Spiritual and Political LeaderWhen

Spiritual and Political Leader

When Gandhi arrived in South Africa, he was quickly appalled by the discrimination and racial segregation faced by Indian immigrants at the hands of white British and Boer authorities. Upon his first appearance in a Durban courtroom, Gandhi was asked to remove his turban. He refused and left the court instead. The Natal Advertiser mocked him in print as “an unwelcome visitor.”

A seminal moment in Gandhi’s life occurred days later on June 7, 1893, during a train trip to Pretoria when a white man objected to his presence in the first-class railway compartment, although he had a ticket. Refusing to move to the back of the train, Gandhi was forcibly removed and thrown off the train at a station in Pietermaritzburg. His act of civil disobedience awoke in him a determination to devote himself to fighting the “deep disease of color prejudice.” He vowed that night to “try, if possible, to root out the disease and suffer hardships in the process.” From that night forward, the small, unassuming man would grow into a giant force for civil rights.

Gandhi formed the Natal Indian Congress in 1894 to fight discrimination. At the end of his year-long contract, he prepared to return to India until he learned at his farewell party of a bill before the Natal Legislative Assembly that would deprive Indians of the right to vote. Fellow immigrants convinced Gandhi to stay and lead the fight against the legislation. Although Gandhi could not prevent the law’s passage, he drew international attention to the injustice.

After a brief trip to India in late 1896 and early 1897, Gandhi returned to South Africa with his wife and two children. Kasturba would give birth to two more sons in South Africa, one in 1897 and one in 1900. Gandhi ran a thriving legal practice, and at the outbreak of the Boer War, he raised an all-Indian ambulance corps of 1,100 volunteers to support the British cause, arguing that if Indians expected to have full rights of citizenship in the British Empire, they also needed to shoulder their responsibilities as well.

Gandhi continued to study world religions during his years in South Africa. “The religious spirit within me became a living force,” he wrote of his time there. He immersed himself in sacred Hindu spiritual texts and adopted a life of simplicity, austerity and celibacy that was free of material goods.

