Socioscientific IssuesHuman societi

Socioscientific Issues
Human societies everywhere are heavily pressed by social problems created by our differences, lack of knowledge, values
and individual and collective behaviors that create undesirable results. Many of these social problems stem from natural
human interaction, others from a combination of nature and nurture, and yet many from our misuse and misapplication of
the products and byproducts of science. Because of the widespread impact of science and technology or technology
through scientific knowledge on our lives and social well-being, we refer to these issues as “socioscientific” in nature.
“Confronting Socioscientific Issues” which is the title of Chapter 2 of Hodson’s Looking to the Future presents his
argument that “the most effective way of learning to confront [Socioscientific Issues] SSI, is by confronting SSI, provided
there are appropriate levels of guidance and significance” (p. 33). Hodson (2011) explains his “3-Phase Approach” to
confront SSI as consisting of: (i) modeling, (ii) guided practice, and (iii) application. These three elements represent the
cornerstones of new approaches being used in science education across the globe, especially in the United States where
accreditation and accountability standards demand higher quality and standards in teaching and learning methods and
outcomes. Hodson believes that a “Personalized Approach” which attends “to the particular needs, interests, experiences,
aspirations and values of every learner, and to the affective and social dimensions of learning environments” (p. 35), is the
best approach to scientific literacy. This is operationalized in the promotion of learner-centered strategies in science
classrooms at all levels. Hodson advocates treating “science-as-culture” and making the approach to science education
one of a more practical nature that treats of the subject as “functional science” (p. 37) rather than as just science. This
emphasizes the paradigmatic shift to more practice-based than theory-based science in the 21st century. This, Hodson
(2011) argues, leads to the provision of instruction and examination of students’ learning and knowledge in the field of
science from the perspective or notion of “evidentiary competence” (p. 39), which has many components. Hodson
explains two approaches to science learning and teaching: explicit approach and implicit approach, which are bound in
what he calls the “nature of science” (NOS). Furthermore, he discusses the importance of students’ understanding of the
nature of technology (NOT) and ability to apply this to science in developing practical knowledge for action based on the
idea that, “knowledge requirements are not restricted to science and the nature of science or nature of technology” (p. 42).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Socioscientific ปัญหาสังคมมนุษย์ทุกหนักถูกกดจากปัญหาสังคมที่สร้างขึ้น โดยของเราแตกต่าง ขาดความรู้ ค่าและพฤติกรรมแต่ละคน และรวมที่สร้างผลลัพธ์ที่ไม่พึงปรารถนา หลายปัญหาสังคมเหล่านี้เกิดจากธรรมชาติมนุษย์การโต้ตอบ อื่น ๆ จากธรรมชาติและที่สำคัญ และ ยังมากผิดและ misapplication ของเราผลิตภัณฑ์และสารวิทยาศาสตร์ เนื่องจากผลกระทบของวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี หรือเทคโนโลยีอย่างกว้างขวางโดยใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์สังคมสุขภาพและชีวิตของเรา เราถึงปัญหาเหล่านี้เป็น "socioscientific" ในธรรมชาตินำเสนอ "Socioscientific เผชิญปัญหา" ซึ่งเป็นชื่อเรื่องของบทที่ 2 ของ Hodson กำลังมองหาอนาคต ของเขาอาร์กิวเมนต์ที่ "วิธีมีประสิทธิภาพสูงสุดของการเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้า [ปัญหา Socioscientific] SSI, SSI ให้เผชิญมีคำแนะนำและความสำคัญระดับที่เหมาะสม" (33 p.) Hodson (2011) ของเขา "3 เฟสวิธี" ที่อธิบายการเผชิญ SSI เป็นประกอบของ: (i) สร้างโมเดล, (ii) แนะนำฝึก และ (iii) แอพลิเคชัน องค์ประกอบเหล่านี้แทนสิ่งสำคัญของแนวทางใหม่ที่ใช้ในการศึกษาวิทยาศาสตร์ทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาที่การรับรองและตรวจสอบได้มาตรฐานความต้องการคุณภาพสูงและมาตรฐานในการสอน และการเรียนรู้วิธีการ และผลลัพธ์ที่ Hodson เชื่อที่ "ส่วนบุคคลวิธีการ" ที่เข้าร่วม "กับความต้องการเฉพาะ สนใจ ประสบการณ์ค่า ของทุกผู้เรียน และมิติทางสังคม และผลของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้และแรงบันดาลใจ" (35 p.), เป็นการวิธีที่ดีที่สุดเพื่อรู้วิทยาศาสตร์ นี้เป็น operationalized ในการส่งเสริมกลยุทธ์หลักวิทยาศาสตร์ห้องเรียนทุกระดับ Hodson สนับสนุนรักษา "วิทยาศาสตร์เป็นวัฒนธรรม" และการวิธีการการศึกษาวิทยาศาสตร์หนึ่งของธรรมชาติมากกว่าการปฏิบัติที่ปฏิบัติต่อเรื่องเป็น "งานวิทยาศาสตร์" (p. 37) ไม่ใช่ เป็นเพียงวิทยาศาสตร์ นี้เน้นกะ paradigmatic การขึ้นปฏิบัติการมากกว่าตามทฤษฎีวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 21 Hodson นี้จน (2011) การจัดเรียนการสอนและการสอบของนักเรียนและความรู้ในด้านการวิทยาศาสตร์จากมุมมองหรือแนวคิดของ "ความสามารถ evidentiary" (p. 39), ซึ่งมีส่วนประกอบมากขึ้น Hodsonอธิบายวิธีที่สองวิทยาศาสตร์การเรียนรู้ และสอน: วิธีการที่ชัดเจนและวิธีนัย ซึ่งถูกผูกไว้ในสิ่งที่เขาเรียก "ธรรมชาติของวิทยาศาสตร์" (NOS) นอกจากนี้ เขากล่าวถึงความสำคัญของความเข้าใจของนักเรียนธรรมชาติของเทคโนโลยี (ไม่) และความสามารถในการใช้นี้กับวิทยาศาสตร์ในการพัฒนาความรู้ทางปฏิบัติสำหรับการดำเนินการตามคิดว่า "ความรู้ไม่จำกัดวิทยาศาสตร์และธรรมชาติของวิทยาศาสตร์หรือธรรมชาติของเทคโนโลยี" (p. 42)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Socioscientific ประเด็น
สังคมมนุษย์ทุกที่ถูกกดอย่างหนักจากปัญหาสังคมที่สร้างขึ้นโดยความแตกต่างของเราขาดความรู้ค่านิยม
และพฤติกรรมของบุคคลและส่วนรวมที่สร้างผลงานที่ไม่พึงประสงค์ หลายปัญหาสังคมเหล่านี้เกิดจากธรรมชาติ
ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์คนอื่น ๆ จากการรวมกันของธรรมชาติและการเลี้ยงดูและยังจำนวนมากจากการใช้ผิดวัตถุประสงค์ของเราและผิดของ
ผลิตภัณฑ์และผลพลอยได้ของวิทยาศาสตร์ เพราะผลกระทบอย่างกว้างขวางของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีหรือเทคโนโลยี
ผ่านความรู้ทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับชีวิตและสังคมเป็นอยู่ที่ดีของเราที่เราอ้างถึงปัญหาเหล่านี้เป็น "socioscientific" ในธรรมชาติ.
