Cell turgor is pressure and a positive quantity, and can be
measured with a cell pressure probe, which consists of a
pressure transducer unit with a microcapillary (Husken et al.
1978, Nonami 1998f, Nonami eta/. 1987). The tip of the
microcapillary can be inserted directly into a plant cell under
a microscope (see the cover picture of Plant Physiology
(1993) 102 (1) and a diagram in Nonami 1998f). Osmotic
potential is the negative quantity of the osmotic pressure
which is ideally converted from the solute concentration of
the cell, assuming that the cell is an ideal osmometer
(Nonami 1998b, Nonami 1998d). Thus, cell osmotic potential
is considered solely as a function of the cell solution concentration.
Cell osmotic potential can be measured by
using a specially designed osmometer together with a cell
pressure probe (Nonami 1998f, Nonami and Schulze 1989).
Cell solution as small as 10 picoliters can be extracted
directly with the pressure probe, and can be set in nonevaporative
silicon oil in the osmometer (Nonami 1998f,
Nonami and Schulze 1989). By using the freezing point
depression technique with the osmometer, the osmotic
potential of cell solution can be determined after observing
the melting point of ice formed in the cell solution under a
microscope (Nonami 1998f, Nonami and Schulze 1989). The
isopiestic technique for psychrometers can be used to
measure water potential in an accuracy of 0.01 MPa over arange between 0 and 10 MPa (Boyer and Knipling 1965,
Nonami 1998b, Nonami 1998d).
When plants are kept at a water-saturated atmosphere in
the dark, transpiration must be inhibited from leaves. Under
such a condition, water potential must be equilibrated among
non-growing cells in leaves. To test this hypothesis, cell
water potentials were measured with the pressure probe and
the osmometer in Tradescantia virginiana leaves, and
compared with water potentials measured with the
psychrometer in the same leaf tissue (Fig. 1). Values of
epidermal cell water potential were equal to those of mesophyll
cell water potential (Fig. 1A), indicating that there was no
water potential gradient in mature leaf tissue when transpiration
was inhibited. When cell water potentials in the leaf
tissue were volume-averaged for epidermal and mesophyll
cells, the volume-averaged water potentials were equivalent
to tissue water potentials measured with the psychrometer
(Fig. 1D). Also, it should be noted that the leaf water potential
was equilibrated with the root water potential in the
mature tissue when transpiration was inhibited under the
saturated atmosphere (Nonami 1998f, Nonami and Schulze
1989).
Although water potentials among cells in the mature tissue
are equilibrated throughout the entire plant, cell turgor and
cell osmotic potential may differ among different organs.
Turgor of mesophyll cells was significantly higher than that of
epidermal cells (Fig. 1B), and the osmotic potential of mesophyll
cells was significantly lower than that of epidermal cells
in the same leaf tissue (Fig. 1C). When cell turgor and cell
osmotic potential were volume-averaged for epidermal and
mesophyll cells, values of the average cell turgor and the
average osmotic potential were equal to turgor and osmotic
potential measured with the psychrometer in the same
tissue, respectively (Figs. 1E and 1F).
Measured values with the pressure probe and the isopiestic
psychrometer in turgor were compared extensively in
soybean stems (Nonami et al. 1987), and both instruments
indicated the identical values. When measured values with
the psychrometer and the pressure chamber in water potential,
osmotic potential and turgor determinations were also
compared (Boyer and Potter 1973, Nonami and Boyer 1989),
virtually similar values were obtained with both methods.
Thus, accurate values in water status measurements can be
obtained at the cellular level and tissue level when different
instruments indicate similar values (Hashimoto and Nonami
1990, Nonami et al. 1987, Nonami and Schulze 1989). Such
confirmation with multiple measurement techniques is critical
for the cellular level measurements in the water status
because each cell may have totally different water status
and the average values may not represent the water status
in individual cells as shown in examples of Fig. 1.
Cell turgor is pressure and a positive quantity, and can bemeasured with a cell pressure probe, which consists of apressure transducer unit with a microcapillary (Husken et al.1978, Nonami 1998f, Nonami eta/. 1987). The tip of themicrocapillary can be inserted directly into a plant cell undera microscope (see the cover picture of Plant Physiology(1993) 102 (1) and a diagram in Nonami 1998f). Osmoticpotential is the negative quantity of the osmotic pressurewhich is ideally converted from the solute concentration ofthe cell, assuming that the cell is an ideal osmometer(Nonami 1998b, Nonami 1998d). Thus, cell osmotic potentialis considered solely as a function of the cell solution concentration.Cell osmotic potential can be measured byusing a specially designed osmometer together with a cellpressure probe (Nonami 1998f, Nonami and Schulze 1989).Cell solution as small as 10 picoliters can be extracteddirectly with the pressure probe, and can be set in nonevaporativesilicon oil in the osmometer (Nonami 1998f,Nonami and Schulze 1989). By using the freezing pointdepression technique with the osmometer, the osmoticpotential of cell solution can be determined after observingthe melting point of ice formed in the cell solution under amicroscope (Nonami 1998f, Nonami and Schulze 1989). Theisopiestic technique for psychrometers can be used tomeasure water potential in an accuracy of 0.01 MPa over arange between 0 and 10 MPa (Boyer and Knipling 1965,Nonami 1998b, Nonami 1998d).When plants are kept at a water-saturated atmosphere inthe dark, transpiration must be inhibited from leaves. Undersuch a condition, water potential must be equilibrated amongnon-growing cells in leaves. To test this hypothesis, cellwater potentials were measured with the pressure probe andthe osmometer in Tradescantia virginiana leaves, andcompared with water potentials measured with thepsychrometer in the same leaf tissue (Fig. 1). Values ofepidermal cell water potential were equal to those of mesophyllcell water potential (Fig. 1A), indicating that there was nowater potential gradient in mature leaf tissue when transpirationwas inhibited. When cell water potentials in the leaftissue were volume-averaged for epidermal and mesophyllcells, the volume-averaged water potentials were equivalentto tissue water potentials measured with the psychrometer(Fig. 1D). Also, it should be noted that the leaf water potentialwas equilibrated with the root water potential in themature tissue when transpiration was inhibited under thesaturated atmosphere (Nonami 1998f, Nonami and Schulze1989).Although water potentials among cells in the mature tissueare equilibrated throughout the entire plant, cell turgor andcell osmotic potential may differ among different organs.Turgor of mesophyll cells was significantly higher than that ofepidermal cells (Fig. 1B), and the osmotic potential of mesophyllcells was significantly lower than that of epidermal cellsin the same leaf tissue (Fig. 1C). When cell turgor and cellosmotic potential were volume-averaged for epidermal andmesophyll cells, values of the average cell turgor and theaverage osmotic potential were equal to turgor and osmoticpotential measured with the psychrometer in the sametissue, respectively (Figs. 1E and 1F).Measured values with the pressure probe and the isopiesticpsychrometer in turgor were compared extensively insoybean stems (Nonami et al. 1987), and both instrumentsindicated the identical values. When measured values withthe psychrometer and the pressure chamber in water potential,osmotic potential and turgor determinations were alsocompared (Boyer and Potter 1973, Nonami and Boyer 1989),virtually similar values were obtained with both methods.Thus, accurate values in water status measurements can beobtained at the cellular level and tissue level when differentinstruments indicate similar values (Hashimoto and Nonami1990, Nonami et al. 1987, Nonami and Schulze 1989). Suchconfirmation with multiple measurement techniques is criticalfor the cellular level measurements in the water statusbecause each cell may have totally different water statusand the average values may not represent the water statusin individual cells as shown in examples of Fig. 1.
การแปล กรุณารอสักครู่..
turgor
มือถือเป็นความดันและปริมาณบวกและสามารถวัดได้ด้วยหัววัดความดันเซลล์ซึ่งประกอบด้วยหน่วย
transducer ดัน microcapillary (ที่ Husken et al.
1978 Nonami 1998f, Nonami กทพ /. 1987) เคล็ดลับของ
microcapillary
สามารถแทรกโดยตรงในเซลล์พืชภายใต้กล้องจุลทรรศน์(ดูภาพหน้าปกของสรีรวิทยาพืช
(1993) 102 (1) และแผนภาพใน Nonami 1998f ก) ออสโมติกที่มีศักยภาพเป็นปริมาณเชิงลบของแรงดันซึ่งจะถูกแปลงเป็นอย่างยิ่งจากความเข้มข้นของตัวถูกละลายของเซลล์สมมติว่ามือถือเป็นที่เหมาะสำหรับOsmometer (Nonami 1998b, Nonami 1998d) ดังนั้นเซลล์ที่มีศักยภาพออสโมติกถือว่าเป็น แต่เพียงผู้เดียวเป็นหน้าที่ของความเข้มข้นของการแก้ปัญหามือถือ. มือถือที่มีศักยภาพออสโมติกสามารถวัดได้โดยใช้ Osmometer ออกแบบมาเป็นพิเศษร่วมกับเซลล์สอบสวนความดัน(Nonami 1998f, Nonami และชูลซ์ 1989). การแก้ปัญหามือถือที่มีขนาดเล็กเป็น 10 พิโคลิตรสามารถสกัดโดยตรงกับหัววัดความดันและสามารถตั้งค่าในnonevaporative น้ำมันซิลิกอนใน Osmometer นี้ (Nonami 1998f, Nonami และชูลซ์ 1989) โดยใช้จุดเยือกแข็งเทคนิคที่มีภาวะซึมเศร้า Osmometer ที่ออสโมติกที่มีศักยภาพของการแก้ปัญหามือถือสามารถกำหนดหลังจากการเฝ้าสังเกตจุดหลอมละลายของน้ำแข็งที่เกิดขึ้นในการแก้ปัญหามือถือภายใต้กล้องจุลทรรศน์(Nonami 1998f, Nonami และชูลซ์ 1989) เทคนิค isopiestic สำหรับ psychrometers สามารถใช้ในการวัดศักยภาพของน้ำในความถูกต้องของ0.01 MPa มากกว่า arange ระหว่าง 0 และ 10 เมกะปาสคาล (บอยเยอร์และ Knipling 1965 Nonami 1998b, Nonami 1998d). เมื่อพืชจะถูกเก็บไว้ที่บรรยากาศน้ำอิ่มตัวในมืดคายต้องถูกยับยั้งจากใบ ภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวที่มีศักยภาพน้ำจะต้อง equilibrated หมู่เซลล์ที่ไม่เพิ่มขึ้นในใบ เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้เซลล์ศักยภาพน้ำถูกวัดด้วยหัววัดความดันและOsmometer ใน Tradescantia ใบ virginiana และเมื่อเทียบกับศักยภาพน้ำวัดกับpsychrometer ในเนื้อเยื่อของใบเดียวกัน (รูปที่ 1). คุณค่าของน้ำเซลล์ผิวหนังที่มีศักยภาพเท่ากับผู้ mesophyll ศักยภาพน้ำเซลล์ (รูป. 1A) แสดงให้เห็นว่าไม่มีการไล่ระดับสีน้ำที่อาจเกิดขึ้นในเนื้อเยื่อของใบผู้ใหญ่เมื่อคายถูกยับยั้ง เมื่อศักยภาพน้ำเซลล์ในใบเนื้อเยื่อปริมาณเฉลี่ยสำหรับผิวหนังและ mesophyll เซลล์ปริมาณน้ำเฉลี่ยศักยภาพเทียบเท่าศักยภาพน้ำวัดที่มีเนื้อเยื่อ psychrometer (รูป. 1D) นอกจากนี้ก็ควรจะตั้งข้อสังเกตว่ามีศักยภาพน้ำใบถูก equilibrated มีศักยภาพน้ำรากในเนื้อเยื่อผู้ใหญ่เมื่อคายถูกยับยั้งภายใต้บรรยากาศอิ่มตัว(Nonami 1998f, Nonami และชูลซ์1989). แม้ว่าศักยภาพน้ำในหมู่เซลล์ในเนื้อเยื่อผู้ใหญ่เป็นequilibrated ทั่วทั้งโรงงาน, turgor มือถือและโทรศัพท์มือถือที่มีศักยภาพออสโมติกอาจแตกต่างกันในหมู่อวัยวะที่แตกต่างกัน. turgor ของเซลล์ mesophyll อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าเซลล์ผิวหนัง(รูป. 1B) และศักยภาพออสโมติกของ mesophyll เซลล์อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าที่ของผิวหนัง เซลล์ในเนื้อเยื่อใบเดียวกัน(รูป. 1C) เมื่อเซลล์ turgor และเซลล์ที่มีศักยภาพออสโมติกถูกปริมาณเฉลี่ยสำหรับผิวหนังและmesophyll เซลล์ค่าของ turgor มือถือเฉลี่ยและศักยภาพดันเฉลี่ยเท่ากับturgor และออสโมติกที่มีศักยภาพวัดที่มีpsychrometer ในเดียวกันเนื้อเยื่อตามลำดับ(มะเดื่อ. 1E และ 1F). ค่าที่วัดได้กับหัววัดความดันและ isopiestic psychrometer ใน turgor เปรียบเทียบอย่างกว้างขวางในลำต้นถั่วเหลือง(Nonami et al. 1987) และเครื่องมือทั้งระบุค่าที่เหมือนกัน เมื่อวัดค่ากับpsychrometer และห้องความดันในศักยภาพน้ำที่มีศักยภาพออสโมติกและหาความturgor ยังเทียบ(บอยเยอร์และพอตเตอร์ 1973 Nonami และบอยเยอร์ 1989) แทบค่าที่คล้ายกันที่ได้รับกับวิธีการทั้งสอง. ดังนั้นค่าที่ถูกต้องในสถานะน้ำ สามารถวัดได้ในระดับเซลล์และเนื้อเยื่อในระดับที่แตกต่างกันเมื่อตราสารบ่งบอกถึงค่าที่คล้ายกัน(ฮาชิโมโตะและ Nonami 1990 Nonami et al. 1987 Nonami และชูลซ์ 1989) ดังกล่าวยืนยันกับเทคนิคการวัดเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการวัดระดับเซลล์ในสถานะน้ำเพราะแต่ละเซลล์อาจมีสถานะที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงน้ำและค่าเฉลี่ยอาจไม่แสดงสถานะของน้ำในแต่ละเซลล์ดังแสดงในตัวอย่างของรูป 1
การแปล กรุณารอสักครู่..
เซลล์แล้วรู้สึกจะมีแรงดันและปริมาณบวก และสามารถวัดความดันด้วยโพรบ
เซลล์ซึ่งประกอบด้วย
หน่วยความดันเหนือกับ microcapillary ( husken et al .
1978 nonami 1998f nonami , และ / 1987 ) ปลาย
microcapillary สามารถแทรกโดยตรงในเซลล์พืชภายใต้
กล้องจุลทรรศน์ ( เห็นหน้าปก
สรีรวิทยาพืช( 1993 ) 102 ( 1 ) แผนภาพใน nonami 1998f ) ศักยภาพการ
คือปริมาณเชิงลบของแรงดัน
ซึ่งนอกจากแปลงจากสารละลายความเข้มข้น
เซลล์ สมมติว่าเซลล์เป็น
ออสโมมิเตอร์ดีเยี่ยม ( nonami 1998b nonami , 1998d ) ดังนั้น เซลล์ออสโมซิสศักยภาพ
ถือว่าเป็น แต่เพียงผู้เดียวเป็นหน้าที่ของเซลล์ความเข้มข้นของสารละลาย .
ศักยภาพเซลล์ออสโมซิสสามารถวัดได้โดย
ใช้ออกแบบมาเป็นพิเศษออสโมมิเตอร์ร่วมกับเซลล์
ความดันโพรบ ( nonami 1998f nonami และ ชูลซ์ , 1989 ) .
เซลล์โซลูชั่นขนาดเล็กเป็น 10 จุด NAME OF TRANSLATORS สามารถสกัดได้โดยตรงกับความดัน
โพรบและสามารถตั้งค่าในน้ำมันซิลิโคน nonevaporative
ในออสโมมิเตอร์ ( 1998f nonami ,
nonami ชูลซ์และ 1989 ) โดยใช้จุดเยือกแข็ง
ภาวะซึมเศร้าเทคนิคกับออสโมมิเตอร์ ศักยภาพของโซลูชั่นการ
เซลล์ได้หลังจากการสังเกต
จุดหลอมละลายของน้ำแข็งที่เกิดขึ้นในเซลล์โซลูชั่นภายใต้กล้องจุลทรรศน์ (
nonami 1998f nonami และ ชูลซ์ , 1989 )
เทคนิค isopiestic สำหรับ psychrometers สามารถใช้
น้ำวัดศักยภาพในความถูกต้องของ 0.01 เมกกว่าเถอะระหว่าง 0 และ 10 MPa ( Boyer และ knipling
1965nonami 1998b nonami , 1998d )
เมื่อพืชจะถูกเก็บไว้ในน้ำที่อิ่มตัว
บรรยากาศในที่มืด ต้องยับยั้งการคายน้ำจากใบ ภายใต้
เงื่อนไขดังกล่าวอาจเกิดขึ้น น้ำต้อง equilibrated ในหมู่
ไม่เติบโตของเซลล์ในใบ เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ เซลล์
น้ำวัดความดันวัดที่มีศักยภาพและในใบออสโมมิเตอร์
tradescantia virginiana , และเมื่อเทียบกับน้ำ โดยวัดด้วย
ไซโครมิเตอร์ในเนื้อเยื่อใบเดียวกัน ( รูปที่ 1 ) ค่าศักย์น้ำของเซลล์ epidermal
เท่ากับบรรดาศักย์น้ำในเซลล์มีโซฟิลล์
( รูปที่ 1A ) แสดงว่ามีศักยภาพในการเป็นผู้ใหญ่
น้ำเนื้อเยื่อใบเมื่อการคายน้ำ
ถูกยับยั้ง เมื่อเซลล์น้ำศักยภาพในใบ
เนื้อเยื่อมีปริมาณเฉลี่ยสำหรับตรงเซลล์มีโซฟิลล์
, ปริมาณน้ำเฉลี่ยศักยภาพได้เทียบเท่า
เนื้อเยื่อน้ำศักยภาพวัดกับไซโครมิเตอร์
( ภาพดี ) นอกจากนี้ควรสังเกตที่ leaf water potential
คือ equilibrated กับรากน้ำที่มีศักยภาพในการเจริญเติบโต เมื่อน้อย
อิ่มตัวภายใต้บรรยากาศ 1998f nonami ,และ nonami ชูลซ์
ถึงแม้ว่า 1989 ) . ศักยภาพของน้ำในเนื้อเยื่อเซลล์ผู้ใหญ่
เป็น equilibrated ทั่วโรงงานทั้งหมด แล้วรู้สึกเซลล์และ
ศักยภาพเซลล์ออสโมซิสอาจแตกต่างระหว่างอวัยวะต่าง ๆของเซลล์มีโซฟิลล์
แล้วรู้สึกสูงกว่าของ
เนื้อเยื่อชั้นผิว ( รูปที่ 1A ) และศักยภาพการของมีโซฟิลล์
เซลล์ลดลงกว่าของ epidermal cells
ในเนื้อเยื่อใบเดียวกัน ( ภาพที่ 1c ) เมื่อเซลล์และเซลล์
โดยศักยภาพแล้วรู้สึกมีปริมาณเฉลี่ยสำหรับตรง
มีโซฟีลล์เซลล์ เซลล์เฉลี่ยและค่าของแล้วรู้สึก
ศักยภาพโดยเฉลี่ยเท่ากับแล้วรู้สึกและศักยภาพการ
วัดกับไซโครมิเตอร์ในเนื้อเยื่อเดียวกัน
ตามลำดับ ( Figs ตลอดจน และชั้น 1 ) .
ค่าวัดกับความกดดันและ isopiestic
โพรบไซโครมิเตอร์ในแล้วรู้สึกเปรียบเทียบอย่างกว้างขวางใน
ถั่วเหลืองต้น ( nonami et al . 1987 ) และทั้งเครื่องมือ
พบค่าเหมือนกัน เมื่อวัดค่า
ไซโครมิเตอร์และความดันในศักยภาพของน้ำ การใช้ศักยภาพและ
แล้วรู้สึกยังเทียบ ( Boyer และพอตเตอร์ 1973 nonami Boyer และ 1989 ) ,
เหมือนกันค่าจวนได้
2 วิธีดังนั้น ค่าความถูกต้องในการวัดน้ำสถานะสามารถ
ได้ในระดับเซลล์ และระดับเนื้อเยื่อเมื่อเครื่องมือต่าง ๆบ่งชี้เหมือนกันค่า
( ฮาชิโมโตะ nonami และ 1990 nonami et al . nonami ชูลซ์ 1987 และ 1989 ) เช่น
ยืนยันด้วยเทคนิคการวัดหลายขั้น
สำหรับระดับเซลล์วัดในน้ำสถานะ
เพราะแต่ละเซลล์อาจมี
น้ำสถานะที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงและค่าเฉลี่ยอาจไม่แสดงสถานะน้ำ
ในเซลล์แต่ละเซลล์ดังแสดงในตัวอย่างของรูปที่ 1
การแปล กรุณารอสักครู่..