XVt is the level of exports; WDt, i

XVt is the level of exports; WDt, is the index of world demand for traditional
exports; CMt, is the indicator of the competitiveness of agricultural exports; DVt, is an
index of diversification of agricultural exports; ut, is the stochastic error of the model
and t, is indexing time in discrete yearly periods. The prefix “L” before each variable
indicates that we have used the logarithms instead than the levels of these variables.
Thus, we can use the coefficients a1, a2 and a3 directly as elasticities and capture possible
non-linearities in the relationship among these variables.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

XVt เป็นระดับของการส่งออก WDt เป็นดัชนีของความต้องการโลกดั้งเดิมส่งออก CMt เป็นตัวบ่งชี้ของการส่งออกเกษตร เป็น DVt การดัชนีของการกระจายของการส่งออกเกษตร ut เป็นข้อผิดพลาดแบบเฟ้นสุ่มของแบบจำลองและ t มีดัชนีในรอบระยะเวลาปีที่แยกกัน คำนำหน้า "L" ก่อนแต่ละตัวแปรบ่งชี้ว่า เราใช้ลอการิทึมที่แทนมากกว่าระดับของตัวแปรเหล่านี้ดังนั้น เราสามารถใช้สัมประสิทธิ์ a1, a2 และ a3 โดยตรงเป็น elasticities และจับได้ไม่ใช่-linearities ในความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

XVT เป็นระดับของการส่งออกนั้น WDT
เป็นดัชนีของความต้องการของโลกสำหรับแบบดั้งเดิมการส่งออก; CMT เป็นตัวบ่งชี้ของการแข่งขันของสินค้าเกษตรนั้น DVT
เป็นดัชนีการกระจายความเสี่ยงของการส่งออกทางการเกษตร
ยูทาห์เป็นข้อผิดพลาดสุ่มของรูปแบบและเสื้อเป็นเวลาการจัดทำดัชนีในระยะเวลาต่อเนื่องเป็นประจำทุกปี คำนำหน้า "L"
ก่อนที่แต่ละตัวแปรแสดงให้เห็นว่าเราได้ใช้ลอการิทึมแทนกว่าระดับของตัวแปรเหล่านี้.
ดังนั้นเราจึงสามารถใช้ค่าสัมประสิทธิ์ a1 ที่ a2 และ a3 โดยตรงเป็นความยืดหยุ่นและการจับภาพที่เป็นไปได้
linearities ที่ไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

xvt คือระดับของการส่งออก ; WDT เป็นดัชนีของความต้องการของโลกสำหรับการส่งออกดั้งเดิม
; ผสม , ตัวบ่งชี้ของความสามารถในการแข่งขันของการส่งออกผลิตภัณฑ์การเกษตร ; ทวิภาคีเป็น
ดัชนีความหลากหลายของการส่งออกทางการเกษตร ; ยูทาห์เป็นข้อผิดพลาดที่สุ่มของแบบจำลอง
และ T เป็นดัชนีในเวลาไม่ต่อเนื่องทุกปีช่วง . คำนำหน้า " L " ก่อนที่แต่ละตัวแปร
แสดงว่า เราต้องใช้ลอการิทึม มากกว่าระดับของตัวแปรเหล่านี้ .
ดังนั้นเราจึงสามารถใช้สัมประสิทธิ์ A1 , A2 และ A3 โดยตรงเช่นความยืดหยุ่นและยึดไปได้
ไม่ linearities ในความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร .