Figs. 5 and 6 are plots of the part

Figs. 5 and 6 are plots of the partial pressure of carbon
monoxide versus temperature for several oxides
commonly encountered in glasses. Fig. 5 is for metal oxides
of the type Me2Ox and Fig. 6 for metal oxides of the
type MeO. Calculations were performed for three different
oxide molar concentrations (1%, 10% and 50%) in
order to see its impact on gas production. Formation
of bubbles can only occur if pCO is greater than atmospheric
pressure, i.e., P105Pa in our experiments. For
example, according to Figs. 5 and 6, the oxides Al2O3,
CaO and MgO cannot be responsible for the production
of gas. These oxides should then be preferred over PbO
or Na2O, for example, since these last two are shown to
produce CO in large quantities. The concentration of an
oxide in a given glass may have a larger effect depending
on their type (e.g., Cu2O shows a larger dependency on
concentration compared to B2O3). A reduction in bubbling
rate with time could be linked with the depletion
of the glass in certain oxides. The probability of a reaction
continuing would then depend on the amount of
reacting oxides still present in the glass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Figs. 5 และ 6 เป็นผืนความดันบางส่วนของคาร์บอนมอนอกไซด์เทียบกับอุณหภูมิในออกไซด์หลายพบทั่วไปในแก้ว Fig. 5 เป็นโลหะออกไซด์ชนิด Me2Ox และ Fig. 6 สำหรับโลหะออกไซด์ของพิมพ์แม้ว ดำเนินการคำนวณสำหรับคนอื่นออกไซด์สบความเข้มข้น (1%, 10% และ 50%) ในใบสั่งการผลกระทบในการผลิตก๊าซ ผู้แต่งฟองสามารถเท่านั้นเกิดถ้าเจ้าพนักงานสูงกว่าบรรยากาศความดัน เช่น P105Pa ในการทดลองของเรา สำหรับตัวอย่าง ตาม Figs. 5 และ 6 ออกไซด์ Al2O3ไม่รับผิดชอบการผลิต CaO และ MgOของแก๊ส ออกไซด์เหล่านี้แล้วควรต้องผ่าน PbOหรือ Na2O ตัวอย่าง ตั้งแต่สองสุดท้ายแสดงการผลิต CO ในปริมาณมาก ความเข้มข้นของการออกไซด์ในแก้วกำหนดอาจมีขนาดใหญ่ผลขึ้นอยู่กับในประเภท (เช่น Cu2O แสดงการขึ้นต่อกันขนาดใหญ่ความเข้มข้นเมื่อเทียบกับ B2O3) ลดในพัทยาสามารถเชื่อมโยงกับการลดลงของอัตราเวลาออกไซด์บางแก้ว ความน่าเป็นของปฏิกิริยาที่แล้วจะขึ้นต่อไปกับจำนวนออกไซด์ปฏิกิริยายังคงมีอยู่ในแก้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 5 และ 6 จะแปลงความดันบางส่วนของคาร์บอน
มอนนอกไซด์เมื่อเทียบกับอุณหภูมิออกไซด์หลาย
ที่พบโดยทั่วไปในแก้ว มะเดื่อ 5 เป็นออกไซด์ของโลหะ
ชนิด Me2Ox และรูป 6 สำหรับโลหะออกไซด์ของ
ชนิด MeO คำนวณได้ดำเนินการที่แตกต่างกันสาม
ระดับความเข้มข้นกรามออกไซด์ (1%, 10% และ 50%) ใน
เพื่อที่จะดูผลกระทบต่อการผลิตก๊าซ การก่อตัว
ของฟองเท่านั้นที่สามารถเกิดขึ้นได้หาก pCO มีค่ามากกว่าบรรยากาศ
ความดันคือ P105Pa ในการทดลองของเรา สำหรับ
ตัวอย่างเช่นตามมะเดื่อ 5 และ 6 ออกไซด์ Al2O3,
CaO MgO และไม่สามารถรับผิดชอบในการผลิต
ก๊าซ ออกไซด์เหล่านี้แล้วควรจะต้องการมากกว่า PbO
หรือ Na2O เช่นตั้งแต่เหล่านี้ที่ผ่านมาทั้งสองจะแสดงให้เห็นว่า
การผลิต CO ในปริมาณมาก ความเข้มข้นของ
ออกไซด์ในแก้วได้รับอาจมีผลกระทบขนาดใหญ่ขึ้นอยู่
กับชนิดของพวกเขา (เช่น Cu2O แสดงให้เห็นถึงการพึ่งพาขนาดใหญ่ใน
ความเข้มข้นเมื่อเทียบกับ B2O3) การลดลงของฟอง
อัตราการมีเวลาอาจจะมีการเชื่อมโยงกับการสูญเสีย
ของกระจกในออกไซด์บางอย่าง น่าจะเป็นของการเกิดปฏิกิริยา
ต่อเนื่องจากนั้นก็จะขึ้นอยู่กับปริมาณของ
ออกไซด์ทำปฏิกิริยายังคงอยู่ในแก้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะเดื่อ . 5 และ 6 แปลงของความดันย่อยของก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์และออกไซด์

อุณหภูมิหลายที่พบบ่อยในแว่นตา ภาพที่ 5 เป็นออกไซด์ของโลหะ
ประเภท me2ox และมะเดื่อ 6 ออกไซด์โลหะ
ประเภทแม้ว . การคำนวณจำนวนสามแตกต่างกัน
ออกไซด์ความเข้มข้นโมล ( 1 ) 10 % และ 50 % )
เพื่อดูผลกระทบต่อการผลิตก๊าซ การพัฒนา
ของฟองสามารถเกิดขึ้นถ้าเจ้าพนักงานมากกว่าบรรยากาศ
ความดัน เช่น p105pa ในการทดลองของเรา สำหรับ
ตัวอย่างตามลูกมะเดื่อ . 5 และ 6 , ออกไซด์ Al2O3 MgO , CaO และ

ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการผลิตของก๊าซ ออกไซด์เหล่านี้ ควรจะต้องผ่านสาม
หรือ na2o ตัวอย่างเช่นเนื่องจากเหล่านี้ล่าสุดสองแสดง

ผลิต Co ในปริมาณมาก ความเข้มข้นของ
ออกไซด์ในให้แก้วอาจจะมีขนาดใหญ่ผลขึ้นอยู่กับชนิดของพวกเขา ( เช่น
cu2o แสดงขนาดใหญ่พึ่งพา
ความเข้มข้นเมื่อเทียบกับ b2o3 ) ลดฟอง
ซึ่งเวลาอาจจะเชื่อมโยงกับการพร่อง
ของแก้วในบางออกไซด์ ความน่าจะเป็นของปฏิกิริยา
ต่อเนื่องแล้วจะขึ้นอยู่กับปริมาณของ
ปฏิกิริยาออกไซด์ยังคงมีอยู่ในแก้ว