In 1906, Gandhi organized his first mass civil-disobedience campaign, which he called “Satyagraha” (“truth and firmness”), in reaction to the Transvaal government’s new restrictions on the rights of Indians, including the refusal to recognize Hindu marriages. After years of protests, the government imprisoned hundreds of Indians in 1913, including Gandhi. Under pressure, the South African government accepted a compromise negotiated by Gandhi and General Jan Christian Smuts that included recognition of Hindu marriages and the abolition of a poll tax for Indians. When Gandhi sailed from South Africa in 1914 to return home, Smuts wrote, “The saint has left our shores, I sincerely hope forever.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้นำทางจิตวิญญาณ และการเมืองเมื่อคานธีมาถึงแอฟริกาใต้ เขานั้นน่ากลัวได้อย่างรวดเร็วไป โดยแบ่งแยกการแบ่งแยกเชื้อชาติที่ประสบ โดยผู้อพยพชาวอินเดียแต่อังกฤษขาวและโบหน่วยงาน ตามลักษณะแรกใน courtroom เดอร์บาน คานธีถูกถามเอาโพกศีรษะ เขาปฏิเสธ และซ้ายศาลแทน โฆษณา Natal เลียนเขาพิมพ์เป็น "การไม่ชมกัน"ขณะนี้บรรลุถึงในชีวิตของคานธีเกิดในภายหลัง 7 มิถุนายน 1893 ระหว่างการเดินทางรถไฟเพื่อพริทอเรียเมื่อคนขาว objected การสถิตอยู่ของพระองค์ในช่องรถไฟชั้นหนึ่ง แม้ว่าเขามีตั๋ววัน ปฏิเสธที่จะย้ายไปด้านหลังของรถไฟ คานธีถูกบังคับให้เอาออก และโยนออกจากรถไฟที่สถานีเพเตอร์แมริทส์เบิร์ก กระทำของอารยะขัดขืนของเขาตื่นขึ้นในเขามุ่งมั่นจะอุทิศตัวเองเพื่อการต่อสู้ "ลึกโรคสีอคติ" เขา vowed คืนพยายาม " ถ้าเป็นไปได้ รากออกโรค และทุกข์ลำบากในกระบวนการ" จากนั้นคืนไปข้างหน้า ขนาดเล็ก คนที่น่าจะเติบโตเป็นกองทัพยักษ์สำหรับสิทธิพลเมืองคานธีก่อตั้งรัฐสภาอินเดีย Natal ใน 1894 ต่อสู้แบ่งแยก เมื่อสิ้นสุดสัญญาปีที่ยาวนานของเขา เขาเตรียมที่จะกลับไปอินเดียจนเขาเรียนรู้ที่เขาเลี้ยงอำลารายการก่อน Natal สภาที่เฉลียวอินเดียสิทธิในการลงคะแนน เพื่อนนานมั่นใจคานธีจะอยู่ และทำการต่อสู้กับกฎหมายที่ แม้คานธีอาจทำให้เส้นทางของกฎหมาย เขาดึงความสนใจความอยุติธรรมนานาชาติ หลังจากย่อเดินทางไปอินเดียใน 1896 ช่วงปลายและช่วง 1897 คานธีกลับไปแอฟริกาใต้กับภรรยาและลูกที่สอง Kasturba จะคลอดบุตรเพิ่มเติมสองในแอฟริกาใต้ ใน 1897 และหนึ่งใน 1900 คานธีเรียกกฎหมายปฏิบัติเจริญรุ่งเรือง และที่ระบาดของสงครามโบ เขายกหน่วยรถพยาบาลของอินเดียทั้งหมดเป็นของอาสาสมัคร 1100 เพื่อสนับสนุนสาเหตุอังกฤษ โต้เถียงที่ถ้าอินเดียคาดว่าจะมีสิทธิ์เต็มของสัญชาติในจักรวรรดิอังกฤษ พวกเขายังต้องไหล่ของพวกเขาเช่นความรับผิดชอบ คานธียังคงศึกษาศาสนาโลกระหว่างปีของเขาในแอฟริกาใต้ "จิตวิญญาณทางศาสนาภายในฉันเป็น แรงชีวิต เขาเขียนเวลามี เขาสัมผัสเองข้อความจิตวิญญาณฮินดูศักดิ์สิทธิ์ และนำมาใช้ชีวิตเรียบง่าย ความเข้มงวด และพรหมจรรย์ที่ฟรีสินค้าวัสดุ ใน 1906 คานธีจัดของเขาโดยรวมแพ่งฟังแคมเปญแรก ซึ่งเขาเรียกว่า "Satyagraha" ("ความจริงและไอซ์"), เกิดการ Transvaal รัฐบาลใหม่จำกัดสิทธิของอินเดีย รวมทั้งปฏิเสธการรู้จักว่าศาสนาฮินดู หลังจากปีของการประท้วง รัฐบาลจำคุกเป็นเวลาหลายร้อยของอินเดียในปี 1913 รวมทั้งคานธีด้วย รัฐบาลแอฟริกาใต้ยอมรับการประนีประนอมเจรจา โดยคานธีและ Smuts คริสเตียนทั่วไป Jan ที่รับรู้ว่าฮินดูและยกเลิกภาษีสำรวจในอินเดีย ภายใต้ความดัน เมื่อคานธีแล่นจากแอฟริกาใต้ใน 1914 