Felmenia: “That is…Even I don’t kno

Felmenia: “That is…Even I don’t know why the reason that such youths are here, with such limited information, but, the reality is that they are standing here. That’s why… Even though it is unfortunate to have been dragged in, there’s no changing it.”
In the midst of his conversation with Felmenia, the king had changed his facial expression to a grim one.
The already predicted external affairs with other countries would presumably be rendered useless and thrown into confusion because of them.
Then, Suimei mumbled to himself.
“*Various things had occurred as I had expected*, but, other than us here, various other places have also summoned people? Since it appears that was what he meant, it was possible.” In other words, they were needed since, in this world, a Maou had appeared.
*To ask this of Mizuki, Suimei became fed up. Abruptly, and forcibly, summoning people from another world, essentially turning them into refugees, would stress them, but the fact that the existence said to be able to destroy the world does not summon a hero, and is forced to come out is a ridiculous story.*
“Moreover, it looks like our situation is the first of its kind.”
“I feel sorry for these people…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Felmenia: "ก็... แม้ผมไม่ทราบเหตุผลสาเหตุที่เยาวชนดังกล่าวมีที่นี่ ข้อมูลจำกัด แต่ ความเป็นจริงว่า พวกเขากำลังยืนอยู่ที่นี่ ที่ว่าทำไม... แม้จะโชคร้ายไปลากใน มีไม่มีการเปลี่ยนแปลง"ท่ามกลางบทสนทนาของเขากับ Felmenia กษัตริย์ได้เปลี่ยนสีหน้าของเขาให้น่ากลัวกิจการภายนอกแล้วคาดการณ์กับประเทศอื่น ๆ จะสันนิษฐานว่าถูกแสดงไร้ประโยชน์ และโยนเข้าไปในความสับสนเนื่องจากพวกเขาแล้ว Suimei mumbled กับตัวเอง " * สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ตามสมควร *, แต่ นอกจากเรา ที่นี่ สถานต่าง ๆ ได้ยังอัญเชิญท่าน เนื่องจากปรากฏว่าเป็นสิ่งที่เขาหมายถึง มันเป็นไปได้นี้" ในคำอื่น ๆ พวกเขาถูกต้องตั้งแต่ Maou ที่ได้ปรากฏในโลกนี้* จะถามนี้ของมิซึกิ Suimei กลายเป็นเบื่อ ทันที และบังคับ ให้ เรียกผู้คนจากโลกอื่น เป็นหลักกลายเป็นผู้ลี้ภัย จะเครียดพวกเขา แต่ความจริงที่ว่า การดำรงอยู่กล่าวว่า สามารถทำลายโลกเรียกฮีโร่ และถูกบังคับให้ออกมาเป็น story.* ไร้สาระ "นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเราเป็นครั้งแรกของชนิดของ" "ผมรู้สึกเสียใจสำหรับทุกคน..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Felmenia: "นั่นคือ ... แม้ผมไม่ทราบว่าทำไมเหตุผลที่วัยรุ่นดังกล่าวอยู่ที่นี่มีข้อมูล จำกัด ดังกล่าว แต่ในความเป็นจริงว่าพวกเขาจะยืนอยู่ที่นี่ นั่นเป็นเหตุผลที่ ... แม้ว่ามันจะเป็นโชคร้ายที่ได้รับการลากในไม่มีการเปลี่ยนแปลงมัน. "
ในท่ามกลางของการสนทนาของเขากับ Felmenia กษัตริย์มีการเปลี่ยนแปลงการแสดงออกทางสีหน้าของเขาที่จะน่ากลัวหนึ่ง.
คาดการณ์ไว้อยู่แล้วการต่างประเทศกับประเทศอื่น ๆ จะ คงจะไม่ได้ผลและโยนลงไปในความสับสนเพราะของพวกเขา.
จากนั้น Suimei พึมพำกับตัวเอง.
"* สิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในฐานะที่ผมคาดหวัง * แต่นอกเหนือจากเราได้ที่นี่, สถานที่อื่น ๆ อีกมากมายนอกจากนี้ยังได้เรียกคน? เพราะมันแสดงให้เห็นว่าเป็นสิ่งที่เขาหมายมันเป็นไปได้. "ในคำอื่น ๆ ที่พวกเขาเป็นสิ่งที่จำเป็นเพราะในโลกนี้เซอร์เคยปรากฏ.
* หากต้องการขอนี้ของซูกิ Suimei กลายเป็นที่ระอา ทันทีและบังคับให้เรียกผู้คนจากอีกโลกหนึ่งเป็นหลักทำให้พวกเขากลายเป็นผู้ลี้ภัยจะเน้นพวกเขา แต่ความจริงที่ว่าการดำรงอยู่บอกว่าจะสามารถที่จะทำลายโลกไม่ได้เรียกพระเอกและถูกบังคับให้ออกมาเป็นที่ไร้สาระ เรื่อง. *
"นอกจากนี้ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเราเป็นครั้งแรกของชนิด."
"ผมรู้สึกเสียใจสำหรับคนเหล่านี้ ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

felmenia : " นั่นคือ . . . ฉันไม่รู้ว่าทำไมเหตุผลที่เยาวชนดังกล่าวนี้ ด้วยข้อมูลที่จำกัด เช่น แต่ ในความเป็นจริงที่พวกเขากำลังยืนอยู่ที่นี่ นั่นทำไม . . . . . . . แม้ว่าจะโชคร้ายถูกลากเข้ามา ไม่มีการเปลี่ยนแปลง "ในท่ามกลางของการสนทนาของเขากับ felmenia กษัตริย์ได้เปลี่ยนสีหน้าถมึงทึงของเขาไปหนึ่งแล้วทำนายกิจการภายนอกกับประเทศอื่น ๆคงจะมีการแสดงที่ไร้ประโยชน์และโยนลงในความสับสนเพราะพวกเขาแล้ว suimei พึมพำกับตัวเองสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นเป็น " * * ที่ฉันคาด แต่นอกจากเราที่นี่ สถานที่ ต่างๆอื่น ๆยังเรียกคน เนื่องจากปรากฏ นั่นคือสิ่งที่เขาบอกว่ามันเป็นไปได้ . " ในคำอื่น ๆที่พวกเขาต้องการเพราะ ในโลกนี้ มาโอะก็ปรากฏตัวขึ้น* ที่ถามนี้ของมิซึกิ suimei ก็เอือมระอา ทันที และบังคับ , เรียกคนที่มาจากอีกโลกหนึ่ง วิธีเปลี่ยนเป็นผู้อพยพ จะเครียด แต่ความจริงมีอยู่ว่าสามารถที่จะทำลายโลกไม่เรียกพระเอก และถูกบังคับให้มาเป็นเรื่องไร้สาระ * ." นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเราเป็นครั้งแรกของชนิดของมัน . "" ผมรู้สึกเสียใจสำหรับคนเหล่านี้ . . . "