Together, prior literature provides

Together, prior literature provides support to the existence of a link between infants’ own action
proficiency and action understanding as measured with latencies of goal-directed gaze shifts (e.g.,
Given that infants begin to produce and respond to give-me gestures during interactions with others from around
9 to 12 months of age it is possible that infants will also demonstrate sensitivity to
observed social interactions, including give-me gestures, at 12 months of age. In addition, recent studies
have demonstrated that latencies of goal-directed gaze shifts are modulated by properties of the
goal. This would suggest that latencies of goal-directed gaze shifts might also be influenced by properties of a social goal such as the receiving hand in a give-and-take interaction. However, information about how infants perceive
give-me gestures as goals of observed social actions is limited. This limitation is notable in both anticipation
studies and studies of early gestural communication, which focused primarily on pointing
or on infants’ production of give-me gestures The current study addressed this gap within the developmental literature by investigating whether the social properties of a give-me gesture as a goal of an observed give-and-take interaction affect
online gaze behavior in 12-month-old infants. In the following article, we first present an experiment
testing differences in latency of goal-directed gaze shifts toward a receiving hand that forms either a
meaningful and functional gesture (the give-me gesture) or a non-functional hand shape (the inverted
hand shape). Finding faster gaze shifts to the give-me gesture as the receiving hand would be consistent
with the hypothesis that infants are sensitive to the social properties of the gesture as a part of the
give-and-take interaction. Three subsequent experiments are presented to rule out alternative explanations
of gaze shift differences, such as affordance- and attention-based explanations

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร่วมกัน วรรณคดีก่อนให้การสนับสนุนการดำรงอยู่ของการเชื่อมโยงระหว่างการดำเนินการของทารกความสามารถและความเข้าใจการดำเนินการที่วัดได้กับเวลาแฝงของกำกับเป้าหมายสายตากะ (เช่นระบุว่าทารกเริ่มต้นในการผลิต และตอบสนองต่อการให้-ผมท่าทางแบบในระหว่างการปฏิสัมพันธ์กับคนจากรอบ ๆอายุ 9 ถึง 12 เดือนเป็นไปได้ว่า ทารกจะแสดงความไวต่อสังเกตปฏิสัมพันธ์ทางสังคม รวมทั้งให้-ฉันรูปแบบลายเส้น ที่อายุ 12 เดือน นอกจากนี้ การศึกษาล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่า เวลาแฝงกำกับเป้าหมายสายตากะจะสันทัด โดยคุณสมบัติของการเป้าหมาย นี้จะแนะนำว่า เวลาแฝงของกะสายตากำกับเป้าหมายอาจยังมีผลมาจากคุณสมบัติของเป้าหมายทางสังคมเช่นมือได้รับในการโต้ตอบที่ give-and-take อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการรับรู้ของทารกให้-ฉันรูปแบบลายเส้นเป็นเป้าหมายของการกระทำสังคมสังเกตจำกัด ข้อจำกัดนี้จะโดดเด่นในความคาดหมายทั้งสองการศึกษาและการศึกษาของต้น gestural การสื่อสาร ซึ่งมุ่งเน้นในการชี้ หรือการผลิตของทารกให้-ผมท่าทางแบบปัจจุบันศึกษาช่องว่างภายในวรรณคดีพัฒนาการได้รับการแก้ไข โดยการตรวจสอบว่าคุณสมบัติของการให้สังคม-ผมท่าทางเป็นเป้าหมายของการ give-and-take สังเกตปฏิสัมพันธ์ส่งผลกระทบต่อลักษณะการทำงานออนไลน์สายตาในเด็กทารกอายุ 12 เดือน ในบทความต่อไปนี้ เราแรกนำเสนอการทดลองการทดสอบความแตกต่างในเวลาแฝงของกะกำกับเป้าหมายมองไปทางมือที่รูปใดรับเป็นท่าทางมีความหมาย และการทำงาน (ให้-ผมท่าทาง) หรือรูปร่างมือไม่ทำงาน (การคว่ำมือครับ) ค้นหาเร็วสายตาเลื่อนไปให้-ผมท่าทางเป็นมือรับจะสอดคล้องกันด้วยสมมติฐานที่ว่า ทารกมีความไวต่อสังคมคุณสมบัติของรูปแบบลายเส้นเป็นส่วนหนึ่งของการgive-and-take ปฏิสัมพันธ์ สามการทดลองต่อมาจะแสดงออกทางเลือกคำอธิบายกฎความแตกต่างกะสายตา เช่นคำอธิบายคะแนน affordance และความสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่วมกันวรรณคดีก่อนที่ให้การสนับสนุนการดำรงอยู่ของการเชื่อมโยงระหว่างการดำเนินการของทารกเอง
