาแพงสำหรับให้อาหารแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
polyhydroxyalkanoates (PHAs) จะ polyesters แนวโน้มที่ผลิตโดยแบคทีเรียที่ผ่านการหมักแอโรบิกของแหล่งคาร์บอนต่างๆ พลาสติกชีวภาพเหล่านี้อย่างสมบูรณ์ย่อยสลายภายใต้สภาวะออกซิเจนและไม่ใช้ออกซิเจนและมียาง / คุณสมบัติเทอร์โมซึ่งเป็นพริ้งตามองค์ประกอบร่วมโมโนเมอร์ที่เกิดขึ้นจริง อย่างไรก็ตามแม้จะมีความพยายามนำไปสู่การพัฒนาที่มีประสิทธิภาพระบบหมักต้นทุนการผลิต PHA ยังคงอยู่ในระดับสูงมาก (~5-6 $ / กิโลกรัม) ขัดขวางการแสวงหาผลประโยชน์จากพลาสติกชีวภาพเหล่านี้เป็นวัสดุสินค้าโภคภัณฑ์ ในปีที่ผ่านมาจะได้รับการอ้างว่าการใช้จุลินทรีย์ผสมวัฒนธรรม (MMCs) จะเป็นตัวแทนของทางเลือกและกลยุทธ์ราคาถูกสำหรับการผลิต PHAs (Salehizadeh และแวน Loosdrecht, 2004) ในความเป็นจริง MMCs ไม่จำเป็นต้องมีสภาพปลอดเชื้อและมีศักยภาพที่เผาผลาญกว้างกว่าสายพันธุ์เดียว (เช่น Cupriavidus necator หรือดัดแปลงพันธุกรรมเชื้อ Escherichia coli) สองคนนี้เป็นผลประโยชน์ที่อนุญาตให้มีการลดค่าใช้จ่ายอุปกรณ์ (Liu et al., 2013 Moita และ Lemos, 2012) และการใช้ประโยชน์เป็นจำนวนมากของพื้นผิวที่ถูกกว่าเช่นของเสีย (อัลเบอร์เค et al., 2010 Carvalho et al., 2014 เจี่ย et al., 2014 Moita et al., 2014a และ Moita et al., 2014b) โดยผ่านการใช้แหล่งคาร์บอนที่มีราคาแพงสำหรับการให้อาหารแบคทีเรีย