กลับบ้าน Smuts เขียน "เซนต์จากชายฝั่งของเรา ฉันหวังว่าตลอดการ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้นำทางจิตวิญญาณและทางการเมืองเมื่อคานธีมาถึงในแอฟริกาใต้ที่เขาก็ตกใจอย่างรวดเร็วโดยการเลือกปฏิบัติและแยกเชื้อชาติที่ต้องเผชิญกับผู้อพยพชาวอินเดียที่อยู่ในมือของเจ้าหน้าที่ขาวอังกฤษและโบเออร์ เมื่อปรากฏตัวครั้งแรกของเขาในห้องพิจารณาคดีเดอร์คานธีก็ถามว่าจะเอาผ้าโพกศีรษะของเขา เขาปฏิเสธและออกจากสนามแทน นาทอลลงโฆษณาล้อเลียนเขาในการพิมพ์เป็น "ผู้เข้าชมไม่พอใจ." ช่วงเวลาน้ำเชื้อในชีวิตของคานธีที่เกิดขึ้นในวันต่อมาวันที่ 7 มิถุนายน 1893 ในระหว่างการเดินทางรถไฟไปยังพริทอเรีเมื่อคนขาวคัดค้านการปรากฏตัวของเขาในช่องรถไฟชั้นแรก แม้ว่าเขาจะมีตั๋ว ปฏิเสธที่จะย้ายไปยังด้านหลังของรถไฟคานธีถูกบังคับให้ออกและถูกโยนออกจากรถไฟที่สถานีใน Pietermaritzburg ที่ การกระทำของเขาในการละเมิดสิทธิตื่นขึ้นมาในตัวเขามุ่งมั่นที่จะอุทิศตัวเองเพื่อต่อสู้เป็น "โรคลึกอคติสี." เขาสาบานว่าคืนที่ "ลองถ้าเป็นไปได้ที่จะขุดรากถอนโคนโรคและประสบความยากลำบากในกระบวนการ." จากที่ คืนข้างหน้าเล็ก ๆ คนถ่อมตัวจะเติบโตเป็นแรงยักษ์สิทธิมนุษยชน. ธีที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการเกิดของอินเดียสภาคองเกรสในปี 1894 ที่จะต่อสู้กับการเลือกปฏิบัติ ในตอนท้ายของการทำสัญญาระยะยาวรายปีของเขาเขาเตรียมที่จะกลับไปยังประเทศอินเดียจนกว่าเขาจะได้เรียนรู้ในงานเลี้ยงอำลาของเขาในการเรียกเก็บเงินก่อนที่นาตาลสภานิติบัญญัติที่จะกีดกันชาวอินเดียของสิทธิออกเสียงลงคะแนน อพยพเพื่อนเชื่อว่าคานธีที่จะอยู่และนำไปสู่การต่อสู้กับการออกกฎหมายที่ แม้ว่าคานธีไม่สามารถป้องกันทางกฎหมายของเขาดึงความสนใจระหว่างประเทศเพื่อความอยุติธรรม. หลังจากการเดินทางสั้น ๆ ไปยังประเทศอินเดียในช่วงปลายปี 1896 และต้นปี 1897 คานธีกลับไปยังแอฟริกาใต้กับภรรยาและลูกสองคนของเขา Kasturba จะให้กำเนิดบุตรชายสองคนมากขึ้นในแอฟริกาใต้ซึ่งเป็นหนึ่งในปี 1897 และเป็นหนึ่งในปี 1900 คานธีวิ่งการปฏิบัติตามกฎหมายที่เจริญรุ่งเรืองและการระบาดของสงครามโบเออร์ที่เขายกคณะพยาบาลทั้งหมดของอินเดีย 1,100 อาสาสมัครที่จะสนับสนุน สาเหตุอังกฤษเถียงว่าถ้าอินเดียคาดว่าจะมีสิทธิเต็มรูปแบบของความเป็นพลเมืองในจักรวรรดิอังกฤษพวกเขายังต้องแบกรับความรับผิดชอบของตนเช่นกัน. ธียังคงศึกษาศาสนาโลกในช่วงปีที่ผ่านมาในแอฟริกาใต้ "จิตวิญญาณทางศาสนาภายในฉันกลายเป็นพลังที่อยู่อาศัย" เขาเขียนของเวลาที่เขามี เขาหมกมุ่นกับตัวเองในตำราทางจิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดูและนำมาใช้ในชีวิตของความเรียบง่ายความเข้มงวดและพรหมจรรย์ที่เป็นอิสระของสินค้าวัสดุ. ในปี 1906 คานธีจัดแคมเปญมวลครั้งแรกของเขาพลเรือนละเมิดซึ่งเขาเรียกว่า "Satyagraha" ("ความจริงและความแน่น" ) ในการตอบสนองต่อข้อ จำกัด ใหม่ของรัฐบาล Transvaal ในสิทธิของอินเดียรวมทั้งปฏิเสธที่จะยอมรับการแต่งงานของชาวฮินดู หลังจากหลายปีของการประท้วงรัฐบาลขังหลายร้อยของชาวอินเดียในปี 1913 รวมทั้งคานธี ภายใต้ความกดดันรัฐบาลแอฟริกาใต้ได้รับการยอมรับการประนีประนอมเจรจาโดยคานธีและ General ม.ค. คริสเตียนเขม่าที่รวมการรับรู้ของการแต่งงานของชาวฮินดูและการยกเลิกของภาษีรัชชูปการอินเดีย เมื่อคานธีเดินทางจากแอฟริกาใต้ในปี 1914 ที่จะกลับบ้านเขม่าเขียน "นักบุญได้ออกชายฝั่งของเราผมหวังเป็นอย่างยิ่งตลอดไป."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิตวิญญาณและผู้นำการเมือง

เมื่อคานธีมาถึงในแอฟริกาใต้ที่เขาได้อย่างรวดเร็วโดยการแบ่งแยกเชื้อชาติและการแบ่งแยกตกใจกับผู้อพยพชาวอินเดีย ในมือของรัฐบาลอังกฤษ และโบสีขาว . เมื่อการปรากฏตัวครั้งแรกของเขาในเดอร์บันดีแค่ไหน คานธีก็ถามเอาผ้าโพกหัวของเขา เขาปฏิเสธ และไปศาลแทนผู้โฆษณา Natal เยาะเย้ยเขาพิมพ์ว่า " มีผู้เข้าชม unwelcome "

ช่วงเวลาที่อุดมสมบูรณ์ในชีวิตของคานธี เกิดวันต่อมาในวันที่ 7 มิถุนายน 1893 , ในระหว่างการเดินทางรถไฟใน พริทอเรีย เมื่อผู้ชายสีขาวคัดค้านการแสดงตนของเขาในช่องรถไฟชั้นหนึ่ง แม้จะมีตั๋ว ปฏิเสธที่จะย้ายไปยังด้านหลังของรถไฟคานธีถูกบังคับ และถูกโยนออกจากรถไฟที่สถานีใน Pietermaritzburg . การกระทำของเขาของอารยะขัดขืนตื่นขึ้น เขามุ่งมั่นที่จะอุทิศตัวเองเพื่อต่อสู้กับ " โรคลึกของ " สี " เขาสาบานในคืนนั้น " ลองถ้าเป็นไปได้เพื่อค้นหาโรคและประสบความยากลำบากในกระบวนการ . " คืนนั้นไปข้างหน้า , ขนาดเล็กถ่อมตัวชายจะเติบโตเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่สำหรับสิทธิ

คานธีขึ้นนาตาลอินเดียรัฐสภาใน 1894 เพื่อต่อสู้กับการเลือกปฏิบัติ ในตอนท้ายของสัญญา นานปีของเขา เขาได้เตรียมที่จะกลับไปอินเดีย จนกระทั่งเขาได้เรียนรู้ที่เขาอำลาของบิลก่อน Natal สภานิติบัญญัติที่จะกีดกัน Indians ของสิทธิออกเสียงเพื่อนผู้อพยพเชื่อคานธีอยู่และนำไปสู่การต่อสู้กับกฎหมาย แม้ว่า คานธีไม่สามารถป้องกันเส้นทางของกฎหมาย เขาดึงความสนใจของนานาชาติต่อความอยุติธรรม

หลังจากที่สั้น ๆ การเดินทางไปอินเดียในช่วงค.ศ. 1896 และก่อน 1893 คานธีกลับมาแอฟริกาใต้กับภรรยาและลูกสองคน kasturba จะคลอดอีก 2 ลูกในแอฟริกาใต้หนึ่งใน ค.ศ. 1897 และเป็นหนึ่งใน ค.ศ. 1900 คานธีวิ่งรุ่งโรจน์การปฏิบัติตามกฎหมาย และการปะทุของสงครามโบเออร์ เขายกทั้งหมดอินเดียรถพยาบาลทหาร 1 , 100 อาสาสมัครสนับสนุนสาเหตุอังกฤษเถียงว่าถ้าอินเดียคาดว่ามีสิทธิเต็มรูปแบบของความเป็นพลเมืองดีในอังกฤษ พวกเขายังต้องไหล่ความรับผิดชอบของตนได้เป็นอย่างดี

คานธียังคงศึกษาศาสนาโลกในระหว่างปีของเขาในแอฟริกาใต้ " วิญญาณศาสนาภายในฉันเป็นพลังชีวิต , " เขาเขียนในเวลาที่เขามี เขาแช่ตัวเองในข้อความศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาฮินดูและจิตวิญญาณเป็นชีวิตของความเรียบง่าย ความเข้มงวดและพรหมจรรย์ที่ฟรีของสินค้าวัสดุ

ใน 1906 คานธีจัดของเขาแรกมวลขบวนรณรงค์ที่เขาเรียก " พระพุทธศาสนา " ( " ความจริงและความแน่น " ) ในปฏิกิริยา Transvaal รัฐบาลข้อ จำกัด ใหม่ในสิทธิของชาวอินเดีย ได้แก่ การปฏิเสธที่จะยอมรับการแต่งงานของชาวฮินดู หลังจากปีของการชุมนุมประท้วงรัฐบาลคุมขังหลายร้อยของชาวอินเดียใน 1913 , รวมทั้งคานธี ภายใต้ความกดดันรัฐบาลแอฟริกาใต้ยอมประนีประนอมเจรจาโดยคานธีและทั่วไป ม.ค. คริสเตียนขี้เขม่าที่รวมยอมรับการแต่งงานชาวฮินดูและยกเลิกการเสียภาษีสำหรับชาวอินเดีย เมื่อคานธีแล่นจากแอฟริกาใต้ 1914 เพื่อกลับบ้าน ขี้เขม่า เขียนไว้ว่า " นักบุญจากชายฝั่งของเรา ผมหวังว่าตลอดไป

"