ความสามารถและความเข้าใจในการดำเนินการเป็นวัดที่มีศักยภาพของเป้าหมายกำกับกะจ้องมอง (เช่น
ระบุว่าทารกจะเริ่มต้นในการผลิตและตอบสนองท่าทางจะให้ฉันในระหว่างการสื่อสารกับ อื่น ๆ จากทั่ว
9-12 เดือนของอายุก็เป็นไปได้ว่าทารกยังจะแสดงให้เห็นถึงความไวในการ
สังเกตปฏิสัมพันธ์ทางสังคมรวมทั้งให้ฉันท่าทางที่อายุ 12 เดือน. นอกจากนี้การศึกษาที่ผ่านมา
ได้แสดงให้เห็นว่าศักยภาพของเป้าหมายกำกับกะจ้องมอง จะ modulated โดยคุณสมบัติของ
เป้าหมาย. นี้จะชี้ให้เห็นว่าศักยภาพของเป้าหมายกำกับกะสายตานอกจากนี้ยังอาจได้รับอิทธิพลจากคุณสมบัติของเป้าหมายทางสังคมเช่นมือที่ได้รับในให้และใช้ปฏิสัมพันธ์. อย่างไรก็ตามข้อมูลเกี่ยวกับวิธีทารกรับรู้
ให้ฉันท่าทางเป็นเป้าหมายของการกระทำทางสังคมที่สังเกตจะถูก จำกัด . ข้อ จำกัด นี้เป็นเรื่องน่าทึ่งทั้งในความคาดหมาย
การศึกษาและการศึกษาของการสื่อสาร gestural ต้นซึ่งเน้นหลักในการชี้
หรือในการผลิตทารกของให้ฉันท่าทางการศึกษาในปัจจุบันการแก้ไขช่องว่างนี้ภายใน วรรณกรรมการพัฒนาโดยการตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นคุณสมบัติทางสังคมของท่าทางให้ฉันเป็นเป้าหมายของหนึ่งตั้งข้อสังเกตให้และใช้เวลาการทำงานร่วมกันส่งผลกระทบต่อ
พฤติกรรมการจ้องมองออนไลน์ในทารก 12 เดือนเก่า ในบทความต่อไปนี้ครั้งแรกที่เรานำเสนอการทดลอง
ทดสอบความแตกต่างในความล่าช้าของการจ้องมองเป้าหมายกำกับกะต่อมือที่ได้รับที่รูปแบบไม่ว่าจะเป็น
ท่าทางที่มีความหมายและการทำงาน (ให้ฉันท่าทาง) หรือรูปร่างมือไม่ทำงาน (กลับหัว
มือ รูปร่าง). หากะสายตาเร็วขึ้นเพื่อให้การแสดงท่าทางให้ฉันเป็นมือที่ได้รับจะสอดคล้อง
กับสมมติฐานที่ว่าทารกมีความไวต่อคุณสมบัติทางสังคมของท่าทางเป็นส่วนหนึ่งของการ
ให้และใช้เวลาการทำงานร่วมกัน การทดลองสามที่ตามมาจะถูกนำเสนอในการออกกฎคำอธิบายทางเลือก
ของความแตกต่างกะจ้องมองเช่น affordance- และคำอธิบายตามความสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยกัน วรรณกรรมก่อนให้การสนับสนุนให้มีการเชื่อมโยงระหว่างการกระทำของทารกเองความสามารถในการเข้าใจและเป็นวัดเกิดที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ด้วยสายตากะ ( เช่นระบุว่า ทารกเริ่มมีการผลิตและการตอบสนองเพื่อให้ปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นจากท่าทางในรอบ9 กับ 12 เดือนของอายุมันเป็นไปได้ที่ทารกจะยังแสดงให้เห็นถึงความไวสังเกตปฏิสัมพันธ์ทางสังคม รวมทั้งเอาท่าทางที่ 12 เดือนของอายุ นอกจากนี้ จากการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าเกิดที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์เพ่งกะจะปรับโดยคุณสมบัติของเป้าหมาย นี้บ่งบอกว่าเกิดที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์เพ่งกะยังอาจได้รับอิทธิพลจากคุณสมบัติของเป้าหมายทางสังคม เช่น การรับมือในให้และใช้ปฏิสัมพันธ์ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการรับรู้เด็กทารกให้ฉันแสดงท่าทางเป็นเป้าหมายของการกระทำและสังคมจำกัด ข้อ จำกัด นี้เป็นประการทั้งในความคาดหมายการศึกษาและการศึกษาของการสื่อสาร gestural ก่อน ซึ่งเน้นหลักในชี้หรือบนข้อมูลการผลิตให้ฉันท่าทางการศึกษาปัจจุบันระบุช่องว่างภายในวรรณกรรมการพัฒนาโดยตรวจสอบว่าคุณสมบัติของสังคมให้ฉันด้วยท่าทางที่เป็นเป้าหมายของการตรวจสอบให้และใช้ปฏิสัมพันธ์มีผลต่อจ้องมองพฤติกรรมออนไลน์ในทารกอายุ 12 เดือน ในบทความต่อไปนี้เราจะนำเสนอการทดลองครั้งแรกทดสอบความแตกต่างของคะแนนที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์เพ่งกะต่อได้รับมือที่รูปแบบใดมีความหมายและหน้าที่ท่าทาง ( เอาท่าทาง ) หรือ ไม่ใช่ ( คว่ำมือรูปร่างการทำงานรูปร่างมือ ) ค้นหาได้เร็วขึ้นเพื่อให้สายตากะท่าทางเป็นรับมือจะสอดคล้องกับสมมติฐานว่าทารกมีความไวต่อสมบัติของสังคม เป็นส่วนหนึ่งของท่าทางให้และใช้ปฏิสัมพันธ์ สามการทดลองที่ตามมาจะเสนอออกกฎคำอธิบายทางเลือกความแตกต่างของกะสายตา เช่น affordance - และความสนใจตามคำอธิบาย