I decided to use Luxeria rather tha

I decided to use Luxeria rather than Rukseria. Enjoy.

The Second Hero’s First Fight

My name is Amagi Kaito, a second year student at Takamagahara High School.

I’m a self-proclaimed normal male student but, by some mistake, I came to a different world and became a hero.

……To be honest, I’m frightened by all this. Right after taking the position of hero, it’s a bit odd to be saying this, but, I wondered just why did I become something like a hero?
………No, I have a huge power that is even greater than that of the people of this world.
Then, what’s the point if I don’t make that power useful?

I know that we, who finished getting our mana measurements done, have enough mana that even if these people called Imperial Court Magicians were to bunch together, they wouldn’t stand a chance, and they seem to be proud of that.
I’ve also heard that we’ll need to learn how to use magic to become stronger than anyone else.

That’s why I’ll fight. Because, I have the power.

「Hero-dono?」

Just as I was accidentally getting absorbed into my thoughts, I was stopped by a voice from behind me.

「Uhm……Rishe…san, right.」

「Please just call me Rishe. ……Are you moon gazing? Today certainly is a day with a good blue moon.」

Rishe-san is a female knight used by the country that summoned us called Rukseria. Being illuminated by the moon, her hair had a pallid shine to it.

…………A blue moon.

Just as Rishe-san had said, in front of my eyes, a blue moon that lit up the dark night was shining with a glitter.
It was something that wasn’t in our world, a clear difference. It made me realize that this was a different world, whether I liked it or not.

「……So you can’t sleep, is it?」

「Eh………How…did you」

From her words, I, who was caught up in a whirlpool of thoughts, was surprised.

That certainly was the case.

Akane and Sakuya, even Akira and Yashiro-kun are all probably asleep right now, but I couldn’t sleep for some reason, so I was taking a stroll in the castle’s courtyard.

Could it be because after the mana measurement, I became able feel the swirling magic within my body and that’s why I’m not feeling so well, or could it be―――

「You’re making eyes like that of a child who is restraining themselves on the day before their birthday.」

「Eh…?」

The knight who illuminated by the moonlit night showed me a smile.

「It would seem, that I was correct.」

I felt embarrassed by her smile.

「Looks like it. ……Being told “because you have power, you need to fight” had me infuriated, but, in the end…………I’m just really excited about this. ……I mean, I’m a hero, you know. They’re so cool. Something like this, I’ve always wanted to be one!」

That’s right, I was excited. Sure, I was a bit confused about being called a hero, but, today, after gaining this supernatural power called mana, I had thoughts of wanting to use it.

Becoming a hero, saving the world………Something so immense, something that a normal human wouldn’t be able to do, it’s wait right before my very eyes!

「I’m just high-spirited just like a kid. Even though I’m a hero, I’m pretty lame, aren’t I……?」

I wonder if I’ve disappointed her? When I looked at this concerned girl, she laughed with a giggle.

「You aren’t lame, at all. ……When they are children, people will, without a doubt, hold the yearning to be a knight or a hero……pretty much those that show greatness. I’ll become a knight, I’ll be a hero! ……That’s what they yell.」

While looking at the blue moon, she continued.

「But you can’t become one just by yelling it out. By saying things like “I was a kid at that time” and denying your feelings from your past, from the time you were a child, you can’t possibly become one.
……Three years ago, I met the Priestess-sama that had fought alongside Hero-sama. Though I don’t really remember much about Hero-sama, I remember very well about Priestess-sama. I wanted to do something for a kind and warm human like her. And so, I aimed to be an admirable knight and hero that could protect that warmth.」

She turned and faced me.

「While I am still a novice, I became a knight. ……Without forgetting or denying my feelings. ……That is why, Hero-dono. Without denying the feelings you have now, please carry on, and become a hero.」

That is what she said and she smiled.

Right behind her, something had become warped.

「! Who’s there!」

Her voice that was so kind up until then did a complete 180 and yelled out in an unbelievably cold voice.

As if in response, out of nowhere, flames burst out.

「Fufufu, what a nasty greeting. Especially when I came here all alone and all.」

What had come out from inside of the flames was a longhaired girl who had crimson, incandescent hair that looked like flames.

It would have been fine if that was all to it. …..The paleness of the girl’s skin was increased after being illuminated by the blue moon.

「A demon!?」

Rishe drew the two-handed sword that she wore on her waist.
Then, Rishe’s words left me speechless.

So this is a demon!

I was embraced by an overwhelming sick feeling the moment that I saw that crimson haired woman. I understood that reason.

Humanity’s enemy. The one’s eating at this world………

「Correct. I’m known as the [War Princess of the Flame Axe] of the Demon Lord Army’s Six Blade Generals―――」

「Prepare yooourselfff!!」

Rishe started running faster than the demon woman could finish what she was saying. Gathering light onto her silver sword, it became an aurora sword, and using that, she swung at the demon woman!

「Kuhahaha! To come slashing at me while I’m in the middle of talking, you don’t need to become so desperate, you know.」

However, the demon woman made a halberd out of flames as if she just re-named it and stopped the swing with one hand.

「N, no way…My, magic clad sword was…!」

Rishe’s eyes were wide open from seeing her sure-kill technique being stopped so easily.

「Too easy, too easy. “That guy’s” move was something much more terrifying, you know? It’s really different even though it’s the same move!」

*Giin* As her sword is repelled back, Rishe used that to create some distance.

「I don’t feel like fighting to the death with other people right now. You should just be quiet.」

Her golden pupils shoot at me and Rishe.
And right when they did, my body’s freedom was taken.

「Guh! …Th, this un-seeable binding chain, you, you’re [Agniera the Convicted], aren’t you!?」

Rishe was boldly challenging her even while was in a condition where she couldn’t freely move.

That attitude, wasn’t good.

「……Jeez, they really are rude, these things called humansー.
I’d really like you to stop it with that name. ……Or what? Do you have some kind of delusion that you’re on the same level as me?」

Bon. Together with such a light sound, Rishe’s head which was right in front of me burst.

「………Eh?」

「There’s only one person that I’ll allow to call me that, you little shit. ……Ah~, jeez, even though I thought I’d be able to fight him after so long~. I feel terrible.」

As the demon woman grumbled irritated complaints, her gaze faced Kaito.

What the hell is this? ……What the hell is “this”?

Tumbling down right in front of me was a corpse that only had its head cleanly gone.
The gushing fresh blood told me that 《・・・》 was alive up until just now.

What the hell………What the hell!!

Saying, she’d become, a warm person, ……keep on carrying, your feelings……………

「Oi, you know about the “hero”, right? If you want to stay alive, tell me where he is. I’ll go to him myself.」

Hero?

「……Were you listening to me properly? Human!」

…………Who is this hero?

Who was this hero, that defeated the demons, that defeated the Demon Lord?

◇

「Ah? ……What’s with that look? ……I~ see, you’re also in the group that wants to die, aren’t you. ……Geez, facing against small fry before having a death match with him sure~ does kill my drive.」

In front of me was a dead woman, and the shaking human that I found suddenly glared at me with a really scary look.

It’s not like I was frightened or anything. A blood thirst of this degree doesn’t compare to “that guy”.

It just pissed me off.

Any humans other than him are trash. Small fry.
An inferior species.

That small fry scowled at me, openly showing his anger.

Well, I’ll just kill this guy in a snap. I really want to hurry and see him.

Thinking along those lines, my sight made a turn around.

「……Ahn?」

When I noticed, my vision expanded and the full starry sky and the blue moon were looking down at me.

Just when my vision glanced to the side, there was my “lower half” and, just like “his”, that magic clad sword, was it?

The one who swung the luminous sword was, the human from before.

「……Hee, you’re pretty good.」

My irritation from before was blown away, and the pleasure was making my body shake.
This little small fry, struck back at me.

The human who surpassed her own imagination, Agniera became interested in him.

「The hero that you were talking about, was that about the previous hero………?」

「Ahn?」

The Demon Lord, who stood at the top of the demons. A human was looking her, one of Six Blade Generals that were the Demon Lord’s strongest subordinates.

「……I’m the current hero, Amagi Kaito. ………The one that will annihilate you demons.」

In that young boy’s eyes, hatred was carved into them.

◇

「Hee. ………A small fry like you is a hero, you say……?」

The cut down demon woman laughed like she was having fun.

「What’s so funny………」

Forgetting himself in anger and controlled by his emotions, Kaito didn’t notice. The fact that not a single drop of blood flowed from the two halves of the body that was cut apart.

「It’s too much for you.」

By the time he noticed, he heard the voice coming from behind him.

「Wha!?」

In an instant, Agniera’s body, which only had the upper half tumble down, w

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันตัดสินใจที่จะใช้ Luxeria แทน Rukseria เพลิดเพลินกับการการต่อสู้ครั้งแรกของพระเอกสองชื่อของฉันคือ อะมากิ Kaito สองปีเรียนที่โรงเรียนมัธยม Takamagaharaผมนักเรียนชายปกติประกาศด้วยตนเอง ได้ โดยบางผิด ฉันมาสู่โลกที่แตกต่างกัน และกลายเป็น พระเอก……ที่จะซื่อสัตย์ ฉันกำลังกลัว โดยทั้งหมดนี้ ทันทีหลังจากสละตำแหน่งของฮีโร่ มันเป็นบิตคี่จะพูดนี้ แต่ ฉันสงสัยว่า เพียงทำไมไม่ฉันเป็นเหมือนพระเอก………ไม่ ฉันมีกำลังมากที่ยิ่งกว่าที่ชาวโลกนี้แล้ว อะไรคือจุดถ้าฉันไม่ทำให้พลังงานที่มีประโยชน์หรือไม่ฉันรู้ว่า ที่เสร็จสิ้นการประเมินมานาของเราทำได้ มีมานาพอที่แม้ว่าคนเหล่านี้เรียกว่าอิมพีเรียลคอร์ทมายากลได้พวงกัน พวกเขาจะไม่ยืนโอกาส และพวกเขาดูเหมือนจะมีความภาคภูมิใจที่ผมยังเคยได้ยินว่า เราจะต้องเรียนรู้วิธีใช้วิเศษไปกว่าใครที่ว่าทำไมฉันจะต่อสู้ เนื่องจาก มีอำนาจ「Hero-dono ? 」เหมือนฉันได้ตั้งใจการดูดซึมเข้าสู่ความคิดของฉัน ฉันถูกหยุด ด้วยเสียงพอฉัน「Uhm ...Rishe...ซาน ขวา」「Please เพียงติดต่อ Rishe ……มีคุณดวงจันทร์พร้อม วันนี้เป็นวันบลูมูนดี」Rishe ซังเป็นอัศวินหญิงใช้ โดยประเทศที่เรียกเราเรียกว่า Rukseria ผมมีขัดสคลาจะถูกส่องสว่าง ด้วยดวงจันทร์…………บลูมูนเหมือนซาน Rishe ได้กล่าวว่า หน้าตา บลูมูนที่รับคืนมืดถูกส่องแสง ด้วยความกลิทเทอร์มันเป็นสิ่งที่ไม่ได้ในโลกของเรา ความแตกต่างชัดเจน มันทำให้ฉันรู้ว่า นี้คือโลกที่แตกต่างกัน ว่าฉันชอบมัน หรือไม่「……เพื่อให้คุณนอนไม่หลับ มันเป็น? 」「Eh ...วิธี...ไม่ you」จากคำพูดของหล่อน ที่ถูกจับขึ้นในอ่างน้ำวนของความคิด ผมประหลาดใจที่แน่นอนได้เช่นอากาเนะ และซาคุยะ อากิระแม้ และ Yashiro kun คงทั้งหลับขณะนี้ แต่ฉันไม่สามารถนอนหลับดัง ดังนั้นฉันถูกนำเดินเล่นในสวนของปราสาทมันอาจเป็น เพราะหลังวัดมานา เป็นความรู้สึกที่สามารถหมุนรอบมหัศจรรย์ภายในร่างกายของฉัน และที่ว่าทำไมฉันไม่สบายดังนั้น หรือไม่ก็ be―――「You จะทำตาเหมือนที่เด็กเป็น restraining เองในวันก่อนวันเกิดของพวกเขา」「Eh...」อัศวินที่ส่องสว่าง ด้วยคืนน้อยแสดงให้เห็นฉันยิ้ม「It ดูเหมือน ที่ได้ถูกต้อง」ผมรู้สึกอาย ด้วยรอยยิ้มของเธอ「Looks ชอบการ ……มีการบอกว่า "เพราะคุณอำนาจ คุณจำเป็นต้องต่อสู้" ฉัน infuriated แต่ ในสุด...ฉันตื่นเต้นจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ ……ผมหมายถึง ฉันพระเอก คุณรู้ว่า พวกเขากำลังเย็น บางสิ่งบางอย่างเช่นนี้ ฉันได้อยากจะเป็น! 」ถูกต้อง ผมตื่นเต้น แน่นอน ผมสับสนเล็กน้อยเกี่ยวกับการเรียกพระเอก วันนี้ หลังจากได้รับพลังเหนือธรรมชาตินี้เรียกว่ามานา ผม ก็คิดอยากใช้กลายเป็นพระเอก บันทึกโลก...สิ่งใหญ่นั้น สิ่งที่มนุษย์ปกติจะไม่สามารถทำ ก็รอหน้าตาดีมาก「I เป็นเพียง high-spirited เหมือนเด็ก แม้ว่าฉันเป็นพระเอก ผมสวย ง่อยไม่ฉัน...」ฉันสงสัยว่า ถ้า ฉันได้ผิดหวังเธอ เมื่อฉันมองเธอคนนี้เกี่ยวข้อง เธอหัวเราะคิกคัก「You ไม่ง่อย เลย ……เมื่อเป็นเด็ก คนจะ ไม่ต้องสงสัย ระงับโหยให้ อัศวินหรือพระเอก...สวยมากผู้ที่แสดงความยิ่งใหญ่ ฉันจะกลายเป็นอัศวิน จะพระเอก ……ที่พวกเขาร้อง」ขณะที่บลูมูน เธอยังคง「But คุณไม่เป็นเพียงโดยตะโกนออกมา โดยบอกว่า สิ่งที่ชอบ "ผมเป็นเด็กที่" และการปฏิเสธความรู้สึกจากอดีต จากเวลาคุณมีลูก คุณไม่อาจจะเป็นหนึ่งได้……สามปีที่ผ่านมา ฉันพบ Priestess-sama ที่มีควบคู่ไปกับฮีโร่-sama ว่าฉันจริง ๆ จำมากเกี่ยวกับฮีโร่-sama ข้าพเจ้าจำได้ดีเกี่ยวกับ Priestess sama อยากจะทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับชนิด และอบอุ่นคนเหมือนเธอ และดังนั้น ผมมาเป็นอัศวินอย่างน่าชมเชยและฮีโร่ที่สามารถป้องกันความอบอุ่นที่」เธอเปิด และฉันต้องเผชิญกับ「While ผมยังละอ่อน เป็นอัศวิน ……โดยไม่มีการลืม หรือการปฏิเสธความรู้สึกของฉัน ……นั่นคือเหตุผล ฮีโร่-dono โดยไม่มีการปฏิเสธความรู้สึกคุณตอนนี้ กรุณาดำเนิน และกลายเป็น ฮีโร่」นั่นคือสิ่งที่เธอบอก และเธอยิ้มใกล้ ๆ เธอ สิ่งที่มีเป็นเหยเกด้วย「! ที่มี! 」เสียงของเธอที่แนะนำให้จน แล้วได้ 180 สมบูรณ์ และ yelled ในการเสียงเย็นภาพออกว่าในการตอบสนอง ความไม่มีที่ไหน เปลวไฟปะทุ「Fufufu ใดคำทักทายที่น่ารังเกียจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันมาที่นี่อยู่คนเดียว และทั้งหมด」ที่ได้ออกมาจากภายในเปลวไฟถูกสาว longhaired ที่มีผมสีแดงเข้ม ยองที่ดูเหมือนเปลวไฟมันมีดีให้ได้ …..Paleness ของผิวสาวเพิ่มขึ้นหลังจากถูกส่องสว่างด้วยบลูมูน「A ปีศาจ」Rishe วาดดาบ two-handed ที่เธอสวมบนเอวของเธอแล้ว คำของ Rishe ซ้ายฉันพูดดังนั้นนี้เป็นปีศาจฉันถูกรายล้อมไป ด้วยการครอบงำป่วยรู้สึกขณะที่ผมเห็นผู้หญิง haired ที่พิการ ผมเข้าใจเหตุผลที่ศัตรูของมนุษยชาติ กินในโลกนี้...「Correct ฉันรู้จักเป็น [สงครามเจ้าหญิงของขวานไฟ] ของกองทัพพระเจ้าปีศาจ 6 ใบมีด Generals―――」「Prepare yooourselfff !!」เริ่มทำงานได้เร็วกว่าผู้หญิงปีศาจ Rishe เสร็จเธอไม่พูดอะไร รวบรวมแสงไปยังดาบเงินของเธอ มันกลายเป็นดาบออโรรา และการใช้ที่ เธอ swung ที่หญิงปีศาจ「Kuhahaha ไปมาอย่างเจ็บแสบที่ผมในขณะผมกลางพูด คุณไม่จำเป็นต้องเป็นหมดหวังดังนั้น คุณทราบ」อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงปีศาจทำ halberd จากเปลวไฟเป็นถ้าเธอเพียงชื่อใหม่ และหยุดแกว่งด้วย「N ไม่...ฉัน มายากลห่มดาบถูก...」ตาของ Rishe เปิดกว้างให้เห็นเทคนิคแน่ฆ่าเธอหยุดเพื่อได้อย่างง่ายดาย「Too ง่าย ง่ายเกินไป ย้าย "นั้นเป็น" เป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก คุณรู้หรือไม่ จะแตกต่างกันจริง ๆ แม้จะย้ายเหมือนกัน! 」* Giin * เป็นดาบของเธอเป็นมันไส้กลับ Rishe ใช้สร้างทางบางอย่าง「I ไม่อยากต่อสู้จะตายด้วยกันขณะนี้ คุณควรเพิ่งจะเงียบ」นักเรียนของเธอทองยิงที่ผมและ Risheและถูกต้องเมื่อพวกเขา เสรีภาพในร่างกายของฉันถูกนำ「Guh …Th โซ่ผูกไม่ seeable นี้ คุณ คุณกำลัง [Agniera Convicted การ] ไม่คุณ」Rishe ได้อย่างกล้าหาญท้าทายให้เธอแม้ขณะอยู่ในสภาพที่เธอไม่อิสระย้ายทัศนคติที่ ไม่ดี「……Jeez พวกเขาจริง ๆ จะหยาบคาย สิ่งเหล่านี้เรียกว่า humansーผมอยากคุณหยุดมัน ด้วยชื่อนั้น ……หรืออะไร มีบางชนิดของความเข้าใจผิดที่คุณอยู่ในระดับเดียวกับฉัน? 」บอน พร้อมเช่นแสงเสียง หัวของ Rishe ซึ่งตรงหน้าฉันระเบิด「………เอ๊ะ? 」คนเดียวของ 「There ที่ฉันจะอนุญาตให้ติดต่อที่ คุณน้อยขี้ ……อา ~, jeez แม้ว่าฉันคิดว่า ฉันจะสามารถต่อสู้กับเขาหลังจากนั้นนาน ~ รู้สึกแย่」เป็นปีศาจหญิง grumbled ร้องเคือง สายตาของเธอประสบ Kaitoนรกนี้คืออะไร ……นรกคืออะไร "นี้"ไม้ลอยลงตรงหน้าฉันเป็นศพที่มีแค่ หัวของมันไปอย่างเรียบร้อยเลือดสด gushing บอกฉัน《・・・》ที่มีชีวิตอยู่จนถึงเดี๋ยวอะไรนรก...อะไรนรก!!บอกว่า เธอจะกลายเป็น เป็นคนอบอุ่น, ... .keep บนการถือครอง ความรู้สึกของคุณ...「Oi คุณรู้เกี่ยวกับ "พระเอก" ขวา ถ้าคุณต้องการมีชีวิตอยู่ บอกเขาอยู่ ฉันจะไปกับเขาเอง」พระเอก「……คุณฟังฉันอย่างถูกต้องหรือไม่ มนุษย์! 」…………ฮีโร่นี้คือใครใครเป็นพระเอกนี้ ที่พ่ายแพ้ปีศาจ ที่พ่ายแพ้พระเจ้าปีศาจ◇「Ah ……คือ มีลักษณะที่อะไร ……ฉัน ~ ดู คุณยังอยู่ในกลุ่มที่ต้องการตาย ไม่ได้คุณ ……Geez หันหน้าเข้าหากับเล็กทอดก่อนตายตรงกับเขาแน่นอน ~ ฆ่าไดรฟ์ของฉัน」ด้านหน้าของฉันคือผู้หญิงตาย และสั่นมนุษย์ที่พบทันที glared ที่ผม มีดูน่ากลัวจริง ๆมันจะไม่เหมือนผมกลัว หรืออะไรก็ ความกระหายเลือดของระดับไม่เปรียบเทียบกับ "คนนั้น"มันแค่โกรธฉันใด ๆ มนุษย์อื่น ๆ เขามีถังขยะ ขนาดเล็กทอดสายพันธ์น้อยว่า เล็กทอด scowled ที่ฉัน แสดงความโกรธของเขาอย่างเปิดเผยดี ฉันเพียงแค่จะฆ่าผู้ชายคนนี้ในแป๊บ ผมอยากจะรีบ และดูเขาคิดตามบรรทัด สายตาของฉันได้เปิดรอบ「……อาห์น? 」เมื่อผมสังเกตเห็น ขยายวิสัยทัศน์ของฉัน และท้องฟ้าดาวเต็มและบลูมูนถูกมองลงที่ฉันเพียงวิสัยทัศน์ของฉัน glanced ด้าน มีฉัน "ครึ่งล่าง" แล้ว เช่นเดียวกับ "เขา" ที่วิเศษดาบ clad ถูกคน swung ดาบลูมินัสถูก มนุษย์จากก่อน「……สัง คุณดี」ระคายเคืองของฉันจากก่อนที่จะถูกพัดไป และความสุขถูกทำให้สั่นร่างกายของฉันนี้ทอดเล็กน้อย หลงกลับมาที่ฉันบุคคลที่ตนเองจินตนาการ Agniera แล้วก็สนใจเขาพระเอก 「The ที่คุณพูดถึง เป็นที่เกี่ยวกับพระเอกก่อนหน้านี้...」「Ahn ? 」ปีศาจพระเจ้า ซึ่งอยู่ที่ด้านบนของปีศาจ มนุษย์ถูกมองเธอ หนึ่งในหกทหารใบมีดที่อยู่ใต้บังคับบัญชาที่แข็งแกร่งของเจ้าปีศาจ「……ผมพระเอกปัจจุบัน อะมากิ Kaito ………หนึ่งที่จะทำลายปีศาจ」ในสายตาของชายหนุ่มนั้น ความเกลียดชังถูกแกะสลักลงไป◇「Hee ………คุณทอดขนาดเล็กเช่นคุณเป็นฮีโร่ กล่าวว่า...」ตัดลงปีศาจหญิงหัวเราะเหมือนเธอมีความสนุก「What ของตลกดัง...」ลืมตัวเองในความโกรธ และควบคุม โดยอารมณ์ของเขา Kaito ไม่สังเกต ความจริงที่เดียวไม่ปล่อยเลือดไหลจากสองซีกของร่างกายที่ถูกตัดออกจากกัน「It ของมากเกินไปสำหรับคุณ」โดยเมื่อ เขาสังเกตเห็น เขาได้ยินเสียงมาพอเขา「Wha」ในทันที ร่างกายของ Agniera ซึ่งมีเพียง เกลือกกลิ้งครึ่งบนลง w

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันตัดสินใจที่จะใช้ Luxeria มากกว่า Rukseria เพลิดเพลินไปกับ. ฮีโร่ที่สองเป็นครั้งแรกของการต่อสู้ชื่อของฉันคือ Amagi ไคโตะ, นักศึกษาชั้นปีที่สองที่ Takamagahara โรงเรียนมัธยม. ฉันปกติตัวเองว่านักเรียนชาย แต่ด้วยความเข้าใจผิดบางอย่างที่ฉันมาถึงโลกที่แตกต่างกันและกลายเป็นฮีโร่. ... ... จะซื่อสัตย์ฉันกลัวโดยทั้งหมดนี้ หลังจากรับตำแหน่งของพระเอกก็แปลกสักหน่อยที่จะพูดเรื่องนี้ แต่ผมสงสัยว่าทำไมผมกลายเป็นสิ่งที่ชอบพระเอก? ......... ไม่มีฉันมีพลังงานขนาดใหญ่ที่มีมากขึ้นกว่าที่ของผู้คน ในโลกนี้. แล้วสิ่งที่จุดถ้าฉันไม่ทำ? พลังงานที่มีประโยชน์ผมรู้ว่าเราจบที่ได้รับการตรวจวัดความมานะของเราทำมีความมานะพอที่แม้ว่าคนเหล่านี้เรียกว่าศาลอิมพีเรียลผู้วิเศษเป็นพวงด้วยกันพวกเขา จะไม่ยืนโอกาสและพวกเขาดูเหมือนจะเป็นความภาคภูมิใจที่. ผมเคยได้ยินว่าเราจะต้องเรียนรู้วิธีการใช้เวทมนตร์ที่จะกลายเป็นที่แข็งแกร่งกว่าคนอื่น. นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจะต่อสู้ เพราะผมมีอำนาจ. 「ฮีโร่-Dono? 」เช่นเดียวกับที่ผมตั้งใจจะดูดซึมเข้าไปในความคิดของฉันฉันก็หยุดด้วยเสียงจากข้างหลังผม. 「อืม ...... Rishe ... ซังขวา. 」「กรุณาเพียงแค่โทรหาฉัน Rishe ...... คุณดวงจันทร์จ้อง? วันนี้เป็นวันที่แน่นอนกับดวงจันทร์สีฟ้าดี. 」Rishe ซังเป็นอัศวินหญิงที่ใช้โดยประเทศที่เรียกเราเรียกว่า Rukseria การส่องสว่างโดยดวงจันทร์ผมของเธอมีความเงางามซีดไป. ............ ดวงจันทร์สีน้ำเงิน. เช่นเดียวกับ Rishe ซังได้กล่าวว่าในสายตาของฉันดวงจันทร์สีน้ำเงินที่สว่างขึ้นคืนที่มืดได้รับการส่องสว่างที่มี แวว. มันเป็นอะไรบางอย่างที่ไม่ได้อยู่ในโลกของเราแตกต่างที่ชัดเจน มันทำให้ผมรู้ว่านี่คือโลกที่แตกต่างไม่ว่าฉันชอบมันหรือไม่. 「 ...... ดังนั้นคุณไม่สามารถนอนหลับ, มันคืออะไร? 」「เอ๋ ......... วิธี ... คุณ」จากคำพูดของเธอที่ฉันซึ่งเป็น ติดอยู่ในวังวนของความคิด, รู้สึกประหลาดใจ. แน่นอนว่ากรณีที่เกิดขึ้น. อากาเนะและ Sakuya แม้อากิระและ Yashiro คุงทั้งหมดอาจจะหลับไปในขณะนี้ แต่ผมนอนไม่หลับด้วยเหตุผลบางอย่างเพื่อให้ฉันได้รับการเดินเล่น ในลานปราสาท. มันอาจจะเป็นเพราะหลังจากที่วัดมานะผมก็สามารถรู้สึกถึงความมหัศจรรย์หมุนภายในร่างกายของฉันและที่ว่าทำไมผมไม่ได้รู้สึกดีหรือมันอาจจะเป็น --- 「คุณกำลังทำดวงตาเช่นนั้น ของเด็กที่จะรั้งตัวเองในวันก่อนวันเกิดของพวกเขา. 」「เอ๊ะ ... ? 」อัศวินที่สว่างโดยในคืนเดือนหงายแสดงให้ฉันเห็นรอยยิ้ม. 「มันจะดูเหมือนว่าผมเป็นคนที่ถูกต้อง. ' ฉันรู้สึกอายรอยยิ้มของเธอ . 「ดูเหมือนมัน ...... ได้รับการบอก "เพราะคุณมีอำนาจคุณจะต้องต่อสู้" ได้ฉันโกรธแค้น แต่ในที่สุด ............ ฉันแค่ตื่นเต้นมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ...... ฉันหมายความว่าฉันพระเอกคุณรู้ว่า พวกเขากำลังเย็นดังนั้น บางสิ่งบางอย่างเช่นนี้ฉันอยากจะเป็นหนึ่ง」ที่เหมาะสมผมรู้สึกตื่นเต้น แน่นอนว่าฉันเป็นบิตสับสนเกี่ยวกับการถูกเรียกว่าพระเอก แต่ในวันนี้หลังจากที่ได้รับนี้อำนาจเหนือธรรมชาติที่เรียกว่ามานะผมก็มีความคิดที่อยากจะใช้มัน. กลายเป็นฮีโร่ช่วยโลก ......... อันยิ่งใหญ่บางสิ่งบางอย่างเพื่อให้สิ่งที่ มนุษย์ปกติจะไม่สามารถที่จะทำก็รอก่อนที่ตาขวาของฉัน! 「ฉันแค่คะนองเช่นเดียวกับเด็ก แม้ว่าฉันพระเอกฉันอ่อนแอสวยไม่ได้ผม ...... ? 」ฉันสงสัยว่าฉันเคยผิดหวังของเธอ? เมื่อฉันมองไปที่หญิงสาวกังวลนี้เธอหัวเราะกับขำ. 「คุณยังไม่ได้อ่อนแอในทุก ...... เมื่อพวกเขาเป็นเด็กคนจะโดยไม่ต้องสงสัยถือความปรารถนาที่จะเป็นอัศวินหรือฮีโร่ ...... สวยมากที่แสดงความยิ่งใหญ่ ฉันจะกลายเป็นอัศวินฉันจะเป็นพระเอก! ...... นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาตะโกน. ' ขณะที่มองไปที่ดวงจันทร์สีฟ้าเธอยังคง. 「 แต่คุณไม่สามารถกลายเป็นหนึ่งในเพียงแค่ตะโกนมันออกมา โดยกล่าวว่าสิ่งที่ชอบ "ผมยังเป็นเด็กในช่วงเวลานั้น" และปฏิเสธความรู้สึกของคุณจากที่ผ่านมาของคุณจากเวลาที่คุณเป็นเด็กคุณไม่อาจกลายเป็นหนึ่ง. ...... สามปีที่ผ่านมาผมได้พบกับพระ-sama ว่า ได้ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับฮีโร่-sama แต่ผมจำไม่ได้จริงๆมากเกี่ยวกับฮีโร่-sama ผมจำได้เป็นอย่างดีเกี่ยวกับพระ-sama ฉันอยากจะทำบางสิ่งบางอย่างสำหรับชนิดของมนุษย์และอบอุ่นเหมือนเธอ ดังนั้นฉันมุ่งที่จะเป็นอัศวินที่น่าชื่นชมและฮีโร่ที่สามารถปกป้องความอบอุ่นที่. ' เธอหันและเผชิญหน้ากับฉัน. 「ในขณะที่ผมยังคงสามเณรฉันกลายเป็นอัศวิน ...... โดยไม่ลืมหรือปฏิเสธความรู้สึกของฉัน ...... นั่นคือเหตุผลที่พระเอก-Dono โดยไม่ปฏิเสธความรู้สึกที่คุณมีในขณะนี้กรุณาดำเนินการในและกลายเป็นวีรบุรุษ. ' นั่นคือสิ่งที่เธอบอกว่าเธอยิ้มและ. ด้านหลังของเธอได้กลายเป็นสิ่งที่โค้งงอ. 「! ใครมี」เสียงของเธอที่เป็นดังนั้นชนิดขึ้นจนแล้วไม่สมบูรณ์ 180 และตะโกนออกมาในเสียงเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ. ถ้าเป็นในการตอบสนองจากที่ไหนเลยเปลวไฟระเบิดออกมา. 「 Fufufu สิ่งที่อวยพรที่น่ารังเกียจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมมาที่นี่คนเดียวและทั้งหมด. ' สิ่งที่ได้ออกมาจากด้านในของเปลวไฟเป็นสาว longhaired ที่มีสีแดงเข้ม, ผมไส้ที่ดูเหมือนเปลวไฟ. มันจะได้รับการปรับถ้านั่นคือทั้งหมดที่มัน ... หม่นหมองของผิวของหญิงสาว ..The เพิ่มขึ้นหลังจากที่มีการส่องสว่างโดยดวงจันทร์สีน้ำเงิน. 「ปีศาจ !? 」Rishe ดึงดาบสองมือที่เธอสวมอยู่บนเอวของเธอ. จากนั้นคำ Rishe ซ้ายฉันพูด. ดังนั้นนี่คือ ปีศาจ! ผมกอดป่วยครอบงำความรู้สึกขณะนั้นผมเห็นว่าผู้หญิงที่มีผมสีแดงเข้ม ผมเข้าใจเหตุผลว่า. ศัตรูของมนุษยชาติ การรับประทานอาหารของคนในโลกนี้ ......... 「ถูกต้อง ฉันเป็นที่รู้จัก [สงครามเจ้าหญิงแห่งขวาน Flame] ของกองทัพพระเจ้าปีศาจหกนายพล Blade --- 」「เตรียม yooourselfff !! 」Rishe เริ่มต้นทำงานได้เร็วกว่าผู้หญิงปีศาจจะจบว่าเธอพูดอะไร รวบรวมแสงลงบนดาบสีเงินของเธอมันก็กลายเป็นดาบแสงและการใช้ที่เธอเหวี่ยงที่ผู้หญิงปีศาจ! 「 Kuhahaha! ที่จะมาอย่างเจ็บแสบที่ฉันในขณะที่ผมอยู่ในช่วงกลางของการพูดคุยที่คุณไม่จำเป็นต้องกลายเป็นหมดหวังเพื่อให้คุณรู้ว่า. ' แต่หญิงปีศาจทำง้าวออกมาจากเปลวไฟราวกับว่าเธอเพียงแค่เปลี่ยนชื่อมันและหยุด แกว่งด้วยมือข้างหนึ่ง. 「ไม่มีไม่มีทาง ... ฉันดาบเกราะเวทมนตร์เป็น ... 」Rishe ดวงตาของเขาเปิดกว้างจากการได้เห็นเทคนิคแน่นอนฆ่าเธอถูกหยุดได้อย่างง่ายดาย. 「เกินไปง่ายง่ายเกินไป "ผู้ชายคนนั้น" ย้ายเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากขึ้นคุณรู้หรือไม่? มันแตกต่างกันจริงๆแม้ว่าจะย้ายเดียวกัน」* * * * * * * * Giin ดาบของเธอคือมันไส้กลับ Rishe ใช้เพื่อสร้างระยะห่างพอสมควร. 「ผมไม่รู้สึกเหมือนการต่อสู้ไปสู่ความตายกับคนอื่น ๆ ในขณะนี้ คุณก็ควรจะเงียบ. 」นักเรียนทองเธอยิงที่ผมและ Rishe. และขวาเมื่อพวกเขามีอิสระในร่างกายของฉันถูกนำ. 「 Guh! ... Th นี้ยกเลิก seeable ห่วงโซ่ผูกพันคุณคุณ [Agniera ข้อหา], คุณไม่ !? 」Rishe กำลังท้าทายของเธออย่างกล้าหาญแม้ในขณะที่อยู่ในสภาพที่เธอไม่สามารถได้อย่างอิสระย้าย. ทัศนคติที่ ไม่ดี. 「 ...... Jeez พวกเขาจริงๆมีความหยาบสิ่งเหล่านี้เรียกว่ามนุษย์ー. ผมชอบคุณที่จะหยุดมันที่มีชื่อว่า ...... หรืออะไร? คุณมีชนิดของความเข้าใจผิดว่าคุณอยู่ในระดับเดียวกับฉันไหม? 」บอน ร่วมกันด้วยเช่นเสียงแสงหัว Rishe ของที่ถูกต้องในด้านหน้าของฉันออกมา. 「 ......... ใช่มั้ย? 」「มีเพียงคนเดียวที่ฉันจะอนุญาตให้มีการเรียกฉันว่าคุณอึเล็ก ๆ น้อย ๆ ...... อ่า ~, jeez แม้ว่าฉันคิดว่าฉันจะสามารถที่จะสู้กับเขาหลังจากนั้นนาน ~ ฉันรู้สึกแย่. ' ในฐานะที่เป็นผู้หญิงปีศาจบ่นร้องเรียนระคายเคืองสายตาของเธอต้องเผชิญกับไคโตะ. อะไรนี้คืออะไร? ...... อะไรคือ "นี้หรือไม่" กลิ้งลงตรงหน้าของผมก็คือศพที่มีเพียงหัวของมันไปเรียบร้อย. เลือดสดพุ่งบอกฉันว่า "···" ยังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้. สิ่งที่นรก ......... อะไรนรก !! กล่าวว่าเธอจะกลายเป็นคนที่อบอุ่น ...... ให้กับแบกความรู้สึกของคุณ ............... 「เฮ้ยคุณรู้เกี่ยวกับ "พระเอก" ใช่มั้ย? ถ้าคุณต้องการที่จะมีชีวิตอยู่บอกฉันว่าเขาอยู่ที่ไหน ฉันจะไปกับเขาด้วยตัวเอง. ' ฮีโร่? 「 ...... คุณได้ฟังฉันถูกต้องหรือไม่ มนุษย์」............ ใครเป็นพระเอกนี้ใครเป็นพระเอกนี้ว่าแพ้ปีศาจที่พ่ายแพ้พระเจ้าปีศาจ? ◇ 「แอมป์? ...... สิ่งที่มีรูปลักษณ์ที่? ...... ฉัน ~ เห็นคุณยังอยู่ในกลุ่มที่ต้องการที่จะตายไม่ได้คุณ ...... Geez หันหน้าไปกับทอดขนาดเล็กก่อนที่จะมีการจับคู่ความตายกับเขาแน่ใจ ~ ไม่ฆ่าไดรฟ์ของฉัน. ' ในด้านหน้าของฉันเป็นผู้หญิงที่ตายและมนุษย์สั่นที่ผมพบก็จ้องมาที่ผมด้วยรูปลักษณ์ที่น่ากลัวจริงๆ. มัน ไม่ชอบผมก็กลัวหรืออะไร กระหายเลือดของระดับนี้ไม่ได้เปรียบเทียบกับ "ผู้ชายคนนั้น". มันก็โกรธฉันลง. มนุษย์ใด ๆ อื่น ๆ กว่าเขาเป็นถังขยะ ทอดขนาดเล็ก. สายพันธุ์ที่ด้อยกว่า. ที่ทอดขนาดเล็ก scowled ที่ผมเปิดเผยแสดงความโกรธของเขา. ดีฉันก็จะฆ่าผู้ชายคนนี้ได้ในพริบตา ผมอยากจะรีบเห็นเขา. คิดตามเส้นที่สายตาของฉันทำให้หันไปรอบ ๆ . 「 ...... Ahn? 」เมื่อผมสังเกตเห็นวิสัยทัศน์ของฉันขยายตัวและท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวและดวงจันทร์เต็มฟ้าถูกมองลงมาที่ฉัน. เพียงแค่ เมื่อวิสัยทัศน์ของฉันชำเลืองมองไปด้านข้างมี "ครึ่งล่างของฉัน" และเช่นเดียวกับ "เขา" วิเศษที่ดาบเกราะเป็นหรือไม่เป็นผู้หนึ่งที่เหวี่ยงดาบเรืองแสงเป็นมนุษย์จากก่อน. 「 ...... ฮี คุณอยู่ที่ดีงาม. 」การระคายเคืองของฉันจากก่อนที่จะถูกเป่าออกไปและความสุขก็ทำให้ร่างกายของฉันสั่น. นี้ทอดขนาดเล็กน้อยหลงกลับมาที่ผม. มนุษย์ที่เหนือกว่าจินตนาการของเธอเอง, Agniera กลายเป็นที่สนใจในตัวเขา. 「 ฮีโร่ที่คุณกำลังพูดถึงคือการที่เกี่ยวกับพระเอกก่อน ......... ? 」「 Ahn? 」พระเจ้าปีศาจที่ยืนอยู่ที่ด้านบนของปีศาจ มนุษย์ถูกมองเธอเป็นหนึ่งในหกนายพลใบมีดที่มีผู้ใต้บังคับบัญชาที่แข็งแกร่งพระเจ้าปีศาจ. 「 ...... ฉันพระเอกปัจจุบัน Amagi ไคโตะ ......... หนึ่งที่จะทำลายคุณปีศาจ. ' ในสายตาของเด็กหนุ่มที่เกลียดชังแกะสลักลงในพวกเขา. ◇ 「ฮี ......... ทอดขนาดเล็กเช่นเดียวกับคุณเป็นพระเอกคุณจะพูดว่า ...... ? 」ลดหญิงปีศาจหัวเราะเหมือนเธอกำลังมีความสนุกสนาน. 「สิ่งที่ตลกมาก ......... 」ลืมตัวเองด้วยความโกรธและควบคุมโดยอารมณ์ของเขา, ไคโตะ didn 'T แจ้งให้ทราบล่วงหน้า ความจริงที่ว่าไม่หยดเดียวของเลือดไหลออกมาจากทั้งสองส่วนของร่างกายที่ถูกตัดออกจากกัน. 「มันมากเกินไปสำหรับคุณ. ' เมื่อถึงเวลาที่เขาสังเกตเห็นเขาได้ยินเสียงที่มาจากข้างหลังเขา. 「 Wha !? 」ในทันที, ร่างกาย Agniera ซึ่งมีเพียงครึ่งบนพัง w,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันตัดสินใจที่จะใช้ luxeria มากกว่า rukseria . สนุก


สู้แรกที่สองของฮีโร่
ฉันชื่อ Amagi ไคโตะ เป็นนักศึกษาปี 2 ที่โรงเรียนทาคามากา รา

ผมตนเองเป็นนักเรียนชายปกติ แต่โดยเข้าใจผิด ฉันมาเป็นโลกที่แตกต่างกัน และเป็นพระเอก . . .

. . . . . . . บอกตรงๆ ผมกลัว โดยทั้งหมดนี้ หลังจากที่สละตําแหน่งของพระเอก มันเป็นบิตแปลกที่ต้องพูดแบบนี้แต่ผมสงสัยว่าทำไมผมกลายเป็นเหมือนวีรบุรุษ
. . . ไม่ ฉันมีอำนาจใหญ่ที่มากขึ้นกว่าที่ของคนบนโลกนี้ .
แล้วถ้าฉันไม่ทำให้พลังงานที่เป็นประโยชน์

ผมรู้ว่าเรา , ที่เสร็จสิ้นการวัดความมานะของเราเสร็จ พอมานาว่า แม้ว่าคนเหล่านี้เรียกว่าโหรราชสำนักถูกมัดเข้าด้วยกันพวกเขาไม่ยืนโอกาส และพวกเขาดูเหมือนจะภูมิใจ .
ผมยังได้ยินว่าเราจะต้องเรียนรู้ที่จะใช้เวทมนตร์จะแข็งแกร่งกว่าใคร

ถึงฉันจะสู้ เพราะฉันมีอำนาจ .

「ฮีโร่โดะ ? 」

เหมือนที่ฉันบังเอิญได้รับดูดเข้าไปในความคิดของฉัน ฉันได้หยุดโดยเสียงจากข้างหลังฉัน อืม . . . . . . . . . . . . .

「 rishe . . . ซัน ใช่ 」

「กรุณาโทรหาผม rishe .. . . . . . . คุณดวงจันทร์จ้อง ? วันนี้ก็เป็นวันที่มีดีพระจันทร์สีฟ้า 」

rishe ซาน เป็นอัศวินหญิงที่ใช้โดยประเทศที่เรียกเราเรียก rukseria . การส่องดวงจันทร์ เส้นผมของเธอก็ส่องแสงซีดนะ

. พระจันทร์สีฟ้า

อย่างที่ rishe ซานพูดในด้านหน้าของตาของฉันเป็นสีฟ้าที่สว่างยามค่ำคืนเป็นประกายด้วยแวว
มันเป็นบางอย่างที่ไม่ได้อยู่ในโลกของเรา มีความแตกต่างที่ชัดเจน มันทำให้ฉันตระหนักดีว่านี้คือโลกที่แตกต่างกัน ไม่ว่าฉันจะชอบมันหรือไม่ . . . . . . . . . .

「ดังนั้นคุณนอนไม่หลับเหรอ 」

「 เอ๊ะ . . . ยังไง . . . . . คุณ」

จากคำพูด ผมที่ถูกจับมาอยู่ในวังวนของความคิด แปลกใจ

นั่นคือกรณี

อากาเนะและซาคุยะ แม้แต่อากิระกับ Yashiro คุงทั้งหมดคงหลับแล้วแต่ผมนอนไม่หลับเพราะเหตุผลบางอย่าง ก็เลยเดินเล่นในสนามหญ้าของปราสาท

เพราะหลังจากที่มานะ วัด ก็สามารถสัมผัสหมุนมายากลภายในร่างกายของฉัน และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่ค่อยดี หรืออาจจะ―――

「คุณกำลังทำ สายตาแบบนี้ของเด็กที่ยังยับยั้งตัวเองในวันก่อนวันเกิดของพวกเขา . 」

「เอ๋ . . . ? 」

อัศวินที่สว่างจากคืนเดือนหงาย ให้ผมยิ้ม

「ดูเหมือน ว่าผมถูกต้อง 」

ผมรู้สึกอายเธอยิ้ม

「ดูเหมือนมัน . . . . . . . ที่บอกว่า " เพราะคุณมีอำนาจคุณต้องต่อสู้ " ผมโกรธมาก แต่ในตอนท้าย . ฉันแค่รู้สึกตื่นเต้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ . . . . . . . ผมหมายถึง ผมเป็นพระเอกนะ พวกเขาเจ๋ง อะไรประมาณนี้