"เผชิญหน้า Socioscientific ประเด็น" ซึ่งเป็นชื่อของบทที่ 2 ของฮอดซันมอง เพื่ออนาคตของเขาได้นำเสนอ
ข้อโต้แย้งว่า "วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับ [Socioscientific ประเด็น] SSI คือการเผชิญหน้ากับ SSI ให้
มีระดับที่เหมาะสมในการให้คำแนะนำและความสำคัญ "(พี. 33) ฮอดซัน (2011) อธิบายว่า "วิธีการ 3 เฟส" ของเขาที่จะ
เผชิญหน้ากับ SSI เป็นประกอบด้วย (i) การสร้างแบบจำลอง (ii) การปฏิบัติที่แนะนำและ (iii) การประยุกต์ใช้ เหล่านี้เป็นตัวแทนของสามองค์ประกอบ
สำคัญของแนวทางใหม่ที่จะถูกนำมาใช้ในการศึกษาวิทยาศาสตร์ทั่วโลกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศสหรัฐอเมริกาที่
ได้รับการรับรองและมาตรฐานความรับผิดชอบมีความต้องการที่มีคุณภาพสูงและมาตรฐานในการสอนและวิธีการเรียนรู้และ
ผล ฮอดซันเชื่อว่า "วิธีการส่วนบุคคล" ซึ่งเข้าร่วม "เพื่อตอบสนองความต้องการโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสนใจประสบการณ์
แรงบันดาลใจและค่านิยมของผู้เรียนทุกคนและเพื่อให้อารมณ์และมิติทางสังคมของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ "(พี. 35) เป็น
วิธีการที่ดีที่สุดในทางวิทยาศาสตร์ การรู้หนังสือ นี้จะ operationalized ในการส่งเสริมกลยุทธ์การเรียนเป็นศูนย์กลางในด้านวิทยาศาสตร์
ห้องเรียนในทุกระดับ ฮอดซันประชาสัมพันธ์การรักษา "วิทยาศาสตร์เป็นวัฒนธรรม" และทำให้แนวทางการศึกษาวิทยาศาสตร์
อย่างใดอย่างหนึ่งที่มีลักษณะการปฏิบัติมากขึ้นที่ถือว่าเป็นของเรื่อง "วิทยาศาสตร์การทำงาน" (พี. 37) มากกว่าที่จะเป็นเพียงวิทยาศาสตร์ นี้
เน้นการเปลี่ยนกระบวนทัศน์ให้มากขึ้นการปฏิบัติตามมากกว่าวิทยาศาสตร์ทฤษฎีที่ใช้ในศตวรรษที่ 21 นี้ฮอดซัน
(2011) ระบุว่าจะนำไปสู่การให้การเรียนการสอนและการตรวจสอบของการเรียนรู้ของนักเรียนและความรู้ในสาขา
วิทยาศาสตร์จากมุมมองหรือความคิดของ "ความสามารถหลักฐาน" (พี. 39) ซึ่งมีองค์ประกอบหลายอย่าง ฮอดซัน
อธิบายสองวิธีการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และการเรียนการสอน: วิธีการที่ชัดเจนและวิธีการโดยปริยายซึ่งถูกผูกไว้ใน
สิ่งที่เขาเรียกว่า "ธรรมชาติของวิทยาศาสตร์" (NOS) นอกจากนี้เขากล่าวถึงความสำคัญของความเข้าใจของนักเรียน
ธรรมชาติของเทคโนโลยี (ไม่) และความสามารถในการใช้นี้กับวิทยาศาสตร์ในการพัฒนาความรู้ทางปฏิบัติสำหรับการดำเนินการขึ้นอยู่กับ
ความคิดที่ว่า "ความต้องการความรู้ไม่ได้ จำกัด วิทยาศาสตร์และธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ หรือลักษณะของเทคโนโลยี "(พี. 42)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหา socioscientific
สังคมมนุษย์ทุกแห่งจะหนักกดโดยปัญหาทางสังคมที่สร้างขึ้นโดยความแตกต่างของเรา ขาดความรู้ ค่านิยม และพฤติกรรมของบุคคลและส่วนรวม
ที่สร้างผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ หลายปัญหาทางสังคมเหล่านี้เกิดจากธรรมชาติ
ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์คนอื่น ๆจากการรวมกันของธรรมชาติและบำรุง , และยัง มากจากการใช้ผิดวัตถุประสงค์ของ
ของเราและใช้ผลิตภัณฑ์ และผลพลอยได้ของวิทยาศาสตร์ เพราะผลกระทบอย่างกว้างขวางของเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์หรือเทคโนโลยี
ผ่านความรู้ทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับชีวิตและความเป็นอยู่ในสังคมของเรา เราเรียกปัญหาเหล่านี้ว่า " socioscientific " ในธรรมชาติ .
