Because it has almost no atmosphere

Because it has almost no atmosphere to retain heat, Mercury's surface experiences the greatest temperature variation of the planets in the Solar System, ranging from 100 K (−173 °C; −280 °F) at night to 700 K (427 °C; 800 °F) during the day at some equatorial regions. The poles are constantly below 180 K (−93 °C; −136 °F). Mercury's axis has the smallest tilt of any of the Solar System's planets (about 1⁄30 of a degree), but it has the largest orbital eccentricity.[a] At aphelion, Mercury is about 1.5 times as far from the Sun as it is at perihelion. Mercury's surface is heavily cratered and similar in appearance to the Moon, indicating that it has been geologically inactive for billions of years.
Mercury is gravitationally locked and rotates in a way that is unique in the Solar System. As seen relative to the fixed stars, it rotates on its axis exactly three times for every two revolutions it makes around the Sun.[c][12] As seen from the Sun, in a frame of reference that rotates with the orbital motion, it appears to rotate only once every two Mercurian years. An observer on Mercury would therefore see only one day every two years.
Because Mercury orbits the Sun within Earth's orbit (as does Venus), it can appear in Earth's sky in the morning or the evening, but not in the middle of the night. Also, like Venus and the Moon, it displays a complete range of phases as it moves around its orbit relative to Earth. Although Mercury can appear as a bright object when viewed from Earth, its proximity to the Sun makes it more difficult to see than Venus. Two spacecraft have visited Mercury: Mariner 10 flew by in the 1970s; and MESSENGER, launched in 2004, orbited Mercury over 4,000 times in four years, before exhausting its fuel and crashing into the planet's surface on April 30, 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากมีเกือบไม่มีบรรยากาศการรักษาความร้อน พื้นผิวของดาวพุธประสบการณ์เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิสูงสุดของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ ตั้งแต่ 100 K (−173 ° C; −280 ° F) ในเวลากลางคืน 700 K (427 ° C; 800 ° F) ในระหว่างวันที่บางภูมิภาคเส้นศูนย์สูตร เสาอยู่ด้านล่างตลอดเวลา K 180 (−93 ° C; −136 ° F) แกนของดาวพุธมีความลาดเอียงน้อยที่สุดของดาวเคราะห์ของระบบสุริยะ (เกี่ยวกับ 1⁄30 ของตัว), แต่มีความเยื้องศูนย์กลางที่ใหญ่ที่สุดของวงโคจร [a] aphelion ปรอทเป็นประมาณ 1.5 เท่าเป็นห่างไกลจากดวงอาทิตย์ตามที่ perihelion พื้นผิวของดาวพุธเป็น cratered มาก และคล้ายคลึงกันในลักษณะการมูน บ่งชี้ว่า จะได้รับงาน geologically พันล้านปีสารปรอท gravitationally ล็อค และหมุนในแบบที่ไม่ซ้ำกันในระบบสุริยะ เห็นสัมพันธ์กับดาวคง มันหมุนบนแกนของตรงสามครั้งในรอบสองทุกทำรอบอาทิตย์ [c] [12] เท่าที่เห็นจากแสงแดด ในกรอบอ้างอิงที่หมุนไปพร้อมกับการเคลื่อนไหวของวงโคจร ปรากฏการหมุนเพียงครั้งเดียวทุกสอง Mercurian ปี มีนักการบนดาวพุธดังนั้นจะดูวันเดียวทุกสองปีเนื่องจากวงโคจรของดาวพุธดวงอาทิตย์ภายในของโลกโคจร (กับวีนัส), มันสามารถปรากฏในท้องฟ้าของโลก ในช่วงเช้าหรือช่วงเย็น แต่ กลางคืนไม่ได้ ยัง เช่นดาวศุกร์และดวงจันทร์ จะแสดงระยะครบขณะที่เคลื่อนย้ายรอบของวงโคจรสัมพันธ์กับโลก ถึงแม้ว่าดาวพุธจะปรากฏเป็นวัตถุสว่างเมื่อดูจากโลก กับดวงอาทิตย์ทำให้ยากต่อการดูกว่าวีนัส ยานอวกาศสองได้เยี่ยมชมพุธ: มาริเนอร์ 10 บินโดยในทศวรรษ 1970 และ MESSENGER เปิดตัวในปี 2004, orbited ปรอทกว่า 4000 ครั้งในสี่ปี ก่อนน่าเหนื่อยของเชื้อเพลิง และกระแทกพื้นผิวของดาวเคราะห์บน 30 เมษายน 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะมันมีเกือบไม่มีบรรยากาศที่จะรักษาความร้อนของพื้นผิวดาวพุธมีประสบการณ์ของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะตั้งแต่ 100 K (-173 ° C; -280 ° F) ในเวลากลางคืน 700 K (427 ° C; 800 ° F) ในระหว่างวันที่บางประเทศแถบเส้นศูนย์สูตร เสามีอย่างต่อเนื่องด้านล่าง 180 K (-93 ° C; -136 ° F) แกนของดาวพุธมีความลาดเอียงที่เล็กที่สุดของใด ๆ ของดาวเคราะห์ของระบบสุริยะ (ประมาณ 1/30 การศึกษาระดับปริญญา) แต่ก็มีวงเล็ก ๆ น้อยที่ใหญ่ที่สุด. [เป็น] ที่เฟรเลียนปรอทเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 1.5 เท่าในขณะที่อยู่ห่างไกลจากดวงอาทิตย์ในขณะที่มันเป็น ที่ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด พื้นผิวของดาวพุธเป็นอย่างมากพรุนและในลักษณะคล้ายกับดวงจันทร์แสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้ใช้งานธรณีวิทยาสำหรับหลายพันล้านปี.
เมอร์ถูกล็อกแรงโน้มถ่วงและหมุนในลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ในระบบพลังงานแสงอาทิตย์ เท่าที่เห็นเมื่อเทียบกับดาวคงที่มันจะหมุนในแกนของมันว่าสามครั้งทุกรอบสองก็จะทำให้รอบดวงอาทิตย์ [C] [12] เท่าที่เห็นจากดวงอาทิตย์ในกรอบของการอ้างอิงที่หมุนที่มีการเคลื่อนไหวของวงโคจรที่ มันดูเหมือนจะหมุนเพียงครั้งเดียวทุกสองปี Mercurian ผู้สังเกตการณ์บนดาวพุธจึงจะเห็นเพียงหนึ่งวันทุกสองปี.
เพราะดาวพุธโคจรรอบดวงอาทิตย์ที่อยู่ในวงโคจรของโลก (เช่นเดียวกับดาวศุกร์) ก็สามารถปรากฏในท้องฟ้าของโลกในตอนเช้าหรือตอนเย็น แต่ไม่ได้อยู่ในช่วงกลางของคืน นอกจากนี้เช่นเดียวกับดาวศุกร์และดวงจันทร์ก็จะแสดงช่วงที่สมบูรณ์ของขั้นตอนขณะที่มันเคลื่อนไปรอบ ๆ ญาติวงโคจรของมันไปยังโลก แม้ว่าดาวพุธจะปรากฏเป็นวัตถุที่สดใสเมื่อมองจากโลกมันอยู่ใกล้กับดวงอาทิตย์ทำให้มันยากขึ้นที่จะเห็นดาวศุกร์กว่า สองยานอวกาศได้เข้าเยี่ยมชมปรอท: กะลาสี 10 บินโดยในปี 1970; และ MESSENGER เปิดตัวในปี 2004 ดาวพุธโคจรกว่า 4,000 ครั้งในช่วงสี่ปีก่อนที่จะหลบหนีน้ำมันเชื้อเพลิงและบุกเข้ามาในพื้นผิวของดาวเคราะห์ใน 30 เมษายน 2015

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะมันมีเกือบจะไม่มีบรรยากาศร้อน ปรอทเป็นประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิพื้นผิวของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะตั้งแต่ 100 K ( − 173 ° C ; − 0 ° F ) กลางคืน 700 K ( 427 องศา C ; 800 ° F ) ในระหว่างวันที่บางประเทศภูมิภาค หมุนอยู่ด้านล่าง 180 K ( − 0 ° C ; − 136 ° F )ปรอทของแกนมีเอียงเล็กที่สุดของใด ๆของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ ( 1 ⁄ 30 องศา ) แต่มันมีความเยื้องศูนย์กลางของวงโคจรที่ใหญ่ที่สุด . [ ] ที่ฟีเลียน ปรอทประมาณ 1.5 เท่า ไกลจากดวงอาทิตย์เป็นอมตภาพ . ปรอทผิวหนักและ cratered ลักษณะคล้ายดวงจันทร์ ระบุว่าถูกใช้งาน geologically
หลายพันล้านปีดาวพุธ gravitationally ล็อคและหมุนในลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ในระบบสุริยะ เท่าที่เห็นเมื่อเทียบกับดาวฤกษ์ มันหมุนบนแกนตรงสามครั้งสำหรับทุก ๆ สองรอบ ทำให้รอบดวงอาทิตย์ [ C ] [ 12 ] เท่าที่เห็นจากดวงอาทิตย์ ในกรอบอ้างอิงที่หมุนด้วยการเคลื่อนไหวโคจรดูเหมือนจะหมุนเพียงครั้งเดียวทุก 2 mercurian ปี