his paper continues recent discussi

his paper continues recent discussions on the (geo)politics of the production of academic knowledges, in relation to the recent rise of narratives of ‘the creative economy’. Creativity and the ‘creative industries’ are increasingly common components of urban economic development discourse, especially following the release of a set of key books – most notably Charles Landry's The Creative City (2000), and Richard Florida's The Rise of the Creative Class (2002) – that have become popular among economic development planners and cultural policy makers. This paper focuses on the traffic of these books, and their authors, beyond the Anglo-American core. It also briefly discusses policy discourses interpreted from these texts. It is principally, though, a critique of the ways in which academic knowledges circulate, stemming from theorization of academics as creative producers, and of knowledge production as part of the creative economy. The article seeks to critique the means by which particular northern economic knowledges become normative, framed as universal and ‘global’, and are distributed and absorbed via intellectual ‘scenes’ and an academic ‘celebrity’ circuit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษของเขายังคงมีการอภิปรายเมื่อเร็ว ๆ นี้ (ทางภูมิศาสตร์) การเมืองของการผลิตของความรู้ทางวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นล่าสุดของเรื่องเล่าของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ' ความคิดสร้างสรรค์และ 'อุตสาหกรรมเชิงสร้างสรรค์' เป็นองค์ประกอบที่พบบ่อยมากขึ้นของเมืองวาทกรรมพัฒนาเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อไปนี้การเปิดตัวของชุดของหนังสือที่สำคัญ - ชาร์ลส์ที่โดดเด่นที่สุดของ Landry เมืองสร้างสรรค์ (2000), ริชาร์ดและฟลอริด้าของการเพิ่มขึ้นของระดับความคิดสร้างสรรค์ (2002) - ที่ได้กลายเป็นที่นิยมในหมู่นักวางแผนการพัฒนาเศรษฐกิจและผู้กำหนดนโยบายทางวัฒนธรรม บทความนี้มุ่งเน้นไปที่การเข้าชมของหนังสือเหล่านี้และผู้เขียนของพวกเขาเกินกว่าแกนแองโกลอเมริกันสั้น ๆ ก็ยังกล่าวถึงวาทกรรมนโยบายตีความจากตำราเหล่านี้ มันเป็นหลักแม้ว่าคำติชมของวิธีการที่ความรู้ทางวิชาการหมุนเวียนกั้นจาก theorization ของนักวิชาการเป็นผู้ผลิตความคิดสร้างสรรค์และการผลิตความรู้เป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ บทความพยายามที่จะวิจารณ์วิธีการที่ความรู้ทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางภาคเหนือกลายเป็นกฎเกณฑ์กรอบที่เป็นสากลและทั่วโลกและได้รับการกระจายและดูดซึมผ่านทางปัญญา 'ฉาก' และวิชาการ 'คนดัง' วงจร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษของเขายังคงสนทนาล่าสุดในเมือง (แก้ว) ของการผลิตของการศึกษาซืเพียง เกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของ narratives "เศรษฐกิจสร้างสรรค์' ล่าสุด 'อุตสาหกรรมสร้างสรรค์' และความคิดสร้างสรรค์เป็นส่วนประกอบทั่วไปมากขึ้นของเศรษฐกิจการพัฒนาวาทกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อของชุดหนังสือสำคัญสุดยวดชาร์ลส์ซักรีดเมืองสร้างสรรค์ (2000), และริชาร์ดฟลอริดาขึ้นชั้นสร้างสรรค์ (2002) – ที่ได้กลายเป็นนิยมในหมู่ผู้วางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและผู้กำหนดนโยบายทางวัฒนธรรม เอกสารนี้เน้นการจราจรของหนังสือเหล่านี้ และผู้เขียนของพวกเขา เกินหลัก Anglo-American สั้น ๆ ยังกล่าวถึงนโยบายประการตีความจากข้อความเหล่านี้ ได้หลัก แม้ว่า วิจารณ์วิธีที่ซืเพียงศึกษาไหลเวียน อันเนื่องมาจาก theorization ของนักวิชาการเป็นผู้ผลิตสร้างสรรค์ และผลิตความรู้เป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ บทความมุ่งวิพากษ์วิธีซึ่งซืเพียงทางเศรษฐกิจภาคเหนือเฉพาะเป็น normative กรอบที่เป็นสากลและ 'สากล' และกระจาย และดูดซึมผ่านทางปัญญา 'ฉาก' และวงจรการศึกษา 'ดารา'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษของเขาจะยังคงดำเนินต่อไปเมื่อไม่นานมานี้ในการประชุม( Geo )การเมืองของการผลิตที่มีความรู้ทางวิชาการในความสัมพันธ์จะเพิ่มขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ก็ได้รวมตัวประสานเข้ากันได้ของของ'เศรษฐกิจ'สร้างสรรค์ และการใช้ความคิดสร้างสรรค์''สร้างสรรค์อุตสาหกรรมที่มีส่วนประกอบของวาทกรรมมากขึ้นการพัฒนาทางเศรษฐกิจในเมืองต่อไปนี้โดยเฉพาะการปล่อยของชุดที่ของหนังสือสำคัญ - มีชื่อเสียงอย่างสูงสุด Charles landry สร้างสรรค์เมือง( 2000 )และของริชาร์ด, Florida ที่เพิ่มขึ้นของความคิดสร้างสรรค์( 2002 ) - ที่ได้รับความนิยมมากในหมู่นักวางแผนการพัฒนาทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมผู้กำหนดนโยบาย. เอกสารนี้จะเน้นไปที่การจราจรติดขัดที่ในหนังสือดังกล่าวและผู้เขียนของพวกเขามากกว่า Core แองโกล - อเมริกันได้นอกจากนี้ยังกล่าวถึงวาทกรรมนโยบายชั่วคราวตีความจากตำราเหล่านี้ เป็นส่วนใหญ่แต่การวิจารณ์ที่เกี่ยวกับวิธีการที่เกี่ยวกับความรู้ทางวิชาการเผยแพร่ดังกล่าวเป็นผลมาจากการทำนักวิชาการในฐานะที่เป็นผู้ผลิตอย่างสร้างสรรค์และความรู้ในการผลิตเป็นส่วนหนึ่งของระบบเศรษฐกิจความคิดสร้างสรรค์ ข้อที่พยายามทำให้การวิจารณ์หมายถึงที่เกี่ยวกับความรู้ทางเศรษฐกิจทางตอนเหนือโดยเฉพาะกลายเป็นบรรทัดฐานล้อมกรอบเป็นสากลและ"โลก'และจะมีการจำหน่ายและถูกดูดซึมผ่านทางปัญญา' ภาพ และ'การศึกษา'ดาราวงจร