" เผชิญหน้ากับปัญหา socioscientific " ซึ่งเป็นชื่อของบทที่ 2 ของฮอดสัน มองถึงอนาคตของเขาเสนอ
เหตุผลที่ " วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของการเรียนรู้ที่จะเผชิญปัญหา [ socioscientific ] ชิ โดยการเผชิญหน้ากับ แมรี่ ให้
มีระดับความเหมาะสมของแนวทางและความสำคัญ " ( หน้า 33 ) ฮ็อดสัน ( 2011 ) อธิบายว่า " สามเฟสวิธีเผชิญหน้ากับคุณ

เป็นประกอบด้วย : ( 1 ) แบบ ( 2 ) แนวทางการปฏิบัติและ ( 3 ) โปรแกรม ทั้งสามองค์ประกอบของ
สิ่งสําคัญของแนวทางใหม่ที่ใช้ในวิทยาศาสตร์ศึกษาทั่วโลกโดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกาที่ได้รับการรับรองและตรวจสอบคุณภาพมาตรฐาน
อุปสงค์ที่สูงและมาตรฐานในการสอนและการเรียนรู้วิธีการและ
ผลลัพธ์ ฮ็อดสัน เชื่อว่า " ส่วนบุคคล " วิธีการ " ที่เข้าร่วมเพื่อความต้องการเฉพาะ ความสนใจ ประสบการณ์ ความต้องการและค่านิยมของผู้เรียน
,และถึงอารมณ์และมิติทางสังคมของการเรียนรู้สภาพแวดล้อม " ( หน้า 35 ) ,
วิธีการที่ดีที่สุดเพื่อการรู้วิทยาศาสตร์ นี้เป็น operationalized ในการส่งเสริมผู้เรียนเป็นศูนย์กลางกลยุทธ์ในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์
ในทุกระดับ ฮ็อดสันสนับสนุนปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ " เป็น " วัฒนธรรมและสร้างแนวทาง
วิทยาศาสตร์ศึกษาหนึ่งของการปฏิบัติมากกว่าธรรมชาติที่ถือว่าเรื่องวิทยาศาสตร์ " การทำงาน " ( หน้า 37 ) มากกว่าที่จะเป็นแค่วิทยาศาสตร์ นี้
เน้นกะเพิ่มเติมตาม paradigmatic ปฏิบัติมากกว่าทฤษฎีพื้นฐานวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 21 นี้ ฮอดสัน
( 2011 ) ระบุ , นำไปสู่การสอนและการสอบการเรียนของนักศึกษา และความรู้ในด้าน
วิทยาศาสตร์จากมุมมองหรือความคิดของ " ความสามารถหลักฐาน " ( หน้า 39 ) ซึ่งมีองค์ประกอบมากมาย ฮ็อดสัน
อธิบายสองวิธีการเรียนและการสอน วิธีการที่ชัดเจนและโดยนัยวิธีการที่ถูกผูกไว้ใน
สิ่งที่เขาเรียก " ธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ " ( NOS ) เขายังกล่าวถึงความสำคัญของความเข้าใจของนักเรียน
ธรรมชาติของเทคโนโลยี ( ไม่ ) และความสามารถในการใช้วิทยาศาสตร์ในการพัฒนาการปฏิบัติ ความรู้สำหรับการกระทำขึ้นอยู่กับ
ความคิดที่ว่า " ความต้องการความรู้ไม่ จำกัด การทางวิทยาศาสตร์และธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ หรือ ธรรมชาติของเทคโนโลยี " ( หน้า 42 )